เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ถามเรื่อง สติ และสัมปชัญญะ

อธิบาย สติ กับ สัมปชัญญะ หน่อยครับ

 

ยอดเยี่ยม นี่แหละคือสิ่งที่จินตวดีพยายามอธิบาย แต่อธิบายไม่เป็น ประกอบกับไม่ค่อยมีเวลาเพราะต้องออกนอกสถานที่บ่อย ทำให้ไม่สามารถอธิบายได้ลึกและคมชัด นอกจากนั้น เมื่อปราศจากเครื่องพราง โดยเฉพาะยามเราอยู่ในความฝัน และ ตกอยู่ในภวังค์ ภาพที่ปรากฏ และถ้าเราตามมันไป เราจะยังพบว่า ภาพบางภาพนั้นเป็นตัวแทนของโลกความเป็นจริงภายในของเราด้วย และ ถ้าเราตามต่อไป เราจะค้นพบตัวตนของเราเอง และอาจจะพบว่า ตัวตนภายในของเรานั้น ขี้เล่นไม่ใช่ย่อยอีกด้วย อีกทั้งเรายังสามารถแก้ไขสภาพการณ์บางอย่างได้จากโลกภายใน สิ่งหนึ่งที่สำคัญคือ การนำสติสัมปชัญญะติดตัวเข้าไปในฝัน เพราะความฝัน คือ พิมพ์เขียวของโลกแห่งความเป็นจริงทางกายภาพ สภาพแวดล้อมทางกายภาพ คือ สิ่งที่ถูกฉายออกมาจากภาวะจิตภายใน ฉันท์ใด ฉันท์นั้น หวังว่าจะมีคนที่เข้าใจ ขยายความอีกทีหนึ่ง

ป.ล. คิดถึงคุณนักเขียนค่ะ จินตวดีกำลังทำแบบฝึกฝนในเล่ม อิสระแห่งความปรารถนา" อยู่ค่ะ ทุกครั้งที่ฝึกฝน แบบฝึกฝนที่เราดูว่าง่าย ๆ และไม่น่าจะมีอะไร กลับทำให้เรารู้ลึก และเข้าใจในสิ่งที่อาจารย์อนาลัยพยายามอธิบายได้ถ่องแท้ยิ่งขึ้น มันทำให้เข้าใจว่า การอ่านแล้วเข้าใจ กับการได้มีประสบการณ์แล้วเข้าใจ มันเป็นความเข้าใจที่ต่างระดับกันจริง ๆ

 

ถ้าศึกษาศาสตร์ด้านพลังงานแล้ว มีหลายวิชาที่มีเรื่องพลังแสงอาทิตย์เข้ามาเกี่ยวข้อง พลังแสงอาทิตย์เปรียบเสมือนพลังชีวิตเหมือนเป็นศูนย์กลางของทุกสรรพสิ่งในจักรวาล สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้มากมายมหาศาลแต่ผู้ที่จะฝึกเหนี่ยวนำพลังดังกล่าวมาใช้ควรจะมีครูบาอาจารย์คอยให้คำแนะนำก่อน ไม่ควรฝึกเองโดยพละการเพราะอาจเป็นอันตรายต่อผู้ฝึกเนื่องจากสภาพร่างกายของเรายังไม่พร้อมที่จะรับพลังนี้มาใช้ได้ ส่วนตัวที่ฝึกมาไม่ต้องไปเพ่งแสงอาทิตย์ด้วยตาเปล่าใช้หลักการแค่นึกพลังก็มาแล้ว สามารถเหนี่ยวนำได้ตลอดเวลาไม่จำกัดกลางวันกลางคืน จิตวิญญาณปราศจากช่องว่าง ระยะทาง และกาลเวลา.. แค่นึกก็ถึงแล้วค่ะ..

 

ของพี่จินต์ อาจารย์แนะนำให้เพ่งพระอาทิตย์ตอนขึ้นเท่านั้น ส่วนเรื่องกินแสงพระอาทิตย์เห็นพวกโยคีเขาทำกัน แต่เคยมีคนอ่านพบแล้วลองดู เขาบอกว่า ปวดท้องอ่ะ แสดงว่า ร่างกายอาจไม่พร้อม หรือ มากไปร่างกายเลยปรับไม่ทัน

พี่จินต์ขอสนับสนุนที่น้องเพ็ญบอกว่า แค่นึกก็พอแล้ว คิดถึงในหนังสือชุดนี้ของอาจารย์โนวาอนาลัย เพราะมีแบบฝึกฝน ที่ให้หลับตา แล้วคิดว่าเราอยู่ภายในจักรวาล คิดถึงพระอาทิตย์ พระจันทร์ ระเบิดในตัวเรา พี่จินต์เคยฝึก รู้สึกได้ถึงพลังงานในตัวเราทันทีเลย ไม่ต่างกับการนั่งสมาธิเพื่อรับพลังในพลังจักรวาล หรือ ยูเรอัสเลย

 

