ไม่ใช่นะครับที่มักกล่าวว่า “สมถะเหมือนการหลบภัย วิปัสสนาเหมือนการผจญภัย”

ท่านทีฯครับ ท่านก็มาแบบอีหรอบเดียวกับท่านศรี(อาจารย์ท่านหรือเปล่า)
มีคำถาม ไม่รู้จักคิดที่จะตอบ แต่ชอบอวดว่ารู้มากกว่าคนอื่น
เห็นคนอื่นต่ำต้อยด้อยค่าไร้ราคา ที่ท่านจะลงมาหัดโง่เสียบ้าง

ที่ท่านพูดถึงคำที่น่าสนใจถูกแล้วครับว่า "ฉลาดนึกแต่โง่แบบโคถึก"
ท่านอย่าแกล้งลืมสิครับว่า ยังไม่ยอมถ่อมตัว หัดโง่เสียบ้าง
กลับไปตอบคำถามโง่ๆของผม จะได้รู้ปัจจุบันว่าคำถามนั่นไม่โง่
แต่คนที่ไม่ตอบสิน่าจะ ไม่ย่อมโง่ก็โง่ไปสิ ดังที่ท่านอาจารย์เตือนครับ

โมทนาได้รับมาพอแล้ว ส่วนคำตอบที่ต้องการย้งไม่ได้ครับ
ว่างๆจะรวบรวมมาให้อีกทีครับ

;aa24

 

ค่ะ คนที่ไม่ตอบคำถามท่านภูตคือ คนโง่ นานาก็โง่ด้วยเรายอมโง่ดีกว่า เพราะท่านอาจารย์เราก็บอกเราเหมือนกัน หากธรรมมะไม่ถูกกับจริตเรา ย่อมเสียเวลา หากถูกจริตเราย่อมพัฒนา ไม่ใช่ไม่เปิดใจ แต่เราต้องปิด และเปิดใจ ให้เป็น ไม่งั้นมันจะพรุงพรังจิต

Other
ผู้ปฏิบัติ ผู้ใด ยังต้องใช้นาฬิกาเพื่อปลุกจากที่นอน หรือมาทำงานหรือกิจอย่างอื่น ผู้ปฏิบัตินั้นปฏิบัติผิด เอาไว้เพื่อสะสมไมล์ได้พอแล้ว จะถกธรรมกับท่านภูตหากไม่รังเกียจผู้น้อย นานาโง่ นานโคตร(ตั้งเองกับมือ)

 

ม่ายพายเราะ ม่ายพายเราะ "นานโคตร"

ขอเสนอ "นานาโคตะระดู" อันนี้สำหรับจิตที่ยังติดข้องกับเหตุปัจจัยที่ชื่อ ธรรมภูติ

แต่ถ้าไม่ติดข้อง

ขอเสนอ "นานาโคตะระภู" อันนี้สำหรับจิตที่ยังติดข้องกับเหตุปัจจัยที่ชื่อนิวรณ์ห้า

 

"นานาโง่ นานโคตร(ตั้งเองกับมือ)"

หูยยยย..... มันจิ๊สสสสสสส...จิ๊ด..จิ๊ด อยู่ในใจ

(ดิ้น กะแด่วๆ กะแด่ว เลย ง่ะ นานา สงสัยจะโดน ศรอรชุน อีกแล้ว... เรา)

มันชอบใจคำพูดน่ะ นานา ไม่ได้หมายเป็นอื่น นะจ๊ะ

rabbit_scary

 

อันอื่น ไม่เข้าใจความหมาย แต่อันนี้สื่อตรงๆ คำนี้ไม่สุภาพเหรอคะ
ถ้าไม่สุภาพต้องขอโทษพี่ ๆ ด้วยค่ะ

 

