ดูจิตที่รู้ผิดจากความเป็นจริง ย่อมเห็นจิตเป็นกองทุกข์

ท่านครับ ใครกันแน่ครับที่ngoแบบไม่ลืมหูลืมตา โดยมั่วซั่วเหมาเข่งคิดเองเออเอง
ว่าคนอื่นเห็นจิต(นิพพานพรหม)เป็นนิพพาน
ก็ถ้ายังยึดขันธ์ ๕ อยู่ ยังยึดความว่างเป็นอารมณ์อยู่
มันก็ยังไม่ใช่นิพพาน เป็นเพียงอรูปฌานเท่านั้น
บอกไม่เคยจำว่า ตราบใดที่ยังยึดอารมณ์อยู่ ตราบยังยังไมถึงพระนิพพาน

คำว่า “อนารัมมะณัง” แปลว่า ปราศจากอารมณ์
รวมแล้วแปลว่าไม่มีอารมณ์ ปราศจากอารมณ์ หรือหาอารมณ์มิได้สอนไม่รู้จักจำ

มีพระบาลีที่เป็นพุทธวจนะรับรองไว้ว่า
“วิสงฺขารคตํ จิตตํ ตณฺหานํ ขยมชฺฌค แปลว่า
จิตของเราสิ้นการปรุงแต่ง บรรลุพระนิพพานเพราะสิ้นตัณหาแล้ว”
มีพระพุทธพจน์กล่าวแน่นหนาขนาดนี้ยังต้องอธิบายอะไรอีกครับ
ทั้งพระบาลีและพุทธวจนะตรงกัน โดยไม่ต้องตีความอะไรอีกแล้วครับ

ใครกันแน่ที่ไม่เคารพในอรรถกถาจารย์ ท่านอรรถกถาจารย์บอกไว้ชัดเจนอยู่แล้วว่า
ใครที่ปฏิเสธพระสุตตะ คนนั้นได้ชื่อว่าไม่เคารพในองค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า
ผมยกที่ท่านอรรถกถาจารย์ท่านกล่าวเตือนไว้มาให้อ่านกันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ก็ไม่รู้จักสำเหนียกจดจำใส่ใจกันบ้างเลย
ท่านเองกล่าวไว้ชัเจนว่า เมื่อมีการกล่าวขัดแย้งกันควรเชื่ออะไรก่อนดังนี้

ก็ปิฏก ๓ที่ยกขึ้นสู่สังคีติ ๓ ชื่อว่าสุตตะ ในปกิณณกะมีสุตตะเป็นต้น.
ข้อที่เข้ากันได้กับกัปปิยะ ชื่อว่าสุตตานุโลม. อรรถกถา ชื่อว่าอาจริยวาท.
ปฏิภาณของตน ตามความคาดหมายตามความรู้ ชื่อว่าอัตตโนมัติ.

ในปกิณณกะเหล่านั้น สุตตะ ใครๆ คัดค้านไม่ได้ เมื่อคัดค้านสุตตะนั้น ก็เท่ากับคัดค้านพระพุทธเจ้าด้วย.
ส่วนข้อที่เข้ากับได้กับกัปปิยะ ควรถือเอาเฉพาะข้อที่สมกับสุตตะเท่านั้น นอกนั้นไม่ควรถือเอา.

แม้อาจริยวาทเล่า ก็ควรถือเอาแต่ที่สมกับสุตตะเท่านั้น นอกนั้นไม่ควรถือเอา.
ส่วนอัตตโนมัติเพลากว่าเขาทั้งหมด. แม้อัตตโนมัตินั้นก็ควรถือเอาแต่ที่สมกับสุตตะเท่านั้น นอกนั้นไม่
ควรถือเอา.

ก็สังคีติมี ๓ เหล่านี้คือ ปัญจสติกสังคีติ (สังคายนาครั้งที่ ๑) สัตตสติกสังคีติ (ครั้งที่ ๒) สหัสสิกสังคีติ (
ครั้งที่ ๓).
แม้สุตตะเฉพาะที่มาในสังคีติ ๓ นั้น ควรถือเอาเป็นประมาณ. นอกนั้นเป็นที่ท่านตำหนิ ไม่ควรถือเอา.

