เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เป็นของดีครับ ตอนนี้มีคนต้องการรูปหล่อหลวงพ่อ โดยเฉพาะที่มีรอยจารครับ ระวังมีคนถามซื้อน่ะครับ

 

ดีทางด้านเมตตาแนวเสน่ห์ครับ ( พวกลิเกใช้กับคนดู ) และโชคลาภครับ นอกนั้นหลวงพ่อว่าให้อธิษฐานเอา ไม่ต้องใช้คาถา

หลวงพ่อบอกเคล็ดว่า ดนตรีไทยตะโพนขึ้นก่อนเพื่อนครับ ที่เหลือคิดเอาเองครับ

ไม่ต้องตีครับ เอาไว้กราบไหว้ครับ ระลึกถึงครูบาอาจารย์และหลวงพ่อ

 

หลวงพ่อทรงท่านนี้แหละครับที่เก่งจริงๆ ขนาดหลวงปู่แก้ว วัดท่าสำเภาใต้ เกจิอาจารย์ขลังสายเขาอ้อ ที่เพิ่งมรณภาพไป ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดกับหลวงพ่อเล่าได้ให้ฟังว่า พวกเขามักจะชอบดูรูปและอ่านประวัติพระเกจิอาจารย์จากหนังสือพระทั่วๆไป ในหลายๆครั้ง มักจะให้พ่อท่านแก้วดูรูปและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า หลวงปู่-หลวงพ่อองค์นี้เป็นอย่างไร ซึ่อพ่อท่านแก้วได้แต่นิ่งเฉย..ในครั้งนึง หนังสือพระได้ลงรูปของ หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน จ.อ่างทอง พ่อท่านแก้วเมื่อได้เห็นรูป ก้อได้กล่าวชมให้ลูกศิษย์ได้ยินกันว่า หลวงพ่อองค์นี้เก่ง อำนาจจิตดีมาก ทำให้หลังจากนั้นไม่นานบรรดาศิษย์ทั้งหลายได้พากันเหมารถมาทำบุญวัตถุมงคลที่วัดศาลาดินเพื่อเป็นสิริมงคลและเป็นที่ระลึกตามธรรมเนียมที่ดีของนักนิยม

 

ผมได้ขุนแผนรุ่นบรมครู วัดละหารไร่ ที่หลวงพ่อมาเสกไว้
ก็ชื่นใจมากแล้วครับ

 

โมทนาครับ ผมคอยเกาะชายผ้าคุณP ไปร่วมสร้างบุญด้วยครับยังคอยเลขบัญชีอยู่นะครับ

 

พระเดชพระคุณหลวงปู่แก้วนี่ อายุเท่าไหร่ครับ แล้ววัดอยู่ที่ไหน สร้างอะไรไว้เผื่อศิษย์ไกลๆบ้างครับ ...แหะๆ

 

สวัสดีครับ คุณพี ผมบูชาเหรียญหล่อเสมาใหญ่หรือเหรียญน่าเสือไม่แน่ใจครับ ในตู้ที่วัดตอนหลวงพ่ท่านยังอยู่แล้วให้หลวงพ่อท่านลงจารให้อีกครั้ง เป็นของทางวัดสร้างหรือเปล่าครับและดีทางไหนครับ รบกวนคุณพีด้วยครับ

 

ลงรูปให้ดูได้ไหมครับ จะได้ไม่ต้องเดา แต่ก็พอจะเดาได้ว่าเป็นของศูนย์ครับ

ได้รับกับมือหลวงพ่อ หลวงพ่อจารให้ด้วย อย่าไปสงสัยเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นใครสร้างดีแน่นอนครับ

 

หลวงปู่แก้ว วัดท่าสำเภาใต้ จังหวัดพัทลุง ท่านน่าจะมีอาวุโสสูงสุดในสายเขาอ้อที่ยังมีชีวิตอยู่ อายุประมาณ 96 ปีครับ ท่านเรียนวิชาจาก หลวงพ่อเปรม วัดวิหารสูง จังหวัดพัทลุง ซึ่งเป็นศิษย์ที่เรียนวิชาโดยตรงจากพระอาจารย์ทองเฒ่า แห่งวัดเขาอ้อ ฉะนั้นพูดได้ว่าหลวงปู่แก้ว ก็เป็นศิษย์สายเขาอ้อรูปหนึ่ง หลวงปู่แก้ว ท่านมีวาจาสิทธิ์ครับ พูดอย่างไรเป็นอย่างนั้น เป็นสหธรรมิกกับพ่อท่านเอื้อม วัดบางเนียน เก่งด้านมหาอุด โชคลาภ และก้มกราบใด้อย่างสนิทใจครับ

 

หลวงปู่แก้วท่านมรณภาพแล้วเหรอครับ
เสียดายครับ ว่าแต่เราจะยังพอหาของของท่าน
ไว้ติดตัวบ้างได้ไม๊ครับ