ก่อนอื่นต้องขอต้อนรับคุณ brotherpray สู่ห้องวิทย์ด้วยครับ
เรื่องนี้ขอตอบย่อๆจากความรู้ความเข้าใจของผมก่อนนะครับ..(ดูท่าทางพี่นักเขียนฯยังไม่ว่างครับ)

สติ คือความระลึกได้ เป็นกลไกในการเพ่งจดจ่อเรื่องราวในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต
สามารถแบ่งหน้าที่การทำงานไปจดจ่อร่างกายตัวตน-ทั้งภายใน-ภายนอกได้พร้อมๆกันอย่างอัตโนมัติ
สัมปชัญญะ คือความรู้สึกตัวอยู่เสมอ หรือ"ตัวรู้" เกิดจากการควบคุมตัวเอง
รวมทั้งเกิดจากประสบการณ์ที่พร้อมด้วยคุณสมบัติอันสมบูรณ์ของจิตวิญญาณ

สติ+สัมปชัญญะ รวมๆแล้วก็คือ ความรู้ตัวพร้อมด้วยข้อมูลความทรงจำของจิตวิญญาณซึ่งจะก่อให้เกิดสมาธิและปัญญาจากการมีสติ-รู้สติ-และใช้สติ ที่รวมเรียกว่า"มหาสติ"ซึ่งสามารถฟื้นฟู-ขัดเกลา-หรือสร้างขึ้นได้โดยการฝึกฝน

การใช้สติในลักษณะที่ว่านี้ ไม่ใช่สิ่งที่เหนือมนุษย์ แต่เป็นการใช้สติตามขีดความสามารถที่แท้จริงของจิตวิญญาณ จะไม่มีอุปสรรคใดมาขัดขวางในการใช้สติของเราเลยเพราะนั่นคือธรรมชาติ และสติที่คมชัดจะทำให้จิตวิญญาณมีความรู้ความสามารถสูงกว่าที่เรารู้จัก ด้วยจินตนาการ อารมณ์ และความรู้สึกนึกคิดของเราอย่างมีเป้าหมายและทิศทางที่แน่นอน ทำให้จินตนาการและความทรงจำข้ามชาติภพถูกไม่ถูกจำกัดด้วยความเชื่อหรือกฏเกณฑ์ของระยะทาง ช่องว่างและกาลเวลาครับ ท่านอื่นๆมีความเห็นอย่างไรนำมาเสริมกันได้เลยครับ
(smile)

 

ขอบคุณคุณ dussanee_k,mead,kung,kajornwan,jintawadee ที่ช่วยเติมเต็มจิ๊กซอว์เรื่องพระอาทิตย์ พระจันทร์ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นครับ
ความรักของพระอาทิตย์ พระจันทร์ ควรเอาเยี่ยงอย่างเป็นอย่างยิ่งครับ
ต่างมีความเป็นตัวของตัวเอง เกื้อกูลอาศัยซึ่งกันและกัน และแสดงออกถึงคุณสมบัติรักที่ไม่มีเงื่อนไขได้อย่างเต็มที่ ;aa54

(||)ยินดีต้อนรับคุณ brotherpray และคุณ kung นะครับ (||)

หัวหน้า mead ครับ ท่าทางคิวต่อไปต้องเป็นคุณ zip แน่เลยครับ ;aa21
พูดถึงเรื่องเพลง คุณโมกลา มีเยอะแยะแน่เลยครับ เป็นเพลงบรรเลงที่ดีต่อการกระตุ้นจักระครับ ;8
เห็นด้วยกับคุณจินต์นะครับ แบบฝึกหัดของ อ.อนาลัย มีอยู่มากมาย ไม่ยากที่จะฝึก แต่ก็ไม่ง่ายที่จะฝึก อิอิ

"ถ้าเราตามมันไป เราจะยังพบว่า ภาพบางภาพนั้นเป็นตัวแทนของโลกความเป็นจริงภายในของเราด้วย และ ถ้าเราตามต่อไป เราจะค้นพบตัวตนของเราเอง และอาจจะพบว่า ตัวตนภายในของเรานั้น ขี้เล่นไม่ใช่ย่อยอีกด้วย อีกทั้งเรายังสามารถแก้ไขสภาพการณ์บางอย่างได้จากโลกภายใน สิ่งหนึ่งที่สำคัญคือ การนำสติสัมปชัญญะติดตัวเข้าไปในฝัน"


การใช้สติสัมปชัญญะติดตามเข้าไปในฝัน จะเรียกว่า การเรียนลัดก็น่าจะได้นะครับคุณจินต์