จริงอยู่ บทพยัญชนะแม้ที่ลงกันได้ในสุตตะนั้น
พึงทราบว่าลงกันไม่ได้ในพระสูตรและเทียบกันไม่ได้ในพระวินัย.

aa24

 

ท่านครับ การที่ท่านยกของหลวงปู่ดูลย์มาอ้างอิงนั้น
ควรพิจารณาด้วยว่า อันไหนเป็นของที่หลวงปู่ดูลย์กล่าว
และอันไหนมีคนที่ยัดปากหลวงปู่ว่าหลวงปู่กล่าว โดยเฉพาะเรื่องจิตเป็นพุทธะนั้น
ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างกว้างขวาง ไว้ในหลายแห่งว่ามีการปลอมปนเข้ามา
อย่าแกล้งมองไม่เห็นครับ การที่เอาธรรมะที่ไม่ใช่ธรรมะแท้ของหลวงปู่มาเผยแผ่โดยไม่สืบสาวให้ดีก่อน
ขอเตือนนะครับ บาปที่ทำจะนำความเสื่อมมาให้นะครับ

การปฏิบัติสมาธิกรรมฐานภาวนาเพื่อให้จิตกับสติรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
แต่มีคนทะลึ่งบางคนที่ไม่รู้ว่าสติเป็นหน้าที่ของจิตหรือที่เรียกว่ามรรคจิต
ที่หลวงปู่พูดนั้นหมายถึงจิต จิตคือธาตุรู้ ไม่มีไป ไม่มีมา ไม่มีที่ตั้งนั้นเป็นสภาพของจิต

ส่วนสัมมาสตินั้นเป็นอริยมรรค เป็นทางเดินของจิตไปสู่ความเป็นพระอริยเท่านั้น
เป็นองค์มรรคที่ประกอบจิตเท่านั้น ฉะนั้น สติย่อมเป็นส่วนหนึ่งของจิตหรือเป็นหน้าที่ของจิต
ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่ต้องมั่วซั่วคิดเองเออเองก็ได้นะครับ

;aa24

 

ท่านครับ การที่ท่านยกของหลวงปู่ดูลย์มาอ้างอิงนั้น
ควรพิจารณาด้วยว่า อันไหนเป็นของที่หลวงปู่ดูลย์กล่าว
และอันไหนมีคนที่ยัดปากหลวงปู่ว่าหลวงปู่กล่าว โดยเฉพาะเรื่องจิตเป็นพุทธะนั้น
ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างกว้างขวาง ไว้ในหลายแห่งว่ามีการปลอมปนเข้ามา
อย่าแกล้งมองไม่เห็นครับ การที่เอาธรรมะที่ไม่ใช่ธรรมะแท้ของหลวงปู่มาเผยแผ่โดยไม่สืบสาวให้ดีก่อน
ขอเตือนนะครับ บาปที่ทำจะนำความเสื่อมมาให้นะครับ

การปฏิบัติสมาธิกรรมฐานภาวนาเพื่อให้จิตกับสติรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
แต่มีคนทะลึ่งบางคนที่ไม่รู้ว่าสติเป็นหน้าที่ของจิตหรือที่เรียกว่ามรรคจิต
ที่หลวงปู่พูดนั้นหมายถึงจิต จิตคือธาตุรู้ ไม่มีไป ไม่มีมา ไม่มีที่ตั้งนั้นเป็นสภาพของจิต

ส่วนสัมมาสตินั้นเป็นอริยมรรค เป็นทางเดินของจิตไปสู่ความเป็นพระอริยเท่านั้น
เป็นองค์มรรคที่ประกอบจิตเท่านั้น ฉะนั้น สติย่อมเป็นส่วนหนึ่งของจิตหรือเป็นหน้าที่ของจิต
ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่ต้องมั่วซั่วคิดเองเออเองก็ได้นะครับ

งงครับตอบแล้วแต่ความเห็นไม่ขึ้น ถ้าซ้ำต้องขออภัยไม่ได้ตั้งใจ ลบก็ลบไม่ได้ หรือลบไม่เป็นก็ไม่รู้

;aa24

 

ช่วยพิจารณาหน่อย อย่าให้ใครว่าหรือให้ร้ายหลวงปู่ดูลย์นะ

อ้างอิงจากกระทู้ไหนไม่ทราบที่เหมาว่ามีใครยัดปากอะไรอย่างนั้นให้หลวงปู่

ตกลงฟังแล้วหรือยังก่อนจะพูดอะไร ใครเขาจะไปตัดต่อเสียงหลวงปู่ กล่าวแบบนี้ไปอยู่ในนรกตอนนี้เลยดีกว่ามั้ง รวมทั้งคนที่กล่าวเหมือนกับท่านนั่นแหละ ท่านธรรมภูต

ใครก้อได้ช่วยโหลดไปฟังหน่อยแล้วช่วยบอกหน่อยว่านี่เสียงของหลวงปู่ดูลย์ ใช่หรือไม่ ตลอดจนฟังตามโพสต์ที่ถอดเทปก้อได้ ว่ามีการตัดต่ออย่างไรยุคสมัยนั้น และทำลงไปเพื่ออะไร พุทธบริษัท ๔ ช่วยทีนะครับ
ลิ้งค์ก็ตามนี้ครับ ถ้าฟังไม่ออกก็สวมหูฟังนะเพราะถ้าฟังลำโพงจะฟังยากมากครับ เครื่องอัดตามยุคสมัย คงเข้าใจนะครับ