น้องนานา เอาวิธีของอาจารย์ที่ผมเคารพนับถือไปลองใช้ดูอีกวิธีหนึ่งก็ได้ครับ

ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว "ช่างแ.ม่ง" ครับ

จริง ๆ นะ ได้ผลดี

อะไรที่มันไร้สาระ ไม่เป็นเรื่อง ก็หัดลืม ๆ ไปบ้างก็ได้ เก็บไว้มากปวดหัวครับ

ทำชีวิตให้มันเรียบง่ายเข้าไว้ อย่ามีเงื่อนไขให้กับชีวิตมาก แค่นี้ก็มีความสุขแล้ววววว


ว่าง ๆ ก็ลองแวะไปเที่ยวเว็บนี้มั่งก็ได้ครับ managerroom.com ที่นั่นเขากันเองดีนะ สุทรียสนทนา (Dialouge)

 

พี่ ขวัญ ศรอรชุน คืออะไรคะ รบกวนให้ความหมายด้วยค่ะ
แฮะ ๆ พอดีอ่านโพส แล้วมันเกิดอุปทานสมมุติคำนี้ขึ้นมาพอดี น่ะค่ะ แต่ไม่รู้ว่า เป็นคำที่ใช้ในที่สาธารณะได้หรือเปล่า

 

จ้า

 

ม่ายพายเราะ ไม่ใช่ ไม่ไพเราะ คนละคำกัน อย่าไปเล็งมาก ช่างแ_ม่งไปก็ได้
(ของTแรงก่าอีก)

นี่ถ้า นานา ชอบพูดอะไรที่ฟังแล้วน่ารักนะ ผมมีอีกคำ(ฟังเขามา) คำว่า น่ารัก
นี่มีศัพย์บาลีว่า ปียะ ปิยะ

อะไรที่ฟังแล้ว พูดแล้วน่ารัก ก็เป็นที่ ปียะ แก่เพื่อนๆ( เป็นที่น่ารักของเพื่อนๆ)
เป็นที่น่าเข้าใกล้ น่าเสวนาด้วย

แต่คนที่พูดอะไรแล้วไม่น่ารัก บาลีจะเติมคำว่า อัป เป็น Prefix เพื่อบอกความ
เป็นนิเสธของคำ ดังนั้น คนที่ชอบพูดอะไรแล้วฟังดูไม่น่ารัก เราเรียกว่า พวก

"อัปปีย์"

ซึ่งจะไม่น่าเข้าใกล้ ไม่น่าเสวนาด้วย น่าช่างแ_ม่ง อะไรทำนองนี้แหละ


* * * *


อย่าง TBoon เขาชักชวนให้ละวาง แม้จะใช้คำแปลกๆ แต่พูดออกมาแล้วกลับ
เป็นที่น่ารักของ นานา นานา ฟังแล้วก็ตอบ จ้า แบบนี้แปลว่า TBoon พูดน่า
รัก จึงไม่ถือว่าเป็นการพูดสิ่งที่ไม่น่ารัก หรือ ไม่ได้พูดอัปปีย์ ดูดีๆนะ

 