 

ได้ยินแล้วเป็นปลื้มจริงๆ

ได้ยินได้ฟังแบบนี้เป็นปลื้ม จริงๆครับ
หลวงพ่อทรงเก่งจริงๆ ท่านใจดี มีเมตตา

ผมก็เคยเอาตะกรุดท่านไปให้เขานั่งทางในดูเหมือนกันครับ

เก่งแล้วถ่อมตน เก่งแล้วนิ่ง น่าเลื่อมใสยิ่งนัก

 

เกล็ดพระนักธรรม

วันนี้ขอผมพูดถึงเรื่องพระนักธรรม เพราะมีคนสนใจมาก แต่จะว่าจริงๆ ผมไม่แปลกใจมากนักเท่าไหร่ เพราะไม่ว่าใคร ที่เป็นพ่อ แม่ ต่างห่วงลูกหลานทั้งนั้น ปริมาณพระนักธรรมก็ทำออกมาพอสมควร มีสรรพคุณตามที่ร่ำลือกัน หลวงพ่อก็ชอบแจกเด็ก เห็นกันอยู่ในเว็บบ้าง บ่อยเหมือนกัน บางเว็บนำมาปล่อย หรือ ขายต่อทีล่ะหลายองค์ มีราคาพอสมควร คนก็แย่งกันซื้อ แป็ปเดียวเกลี้ยง อันนี้ผมไม่ทราบใครนำมา แต่ของเขาแท้แน่นอน

พระนักธรรมรุ่นสองนี้ จัดเป็นกลุ่มแม่พิมพ์เหล็ก กลุ่มที่สองที่ผมทำไปถวายหลวงพ่อวัดมอญ เนื่องจากหลังจากทำพิมพ์แรกคือพิมพ์รูปเหมือนแล้ว หลวงพ่อพูดถึงแม่พิมพ์นักธรรมรุ่นแรกที่ได้ทำลาย แล้วเขานำแม่พิมพ์ที่ทำลายแล้วมามอบให้หลวงพ่อ หลวงพ่อเองยังบ่นๆเพราะดูเจตนาว่า ท่านยังต้องการทำและแจกพระนักธรรมเพื่อโปรดคนอยู่

ผมเลยไปสั่งทำแม่พิมพ์เหล็กมาอีกสองพิมพ์ คือ พิมพ์แหวกม่าน และพิมพ์พระนักธรรม พร้อมทั้งคันโยกอีกหนึ่งคัน โดยใช้พระหลวงพ่อกวยเป็นต้นแบบ ดัดแปลงให้ขนาดเหมาะสม ใส่เคล็ดที่อาจารย์ อนันต์ อดีต ผอ. ช่างสิบหมู่แนะนำมา โดยผมไม่ได้ไปลอกแบบนักสร้างพระขายคนไหนมา แต่ดัดแปลงมาจากพระแหวกม่านหลวงพ่อกวย เพราะ มีความสวยงาม เมื่อเอามาให้หลวงพ่อดูแล้ว ท่านชอบใจ ผมจึงไปสั่งช่างเดิมแถว เสาชิงช้าให้ทำมาอีก จำได้ว่าเป็นปี ๒๕๔๘ ประมาณนั้น

มวลสารหลักที่เป็นหัวใจของพระผงที่พิมพ์ที่วัด หลวงพ่อจะเตรียมการเอง ไม่มีใครทราบว่าท่านใส่อะไรลงไปบ้างผมก็ไม่เคยถาม แต่ท่านจะให้ลูกศิษย์บดดอกไม้ หรือ ว่านที่คนนำมาถวาย ผมเคยเห็นคนนำว่านสบู่เลือด เป็นหัวๆ หลายสิบหัว หิ้วมาเหมือนหิ้วหัวมันแกว ที่ชาวบ้านแถววัดหิ้วมาถวายหลวงพ่อ หัวว่านนี้นำมาผานตากแดด บดทำพระผง นอกนั้นยังมีผงว่าน หรือ สิ่งมงคลต่างๆที่ลูกศิษย์นำมาถวายเช่น ผงชันเพชรจากพระมหาบุษบกพระแก้วมรกต ผงว่านห้าร้อยชนิดหลวงปู่พรหมมา ผงจากวัดพระแก้ว นอกนั้นคงมีผงที่ลูกศิษย์กลุ่มอื่นนำมาถวายหลวงพ่อที่ผมไม่ทราบ ท่านเองก็ไม่ได้บอก ไว้ แล้วยังมีผงส่วนตัวของพระสวัดดิ์ ซึ่งมีผงแปลกๆส่วนตัวของท่านนำมาใส่อีก ผงดินก้นน้ำบ่อ ผงจากจีวรหลวงพ่อ เส้นเกศา ผงว่านต่างๆที่พระสวัดดิ์ท่านมี แร่บางไผ่ และอีกหลายอย่างที่ผมไม่ทราบชื่อเพราะไม่ได้จำ ผงแปลกๆเหล่านี้บางทีเอาไปใส่ในครกหรือ โม่ไฟฟ้าเองโดยพระสวัดดิ์ หลวงพ่อก็คงไม่ทราบเรื่อง ท่านคงเสกอย่างเดียว

