ผลของการโต้ตอบธรรมที่รุนแรง

เขาเรียกว่า มองหาคนที่ด้อยกว่า เอามายก เพื่อ ตนจะได้สูง

จริงๆ น้องจอยเขาไปไหนต่อไหนแล้ว อยากรู้ ตามไปดู

พ่อ vanco แทน นะ ว่าแนวโน้มไปทางไหน

แล้วขอร้องนะ

ไปๆมาๆ อย่าหัวไปเอาซุกใต้กระโปรง ต้องอาศัยร่มกระโปรงผู้หญิง
เพื่อยกตนให้สูงนะ มันน่าเกลียด

 

หา......!?????? ++"

หม๋าตาดาวปุ๊ด !!!

 

หูยยย.... เราตามอนุโมทนาบุญเขาอยู่เลยนะ เจ้าคะ

เขาตั้งใจเสียสละ เพื่อผู้อื่น เป็นการสร้างบารมีอย่างหนึ่ง

ท่านก็อย่ารุนแรง เพลาๆมือลงบ้าง ก็ดี นะเจ้าคะ

 

ผมถามอย่างหนึ่งสิ ที่ขจรทำอะไรไปเรื่อยๆ นี้ เรียกว่า มีสติทันหรือเปล่า หรือว่าอย่างไร ช่วยอธิบายให้ผมฟังหน่อย ผมสับสนในตัวคุณมาก

 

น่าจะมีใครตั้งกระทู้ ปฏิบัติมาเนิ่นนาน ศึกษาซะจนแทบทุกกระบวนท่า ไหง กิเลสยิ่งเพิ่มพูน ความไม่รู้ยิ่งมากขึ้น ^-^

 

ผมตอบแล้วครับในกระทู้นี้
http://palungjit.org/showthread.php?t=151791

ยกมาให้อ่านอีกรอบ
ก็ไม่รู้จัก ยับยั้ง ธรรมข้อ วิจิกิจฉา เมื่อสงสัยอะไร ก็หาหลักหาเกณฑ์ไปเรื่อยๆ ด้วยตัวเอง พอไปอ่านหนังสือ ก็สรุปเอาเองโยงเรื่องเพื่อเปลื้องความสงสัยให้ตนเอง
ทีนี้ ก็เรียกว่า ไม่ได้ปฏิบัติธรรม และ ไม่ได้ศึกษาธรรม แต่กำลังสนอง ตัณหาคือ ความสงสัยใคร่รู้ของตนเอง
แต่ หากใคร ปฏิบัติ และ มีสติว่า วันนี้ไม่รุ้ก็ช่างมัน มุ่งเน้น ลดละกิเลสดีกว่า วันข้างหน้าก็จะค่อยรู้ไปเอง ก็จะไม่บ้า ไม่เพี้ยน เพราะ ศึกษาและปฏิบัติธรรมจริงๆ

 

เป็นสมาธิที่ทำแล้ว เอาใจน้อมไปที่อาการซึม พระท่านนิยามคำว่าซึม เพื่อให้
เห็นชัด

จริงๆ มันก็คือ สภาวะสุขจากสมาธินั้นแหละ แต่สุขจากสมาธิแบบนั้นไม่ให้ผล
แบบสุขที่ตรงต่อนิพพาน

จะต้องทำสมาธิใหม่ อย่าให้น้อมไปที่อาการเดิม อย่าเอาใจไหลไปกับความ
นิ่ง ความว่าง

พอมันจะไหล ก็ระลึกรู้ ว่ากำลังเข้าไป มันจะทำไม่ได้นะ มันจะไหลเข้าไป

แต่ก็ต้องทำเนืองๆ จนกว่าจะจดจำสภาวะ ช่องเริ่มการไหลได้ สติ จะเกิดเอง

พอ สติ เกิดที่นี้ไม่ไหลเข้าไปแล้ว จะทรงตัวอยู่ที่สมาธิ

พอ สติเจตสิกเกิด ที่นี้ ไหลไปไหนก็ได้ ไม่ผิดอีกแล้ว แม้แต่ไหลไปซึม ก็รู้

จะประจักษ สุข ที่ตรงต่อพระนิพพาน ประจักษ์นิโรธนเล็กๆ น้อยๆ ที่ให้ผล
คล้ายกับ นิโรธนในอริยสัจจ (แต่ยังไม่ใช่)