 

หาอารมณ์มิได้ นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ

พระนิพพานนิยามว่า อนารัมมะณัง
คุณไปเอานิยามนี้มาจากไหน
โปรด เมตตา ยกตัวอย่างคำภีร์ซักนี๊สสส นึงเถอะ

ท่านครับ ยกมาให้อ่านครับ
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๗
ขุททกนิกาย อุทาน ปาฏลิคามิยวรรค นิพพานสูตรที่ ๑
๑๕๘] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของ
ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ก็สมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาค
ทรงชี้แจงให้ภิกษุทั้งหลายเห็นแจ้ง ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้ร่าเริง ด้วย
ธรรมมีกถาอันปฏิสังยุตต์ด้วยนิพพาน ก็ภิกษุเหล่านั้นกระทำให้มั่น มนสิการแล้ว
น้อมนึกธรรมีกถาด้วยจิตทั้งปวงแล้ว เงี่ยโสตลงฟังธรรม ลำดับนั้นแล พระผู้-
*มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ
วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า
พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เราย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการ
จุติ เป็นการอุปบัติ อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้
นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ

;aa24

 

<O</O


ท่านครับ มันเป็นคนละเรื่องเดียวกันครับ<O</O
การที่ท่านสามารถปล่อยวางอารมณ์ความยึดมั่นถือมั่นออกไปได้<O</O
ก็เท่ากับท่านไม่มีความยึดมั่นถือมั่นในอารมณ์ต่างๆที่เข้ามา<O</O
<O</O

เหมือนท่านสามารถปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นในสมบัติต่างๆลงได้<O</O
สมบัตินั้นยังอยู่กับท่าน ท่านก็ยังต้องใช้มันอยู่ใช่มั้ยครับ???<O</O
แต่เมื่อสมบัตินั้นสูญหายไป ท่านก็ไม่ทุกข์กับสมบัติที่สูญหาย<O</O
<O</O

ในเมื่อท่านสามารถปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นในอารมณ์ได้<O</O
สิ่งเหล่านั้น(อารมณ์)ไม่ทำให้ท่านเป็นทุกข์ ก็เท่ากับท่านไม่มีอารมณ์ใช่มั้ยครับ???

;aa24<O</O

 

งั้นผมเข้าใจแล้วว่าอะไรคือ เจตสิก

ถ้าคุณคุ้นชินกับอากาสานัญจายตนะ
คุณก็จะเห็นว่าจิตคือ ความว่าง
เพราะคุณจดจ่อที่ความว่าง

ถ้าคุณคุ้นเคยกับวิญญานัญจายตนะ เป็นพิเศษ
คุณก็จะเห็นว่าจิต เป็นชิ้นเดียวกับวิญญาญขันธ์
เพราะที่จดจ่อที่จะรับรู้ คือตัวรู้(วิญญาณขันธ์)

ถ้าคุณคุ้นชินกับอากิญจัญญายตนะ
คุณก็จะเห็นว่าจิต ไม่มีตัวตน

ถ้าคุณคุ้นชินกับเนวสัญญานาสัญญา
คุณก็จะเห็นว่าจิตมีก็เหมือนไม่มี ไม่มีก็เหมือนมี

เมื่ออารมณ์ "มีก็เหมือนไม่มี"
ยังถือว่ามีอารมณ์มะ?

 

เจตสิก คือ ภาพสะท้อน
มันแปลผันตาม ฉาก หรือ ระนาบที่มันปรากฏตัว

การที่ครูบาอาจารย์ท่านแนะนำว่าถ้าอยากให้จิตเห็นจิต
อย่าส่งจิตออกนอก

เพราะระนาบภายนอก เป็นระนาบที่ควบคุมไม่ได้

 

นึกถึงจอภาพยนตร์ ในโรงภาพยนตร์
หากฉายหนังแล้วไม่มีคนดู
ก้ไม่รู้ว่ามีหนัง ไม่รู้ว่าหนังเรื่องอะไร

หนังที่ฉายไปตามจอต่างๆ ก็แตกต่างกัน(เจตสิก)

วิธีที่ได้รับการรับรองและสนับสนุนโดยสายดูจิต
คือให้ดูเฉพาะหนังที่ฉายลงบนตัวเอง

 

เมื่อจดจ่อแต่ภาพยนตร์ที่ ฉายลงบนตัวเอง
เลยจะเห็นชัดเจน ว่าจิตคือตัวรู้(วิญญาณขันธ์)
หากไม่ได้กำหนดจดจ่อ กำหนดว่าจะให้มันหมดไป(อากิญจัญญายตน)
หรือมีก็ช่างไม่มีก็ช่าง(เนวสัญญานาสัญญายตนะ)