แต่ยืนยันว่าผงที่เป็นหัวใจ เตรียมโดยหลวงพ่อ เช่นดอกไม้ หรือ ผงที่บด ท่านจะตากให้แห้ง บดละเอียด แล้วใส่ถาดเอาถาดปิดไว้ เตรียมไว้ผสมพระ ผงเหล่านี้ท่านคงเสกให้ตามวิธีการของท่านแล้ว เพราะพระแบบหลวงพ่อไม่ต้องตั้งท่า หรือ มีพิธีกรรมมากมาย เอาว่าจิตดี จิตถึง ก็ใช้ได้

นอกนั้นท่านยังเตรียมปูนหอยเอง เอามาแช่น้ำค้างคืนค้างวันไว้ เพื่อให้ปูนจืด พอเวลาว่างท่านก็ มาเทน้ำออกแล้วใส่น้ำใหม่ให้ปูนหายเค็ม อันนี้ท่านทำของท่านเอง ผมเห็นหลายครั้ง ซึ่งดูออกว่าหลวงพ่อชอบสร้างพระ เพราะท่านจะพูดคุยสูตรการผสมพระอยู่ตลอดเวลาตอนเริ่มพิมพ์พระช่วงแรกๆ จนกระทั่งส่วนผสมคงที่ ท่านมีด้วยสูตรต่างๆ เช่นสูตรบางขุนพรหม หรือ สูตรวัดโน้นทำแบบนั้น ส่วนช่างนี้ทำแบบนี้ จะเห็นได้ว่าท่านสนุกกับ"งาน" พอสมควร

นอกจากนั้นยังมีผงอื่นๆที่เป็นตัวประสานที่พวกลูกหลานซื้อไปถวาย เช่นผงปูนเพชร ( อันนี้แพงมาก ) เอาไว้ผสมให้พระแกร่งตัว นอกจากนั้นก็เป็นน้ำมันตั้งอิ้ว หรือ กาววิทยาศาสตร์ หัวน้ำหอมเก้ากลิ่น กล้วยน้ำว้า กระดาษสา มีตำผสมลงไปบ้าง แต่หลักๆจริงคงเป็นปูนหอย และเศษดอกไม้นี่แหละครับ เอากล้องส่องดู จะเห็นมวลสารตามที่ว่ากระจายอยู่ทั่วไป

พระเมื่อพิมพ์แล้วถูกนำมาใส่ถาด ผึ่งลมให้แห้ง ไม่ได้ตากแดดเพราะพระจะงอ เมื่อแห้งดีแล้ว เอาใส่กล่องกระดาษไว้ในหอสวดมนตร์ ( ยืนยันว่าไม่ใช่ห้องนอนท่านอย่างที่เขาว่า ) หลวงพ่อท่านจะมาเสกของท่านเอง หรือ มีคนนำพระมาเสก เยอะๆ ท่านจะให้เอาไปเสกไว้ในหอสวดมนตร์ แล้วเสกรวมกันไป ฉนั้นไม่มีใครทราบว่าพระองค์ไหน กล่องไหน หลวงพ่อเสกให้กี่ครั้ง แต่เอาเป็นว่าพระเนื้อผงนี้หลวงพ่อเสกแน่นอน สายสิญย์ที่วงไว้ บางทีท่านวงของท่านเอง ของจะผ่านมือท่านแน่ ถ้ามีพิมพ์ทรงตามนี้ เป็นของแท้แน่นอน เพราะแม่พิมพ์ทำลายแล้วหลังจากท่านมรณะภาพ การเสกในหอสวดมนต์ ท่านจะมีพิธีกรรมนิดหน่อย คือจุดธูปเทียน แล้วท่านนั่งบริกรรมนานพอสมควร

เมื่อเสกเสร็จแล้วก็ทิ้งไว้ในหอสวดมนต์แบบนั้น เมื่อจะแจกท่านก็ให้พระไปหยิบมา หรือ เอาใส่ถุงติดตัวเวลามีนิมนต์ใครมาขอท่านก็หยิบแจกให้ จึงสามารถกล่าวได้ว่า พระผงนี้เป็นของแจกส่วนใหญ่ ไม่ได้มีเจตนาทำเอามาขาย มีเจตนาทำเพื่อให้แจก ใครจะทำบุญหรือไม่ ท่านก็ไม่สนใจ หรือบางทีเป็นพระแถมให้ เมื่อมีคนบูชาพระในตู้ไป

