ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

ดู/เพ่ง ผลคือ รู้สึกตรงกระดูกสันหลัง ถ้าตั้งไว้อย่างนั้นคือตั้งจิตมั่น/สมาธิ ก็ใช่สำหรับสมถะ แต่จริงๆแล้ว "ไม่ใช่กระดูกท่อนเดียวแผ่ไปไหนหรอก" กระดูกมันอยู่อย่างนั้นของมัน

แต่จากที่เราส่งจิตออกนอกเรากลับไปตั้งมั่นกับ ความปวดบริเวณนั้น คือการยึดเวทนานั้นๆเป็นตน ดังนั้นแล้ววอ"รู้สึกของเรานั่นแหละที่แผ่ขยายได้" ให้ลองทำอีกรอบแล้ว รู้สึกตอนมันขยายออกไปมันเป็นยังไง แล้วกำหนดไหลให้ทั้งตัวและทั่วตัว มันถึงจะเป็นความรู้สึกทั้งตัวและทั่วตัว

เหตุผลที่ต้องใช้ความรู้สึก"ทั่วตัว" ก็เพราะสามารถวิปัสสนาได้ง่ายกว่าและสัมปะชัญญะ(ความรู้สึกตัว)มากกว่าการทำ "อานาปานสติ" เฉยๆ เพราะผู้ปฏิบัติ "อานาปานสติจนถึงฌานแล้วจะรู้สึกว่า ปิติ สุข เฉย ขึ้นมาเองโดยไม่รู้ถึงสัมปะชัญญะใดๆ" จนถึงระดับที่รู้ว่า "รู้คืออะไรแล้วรู้สึกคืออะไรมันต่างกันยังไง" นั่นแล

ปล.กระดูกสันหลังของคุณจากที่ผมลองทำตามจริงๆมันคือกระดูกคอไม่ใช่เรอะ แต่ผมจะใช้คำว่าสันหลังเพื่อให้คุณเข้าใจตรงกันแล้วกัน

 

การให้อย่างบริสุทธิ์ใจงดงามที่สุด
เราเคยได้รับจากคนอื่น พอเรามีสิ่งที่เราได้รับคือความดีงาม
เราก็อยากให้ความดีงามแก่คนอื่นต่อไป
พระพุทธองค์ตรัสว่า เนื้อนาบุญประเสริฐที่สุด

นางวิสาขา ถวายแก่ของพระพุทธเจ้า เพราะบริสุทธิ์ใจ อนาฑกปิณกเศรษฐีถวายของแก่พระพุทธเจ้าเพราะบริสุทธิ์ใจ จิตยิ้มลืมไป ว่าท่านยังไม่ใช่พระพุทธเจ้า เข้าใจค่ะ

 

เรามิได้คิดเกินไปกับท่านเลย ให้ตายเถอะโรบิ้น
อ. ดาราแฟร์เคยให้เรา อย่างบริสุทธิ์ใจ
เรายังนึกถึงน้ำใจงดงามของท่านดาราแฟร์เลย

 

เราปฏิบัติผ่านไปถึงเล่นเยี่ยวตัวเองแล้วล่ะกระดูกต้นคอนั้นแหละ...สัตว์เล่นน้ำในสระ....ใจถามใจตนว่า...มึงสิมาเกิดอีกบ่...ตอบใจตนว่า...บ่เกิดแล้ว บ่เกิดแล้ว บ่อเกิดแล้ว บ่อเกิดแล้ว....พอถึงตรงนี้ให้กลับมานั่งสมาธิตั้งกายตรงดำรงสติให้มั่นอย่างเดิม...แล้วมันจะเกิดวิปัสนาญาญ...เกิดระลึกขึ้นในจิตจำอดีตชาติของตนได้

 

เมื่อปฏิบัติถึงจะรู้ได้ด้วยตนเองนั้นแหละ...ไม่จำเป็นต้องให้ใครมารับรองว่าตนถึงขั้นไหน...ส่วนเราจะไม่ทำให้ใครวุ่นวายแล้วล่ะ

 

ยังไม่ใช่วิปัสสนาอีกนั่นแหละ เขาเรียก "สติหลุดแต่มีสมาธิจึงเจอนิมิต" จนเจอภาพในป่าให้ดู เกทยังฮับ

 

จะจริงเร้อ เดี๋ยวคุณปวีร์เอาความจริงมาพูดเกี่ยวกับ "คุณดาราแฟร์" คุณจะไม่คุยตอบเรอะ? ขณะที่เล่นเว็บ "จิตส่งออกนอกแทบทุกคน"(รวมทั้งผมด้วย) ดังนั้นจึงรับอารมณ์ต่างๆจากข้อความได้ หาก "ไม่ตั้งจิตมั่น" หรือ "ไม่ตั้งสติมั่น" ก็ไหลตามเป็นปกติ "เพราะคนเราเข้าฌานหรือตั้งสติตลอด 24ชม. ไม่ได้(ยกเว้นไว้สำหรับบางคนและไม่ใช่ผม)" ดังนั้นการไม่ตอบโต้ใครเลย หรือจะไม่ทำให้ใครวุ่นวายเลย "เป็นไปไม่ได้" นี่แลฮับความจริง

