ผลของการโต้ตอบธรรมที่รุนแรง

ถ้าไม่อยากให้พญามาร มาเข้าใกล้

ก็ขอขมาพระรัตนตรัย(ถือคติปลอดภัยไว้ก่อน)

แล้วน้อมพระรัตนตรัยเป็นสรณะ ขอให้มีปัญญาสัมมาทิฏฐิ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ

เป็นมรรค ท่านก็ได้พบทางที่ถูก ทางที่ควร รอดพ้นจากมาร หลุดพ้นจากทุกข์ ได้ในเร็ววัน

 

ไปก่อนนะทุกท่านขอบคุณที่มาร่วมสนทนาเมื่อท่านเป็นผู้ให้ท่านก็ได้รับ เราได้รับแล้วที่ท่านให้มาขอบคุณฮับ

 

TVJ จะเอาบ้างไหม ให้พระอาจารย์ปราโมทย์ โทรมาหา

 

ควรจะทางใครทางมัน นะคะ

จะได้ไม่มีเวรไม่มีกรรม ต่อกัน ท่านก็จะไม่หมองศรี มีพลังเป็นอนันต์ แอนด์อินฟินิตี้ สดได้ตลอด ราศรีงามอลังการ

แล้วทำให้ใจท่านผ่องแผ้ว โปร่งใส เป็นที่รักของทั้งสามโลก

แล้วก็เพลาๆมือลงนิส ก็จะดีนะคะ เพราะพวกเขาทำไปเพราะไม่รู้

ดิฉันก็จะพยายามให้สุดกำลัง เพื่อให้พวกเขา รู้

ท่านก็จะได้มีเวลาว่างเยอะๆ ไปหาอีหนู เอ้ย ไม่ใช่ ไปหาคนที่ท่านชอบได้บ่อยๆ

 

เพ้อเจ้อ ได้ถูกใจไหมนี่

แหะ แหะ เลิกแระนะ บ่อมีหยัง

พระพุทธองค์ ทำทางไว้แล้ว

ทางนรก ก็อย่าเดินไปแระกัน

อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว เพราะไม่รู้

 

อนุโมทนาสาธุ ค่ะ

 

อืม แค่นี้แหละที่ เขาๆ อยากได้ยินกัน

เขาทั้งหลาย ทำกริยาไม่ดีไป ก็เพื่อเราคนเดียว

ผมนะหมดปัญญา

ต้องให้ เจ๊ขวัญเขาเหนื่อย

แต่ก็แล้วแต่เรานะ ไม่ได้บังคับ

มันเป็นไปได้ ที่คนสอน คนช่วยสกิดธรรมนั้น เป็นอะไรก็ได้

อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ ท่านกำลังคุยกับน้องชาย
ตอนนั้นเป็น ฆราวาสอยู่มั้ง พอน้องพูดคำมาคำหนึ่ง
ก็ทำให้ปิ๊งได้ ทั้งๆที่น้องก็ไม่ได้รู้อะไร

แต่เผอิญ พระอาจารย์ปราโมทย์ปิ๊งรอบแรกเพราะหลวง
ปู่ดูลย์เป็นคนเทศน์ ท่านจึงกราบหลวงปู่ดูลย์เป็นดังพ่อแม่

เหมือนพระสารีบุตร ที่กราบพระมากัสสปะ หากทราบว่า
พ่อแม่ครูบาอาจารย์อยู่ทางทิศใด จะต้องนอนหันศรีษะ
ไปทางนั้น มากกว่ากริยาที่แสดงต่อพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็น
คนเทศน์ตัดเข้าอริยะผลภายหลัง

ทั้งนี้ก็ขึ้นกับเรา เราเป็นอย่างไร เราย่อมทราบดี

 

ก็กำลัง จ้ำบึ๊ด จ้ำบึ๊ด อยู่

คนมันไม่ค่อยจะยอมรู้ เอาซะเลย

ดีหน่อยที่ไม่ดื้อ แหะ แหะ

 

แก็งค์ธรรม มาอยู่กันหมดนี่เอง...(ยิ้ม)