จะมีอยู่ช่วงที่ผมจำได้ พอพระนักธรรมรุ่นหนึ่งของศูนย์ ที่จำหน่ายที่วัดหมดไป ทางวัดนำพิมพ์รุ่นสองนี้ออกมาวางจำหน่ายในตู้ เพราะยังมีคนถามหาอยู่เรื่อยๆ ผมจำได้บางท่านเดินขึ้นบันไดวัดมา ยังไม่ถึงข้างบนเลยก็ถามหาพระนักธรรมแล้วว่ามีหรือปล่าว อันนี้ได้ยินกับหู แสดงถึงสรรพคุณของพระนักธรรมเป็นอย่างดี ทำให้คนถามหาตั้งแต่ยุคที่หลวงพ่อยังทรงสังขารอยู่

ผมมานั่งพิจารณาดู เมื่อยังไม่มีใครปลอมมาเพราะยังไม่เคยเห็นของปลอม ผมก็ยังไม่ชี้จุด จะเป้นการชี้โพรงให้กระรอก ไป แต่จะเอาตัวอย่างมาให้พวกท่านดู แล้วท่านวิเคราะห์พิจารณาตามไปตามวิจารณญาณของพวกท่านก็แล้วกัน



พระนักธรรมพิมพ์หนา ครกแรกๆ

ในยุคแรกๆ ช่วงแรกๆ แม่พิมพ์กับแท่นปั้มท์ ติดกันมา พอมาพิมพ์พระกัน พระจะหนา ถ้าท่านไปเจอพระหนาๆ บอกได้ว่าโชคดี เพราะมีน้อยและเป็นพระยุคแรกๆ หลวงพ่อบางทีและหลายครั้ง ท่านนั่งดูอยู่ด้วย บางที่พิมพ์เอง องค์ที่ท่านพิมพ์เองจะไม่สวย เพราะแรงคนแก่ หรือ บางทีเราไปนิมนต์หลวงพ่อมาพิมพ์ เปิดพิมพ์ให้ หรือบางทีท่านนั่ง ตักผงนั่น ผงนี่ หยอดน้ำมนต์ลงไปตามที่ท่านเห็นสมควร เรียกว่า คอย QC ขบวนการทำพระผงที่วัดศาลาดินเอง

พระยุคแรกนี้เนื่องจากยังไม่ความชำนาญเรื่องการผสมเนื้อ เนื้อจะร่วน ออกสีน้ำตาล บางทีมีตระกรุด หรือ เม็ดข้าวสารฝัง หรือ เส้นเกศา เนื่องจากเนื้อร่วนพระพิมพ์จะไม่สวย จะติดไม่ชัด บางทีทั้งหน้าและหลัง ไม่ชัดเจน เนื้อจะแตกร่วน

ในยุคแรกๆนั้น พระมีหลายเนื้อ หลายครก เพราะลองกันหลายอย่าง หลายกลุ่ม ขนาดว่าลูกศิษย์หลวงพ่อบางกลุ่ม มาลองพิมพ์พระจากเนื้อ โอวัลติน ก็มี ผมยังเก็บไว้ แต่ลืมไปแล้วว่าองค์ไหนครับแต่เป็นพิมพ์รูปเหมือนน่ะครับ พิมพ์จากผงยานัดถ์ก็มี ผงปูนขาวก็มี จัดว่าหลากหลาย จะมีเนื้อแปลกๆเยอะครับ

พระนักธรรมนี้ มีขนาดประมาณ ๒ x ๑.๔ ซม. หนาประมาณ ๘ มิล จัดว่าหนามากตามรูป ที่ต้องบอกขนาดประมาณไว้ เพราะผงหดตัวไม่เท่ากัน ไปเจอหดๆ ผิดรูป เดี๋ยวจะนึกว่าเก็น่ะครับ เนื้อจะไม่ขาวเพราะไม่ได้หนักปูน ออกสีไปทางน้ำตาล แก่ผงซ่ะเยอะ ใช้น้ำมันตังอิ้วเป็นตัวประสาน ถึง พ.ศ.นี้ กลิ่นน้ำมันยังหึ่งอยู่เลยครับ



พระนักธรรมพิมพ์บาง พิมพ์มาตรฐาน

เมื่อพิมพ์ไปเรื่อยๆ มีความชำนาญขึ้น แล้วหลวงพ่อทักด้วยว่าพระหนา เลยปรับแหวนความหนาที่เครื่องพิมพ์ ทำให้ พระบางขึ้น ใส่ปูนหอยมากขึ้น เป็นผงหลัก ทำให้พระติดคมชัด บางองค์เห็นหน้าตาได้ชัดเจน ครกหลังๆแบบนี้ บางทีครกหนึ่งได้พระร่วมๆ สี่-ห้าร้อยองค์ วันหนึ่งทำหลายครก ดูระยะเวลาที่เป็นปีแล้วถึงจะพิมพ์อื่นสลับกันไป แต่พระนักธรรมพิมพ์วัดนี้ ต้องเป็นหมื่นๆองค์ขึ้นไปน่ะครับ เพราะทำหลายสิบครกแน่นอน