เอกวีร์ การรู้ ว่ามีสิ่งหนึ่ง แล้วตื่นจากสิ่งนั้น ไม่ไปทุกข์กับสิ่งนั้น
เอกวีร์คิดว่า คนทั่วไปทำได้ไหม ลองมองดูคนทั่วไปในทุกๆศาสนา มันมีคำหนึ่งของฝรั่ง คือ let it be
ทีนี้ ในส่วนของ ดูจิต เฉพาะเอกวีร์นะ เอกวีร์ฝึกจิตมาดีระดับหนึ่งแล้ว สิ่งที่ทำให้เอกวีร์ สวนกระแสขึ้นมาดับสังขารต่างๆ ขณะนั้นได้ทันที และ ตื่นได้ ไม่เอาใจไปติดในภพนั้นได้ ก็เพราะว่า เอกวีร์สร้างมาดีแล้ว ปัญญาเอกวีร์สร้างมาดีแล้วระดับหนึ่ง มันจึงสามารถละอกุศลได้ แต่สุดท้าย เอกวีร์ก็สำรวจตัวเองซิว่า ในอกุศลอันละเอียด ในความคิดที่สับสน ในวิญญาณหมายรู้ที่ผิดเพี้ยน ทำไมเอกวีร์ ทวนไม่ได้ เอกวีร์ จำเอาไว้ว่า อนุสัย เป็นสิ่งที่ละเอียดมาก การจะให้คนๆ หนึ่งเดินทางที่ถูกต้อง จะต้องมีสมาธิเป็นบาท อย่างมาก อย่าไปสรุปว่า วิธีการที่ตนทำได้แล้ว คนอื่นจะต้องทำได้แบบนี้เหมือนกัน ดังนั้น การสอนคน ศีล สมาธิ ปัญญา ความเพียร สติ อย่าให้พร่อง

ซึ่ง ผลที่เอกวีร์ได้รับมา ในการดับสังขาร มันได้ผลเฉพาะเอกวีร์ แต่มันไม่ใช่ขั้นตอนที่ถูกต้อง ที่จะเอาไปสอนคนอื่น ตรงนี้พยายามทำความเข้าใจหน่อย เป็นขั้นตอนของคนยังรู้ไม่สุด รู้ไม่มาก มันจึงขัด มันจึงยังวางธรรมไม่ถูกว่า ตรงนั้นแบบนั้นเป็นธรรมอะไร ตรงนี้แบบนี้เป็นธรรมอะไร

 

ไม่เกี่ยวหรอกครับ ไม่ใช่ผมวางธรรมไม่ถูก ผมนะวางถูกแล้ว

คุณต่างหากที่วางไม่ถูก

สิ่งที่ผมวางคืออะไร ทำไมผมจึงกล่าวว่าวางถูก

ผมวางใจว่าคนไหนๆในโลก เมื่อมาปฏิบัติธรรมแล้ว ย่อมสัดบในเรื่อง
ศีล และ สมาธิเป็นการทั่วไปอยู่แล้ว และเมื่อพวกเขาสดับแล้ว ย่อม
ต้องน้อมนำไปทำอยู่เป็นนิจศีลอยู่แล้ว

ผมจึงไม่จำเป็นต้องไปฟื้นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่หาฟังได้ทั่วไปขึ้นมาพูด
อีก ...จึงได้พูดในส่วนที่เป็นส่วนต่อของปัญญา ซึ่งคนที่ฟังธรรมะ
ของผมได้นั้น รับฟังได้ด้วยดีนั้น รับฟังได้โดยไม่รู้สึกขัดนั้น จะต้อง
เป็นคนที่รักษาศีล และทำสมาธิมาอย่างดีแล้ว รู้จักวางแล้ว จึงจะฟังรู้เรื่อง

 

เดี่ยวจะแวะไปสนทนา อย่าไล่กับนะ

 

ดูอย่างคุณขันธ์สิ เราโต้งแย้งธรรมกันมาตั้งนานนม แล้วเมื่อคืนพึ่งมา
ยอมรับบางส่วนว่า เราก็ทำได้ดีระดับหนึ่ง จึงได้ออกปากชมบ้าง

ถามว่า แล้วที่ผ่านมาทำอะไรอยู่ ในเมื่อมีความสามารถเล็งญาณแล้ว
ทำไมไม่ใช้แต่ต้น ทำไมจึงมาใช้เอาตอนนี้ เมื่อก่อนไม่ใช้เพราะอะไร

แล้วมันสายเกินแก้สำหรับบางคนที่ไม่แวะเวียนเข้ามาอีกไหม

สิ่งที่คุณทำคืออะไร ขัดการเจริญในทางที่คนอื่นเขาถนัดใช่ไหม

การขัดทางเจริญของคนอื่นที่เขามีศีลมาดีแล้ว มีสมาธิมาดีแล้ว
แต่ต้องมาขุ่น เพราะคุณลืมเล็งญาณดูก่อน ไม่ถี่ถ้วนก่อน ไม่ละการ
ประมาทก่อน เขาเรียกว่า อะไร