เพราะความทรงจำ กับ ความฝันนั้นไม่แตกต่างกันเลย
ที่เรานำดำเนินชีวิตในโลกสามมิตินี้ ก็ขับเคลื่อนด้วยความเชื่อ ความทรงจำ ของความฝัน และยามตื่น ถึงแม้เราจะไม่รู้ตัวว่าเราฝันก็ตาม
เพราะความฝันเป็นตัวสะท้อนถึงข้อมูล ความรู้ ความทรงจำข้ามภพชาติ ที่แฝงอยู่ในบุคคล สัตว์ สิ่งของ และสิ่งแวดล้อม
การถอดรหัสความฝันนั้นต้องใช้อารมณ์ ความรู้สึก เป็นตัวถอดรหัส
ความฝันจะมีการแปลงสภาพกลับไปกลับมาระหว่าง จิตวิญญาณ จินตภาพ และกายภาพ
ในฝันหากสังเกตดีๆจะมีตัวตนครบทั้ง 3 ส่วน สลับกลับไปกลับมา

การเรียนรู้ยามตื่น เมื่อดำเนินตามกาลเวลาโลก เรียนรู้ใน 1 วัน วันละ 18 ชั่วโมง ยามหลับอีก 6 ชั่วโมง


ถ้าในยามตื่นเราเรียนรู้ภายใต้เครื่องพราง ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 มิติเดียว เราจะเรียนรู้ได้เพียง 18 ชั่วโมง


ยามหลับ 6 ชั่วโมง อยู่นอกอิทธิพลของเครื่องพราง และประสาทสัมผัสทั้ง 5 เราเรียนรู้ได้นับไม่ถ้วน เพราะเราเรียนรู้ในทุกมิติพร้อมๆกันหมด ในฝันอาจจะผ่านไปนานหลายวัน นับเดือน นับปี ก็ได้ เพราะไม่ได้อยู่ในข้อจำกัดของช่องว่าง ระยะทาง และกาลเวลา


ดังนั้นหากพลาดโอกาส การเรียนรู้ตรงจุดนี้ไปก็น่าเสียดายเหมือนกันนะครับ

ผมมีเรื่องมาแชร์เล็กน้อยนะครับ เกี่ยวกับความเชื่อ อารมณ์ ความรู้สึก ที่อยู่ในฝัน จากการใช้สติสัมปชัญญะติดตามไปดู (วิเคราะห์ตามมุมมองความเชื่อ ของจิตสำนึกจำเพาะนะครับ)

ฉากแรกในฝัน ตัวผม เดินอยู่ที่ชายทะเลกับแม่ เห็นนักแสดงอารมณ์ดีคนหนึ่งกำลังเล่นโต้คลื่นกันอยู่ด้วยความสนุกสนาน ซักพักคลื่นสูง 11 เมตร พัดเข้ามาที่ชายฝั่ง ผมคิดว่าคงวิ่งไม่ทันแล้ว เลยไม่ไปไหน อยู่กับที่ และคลื่นก็ถาโถมเข้าใส่ ในระหว่างนั้นรู้อย่างเดียวว่าจะต้องอยู่ต่อ คลื่นเมื่อพัดเข้ามาแล้ว ก็ม้วนตัวกลับลงทะเลไป

ผมคือตัวตนภายนอก
แม่คือตัวตนภายใน ติดตามไปทุกที่ คอยสนับสนุนและดูอยู่ตลอดเวลา
นักแสดงอารมณ์ดี แสดงให้เห็นถึง อารมณ์ขัน ไม่ทุกข์ไม่ร้อน
คลื่นสูง คือ ความไม่แน่นอน สิ่งที่ทำให้ตัวตนภายนอกเกิดความรู้สึกกลัว ที่ความเป็นตัวตนจะสูญเสียไป
ตัวตนภายนอก เมื่อได้รับการสนับสนุนจากตัวตนภายใน ทำให้มีอารมณ์ขัน และความกล้าหาญในการผ่านพ้นความกลัว

ฉากที่สอง ตัวผม แม่ และแฟน เดินไปซื้อโต๊ะ เก้าอี้ หินอ่อน ที่ร้านค้า เจ้าของร้านบอกราคา 2900 บาท ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าแพงไป ผมเลยออกความเห็นว่าจะโทรไปถามอีกที่นึง ให้เค้านำมาส่งให้ ถ้าซื้อหลายๆชุดราคาจะถูกกว่านี้ ผมก็เลยกดเบอร์โทร 1133 เพื่อถาม กดโทรออกไปแล้ว ไปติดที่เบอร์พ่อผม พ่อก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ผมตอบว่าสบายดีครับ ผมก็เอะใจว่าทำไมเบอร์นี้คือเบอร์พ่อผม ผมก็จะกดดูว่าผม save เบอร์ผิดรึเปล่า แต่ไม่สามารถดูได้ เพราะคลื่นสัญญาณถูกตัดออกหมด พยายามที่จะเปิดดูใหม่ ก็เห็นว่ามือถือเป็นฉากของโรงภาพยนตร์และมีคนจำนวนหนึ่งนั่งดูอยู่ พอคิดเท่านั้น