 

หากทำอย่างไรก็ซึม ต้องเปลี่ยนอารมณ์กรรมฐาน จากการดูลม หรือ อย่างที่
เคยทำ ไปเป็น สมถกรรมฐานชนิดเคลื่อนไหว อย่างหลวงพ่อเทียน หรือเดิน
จงกลม หรือ จะลมอย่างเดมก็ได้ แต่ดูรูปท้อง พองยุบ แทน

อ้อ ถ้าทำท้อง พอง ยุบ ได้ ก็เลือกอันนี้ มีอานิสงค์มาก พอๆ กับอานาปานสติ

 

สรุปว่า เมียวจ้อย หายไปไหนหรือ ไปนะเอยๆ ถึงไหนแล้วไม่รู้
สงสัย จิตเขาพาไปถึงไหน ใครรุ้เช่าให้ฟังหน่อย

 

เริ่มพร้อมๆ กับเราเลยนะ ปี 48 เหอๆๆๆ
แต่ตอนที่เริ่ม ก็ไปที่สติปัฏฐานเลย สมาธิปฏิบัติบ้างพอสมควร
เรื่องหงุดหงิด เป็นเหมือนกัน
ไม่รู้ทำไม
ตอนแรกๆ ก็รำคาญชะมัด
จนระลึกได้ว่า นี่หรือ คนปฏิบัติธรรม
หมาเห่า แมวร้องก็หงุดหงิด มันใช้ได้แล้วหรอ
คิดว่าคงเป็นเพราะเราไปติดอารมณ์สงบสุขในสมาธิมากไปหน่อย
ฝึกนานไป จิตจึงติด แล้วแสวงหาอารมณ์สงบสุขแบบนั้น
พอไม่ได้ ก็ร้อนรน
แต่ถ้าหันมาปฏิบัติสายดูจิต
ปัญหานี้จะค่อยๆลดลง
คือดูที่ความหงุดหงิดว่ามากจากไหน มาอย่างไร อยู่อย่างไร นานแค่ไหน ก็ดูๆไป
เพลินดีเหมือนกันนะ
แล้วมันก็ดับไป เป็นเช่นนี้ทุกครั้ง
คิดว่าเป็นการทดสอบสติปฏิฐาน ว่ามีความชำนาญเพียงใด
สมาธินั้นดีมาก แต่ต้องใช้ให้ถูก
ใช้เพื่อให้จิตตั้งมั่นในการเจริญสติ ไม่ไหลไปตามกิเลส (โทสะ)
พยายามสู้กับมัน อย่ายอมแพ้...

 

ทุเรศ ยังอาศัยการข่มบุคคลที่ 3 ไม่เลิก

แถมข่มใครไม่ข่ม ไปเลือกข่มผู้หญิง

 

ขันธ์

ผมมาเพื่อบอกคุณว่า
ผมจะหยุดพักท่องโลก cyber ซักระยะ
ถ้าผมมีเวลามากกว่านี้ค่อยคุยกัน

ด้วยความเมตตา

guest

 

รู้ สมมติบัญญัติ ทั้งปวง ก็แสดงว่า เกิดทัสนะขึ้นใหม่ แต่ทัสนะนั้น เปลื้อง ความสงสัยให้ขจรได้หรือไม่ และ ทัสนะนั้นลดละกิเลสให้ขจรได้หรือไม่ ทีนี้ ที่ว่า รุ้สมมติบัญญัติทั้งปวง ก็เลย เข้าใจว่า อะไรๆ ก็สมมติ ก็เลยไม่ยึดติดอะไรเลย จะพูดอะไรก็ไม่ยึดติด จะทำอะไรก็ไม่ยึดติด จะหัวเราะ จะแสดงอารมณ์ก็ไม่ยึดติด

แบบนี้ ขจร กำลัง เอาคำว่า ตามใจกิเลส มาปนกับ คำว่า ละสมมติบัญญัติหรือเปล่า ไหนลองอธิบายมาหน่อยซิ

