ที่อนุมานนิพพานไม่ได้เพราะสักกายทิฎฐิ

หลอกคนอื่นได้ แต่หลอกตัวเองไม่ได้

แต่ ก็อาจจะมีอยู่ประเภทที่หลอกตนเองได้ด้วย - -"
---------------------------------------------------------------------------
ต้องแก้นิดนึง คนที่ทำไปโดยไม่ได้หลอกก็มี แต่ทำไปเพราะความหลง ทำโดยความหลง น่าสงสารกว่า(แต่ไม่สงสารหรอก) น่าสงสารกว่าทำไปโดยหลอกลวง

เพราะทำไปโดยหลอกลวงก็คือยังรู้ตัวว่าหลองลวงรู้ว่าไม่จริง รู้ตัวก็อยู่ไกล้ความจริงมากกว่าคนหลง
คนทำโดยหลง ไม่รู้ตัวว่าหลง ไกลจากความจริงมาก เพราะเชื่อไปแล้วว่าบรรลุแล้ว

ทำเพราะตั้งใจหลอกลวงคงบาป แต่ทำเพราะหลงนี้บาปไหมนะ

 

แล้วการบรรลุกับการไม่บรรลุคืออะไร ละท่าน หรือว่าผู้บรรลุแล้ว จะต้องมากด้วยตัณหาทั้งหลาย อันมี ราคะ โมหะ โทสะ โลภะ ที่สะสมไว้ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน และก็ยิ่งปฏิบัติไปแล้วยิ่งทำให้ราคะความกำหนัดนั้น ทวีคูณมากขึ้น กิเลสตัณหาในจิตไม่ลดลงเลย อย่างนี้ผมขอไม่บรรลุดีกว่า ท่านว่าจริงไหม

 

ผมไม่รู้ต้องถามคนที่บรรลุแล้วเขาประกาศอยู่ ตถาเอียง นั่นไง

(อย่าโกรธกันนะท่านตถาเอียง - -)

 

อนุโมทนา ครับ

 

มันรู้ของมันเองได้ครับ แต่มันก็ไม่น่าอุปทานยึกถืออยู่ดี

 

ที่ถูกก็น่าจะใช้คำพูดว่า ขันธ์ 5 มันคิดไปเองว่าตัวมันเป็น ตัวเรา งัย

 

พระอรหันต์ ยังโดนกรรมตามสนองเลยครับ ถ้าท่านยังมีขันธ์ 5 อยู่ ขันธ์ 5 นี่ล่ะตัวรับกรรม

 

มีผลสิครับ ขันธ์ 5 มันถูกอวิชชาครอบงำ งัยมันถึงเข้าใจผิด ขันธ์ 5 ที่ถูกสมมุติว่าเป็นตัวเรา กับขันธ์ 5 ที่ไม่สมมุติว่าเป็นตัวเราแล้ว มันต่างกันลิบลับครับ

ใครก็รู้ครับว่าขันธ์ 5 มันทำงานเองได้ แม้แต่ฝึกวิปัสสนา ขันธ์ 5 ฝึกครับไม่ใช่ตัวเราฝึก ขันธ์ 5 บางคนต้องการฝึกก็ฝึก ขันธ์ 5 บางคนไม่อยากฝึก อยากกัด คนอื่นก็ไม่ต้องฝึกนะครับ

 

นั่นก็เป็นในกรณี ของพระอรหัน
แต่ในกรณี ของปุถุชน รับกรรม ทั้งกายและใจ

 

ใช่ครับรู้ก็ไม่มีตัวเรารู้ ขันธ์ 5 รู้ครับ ไม่รู้ก็ไม่มีตัวเราไม่รู้ ขันธ์ 5 มันไม่รู้ของมันเองครับ ส่วนจะละการเชื่อถือในขันธ์ 5 ได้ต้อง ละความเข้าใจผิดว่าขันธ์ 5 เป็นตัวเราก่อนเด้อ

 

ก็ไม่มีท่าน แล้วอะไรที่เป็นท่านเหรอครับ ไม่มีอะไรที่เป็นท่านงัยครับ

 

ละความเชื่อถือในขันธ์ 5 ละได้แน่นอนครับ
แต่ต้องละความเข้าใจผิดว่าขันธ์ 5 เป็นตัวเรา(ละสักกายทิฐิ)ซะก่อน
แต่ละขันธ์ 5 ละไม่ได้ครับ เพราะพระอรหันต์ก็ยังมีขันธ์ 5 อยู่ จะละได้ต้องตายก่อน
ละความเชื่อถือในขันธ์ 5 กับ ละขันธ์ 5 ผมว่ามันต่างกันนะ

 

บอกตัวเองบ้างปะ คำๆนี้

 

คนธรรมดานี่ ก็รับกรรมที่ขันธ์ 5 คือกัน ยิ่งยังคิดว่า ขันธ์ 5 เป็นตัวเราอยู่ พอขันธ์ 5 ทุกข์ ก็เข้าใจผิดว่าตัวเองทุกข์ งัย
แต่พระอรหันต์นี่ ขันธ์ 5 ทุกข์ รู้แล้วว่าขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา ขันธ์ 5 มันทุกข์ของมันเองได้ เราไม่ได้ทุกข์ เพราะตัวเราไม่มี
แต่ถึงตัวเราไม่มีในขันธ์ 5 ขันธ์ 5 มันยังทุกข์อยู่ แล้วเราก็ไม่ควรเชื่อถืออุปทานยึดติดขันธ์ 5 นั้นด้วย

 

เหตุปัจจัย จริงๆ ก็คือ ผมอาจจะใช้คำพูดอธิบายสับสนไปหน่อย ขอกราบตีน ณ ที่นี้ด้วย

 

เรา(จิต)มี ขันธ์ ๕ ของเราจึงมี กรรม(บันทึกที่จิต)จึงมี

จิตปุถุชน ยึดขันธ์ ๕ เป็นเรา(จิต)
ขันธ์ ๕ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เรา(จิตปุถุชน)ก็พลอยเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปตามขันธ์ ๕
ก็เลยเกิดกรรม(บันทึกที่จิต) ต้องวนเวียนในสังสารจักร(กิเลส กรรม วิบาก)
เพราะเรา(จิต) ไม่รู้จักอริยสัจ ๔ ตามความเป็นจริง
เพราะเรา(จิต) ไม่ปฏิบัติอริยมรรคมีองค์ ๘ ตามเสด็จ

จิตพระอริยสาวก ปล่อยวางการยึดถือขันธ์ ๕ เป็นเรา(จิต)
ถึงขันธ์ ๕ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เรา(จิตพระอริยสาวก)ไม่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปตามขันธ์ ๕
ก็เลยไม่เกิดกรรม(บันทึกที่จิต) ไม่ต้องวนเวียนอยู่ในสังสารจักร(พ้นจากกิเลส กรรม วิบาก)
เพราะเรา(จิต) รู้จักอริยสัจ ๔ ตามความเป็นจริง
เพราะเรา(จิต) ปฏิบัติอริยมรรคมีองค์ ๘ ตามเสด็จ

(smile) ธรรมะของพระพุทธองค์เป็นคู่เทียบให้เห็น ๒ ฝั่ง

 

http://palungjit.org/posts/2303011