ตัวตนภายนอกรู้ถึงความไม่มั่นคง เนื่องจากยังมีความหวาดหวั่นติดตามมาจากฉากแรก จึงได้ไปซื้อโต๊ะเก้าอี้หิน ที่แสดงถึงความมั่นคงเป็นหลักยึด
แต่ก็ยังคงตีความโดยใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ตามที่ถนัดอยู่เช่นเดิม
(แม่และแฟนในที่นี้ หมายถึง ความเชื่อ ที่มาสนับสนุนความเชื่อเดิมของประสาทสัมผัสทั้ง 5 เพื่อให้ดูมีเหตุผลเหมาะสมกับการยอมรับ)
การกดเบอร์ผิด และมีเสียงพ่อมาทักทายนั้น คือ เสียงของตัวตนภายในที่คอยย้ำเตือน แต่ตัวตนภายนอกก็ไม่ฟัง พยายามใช้ความเชื่อของตนเองอยู่นั่นเอง (ความเชื่อนี้หนาแน่น เพราะมีกลุ่มความเชื่อจากแม่ และแฟน เป็นตัวสนับสนุน)
ตัวตนภายนอกก็ยังดื้อรั้นที่จะทำให้ได้ และความกลัวก็ยังติดตามไปอยู่ ไปโผล่ในฉากที่สาม

ฉากที่สาม ผมก็มานั่งอยู่ในโรงภาพยนตร์นั้นเรียบร้อยแล้ว ที่นั่นหนาวมาก เลยต้องเอาผ้าห่มออกมาห่ม แต่ด้านซ้ายมือก็มีวัยรุ่นชายคนหนึ่งนั่งทับชายผ้าห่มไว้ ผมก็หันไปบอกเค้า เค้าก็ใช้เท้าเขี่ยส่งมาให้ด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง แฟนที่นั่งฝั่งขวาก็บอกว่า ไม่เป็นไร ผมก็คิดในใจว่าไม่เป็นไร และชายวัยรุ่นนั้นเมื่อไม่ได้รับการตอบโต้ก็หยุดความก้าวร้าวลง

เมื่อความกลัวติดตามตัวตนภายนอกมาที่โรงภาพยนตร์ ก็ดึงดูดให้พบกับความไม่พอใจ ความขุ่นข้องหมองใจ ที่อยู่ในรูปกายของชายวัยรุ่นที่นั่งข้างๆ
ทุกอย่างจบลงด้วยการเฝ้ามองความกลัว ความไม่พอใจ ความขุ่นข้องหมองใจนั้น แล้วทุกอย่างก็สลายไป

เราคือจิตปัจจุบัน ขณะหนึ่งเท่านั้น บุคคล ตัวตน สิ่งของ สิ่งแวดล้อม ไม่มีสิ่งใดที่อยู่คงที่ มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แม้แต่สิ่งที่เราคิดว่า คือ ตัวเรา

ความเข้าใจที่เกิดขึ้นจากในความฝันของเรา ไม่ต่างอะไรกับการที่เราเรียนรู้เองยามตื่น โดยการใช้สติสัมปชัญญะเฝ้าดู หากเราตัดทิ้งข้อมูล ความรู้ ความทรงจำข้ามภพชาติ ในความฝันทิ้งไป เป็นสิ่งที่น่าเสียดายมากครับ เพื่อนๆหยิบสมุดโน๊ตไว้เป็นอาวุธข้างเตียงรึยัง อิอิ
;8

 

ขอบคุณครับ คุณเซล มีคนรอฟังผมร้องหลายคนแระ ขอเคลียอะไรๆ ให้เรียบร้อยก่อน มีเวลาว่างๆ จะลองร้องดูนะ ตอนนี้โหลดโปรแกรม mixcraft มาเก็บไว้แระ

เรื่องความฝันตอนนี้ยังฝึกให้มีสติ 100% ในฝันยังไม่ได้เลย อย่างดีก็แค่จำเรื่องราวในฝันได้ แต่ยังไม่สามารถรู้ตัวตอนขณะฝันได้

 

เดรดเป็น อีกคนนึงที่ยังไม่สามารถจดจำความฝัน ได้หมด จำได้บางวัน บางช่วง แต่ถ้าวันไหนจำได้ ความรู้สึกยามตื่นจะชัดมาก เหมือนเพิ่งผ่านเหตุการณ์มาสดๆร้อนๆ จนบางที่ต้องตั้งสติว่า ตอนนี้ตื่นแล้วหรือยัง

เหตุการณ์ที่จำได้ สังเกตุหลายครั้ง มักจะ มีเหตุการณ์ใกล้เคียงเกิดขึ้น ตามมาทันที เช่น มีอยู่ครั้งนึง ฝันว่า ไปเสนอราคางานลูกค้า job นึง ลุกค้า ต่อรองทั้งๆที่ ไม่ควรต่อ เพราะทำกันประจำ และยังไม่ยอมสรุป ยื้อราคาไว้ แล้วบอกว่า ขอตัดสินใจอีกที

ในฝันตัวเองรู้สึก หงุดหงิด ว่าปิดการขายไม่ได้(เพราะงานเดรดมักไม่ได้ ตัดสินชี้ขาดที่ราคา เวลาสำคัญกว่า) ตอนนั้น เดรดรู้สึกว่าไม่อยากได้งานนี้เท่าไหร่ ถ้าลูกค้าช้า เดรดรอไม่ได้ เพราะกำหนดเวลาส่ง มันบีบเวลา เค้ายิ่งช้า เราจะยิ่งลน และอาจทำงานไม่ทัน มันบีบเกินค่ะ