มีขนาดประมาณ ๒ X ๑.๔ ซม. หนาประมาณ ๕ มิล ขนาดกำลังดี ขนาดนี้น่าจะเป็นขนาดความหนามาตรฐาน และทำออกมาเยอะมากกว่าพิมพ์หนา ไม่เปลืองผงเท่าพิมพ์หนา พิมพ์ก็ง่ายกว่า พระจะติดสวยชัดเจน

 

เห็นพระหนา ๆ แล้วอยากได้มากกว่าพระบาง ๆ คงเพราะความงก
ว่าแล้วต้องไปกราบหลวงพ่อเร็ว ๆ นี้ซะแล้ว

 

เบี้ยแก้ไม่มีตระกรุด ของหลวงพ่อหรือเปล่าครับ

 

ตอบยากมากครับ

๑) ผมวิเคราะห์ตามที่เห็น ดูแล้วชันโรงแท้ ชันโรงของแท้หายากครับ อันนี้ดีครับ แต่ชันโรงยังใหม่อยู่มาก ยังไม่แห้งเลย -ชันโรงหรือ ชันสูตร ถ้าเอาตากอากาศปีหนึ่ง น่าจะแห้งและแข็งพอสมควร และจากการสังเกตุ ผมมีเคล็ดอย่าง ถ้าเป็นชันโรงของวัด จะมีลักษณะอย่างหนึ่ง แต่บอกในนี้ไม่ได้ครับ ใครอยากรู้โทรมาถามน่ะครับ เพื่อเอาไว้เป็นตัวช่วยหรือ หลักในการตัดสินใจ เพราะการดูเบี้ยนี้ยากมาก เพราะไม่มีพิมพ์ ไม่มีโค้ด ครับ

๒) หอยตัวเล็ก หอยใหม่ครับ แบบนี้หาง่าย อันนี้ดูยากมาก

๓) ลองเขย่าดูมีปรอทไหมครับ อันนี้ส่วนสำคัญ เสียงเป็นอย่างไร อันนี้ผมไม่ทราบจากรูป แต่ปรอทตอนนี้แพงมาก หาซื้อยากเพราะอะไรต้องตอบหลังไมค์ ของหลวงพ่อต้องเป็นปรอทครับ ตามสูตรของท่าน ต้องมีตะกั่วข้างใน ท่านว่าเผื่อปรอทรั่วไป หรือ หนีไป ยังไงยังมีติดที่ตะกั่วอยู๋ แต่หอยตัวเล็กใส่ตะกั่วยาก ต้องตัดเป็นชิ้นเล้กใส่ลงไป อันนี้ต้องลองเขย่าดูเบาๆครับ

๔) ที่มาที่ไป ได้มาอย่างไรครับ ซื้อของแบบนี้ต้องดูหน้าคนซื้อครับ คนซื้อน่าเชื่อถือ บอกว่า แท้ ก็ แท้ครับ .....แหะๆ สรุปแบบดื้อๆแบบนี้แหละ

๕) ราคาซื้อมาแพงไหมครับ????

คงตอบยากว่าเป็นของหลวงพ่อไหน แต่ผมดูว่ามีหลวงพ่อน่ะครับ

 

พระนักธรรม ( ต่อ )

ผมเอารูปพระนักธรรมเนื้ออื่นๆ มาลงให้ดูต่อ พระพวกนี้ถ้าจะเล่นที่ความสวยแล้วคงไม่สวย แต่เป็นพระจากครกที่หลวงพ่อเข้าร่วมการกดด้วย ผมเลยขอท่านมา จะเห็นว่าเนื้อหายังไม่แน่น ร่วนๆ ติดพิมพ์ยังไม่ชัด

มีบางท่านโทรมาหลายท่าน PM ก็มี ต้องการพระนักธรรม บางทีไกลถึงปัตตานี บางท่านต้องการถึงห้าองค์ ซื้อก็ได้ จึงอยากกราบเรียนว่า ที่ของผมมีเป็นของส่วนตัวน่ะครับ ขอความเห็นใจ ผมนำแต่เรื่องราวมาเล่าให้พวกท่านฟังว่า พระพิมพ์ที่วัด โดยหลวงพ่อนั้นมีจริง ทำตอนที่หลวงพ่อยังมีสังขารอยู่ ทำโดยความต้องการของหลวงพ่อเอง ไม่มีใครไปยัดเยียดทำให้ท่านเสก หลวงพ่อท่านอำนวยการของท่านเองโดยตลอด ทำกันมาหลายปีก่อนหลวงพ่อเสียซ่ะอีก แจกฟรีออกไปเป็นหมื่นๆองค์ ปูนหอยซึ่งเป็นวัสดุหลักหมดไปหลายสิบถุง บางทีของกองเต็มวัด หลวงพ่อต้องบอกว่าพอก่อน อย่าซื้อมาอีก ทำพระไม่ทัน...แหะๆ