เจตสิก ของ จิตที่จดจ่อกับตัวเองจนถึงที่สุด
จะฉายเฉพาะอาการ "รู้"

 

อาการของจิต ที่ฉายลงบนอายตนะ
เรียกว่า เจตสิก

 

อายตนะเป็นปัจจัยให้เกิด นาม และ รูป

 

มีความเป็นไปได้มะ
ที่หากเราไปจ้องดุอะไรซักอย่างนานๆ บ่อยๆ
เราจะคิดว่า นี่หละคือเรา

 

เวลาเราจะส่องดูตัวเราเอง
ก้ต้องมองผ่านกระจกเงา มองเงาในน้ำ
มองผ่านกล้องจอทีวี หรือวานให้คนอื่นช่วยดุให้แล้วมาบอก

ฉากต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นกระจกเงา น้ำใสๆนิ่งๆ
กล้องและจอทีวี หรือคนอื่นที่มองให้

เรียกว่า อายตนะ

 

จิตมองตัวเองไม่เห็น
ถ้าไม่มองผ่านอายตนะ
ส่วนจะอายตนะไหนนั้น ก้เป็นเรื่องของจิตนั้นๆ

 

รูปนามใดๆ ที่จิตฉายลงบนอายตนะ
จะมีคนรับทราบ(รู้)อยู่ หรือไม่ก้ตาม
เรียกว่า เจตสิก

 

อาศัยดำน้ำนั้งเทียนเอานะ
อย่าเอาเป็นมาตรฐานนะ
คนเรามีรสนิยมต่างๆกัน
เลยลองนิยามแบบส่งเดช เผื่อจะเกิดไอเดีย

ผิดพลาดประการใด ขออโหสิกรรมก้แล้วกัน

 

เรามักจะนิยามว่า ฉากรับภาพ จอรับภาพ ฉากรับเงา หรือจอของเงา
จะต้องเป็นรูป คือมีรูป

คราวนี้มาพบกับฉากรับภาพหรือเงา ที่มีแต่นามบ้าง

 

อ๋อการที่ท่านรู้ว่า ท่านใดเป็นอรหันต์ ท่านธรรมภูตใช้คอมมอนเซ้นตัวเอง
ตัดสินหรือครับ โอโหอย่างนี้ท่านก็เข้าข่ายอรหันต์ซิครับ ถ้าเป็นอย่างนี้
ผมต้องขอยืมคำท่านมาใช้แล้วละครับ ก่อนอื่นผมขอเอานิ้วชี้หน้าท่าน
แล้วกล่าวว่า เถียงพุทธพจน์ เถียงศาสดา เถียงพระธรรม...ฯลฯ
.......ท่านธรรมภูตครับ ผมจะอธิบายและยกตัวอย่าง การเกิดดับอย่างต่อ
เนื่องให้ดูนะครับ ท่านเคยเห็นไม้ขีดไฟมั้ยครับ ท่านลองเอาไม้ขีดไฟมา
วางเรียงกันให้เป็นแถวในแนวเดียวกัน โดยให้หัวไม้ขีดไฟเรียงติดกันตลอด
ที่นี้ท่านลองจุดไฟ ที่หัวไม้ขีดไฟก้านแรก ท่านจะเห็นได้ว่า หัวไม้ขีดก้าน
แรกก่อนที่จะดับ ได้ส่งเชื้อไฟไปต่อให้อีกก้านแล้วมันเป็นอย่างตลอดแถว
เช่น ท่าพอเข้าใจได้หรือยังว่า การเกิดดับต่อเนื่องเป็นอย่างไร

 

ไม่น่าเชื่อเลยความคิดความอ่านมีได้แค่นี้หรือ แทนที่จะคุยกันในเนื้อหา
ประเด็นสำคัญๆ นี้ดันคอยจ้องหาเอาคำที่มันไม่ใช่สาระ มายอกย้อนเหมือนวัย
รุ่นที่ชอบนั่งบนคอสะพาน คอยแควะคอยแซวชาวบ้าน
.......ตามที่ผมบอกท่านตั้งแต่ต้นแล้วว่า จิตเกิดดับต่อเนื่อง และเมื่อจิตดวง
ที่มีอวิชามันดับไปแล้ว อวิชามันจะอยู่อย่างไรมันก็ดับไปพร้อมกับจิตดวงเก่า
แต่ไม่ใช้ว่ามันดับไปเลย มันมีเชื้อส่งต่อมายังจิตดวงใหม่ เหมือนกับตัวอย่าง
เรื่องไม้ขีดไฟ แล้วที่รู้ว่าเกิดดับก็จาก การที่จิตดวงใหม่ไปรู้ดวงเก่า