เดรดตัดสินใจ(ในฝัน) ไม่ง้อ ไม่ตาม ปล่อยงานตัวนี้ไป เช้าวันถัดมาเกิดเหตุการณ์นี้จริงๆ เพียงแต่เปลี่ยนรายละเอียด ชื่อลูกค้า และเป็นการโทรศัพท์ แทน การไปคุยที่บริษัทลูกค้า เหมือนในฝัน เดรดก็ตัดสินใจ ไม่ตามใจลูกค้ารายนี้ไป ไม่ลงราคาให้ตามที่เค้าขอ ลูกค้าหายไปเกือบอาทิตย์ แล้วเค้าก็ตกลง

ประเด็นคือ ปกติ จะไม่แข็งกับลูกค้า ไม่ปฎิเสธงาน แต่งานนี้ ความรู้สึกเหมือนในฝันเลยว่า ไม่ง้อเลย ไม่ใส่ใจด้วย แล้วลูกค้าก็มาตกลงเอง เหมือนในฝันเลย

ทำให้เรียนรู้อีกอย่างว่า ถ้าวันไหน เรามีสติ สัมปชัญญะคมชัด ก่อนนอน ยิ่งถ้าหลับไปตอนมีสมาธิด้วยแล้ว แบบไม่เหนื่อย ไม่เพลียจัด เรามักจะจดจำความฝันได้ แต่ถ้าประเภท หัวถึงหมอนแล้วสลบเลย ก็ฝันนะ แต่มั่วน่าดูเลยค่ะ

อ้อ..อีกอย่าง ที่ฝันเป็นประจำมากๆ ชอบฝันว่า กำลังหิวข้าว หรือ อยากทานของโปรด มีอาหารรอเยอะแยะ แต่มักจะมีเรื่องมาขัดจังหวะ ทำให้ไม่ได้ทาน อยู่นั่นแหล่ะค่ะ จนตื่นก็ไม่เคยได้ทานเลยซักครั้ง (ตื่นมาหิวทุกทีเลย )อยากให้เพื่อนๆลองตีความหน่อยซิค่ะ เดรดคิดคำตอบในใจได้แล้วล่ะ(เพิ่งเข้าใจ) แล้วจะมาเฉลยให้ฟังค่ะ...


คือจริงๆ คนที่ตีความฝันได้ดีที่สุดคือเจ้าตัวเอง เพราะสัญญลักษณ์ต่างๆ ของตัวเราเอง เราจะรู้ดีที่สุด แต่ที่ให้เพื่อนๆช่วยตีความ เพราะเดรดเชื่อในเรื่อง เครือข่ายของจิตวิญญาณ ที่โยงใยกันอย่างเป็นระบบ เรื่องของคนๆหนึ่งอาจเกี่ยวพันเกี่ยวโยงกับอีกคน ในระบบได้ ซึ่งเป็นใครก็ได้ อย่างบางเรื่องที่เกิดกับเดรด คุณ mead คุณ zipp น้องโซล หรือ คุณเซลล์ กลับ สัมผัสได้เหมือนกัน (คือในกลุ่มเพื่อนที่เอ่ยชื่อมา คุยกันบ่อย..เลยรู้ กับท่านอื่นๆ ไม่ค่อยได้สนทนา ด้วย เลยไม่ทราบข้อมูลค่ะ)เพราะฉะนั้น ถ้าเราถอดรหัสแบบเชื่อมโยงกัน บางที บางทีนะค่ะ มันอาจให้ความหมายได้ลุ่มลึกมากกว่าที่เราคิด...ก็เป็นได้นะค่ะ

 

จะรอฟังบทเพลงไพเราะๆจากคุณ zip นะครับ ;aa54:z2

ผมก็จำไม่ได้ทุกวันหรอกครับคุณ zip คุณเดรด

การที่จะเอาสติสัมปชัญญะติดตามไปได้ 100% ยากเหมือนกันนะครับคุณ zip ผมจะรู้ตัวเป็นช่วงๆเหมือนกันว่ากำลังฝันอยู่ การใช้ชีวิตประจำวันนี้ก็เหมือนกัน บางทีแล้วเราก็อาจจะฝันอยู่ก็ได้นะครับ อิอิ

บางจังหวะเข้าใจว่าที่เราจำไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเราไม่ฝัน แต่เราไม่สามารถถอดออกมาเป็นสิ่งที่เราเข้าใจได้ครับ เช่น พลังงาน และความสงบ ความเงียบ ครับ
ในช่วงระหว่างที่จะฝันแต่ละฉาก จังหวะนั้นก็จะมีความเงียบสงบเป็นรอยต่อ ซึ่งไม่สามารถตีความได้เช่นกัน