พวกขายพระของหลวงพ่อ เขาไม่เขียน ไม่โฆษณากันให้วัดหรอกครับ จะออกแนวกันซ่ะด้วย หาเรื่องด่ายังมี เพราะของแจกฟรี น่ะจะไปแย่งตลาดเขา แต่มีที่หนึ่งยังเหลืออยู่ ออกอากาศไม่ได้ เดี๋ยวจะเข้าทางเขา โทรมาน่ะครับ พอจะบอกหลังไมค์ได้ คงต้องไปเอาเองถ้าท่านอยากได้

เบอร์ผม 086 322 8619

 

เรื่องนี้ได้ไปสอบถามพระที่วัดแล้ว ทราบว่า มีพวกทางใต้มาบูชาของหลวงพ่อไปเยอะ ไปแล้วกลับมาอีกหลังหลวงพ่อเสียไปแล้วก็มี ขนาด มีดหมอ ที่พระท่านมีเหลือเล่มเดียวเป็นของส่วนตัว ก็ยังอ้อนวอนเอาไปจนได้ แบบว่าอยากได้มาก มาไกล ( พระท่านใช้คำว่าแค่นไปจนได้ ...แหะๆ ท่านอดเมตตาสงสารไม่ได้ เลยให้ไป ) อันนี้ไม่ว่ากัน เพราะผมเข้าใจความรู้สึก พึ่งทราบเองว่าเป็นศิษย์สายพัทลุง เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงครับ แต่ศิษย์วัดศาลาดินขาดทุน เพราะไม่รู้จักหลวงปู่แก้ว ไม่ยอมบอกกันมั่ง แสดงว่าท่านคงถึงกัน เหมือนหลวงพ่อ เฟื่อง ที่อยู่หาดใหญ่ แต่รู้จักกับหลวงพ่อวัดปากน้ำ โดยไม่เคยพบกันเลย พวกลูกหลานวัดศาลาดินแบบผม มารู้ก็เรื่องนี้ พระเดชพระคุณหลวงปู่แก้วก็ล่ะสังขารเสียแล้ว เลยอดไปขอของกลับมาบ้างครับ ....เศร้า

 

ได้คิวตะกรุดรึยังครับพี่พี

ทุกครั้งที่พี่โพสต์ให้ข้อมูลวัตถุมงคลชิ้นไหน
ของชิ้นนั้นจะต้องมีอันหายากขึ้น หมดเร็วขึ้น เพราะคนรู้มากขึ้น มั่นใจมากขึ้น
ยังงัยขอความกรุณาพี่พี ช่วยกระซิบน้องคนนี้ก่อนนะครับว่า กำลังจะโพสต์อะไร
เป็นลำดับต่อไป

 

ฟังเรื่องเล่าจากข้างบน ผมยังมีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหลวงพ่อเล่าให้ฟังน่ะครับ คิดๆอยู่ เพราะฟังเขามาอีกที แต่ต้นตอเป็นที่น่าเชื่อถือได้ แต่ที่ไม่ได้เล่าก่อน เพราะ อาจจะฟังแล้วเชียร์กันเอง ผมถึงต้องระวังการพูดหรือเขียน เพราะไม่มีเจตนาจะยกหลวงพ่อให้สูงกว่าท่านใด ท่านอยู่สุงในใจผม ผมก็พอใจแล้วล่ะครับ

อย่างที่เคยเรียนให้ทราบ ผมไม่เคยฝากตัวเองเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อน่ะครับ เพราะคิดว่ามีอาจารย์เดียวก็พอแล้ว มาพบหลวงพ่อขอเป็นแค่ลูกหลานหลวงพ่อ แต่พอมารู้ตัว คิดผิดจริงๆ น่าจะขอเป็นลูกศิษย์ที่ขึ้นครูท่าน แบบถูกวิธีตามแบบโบราณ อาจจะได้วิชาท่านมาบ้าง อย่างสองอย่าง มาประดับสติปัญญาบ้าง แต่ อนิจจัง ทุกขัง อนันตา ก็คือความแน่นอน ทำให้ผมพลาดโอกาศสำคัญของชีวิตไปอย่างน่าเสียดาย



พระครูสุภัทรธรรมโสภณ (หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน - มอญ ) พระผู้อาวุโส แห่ง จ . อ่างทอง


