เรื่องเด่น มหาโจรเสือแป้น เมืองราชบุรี ลุ่มแม่น้ำแม่กลอง กับโทษประหาร

ณ เมืองราชบุรี ยังมีขุนโจรกระเดื่องชื่อ คือ เสือเเป้น จอมโจรเเห่งลุ่มน้ำเเม่กลอง เรียกว่าทุกคนต้องได้ยินกิตติศัพท์ ตั้งเเต่ราชบุรี สมุทสงคราม แม้แต่เด็กกำลังร้องไห้ หากพูดว่าไอ้เสือเเป้นมา เด็กหยุดร้องทันที !

ในขณะที่เสือเเป้น ยังไม่ มาเป็นเสือปล้น ตอนนั้นเสือเเป้น เป็นลูกศิษย์ ของ หลวงพ่อห้อง วัดช่องลม เเละได้รับการสักยันต์

เสือเเป้นถูกความกดดันหลายสิ่งหลายอย่าง จึงต้องหันเหมายึดอาชีพเป็นโจรเที่ยวปล้นระดมชาวบ้านชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว

ถึงเเม้เจ้าหน้าที่จะออกปราบปรามเคยปะทะ กับเสือเเป้นเเบบประจันบาน เจ้าหน้ายังไม่สามารถทำอะไรเสือเเป้นได้ เพราะว่า”หนัง” ดีคือ

“หนังคงกระพัน” อาวุธทุกชนิดของเจ้าหน้าที่ ไม่สามารถทำอันตราย เเม้เเต่ผิวหนังของเขาได้ เสือเเป้นจึงหนีรอดมาทุกครั้ง ในที่สุดทางการจึงวางเเผน

โดยให้เจ้าหน้าที่ติดต่อกับสมุนเสือเเป้น ใช้วิธีจ้างให้ลูกสมุนทำร้ายให้สลบ เพื่อเจ้าหน้าที่จะได้เข้าไปจับกุมโดยง่ายดาย ลูกสมุนของโจรพอเห็นเงินก้อนใหญ่เลยเกิดความโลภ

จึงวางเเผนทรยศต่อลูกพี่ เมื่อเสือเเป้นนอนหลับ ลูกน้องได้ใช้ไม้พองตีจนสลบ

เจ้าหน้าที่จึงกรูเข้าจับตัวได้ หลังจากเสือเเป้นถูกส่งตัวฟ้องศาล ได้ตัดสินประหารชีวิต ในยุคนั้นการประหาร นักโทษ ทางราชการใช้วิธีนำผู้ต้องหามัดติดกับเสา เเล้ว เพชฌฆาต จึงลงมือฟันคอด้วยดาบ

เมื่อข่าวเเพร่สะพัดออกไปว่า เสือเเป้นถูกจับได้ เเละถูกนำตัวไปตัดศรีษะ ประชาชนนับหมื่น ต่างมุงดูกัน ล้นหลาม ณ ลานประหาร

โดยมีพระยาไกรเพรช รัตนสงคราม สมุหเทศบาล เป็นประธาน ส่วนเพชฌฆาตนั้นได้เตรียมมาจาก กรุงเทพฯ คือหมื่นสาหัส เป็นดาบ 1 คนฟันคอ ส่วนนายอ้น เพชฌฆาต เป็นดาบ 2

คนรำล่อเเละเชือด พอได้กำหนดเวลาเจ้าหน้าที่ได้นำตัวเสือเเป้น.ผูกคอมัดติดกับเสาประหาร ท่ามกลางความโศกเศร้าเสียใจ ของมารดาเเละบรรดาญาติ พี่น้องที่เคยห้ามปรามเเต่ไม่เชื่อฟัง

พอได้เวลา เสียงปลี่กลองก็เริ่มขึ้น เพชฌฆาต ก็ร่ายรำหลอกล่อไปตามจังหวะเสียงปลี่เสียงกลอง พอรัวๆ เพชฌฆาต ดาบ 1 ก็เงื้อดาบขึ้นสุดเเขนฟันลงไปตรงบั้นคอของเสือเเป้นทันที

เเต่ทว่าคมมีดไม่สามารถชำเเหละผิวหนังของ เสือเเป้นได้ เเม้เเต่ริ้วรอยก็เหมือนรอยหนามเกี่ยวเท่านั้น สร้างความตื่นตะลึงเเก่ผู้ที่มาดูในวันนั้น ดาบ 1 ฟันไม่เจ้า ดาบ 2 เลยใช้มีดดาบเชือดเฉือนทันที

เเต่ทว่าก็หาระคายผิวไม่ ทั้งๆที่ดาบของ เพชฌฆาต เป็นดาบศักศิทธิ์ เคยฟันคอนักโทษที่มีอาคมขลัง ขาดกระจุยมานักต่อนักเเล้ว เลยต้องเข้าไปกราบเรียนเจ้าคุณทศ