บางทีผมจะฝันว่า เป็นพลังงานรูปหนึ่งสีสันสลับกันจากเข้มไปอ่อนและเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ซักพักประตูก็เปิดออก ฉายออกเป็นเรื่องราวต่างๆ สิ่งที่จะรับรู้ได้ก็คือ ช่วงที่เป็นเรื่องราว ที่พอจะตีความตามอารมณ์ ความรู้สึกได้
ครับ

เห็นด้วยกับคุณเดรดครับ จิตวิญญาณทำงานกันเป็นเครือข่าย ทุกๆคนต่างก็คือหน่วยย่อยที่ทำงานร่วมกันอย่างเป็นระบบ

ความฝันที่ผมตีความมา ก็ยังไม่ครบถ้วนสมบูรณ์นัก เพราะตีความผ่านจิตสำนึกจำเพาะครับ หากได้การตีความเพิ่มเติมจากจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ก็จะสมบูรณ์ยิ่งขึ้นครับ

จะลองตีความฝันคุณเดรดดูนะครับ ยากนะครับคุณเดรด :'(
น่าจะหมายถึง สิ่งที่เรามีความสามารถที่จะทำได้ และเราก็รู้ว่าเราทำได้ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ทำซักที ;8

 

เวลา....

ว่าไปคนเราุปัจจุบันนี้อายุเฉลี่ยประมาณ 76 ปี
นั้นคือแค่ 3,952 อาทิตย์เท่านั้น หรือ 27,740 วันเท่านั้นเอง
ซึ่งเท่ากับว่าเราเหลือเวลาที่ใช้ดำเนินชีวิตแค่ ....???.... อาทิตย์เท่านั้นเอง
ยามตื่นจริงๆมี่ 2 ใน 3 ส่วน เท่ากับว่าเวลาจริงๆจะหายไปอีก 1 ส่วน
ความฝันที่เพื่อนๆพูดถึง ก็เหมือนว่าเราสามารถเรียนรู้และเติมเต็มช่วงเวลานั้นให้คุ้มค่าที่สุดนะครับ เห็นฝันเป็นเรื่องราวและถอดรหัสฝันกันเก่งๆทั้งคุณจินต์ฯคุณเซลล์เลยครับ แต่ถ้าเจาะจงเลือกฝันลงไปได้แบบพี่นักเขียนฯคงจะดีไม่น้อยครับ เชื่อว่าเราพอจะฝึกฝนกันได้ แต่ต้องมุ่งมั่นอย่างต่อเนื่องตามเทคนิคที่พี่นักเขียนเคยแนะนำไว้ ผมเคยทำได้เป็นบางครั้งเอง..ยังต้องตั้งใจอีกมากเลยครับ

มารอฟังเพลงคุณซิปฯอีกคนครับ (||)

 

คุณเซลล์เก่งจัง ที่เข้าใจเรื่องราวต่างๆในความฝัน และในหนังสือของท่านอาจารย์อนาลัย เอามาเชื่อมโยงเป็นเหตุเป็นผลกันอย่างน่าทึ่ง การทำได้เช่นนี้จะทำให้สามารถเก็บเกี่ยวประโยชน์จากตัวตนภายในของตัวเองได้มากขึ้น

โมกลา ยังมีปัญหา ตรงที่จดจำความฝันไม่ค่อยได้ แต่จะพยายามต่อไป

ขอตีความ ฝันของคุณเดรด คิดตรงกับของคุณเซลล์ ว่า ตัวเรามีเรื่องราวที่เราอยากทำ และเราต้องทำได้แน่ๆ แต่ตอนยังมีปัญหา อุปสรรคอยู่ เราจึงยังไม่บรรลุวัตถุประสงค์ นั้น

โมกลา ก็มีความฝันที่เกิดขึ้นบ่อยมาก คือฝันเห็นตัวเองเดินขึ้นบันไดแต่พอจะถึงชั้นบนสุดบันไดก็หายไป (โดยที่ชั้นบนสุดนั้นน่าอยู่มาก ตบแต่งอย่างดี)
ทำให้ขึ้นต่อไปไม่ได้ ทั้งที่เห็นมีคนอยู่บนชั้นบนสุดนั้น ได้แต่สงสัยว่าเขาขึ้นทางไหนกัน ตอนหลังพอฝันเรื่องนี้อีกก็จะรู้แล้วว่าเราควรจะขึ้นได้จากทางไหน

อ่านความฝันของคุณเดรดแล้ว ตีความได้ความหมายใกล้เคียงกับของ
โมกลา คุณเดรดคิดว่าไง

 

เรื่องความฝันนี่ โซลเองก็ไม่ถนัดตีความนะคะ ฝันของตัวเองก็ไม่ค่อยจะถอดรหัสได้เรื่องได้ราว ...ฝันจำได้บ้างไม่ได้บ้าง...