 

แม้ส่งจิตออกนอกแม้ยังมีผัสสะอยู่..แต่ไม่ปรุงแต่งต่อ...สิ่งที่กระทบเราไม่ยึดเป็นอารมณ์....อารมณ์ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา...ปล่อยให้มันกระทบตามธรรมชาติ....เมื่อไม่ปรุงแต่งต่อ...ธรรมารมณ์มันก็ดับ...วิญญาญก็ดับ

 

การเกิดวิปัสนานั้นมันไม่ได้เกิดเพียงครั้งเดียวนะ...มันเกิดหลายครั้งมาก...ยกตัวอย่างพิจารณาเห็นมะม่วงมันก็จะพิจารณาไปเรื่อยๆตั้งแต่ลูกไปถึงรากโดยละเอียดแยบคาย....และมันเกิดวิปัสนาเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยเป็นชั่วโมงๆ

 

ใครจะว่าเราวิปลาสก็เชิญตามสบายเลย....เรารู้เรา...เรารู้ตามจริง....แค่นี้แหละ....ที่เรารู้

 

วิญญาณ "ไม่ดับ" ถ้าดับจะไม่มีการ "ดูอีก" นะครับ

และ "เห็นมะม่วง = ดูที่มะม่วง" และ "พิจารณา(มโน)ที่ลูกมะม่วงต่อ" แล้วก็ "ย้ายไปมโนที่รากต่อ" อืมครับ ถ้าคิดว่าใช่แล้ว เชิญทำตามที่เชื่อไปเลยครับ

ก็นั่นแหละ คิดอยู่(มโน) ก็รู้ว่ามโน รู้ตามจริง "ว่ามะม่วงเป็นยังไงๆ(คิดเอาเองตั้งแต่ผลยันราก) โอเคครับ งั้นรู้แบบนี้ต่อไปเลยครับ สวัสดีครับ

 

วันนั้นเรานั่งสมาธิตั้งแต่เช้า...ออกจากสมาธิตี4....หมายถึงทุกอย่างตามทางที่ผ่านเสร็จสมบูรณ์แล้ว

 

ถ้าอย่างนั้นท่านช่วยมาแนะนำคนอื่นต่อไปด้วยนะ...ท่านรู้ตามจริง...ส่วนเรามโน(ตามความเห็นท่านเอง)....ท่านช่วยเข้ามาแนะนำต่อด้วยถือเสียว่าช่วยโปรดสัตว์โลก...เราจะไม่แนะนำใครต่อแล้ว....นอกจากคนที่ต้องการความเห็นจากเรา

 

อย่าลืมนะ....เราขอท้าทายพญานาคราชผู้มีฤทธิ์...ช่วยเขย่าแผ่นดินให้ดูหน่อย...เอาให้หนักขึ้นอีก..เอาถี่ๆ...จะมุมไหนของโลกก็จัดมาเลย...เราขอท้าทายผู้มีฤทธิ์ทั้งหลาย....ทำให้ดูหน่อยซิ

 

ขอคั่นโฆษณาแป๊บนะคะ อันนี้ปวีอยากรุ้เอง ว่าเปนไง (เผื่อคนอื่นอยากอ่านด้วย)

หงบมึงเล่าวิธีฝึกข้อ 2 แล้วต่อไปๆๆๆ หน่อยดิ เอาเปนสเต็ป ๆ เล่าไม่จบโดดมาที่ผลแระ เดี๋ยวกุไม่ขวาง มึงบอกมึงจะเล่า วิปัสสนาญานที่มึงว่าได้ ลำดับไหนบอกด้วย ต้องตรงตามพระไตรฯ แล้วฝึกวันละกี่ชม (ไม่ใช่อิริยาบทย่อย)

 

เอาเป็นวันพรุ่งนี้นะ...ค่อยเข้ามาถามใหม่...วันนี้เราจะพักผ่อนแล้ว

 

แต่ก็อยู่ที่เราด้วยแหละ...เรามันมโน(ตามความเห็นของคนรู้จริง)...ถึงถามมาเราอาจจะไม่ตอบก็ได้...ท่านจะอยากรู้อาการของคนมโนไปทำไม

 

เราบอกแล้วชีวิตเป็นของเรา...แม้นรกหรือสวรรค์ก็ยุ่งกับเราไม่ได้....เมื่อให้เรามาเกิดแล้ว...เราจะจัดการเรื่องทั้งหมดในชีวิตเราเอง

 

มึงอย่าพึ่งเพ้อไปเรื่องอื่น พรุ่งนี้มึงก้อมาเขียน ตามที่มึงค้างไว้แค่นั้นแหล่ะ

 

รอถามท่านซาตานเองเลยนะ...ท่านซาตานรู้จริงกว่าเราเยอะ