พระเดชพระคุณหลวงพ่อทรง จัดเป็นพระอาวุโส ในแง่วัยวุฒิ และคุณวุฒิ ของจังหวัดอ่างทอง องค์หนึ่ง อย่างที่ผมเคยเล่าให้ฟัง ว่า พระด้วยกันนี่จะดูพระด้วยกันออก อันนี้ผมยืนยันน่ะครับ เหมือนตำรวจด้วยกัน ดูกันออก ว่าเป็นอย่างไร หรือ ทหารด้วยกันดูกันออกว่าทหารอีกหน่วยวินัยดีมากน้อยอย่างไร เพียงดูลักษณะ ท่าทาง การแต่งกาย การเดินเหิน ทรงผมเผ้า การพูดจา ดูห้องน้ำ ฯลฯ ก็สามารถรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นอย่างไร

พระก็เหมือนกันครับ พระท่านจะดูพวกกัน จากการสังเกตุกัน และการพูดคุยกันปากต่อปาก หลวงพ่อทรงท่านก็อยู่ในเงื่อนไขนี้ ท่านจะได้รับการ "ดู "จากพระท่านอื่นเช่นกัน โดยบางครั้งท่านอาจจะไม่รู้ตัวครับ

พระครู อ ที่เป็นหลานท่าน เป็นเจ้าอาวาสวัดหนึ่งที่วิเศษฯ ผมไม่ได้ขออนุญาติท่านมาพูด แต่คิดว่าพูดเรื่องที่ยกย่องหลวงพ่อ ท่านคงไม่ว่าอะไรผม เคยมีลูกหลานถามท่านถึงหลวงพ่อทรง ท่านบอกว่า พูดแบบเป็นธรรมเลย ไม่เชียร์กัน หลวงพ่อทรง ท่านจัดให้เป็นอันดับหนึ่งของอ่างทอง เรื่องศีลของท่านนี่ เผ้ะ

โปรดทราบว่า หลวงพ่อทรงนี่ ท่านเคร่งเรื่องศีลมากน่ะครับ ท่านมีสติแบบมหาสติ ไม่มีเผลอ จะเดินจะเหิน จะหยิบจะจับ ท่านเคร่งจนเป็นปกติจนไม่ทำตัวให้ดูเคร่ง

ผมเคยถามท่านถึงความแตกต่างระหว่างพระ ธรรมยุติ และ พระมหานิกาย อย่างที่เคยเล่า ท่านถามกลับ ว่าต่างกันตรงไหน ผมตอบว่า พระธรรมยุติ เคร่ง ท่านตอบกลับทันทีว่า มหานิกายที่เคร่งๆมีถมไป ผมเลยพูดต่อไม่ออก แต่กราบเรียนตามตรง จากประสบการณ์ชีวิตผม ผมเชื่อตามนั้นครับ พระมหานิกายที่เคร่งผมเจอมาเยอะ ผมไม่มีความสงสัยเลย

ครั้งหนึ่ง หลังจากน้ำท่วม ที่จังหวัดอ่างทอง ทางการก็จ่ายเงิน ค่าเสียหายให้ พระก็ได้รับเหมือนกัน โดยให้พระมาแจกพระกันเอง พระที่ท่านนำมาแจกก็ตามยศสูงสุดคือ เจ้าคณะจังหวัดอ่างทอง ซึ่งเป็นประธานสงฆ์ของจังหวัด ผมไม่รู้จักท่านเป็นส่วนตัวน่ะครับ เลยไม่กล้าเอ่ยนามท่าน แต่ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดใหญ่ วัดดังของจังหวัดอ่างทอง

โดยคงจัดที่หอประชุมที่ใดที่หนึ่งผู้เล่าไม่ได้บรรยาย ท่านเจ้าคณะจังหวัด คงนั่งบนเวที ตามธรรมเนียมปฏิบัติ เมื่อทางโฆษก ประกาศชื่อเจ้าอาวาส และชื่อวัด ท่านเจ้าอาวาสวัดนั้นก็เดินไปรับเงินจากท่านเจ้าคณะจังหวัด ก็สดวกดีและเหตุการณ์ดำเนินไปอย่างปกติ

ที่นี้พอมาถึงคิวหลวงพ่อทรง เมื่อโฆษกเรียก พระครูสุภัทรธรรมโสภณ หลวงพ่อท่านก็ลุกขึ้น เดินไปรับเงินตามแบบเขา แต่ทีนี้ไม่เป็นอย่างนั้น ปรากฎว่าท่านเจ้าคณะจังหวัด ลุกและรีบเดินลงมา เอาเงินมามอบให้หลวงพ่อเอง ( ผมจำได้ว่า หกหมื่นบาท แต่อาจจะจำผิด ) จัดว่า เลือกปฏิบัติ อันนี้แสดงให้เห็นว่า เจ้าคณะจังหวัด ท่านมีความเกรงใจหลวงพ่อทรงมาก ที่จริงมีสายสัมพันธ์มากกว่านั้น แต่ยังไม่คนยืนยัน ผมเลยไม่กล้าเล่า เอาว่าใช้คำว่าเกรงใจก็แล้วกัน เรื่องนี้มีคนเห็นหลายคนแล้วนำมาเล่ากัน