พี่เดรดอยากให้น้องตีความ .. ฝันว่ามีอาหารโปรดรออยู่ตรงหน้าแต่ยังไม่ได้ทานสักกะที จนแล้วจนรอด ...ก็แสดงว่า สิ่งที่พี่เดรดอยากได้..อยากมี อยากเป็น ซึ่งเป็นความต้องการทางจิตวิญญาณของพี่ คิดว่าพี่เดรดมีคำตอบอยู่ในใจแล้ว...เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังมีอุปสรรคบางอย่าง เลยยังเอื้อมไปไม่ถึง ..เลยยังไม่สามารถบรรลุเป้าหมายอย่างที่ต้องการได้ค่ะ (ใกล้เคียงบ้างมั๊ยพี่ เฉลยด้วยนะคะ )

 

ลองดูนะครับ ขนมของโปรด ของคุณเดรด น่าจะหมายถึง..ในใจลึกๆของคุณเดรดมีบางเรื่องที่ใฝ่ฝันและสนใจเป็นพิเศษ แต่พอจะลงมือทำก็มีเหตุหรือโซ่พันธนาการบางอย่างมาดึงเอาไว้ซะก่อนครับอาจจะเป็นงานหรือบางคนในครอบครัวก็เป็นได้ที่ไม่เข้าใจเรา เรื่องนี้สะท้อนถึงความเป็นจริงที่รู้สึกว่ายังไม่บรรลุความตั้งใจที่แท้จริงครับ..เรื่องขึ้นบรรไดชั้นบนสุดของ คุณโมกลาก็น่าสนใจดูคล้ายๆกันเลยนะครับ คุณเดรดว่าไงครับ
(||)

 

ผมก็จำไม่ได้หมดหรอกครับคุณโมกลา แต่ก่อนหากฝันอะไร ก็คิดว่าไร้สาระ เลยปลิดข้อมูลนี้ทิ้งไป ไม่ได้ใส่ใจ


แต่พอมาอ่าน เริ่มจดบันทึก เริ่มตีความดู กลับเริ่มจำได้มากขึ้นเรื่อยๆ ข้อมูลทั้งหลายต่างมีประโยชน์ในการเติมเต็มได้มากเลยครับ


ยกตัวอย่างเช่น เราดำเนินชีวิตอยู่ในชีวิตประจำวัน ออกไปทานข้าวกับเพื่อน มุมมองจำเพาะของเราคือนั่งทานข้าวกับเพื่อน สิ่งที่เราเห็น และรับรู้ คือ เพื่อน อาหาร โต๊ะ แต่สิ่งแวดล้อมรอบตัวทั้งหลาย เราเก็บรายละเอียดได้ไม่หมด แต่พอเราไปสะกดจิตย้อนหลัง รายละเอียดทั้งหลายกลับครบถ้วน ทั้งเพื่อน อาหาร โต๊ะ และสิ่งแวดล้อมทั้งหมด นั่นแสดงว่าจิตเราบันทึกทุกอย่างไว้อย่างครบถ้วนไม่ตกหล่น แต่ด้วยมุมมองจำเพาะของตัวตนภายนอกทำให้รับทราบได้แค่บางส่วนเท่านั้น

ตอนนี้ต้องรอคุณเดรดมาเฉลย และก็ฝันของคุณโมกลาด้วยนะครับ ;8

 

ความฝันของคุณเดรดคงจะหมายความว่าสิ่งที่คาด สิ่งที่หวังไว้ คงยังมาไม่ถึงเพราะว่ามีบางสิ่งมารบกวน สิ่งๆ นั้นจะเป็นสิ่งที่คอยขัดขวางไม่ให้ได้รับหรือเปล่า

ถ้าจะรอเพลงคงซักอีก 2-3 วันช่วงนี้กลับไปบ้านก็มีอะไรอย่างอื่นให้ทำอยู่ครับ ยังไม่ว่างเท่าไหร่ ไหนจะต้องหาไฟล์เพลงอีก

 

น้ำใบบัวบกแก้ช้ำในดีนะครับ มาต้อนรับคุณกุ้งครับ ^_^
ติดวาดรูปให้คุณกุ้งอยู่รูปนึง..ลัดคิวให้เสร็จแล้วครับ
พาคุณกุ้งกลับไปสู่อียิปต์ยุคโบราณเลยครับรูปนี้

 

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ที่ร่วมกันทายความฝันให้เดรดค่ะ
เห็นยังค่ะว่าจิตวิญญาณทำงานเป็นเครือข่ายและเป็นระบบอย่างไร ทุกท่านตีความฝันให้ได้ตรงใจหมดเลย และที่สำคัญ เข้ามาตอบพร้อมๆกันเลย แสดงว่า ทุกท่านได้รับสัญญาณที่เดรดส่งออกไป ตอนนี้ตัวตนรวมของพวกเราทำงาน และส่งสัญญาณ ไปสู่ตัวตนภายในย่อยๆ ในแต่ละท่านไงค่ะ