 

ขอบพระคุณครับ น้าขันธ์

 

คู่ปรับผมมา ครับ เพื่อนๆ แอบมาถึงที่นี่เลย เกสท์ นี่คุณหยุดพักไปแล้วผมจะด่าใครหละ

 

เหมือนกันนะ ไปเผลอทำสมาธิที่น้อมเข้าไปสุขแบบสมาธินอกศาสนา

ชาวพุทธน่าสงสาร ที่อยากพ้นทุกข์ แต่ก็ถูกศาสนาอื่นหลอกมานาน

สมาธินอกศาสนานั้นจะให้สุขที่เป็น อัตกลิมัถานุโยค เป็นการกดข่มตัวเอง

ผลของการกดข่ม จึงเป็นระเบิด

คนที่ไม่รู้ ก็ยิ่งทำให้สุขเข้าไปอีก ก็ยิ่งเป็นระเบิด เป็นทุกข์สัจจที่ใหญ่มาก
อย่างกะยักษ์เอาฆ้อนมาไล่ทุบ อย่างกับเอาภูเขามาถล่ม จะต้องไปเจอ
เพราะไปทำ อภิสังขาร เอาไว้

แต่สิ่งที่ทำให้หลุดพ้น ก็มีตัวเดียว สติ นั้นแหละ ไปอ่านประวัติหลวงปู่มั่นดู
แล้วอ่านหลายๆรอบ ให้เห็นว่า ท่านเน้นตรงไหนกันแน่ ตรงที่ความตื่นเต้น
ที่ต้องมีภูเขามาถล่ม หรือ แค่ง่ายๆ มีสติ เป็นพอ

 

มันส์นะ ตัวมันจะลอย

มีครั้งหนึ่ง เจ้าอารมณ์เห็นตัวลอยมันกินมาตลอด วันนั้นจะเดินข้ามถนน

รถมันวิ่งมาเร็วนะ จิตมันไหลรวมเบาโหวงจะลอย สัญญาวิปลาสทำงานทันที

"เหาะเลยเพ่"

อิ๊บอาย ดูมัน หลอกเรา วิ่งแจ้นไปก่อนเลยนะ หลังจากนั้นก็ไปหา
พระอาจารย์ปราโมทย์ เท่านั้นแหละ แจ่ม

หรือคุณ ลีลาดี จะลองยืนดูมันเหาะก่อนแบบผม เหาะเหมือนกันนะ
ผมว่า

 

ตามใจน้าจรสิ ผมรู้หรอกน่าว่า น้าจรมีความสุขแบบไหน

 

สันโดษ เขาไปอยู่ห้องจิตวิดยา ค่ะ

แล้วก็มี คุณสามตา มาเป็นเสาเอกของห้องโน้น ตั้งกะเมื่อไร ก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ

แล้วก็มีกลุ่มสนทนาเรื่อง ตาทิพย์ ตาที่สาม กันอะค่ะ

พอดี อิฉันไม่ชอบแบบนั้น ก็เลยห่างออกมา

แต่สันโดษเขาชอบแบบนั้นว่าเป็นตัวของตัวเองดี

ส่วนจอย ก็ดูสันโดษ อย่างเดียวค่ะ ไม่ได้ทำอะไร เพราะสันโดษ เก่ง ทำเองทุกอย่าง

แต่จอย(สันโดษ) ก็มาที่นี่เป็นระยะ มาตามอนุโมทนา อยู่เรื่อยๆ ค่ะ

แต่ไม่ค่อยมาคุย จริงๆก็อยากคุยกับจอยและสันโดษ เหมือนกัน

ไม่รู้จะมีโอกาสได้คุยไม๊ อยู่ที่เขามาแล้วเป็นทุกข์ เขาก็ไม่มาค่ะ

เป็นความเห็นส่วนตัว ถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ

 

ห้องนู้น สามตา เขาอยู่มาตั้งนานแล้ว

มีการเปิดกิจการทับซ้อน ตอนรับดู แต่สุดท้ายก็ไปรวมกัน

ก็สนุกของเขาไป ตามอัตภาพ