เห็นจะต้องใช้วิธีอื่น พระยาไกรเพรช รัตนสงคราม จึงตัดสินใจให้นำกระทะมาต้ม

เมื่อมารดาเห็นเช่นนั้น จึงได้ขันอาสากับท่านเจ้าคุณ ว่าจะช่วยเกลี้ยกล่อมลูกชายให้เอง ให้ถอนอาถรรพณ์ เพราะไม่อยากเห็นลูกชายต้องทนทุกข์เวทนา

เช่นนั้นเมื่อมารดาเสือเเป้น เข้าไปเกลี้ยกล่อมบุตรชายให้ถอน อาถรรพณ์ ในที่สุดเสือเเป้น บอกให้มารดา ตักน้ำมา เเละตัวเองทำน้ำมนต์ให้มารดาไปรดที่ตัว

พร้อมกับเอาน้ำมนต์ลูบไปที่ อักขระยันต์ด้านหลัง 3 ครั้ง เเล้วก้มลงกราบมารดา เป็นครั้งสุดท้าย





หลังจากนั้น เพชฌฆาต ก็ทำพิธีประหารต่อไป พอดาบ 1 ฟันลงก้านคอเท่านั้น คอขาดกระเด็นเลือดพุงกระฉูดกระจายไปทั่ว สิ้นสุดชีวิตความชั่วของเสือเเป้นฉาย.





ซึ่งเรื่องนี้เป็นที่โจษจันกันไปทั่ว ว่าเสือเเป้น หนังเหนียว เพราะหลวงพ่อห้องท่านสักยันต์ให้ ตั้งเเต่นั้นมานักเลงถิ่นไหนก็เดินทางมาให้หลวงพ่อห้องท่าน

สักยันต์ให้ และถวายตัวเป็นลูกศิษย์ พุทธคุณพระท่านช่วยทุกคนไม่ว่าคนนั้นจะเป็นคนดีหรือคนเลวก็ตาม พุทธคุณพระไม่มีแบ่งชั้นวรรณะ มันอยู่ที่กรรมของแต่ละคน





ที่มา: เรื่องเล่า ภาพเก่า ในอดีตราชบุรี.
http://www.hotnewshotclip.com/2016/10/blog-post_6.html?m=1

 

อ่านแล้วอดคิดไม่ได้ว่า ในสมัยนี้ใครจะหนังเหนียวคงกะพันถึงขนาดบางท่านในบันทึกนี้มีอีกไหม???

 

ลองถาม อาจารย์ดูสิ อิอิ .......

 

555 ป้าชมหมายถึง พี่สาม ชิมิชิมิ ..^_^..

ถ้าเป็นพี่สามคงจะตอบว่า " อยากรู้ก็ลองขอเขาทดสอบดูดิ ...

 

ยังมีอยู่ .. แต่ความจำเป็นมีน้อยแล้ว
โดยมากยุคนี้จะขอ ลาภแทน (เสน่ห์ เมตตา แคล้วคลาด)..

อยากรู้ต้องเข้าอีกห้องหนึ่ง ห้องพระเครื่องครับ

 

ขอบคุณสำหรับคำถาม .. ทำให้ผมคิดได้ในอะไรบางอย่าง

 

คิดอะไรได้คะ ??? บอกเล่าเก้าสิบบ้าง เผื่อจะมีคำถาม คำตอบ ที่อยากทราบใกล้เคียงกัน

 

เดี๋ยวนี้แม้เรื่องเหล่านี้ก็มีวิวัฒนาการเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

พระเกจิ ท่านหนึ่งกล่าวว่า ..
คงกระพันหนังเหนียว ไม่สู้ แคล้วคลาด .. เพราะ คงกระพันหนังเหนียว ยังคงเจ็บตัวอยู่
แคล้วคลาด ไม่สู้ .. เมตตา เพราะ แคล้วคลาด ศัตรูอาจจะยังแค้นอยู่
แต่เมตตา ทำให้ไม่มีศัตรู ศัตรูให้อภัย ซึ่งดีที่สุด (ซึ่งต้องพระเกจิเก่งๆ จึงจะทำได้ด้วย)

และยุคนี้ ก็เน้น เมตตา กันมากด้วยแล้ว

ก็เลยมาคิดได้ว่า เอ.. เสน่ห์ แคล้วคลาด เมตตา อะไรที่ยากๆ ก็เริ่มมีแล้ว
อยากจะลอง .. ปัญญา .. แม้ว่าปัญญา จะตรงข้ามกับไสยศาสตร์
แต่เนื่องจาก เมตตา ยังทำได้เลย ... เดี๋ยวจะรอง ปัญญา ดูบ้าง

ไสยศาสตร์ ยังต่างจาก พระธรรม ตรงที่
ไสยศาสตร์ ไปเปลี่ยนคนอื่น แต่พระธรรมเน้นที่เปลี่ยนตนเอง

แต่ อยากจะลองแบบใหม่ คือ. ใช้ไสยศาสตร์ส่งปัญญาจากภายนอกเข้ามาครับ

 

ตอนนี้เห็นแต่วิทยาศาสตร์สร้างปัญญาภายนอก
ส่วนปัญญาภายในก็อย่างที่ท่านกล่าว