ตอนงานวันเกิด ของหลวงพ่อทรง ปี ๒๕๔๙ ( งานครั้งสุดท้าย ที่มีเจ้านายเสด็จด้วย มีพิธีปลุกเสกใหญ่โต ) หลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดท่านก็มาร่วมงานด้วย ผมเองก็อยู่ในที่นั้น

และยังมีอีกงานที่มีคนเห็น เป็นงานสอบบาลี หรือ นักธรรมของพระ ผมจำไม่ได้แน่นอน หลวงพ่อท่านถูกตั้งไปเป็นกรรมการคุมสอบกับเขาด้วย ท่านก็ไปตามหน้าที่ แต่ปรากฏว่า พระที่ไปคุมสอบด้วยกัน กลับมาปรนนิบัติ รุมล้อมหลวงพ่อ บีบนวดแข้งขาให้ท่าน ( อันนี้ท่านชอบน่ะครับ คนแก่มักจะเมื่อยน่ะ ) ท่านก็ อือๆ ไป ตามใจเขา ตกลงไม่ได้ไปคุมสอบ นั่งให้พระท่านนวดให้

จากที่พอเล่ามาจะเห็นได้ว่า พระอ่างทองด้วยกันก็ยอมรับในตัวหลวงพ่อ ไม่ใช่แต่กับชาวบ้าน หลวงพ่อท่านจัดว่ามีเมตตา มหานิยมแรง ไปที่ไหน คนก็มารุมล้อมท่าน ขอนั่นขอนี่ นวดแข้งนวดขาให้ท่านก็ยังดี

อันเมตตาแรงของท่านนี้ไม่แต่คน แม้กระทั่งสัตว์ เช่น หมาเอง กุฏิของพระหลานท่าน พระครู อุป เจ้าอาวาสวัดไผ่แหลม จะเลี้ยงหมาไว้หลายตัว เอาไว้เป็นยาม ใครมาที่กุฏิ หมาจะเห่าก่อน ผมไปหาท่านเพื่อไปสืบเรื่องพระที่ติดอังสะของหลวงพ่อทรงจนใกล้วันสุดท้าย หมาเห่าผมตั้งแต่ยังไม่ได้จอดรถสนิทเลย

แต่ถ้าหลวงพ่อมา พระครูอุปมาได้ยินเสียง หลวงพ่อตะโกน เฮ้ยๆ มีใครอยู่บ้าง แบบถึงตัวแล้วถึงหน้ากุฏิแล้ว พระครูอุป โผล่หน้าต่างออกมาดู หลวงพ่อมายืนรออยู่แล้ว หมาไม่เห่าซักแอะ ได้แต่กระดิกหาง ท่านพระครูอุป เป็นงง มากๆ แล้วรู้สึกทึ่งในตัวหลวงพ่อเป็นอย่างมาก

โปรดทราบว่า กุฏิพระครูอุปฯ คือ safe house อีกแห่งของหลวงพ่อ เวลาท่านเหนื่อยมากๆ ไม่อยากให้ใครมากวน ท่านจะมาหา ท่านพระครูอุปฯ เพื่อนั่งหรือ นอนพักผ่อน เพราะเงียบดี ไม่มีใครรู้ และไม่มีใครมากวน หรือ อาจจะหนี หรือ เลี่ยง อะไรบางอย่างด้วย และผมทราบว่า ท่านเอ็นดูพระครูหลานองค์นี้มากครับ

จากเรื่องที่เป็นเกร็ดเล่าเหล่านี้ ฟังดูแบบง่ายๆ แต่จะเห็นว่า หลวงพ่อทรงนี่ ท่านไม่ธรรมดาน่ะครับ จัดว่าแตกต่างจากคนปกติธรรมดา และเป็นที่ยอมรับ ไม่แค่จากคน แต่กับสัตว์เดรัจฉานด้วย

 

แหม คุณพี ไม่เห็นด้วยกับผมซะแล้ว
ผมหล่ะงงเลย ผมก็ยอมรับนับถือ
เคารพหลวงพ่อทรงเหมือนกันครับ
ทุกอย่างที่เล่ามาเกิดขึ้นจริงทุกอย่าง
ไม่กล้าโกหกใครครับ แต่เรื่องราวของขลัง
ของหลวงพ่อ ต้องมีเรื่องอัศจรรย์หรือ
ปาฏิหาริย์ ซึ่งอาจจะดูเว่อร์หรือเกินจริง
ไม่ได้เป็นการเชียร์แต่ประการใด
แต่ผมจะระวังคำพูดครับ
ผมเคารพยกย่องหลวงพ่อทรงจากใจจริง
คนที่มีของแท้ที่ผ่านมือท่านเรื่องประสบการณ์
หรือปาฏิหาริย์คงทราบกันดีทุกคน ผมพูดตามที่ผมเจอมาจริงครับ
ยืนยันอีกครั้งครับ