แล้วคิดให้ดีว่า ผมหนปรักปรำคุณหรือเปล่า ที่เคยพยากรณ์เอาไว้
ว่า ต่อไปในอนาคต คุณจะเป็นผู้ขัดขวางคนที่เหมาะแก่การเจริญดูจิต
ทำสติปัฏฐาน4 ...ไปทบทวนเอาเองละกัน

 

<!-- google_ad_section_start -->

เพราะผม สงสารคนที่ เข้ามาอ่านมากกว่า และสงสารคุณมากกว่า ว่าทำไมมันจึงหัวปักหัวปรำขนาดที่ว่าปิดขนาดนั้น
มันเห็นผลอะไร จึงปิดตัวเองขนาดนั้น

แต่ก็อย่างที่บอกว่า มันมีจุดผิดพลาด มันไม่ใช่ทั้งหมด ไม่ใช่ธรรมที่ครอบ เอาเท่านั้น

 

การพิจารณาดูจิตก็ดีนะในระดับแรก นานไปเพราะยังไม่ได้สติ

ปัฏฐาน 4 ที่มั่นคง ก็จะเป็นท่าดีทีแหลว

การดูจิตเป็นสภาวะธรรมของพระอนาคามี

แล้วนักปฏิบัติยังไม่ข้ามกายานุปัสสนา พอไปดูจิต จึงติดใน

สัญญาความจำได้หมายรู้ ปัญญาก็เป็นสมุทัยทั้งนั้น

การภาวนาเปรียบกับ การจะปีนต้นไม้ จะปีนขึ้นทางยอดทีเดียว

เลยยังไม่ได้ ตกลงมาก็หลังหักกันพอดี

ทางที่ถูกต้องควรทำศีลให้เป็นอริยศีลเสียก่อน จึงค่อยไป

ศึกษาเรื่งจิตเจตสิก มันจึงจะพ้นจากสมุทัย เหตุให้เกิดทุกข์ใน

จิตเสียได้อย่างราบคาบ ผู้รู้ก็จะสรรเสริญ

ขอให้นักดูจิตทั้งหลายพากันเข้าใจไว้ เอ้าพอ

 

แปลกจัง สงสัยว่าการถือศีลนี่ ศีลคือความปกติ แต่ที่ไม่เข้าใจคือทำไมต้องนับศีลเป็นข้อ ๆด้วยล่ะ ผู้ที่มีศีลประจำใจ ใจเขาย่อมละเอียดอยู่เป็นทุนอยู่แล้ว นิ่งแล้ว การจะพิจาณาอะไร เขาย่อมตั้งมั้นในสัมมาทิฐิ ...ศีลระดับพระอริยะ ย่อมไม่มี เพราะท่านเข้าใจว่าศีลคือสมมุติอุปทาน แต่ที่พระอริยะเข้าใจคือพุทธะคือหมดอัตตา และอนัตตา
ต่างหาก ตรงนี้สำคัญ

 

ท่านนานาฯครับ การโต้ตอบด้วยความรู้สึกอคตินั้น โบราณถือครับ
การตัดสินใจอะไรด้วยอคติ ชีวิตจะอัป......ปัญญาครับ

ท่านเห็นเพียงด้านเดียว ท่านก็กล่าวโทษผมซะแล้ว
ด้วยอคติ ๔ คือ ความลำเอียงเพราะ รัก ชัง หลง กลัว
คนเราส่วนมากก็มักจะตกอยู่ในห้วงของอารมณ์
รัก ชัง หลง กลัว เหล่านี้อยู่เสมอ ๆ"