เฉลยค่ะ:เดรดมีความฝัน อยากทำอะไรบางอย่าง แต่ยังทำไม่ได้ซักครั้ง เพราะ ติดภาระที่ต้องทำให้ผู้อื่นก่อนเสมอ ซึ่งไม่ทำไม่ได้ พอทำธุระให้เค้าเสร็จ ก็จะตื่นทุกครั้ง ไม่เคยได้มาทานขนมโปรดเลย เพราะหมดเวลาค่ะ เดรดอยากมีเวลามากกว่านี้ทางโลกแห่งความเป็นจริง แต่ตอนนี้ มันไม่พอ เดรดจึงพยายามหาวิธีบริหารเวลาแห่งจิตอยู่...ก็ยังไม่สำเร็จเท่าที่ควร

ส่วนขนม มันสื่อความหมายว่า เรื่องที่เดรดอยากทำ คือ การเป็นตัวของตัวเอง มีเวลาทำเรื่อง ไร้สาระ(ขนม มันไม่ใช่สิ่งจำเป็นในชีวิต) ทำสิ่งที่ตัวเองชอบ แบบไม่ถูกกดดัน หรือ ต้องใช้เหตุ และ ผลมากมายในการตัดสินใจ ซึ่งเดรดไม่ค่อยมีเวลาอย่างนี้เลย ปะมานนั้นนะค่ะ...แหะ แหะ

ความฝันของคุณโมกลา ก็คงคล้ายๆเดรด ที่มีเป้าหมายอะไรบางอย่าง แต่ของคุณโมกลา ดูชัดเจนกว่า ว่ามันเป็นวัตถุประสงค์สุดท้าย ซึ่งเมื่อบรรลุแล้ว ก็คงสู่จุดหมายปลายทางที่แท้จริงนะค่ะ แล้วตอนนี้คุณโมกลาก็เริ่มจะรู้วิธีหาบันไดขั้นนั้นเจอแล้ว...เอาใจช่วยค่ะ

 

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ห้องวิทย์ฯ ค่ะคุณ brotherpray
ระหว่างรอพี่นักเขียนอ่านไปเพลิน ๆ ก่อนนะคะ.. อิอิ..
ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ บทที่ 2 สติสัมปชัญญะของนักฝัน
http://www.novaanalai.com/Book_2/Bk2_chap2_p10.html
หวัดดีจ้า1;aa21

 

ตามมาฟังเพลงค่ะ เพลงเพราะมากเลยยยย denceedencee

 

สวัสดีทุกท่านครับ

ขอบคุณๆมี้ดล่วงหน้าครับ สำหรับรูป ขออภัยทุกท่านด้วยนะครับเรื่องลัดคิว

น้ำใบบัวบก แก้ช้ำในครับ น้ำรากบัว บำรุงหัวใจทั้ง 2 ชนิดดื่มแล้วชื่นใจดีครับ
แต่น้ำใบบัวบกดื่มมากๆไม่ดีครับ รู้สึกว่าจะมีผลข้างเคียงอะไรซักอย่างไม่แน่ใจ

ผมอ่านหนังสือชุดของ อ. นี้ได้ไม่เกิน 2-3 หน้า ก็ง่วงจนทนไม่ไหวทุกที ซึ้อมา
เกือบปี อ่านไปได้ไม่เท่าไหร่เอง มันรู้สึกเหมือนเข้าใจแต่ไม่เข้าใจ ยิ่งอ่านทบทวน
ยิ่งงง แต่มันมีความรู้สึกดึงดูดอยากรู้เรื่องในเล่มอยู่ตลอดครับ ตอนนี้ใช้วิธีเซฟ
ในกระทู้ไปอ่าน เข้าใจได้มากและอ่านง่ายขึ้นครับ

ตอนนี้สนใจเรื่องการจดจ่อความคิด ความฝัน ตัวตนภายใน เรื่องการเจ็บป่วยของตัวเอง
แต่เราจะทำอย่างไงครับ เพราะสภาพที่เรารับรู้ตลอดเวลามีแต่ เจ็บ เหนื่อย เพลียฯลฯ
มันยากในการที่จะสะกดจิตตัวเองหรือบอกตัวเองว่า เราแข็งแรง แต่จริงๆร่างกายมัน
ไม่ไหว ผมเคยฝืนทนคิดว่าตัวเองไม่เป็นไรใจสู้ ก็กระฉับกระเฉงดีครับคิดว่าหมอนัด
ไปหาหมอเสร็จจะไปธุระต่อ คิดว่าไหวครับ สู้ได้ ปรากฏว่า หมอตรวจเลือดบอก
คุณซีดมากต้องให้เลือดทันที ทำไมปล่อยให้ซึดขนาดนี้ อันตรายนะ หมอดุใหญ่
ก็เลยอยากจะขอคำแนะนำนะครับ ผมเชื่อว่าจิตวิญญานเรามีอำนาจพอ แต่ผมยังคง
เข้าไม่ถึงในการนำมาใช้นะครับ เพราะเหล่าโยคีสามารถทำสิ่งที่เกินกว่ามนุษย์จะ
ทำได้อยู่ตั้งมากมายมัน หรือว่ามันต้องค่อยๆฝึกฝนครับ

ขอบคุณล่วงหน้าครับ เพื่อนร่วมฝันทุกท่าน