การถกเถียง ตอบธรรมอย่างรุนแรง
หากเป็นการขี่ช้างจับตั๊กแตน ก็เกินงาม
หากว่าเป็นไปด้วยเหตุผล อันทำให้หลุดจากเครื่องขวางทางสู่ปัญญา
ย่อมควร

ทั้งนี้ทั้งนั้น ควรเป็นไปเพื่อ ระงับ ดับ เย็น

 

แล้วหลวงปู่ดุลย์กะหลวงพ่อปราโมทย์ อยู่ทิศไหนคะ

 

ต้องเล็งญาณเอา หากไม่รู้

ก็หันไปทางที่พระพุทธเจ้าอยู่นั้นแหละ

บ่ายหน้าตรงไปเลย

;aa21

 

อย่าลืมก็แล้วกัน TVJ การรู้ผ่านอยาตนะ ไม่ใช่อยู่ที่รู้ว่า เค็ม

และไม่ใช่รู้อยู่ที่ สารเคมีเริ่มส่งสัญญาไปปลายประสาท ( สฬายตนะ )

การรู้ ต้องลึกกว่านั้น และกว่านั้นอีกชั้น ถึงจะรู้อุปทานขันธ์ตามจริง

เพราะมันเป็นเรื่องพ้นกายเนื้อ ลึกลงในดวงจิต

อย่างบางคนถอดจิตออกไปดวงเดียว ลอยไปไหน ไปชิมอะไร ก็รู้
รสนั้นได้ โดยไม่ต้องเอาลิ้นไป นั้นคือการรู้ ผ่านขันธ์5 และจิต
ล้วนๆ

รูปขันธ์แท้ๆที่ต้องไปรู้นั้น ไม่ใช่ลำพังแค่กายเนื้อ

 

ท่านก็อย่าลืมสัจจะ นะเจ้าคะ

ถ้าเขาไม่ไปหาท่านอีก

ท่านก็อย่าไปหาเขาก่อน นะเจ้าคะ

สาธุ

 

มองออกไหม TVJ ว่าทุกคนเขาทำผิด ทำกรรมอยู่ เพื่ออะไร

หากเราไม่แจ้ง ได้แต่นั่งหัวเราะ

แล้วเธอปราถนาในใจให้ พวกเขา หยุดกระทำกรรม เธอก็ควร
จะทราบชัดว่า กรรมที่ปรากฏเหล่านี้ จะหยุดได้อย่างไร

 

ที่ผม และ หลายๆ คน มาทำกรรม มันก็มากพอสมควรแก่ วาระ และ เหตุปัจจัยนี้แล้ว

หากเธอไม่สรุปออกมาอย่างใดอย่างหนึ่ง จะทางไหนก็ได้ ไม่ว่ากันหรอก TVJ

แค่สรุปออกมา ทุกคนจะได้ทราบ แล้วยุติตามวาระไป

 

อย่าลืมแล้วกันน้าจร หน้าที่ และทางที่เลือก สัจจะ วาจา
แต่ชั้นรู้แล้วว่าของชั้นมันไปทางไหน รู้ชัดแล้ว ชั้นก็จะได้ไม่ยุ่งกับน้าจรอีก

 

เข้าใจว่าเป็นเจตนาดี....
แต่ขอแก้ไขครับเป็น พระอัสชิ หนึ่งในพระปัจวัคคีย์ทั้ง5
ที่ให้แสงสว่างแห่งปัญญามีดวงตาเห็นธรรม เป็นครั้งแรก
ต่อ อุปติสสปริพาชก หรือพระธรรมเสนาบดีสารีบุตร ในเวลาต่อมา
ซึ่งเปรียบเสมือนครูบาอาจารย์ที่ชี้หนทางแห่งวิวัฏฏะ องค์แรก

 

สาธุ

 

ขอบพระคุณครับ

คราวนี้ไม่ลืมแน่ๆ ก็ว่าแหม่งๆ อยู่ ไม่น่าเกี่ยวกับ ปัญจวคี




* * * * *

แห่งวิวัฏฏะ คำนี้ คุ้นๆ ชอบกล

 

นักรบถือดาบ กับพราหมณ์ปฏิบัติธรรม มันก็คนละทาง