ท่านต้องตามอ่านคคห.ที่ผมถกกับท่านทีฯก่อนครับ
ในการตอบของท่านทีฯนั้น
เป็นการแสดงให้เห็นในแง่มุมที่ว่า
ท่านไม่ตอบคำถามผมนั้น เป็นคำถามโง่ๆ

แล้วท่านทีฯเองก็บอกไว้ว่าครูบาอาจารย์สอนมาว่า
ให้หัดรู้จักโง่บ้าง และสอนต่อว่าโง่ก็โง่สิ

ผมผิดด้วยหรือที่ให้ท่านทีฯยอมลดตัวเอง
มาหัดโง่บ้าง เพื่อมาตอบคำถามโง่ๆของผม

อย่าเอาความรู้สึกอคติมาตัดสินสิครับ ชีวิตจะดีขึ้น

;aa24

 

เอ๋..งั้นถ้าผมจะให้ พี่ภูติยอมลดตัวเอง
มาหัดโง่บ้าง โดยตอบคำถามโง่ๆของผม

ผมจะผิดไหม

คำถามโง่ๆ ของผมคือ ทำไมคุณภาวนาละอัตตาอันจะเป็นอาสวะไม่เป็นครับ
ทำไมชอบถามว่า "ใครรู้???" อันทำให้ผมโง่จนต้องถามว่า นั่นไม่ใช่อัตตา
อันเป็นอาสวะหรือครับ

ถ้าพี่ภูติลองหัดโง่ ลองวางมันลงสิครับ ไม่ต้องไปถามก็ได้ว่า "ใครรู้???"

หัดโง่ที่จะไม่ไปดูว่า "ใครรู้???" ลงบ้าง ทำได้ไหม

อย่าลืมนะ ว่าผมชวนคุณให้หัดโง่นั้นไม่ผิด อย่าได้เอาอคติมาตัดสิน เพราะ
จะ อัป....ปัญญา และกลบคำกล่าวของตัวเองกลายเป็นคนไม่น่ารัก คนไม่น่า
รักนี่ไม่ดี บาลีเขาเรียกว่าพวก..........พวก..........ไม่น่ารัก

 

ท่านภูตคะ โปรดสังเกต นานาไม่ได้เอ่ยถึงคุณ Tboon เลย
สำหรับคำถามท่าน นานาจะขอรับผิดชอบกลับมาตอบแล้วกัน
นานาขอตัวส่ง Report อาจารย์ก่อน ตอนเย็นจะกลับมาตอบค่ะ

จาก นานาโง่ (จริงๆ นะ )

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD background=images/gradients/bg_p.gif>สมาชิก 1 คน ได้กล่าว "ไม่เห็นด้วย" กับข้อความของ คุณ ธรรมภูต ที่เขียนไว้ทางด้านบน</TD></TR><TR><TD class=alt2 height=29>jinny95 (วันนี้)
ท่านจินครับ ผมไม่ได้ขอความเห็นใจใดๆทั้งสิ้น
เพียงแต่ผู้หลักผู้ใหญ่ ครูบาอาจารย์ท่านสอนผมไว้ว่า

ถ้าไม่เห็นด้วยกับเรื่องอะไรนั้น เราความชี้แจงว่าไม่เห็นด้วยเรื่องอะไร
เพื่อผู้ที่ถูกไม่เห็นด้วยจะได้มีโอกาสอรรถาธิบายได้
เป็นหลักการดำเนินชีวิตที่ดีทั้งต่อตนเอง และผู้ที่อยู่แวดล้อม

ถ้าไม่แนบดวามเห็นที่ไม่เห็นด้วย เหมือนเป็นคนขาดความยุติธรรม
เอาเพียงความชอบ ขัง หลง กล้ว(อคติ)เป็นที่ตั้งเท่านั้น

ปล.คติธรรม น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย


;aa24

</TD></TR></TBODY></TABLE>