แนวทางปฏิบัติธรรม ของ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ( เรียบเรียงโดย : อุบาสกนิรนาม )

คุณ นิวรณ์

การพูด ตำหนิ ในธรรมะ ของคนที่เข้าใจผิด เป็นการกระทำที่ถูกแล้ว
และ การสาธยายธรรมที่ตรง ข่มธรรมที่ผสมผสาน เป็นการกระทำที่ชอบแล้ว

ในครั้งพุทธกาล พระพุทธองค์ ก็ทรงเป็นคนเช่นนี้ คือ กล้าท้าให้คนมาพิสุจน์ และ กล้าไปพูดให้คนต่างศาสนาโต้แย้ง

ในบรรดาสาวกทั้งหลาย เมื่อเห็นอะไรไม่ชอบมาพากล ก็ต่างทูลบอกพระศาสดาเช่นกัน

ดังนั้นแล้ว การที่ผมจะพูด ชี้ว่า พระอาจารย์ของคุณ หรือ คนไหนๆ ดำเนินการไม่ถูกต้อง ก็เป็นไปตาม นิสัยแห่งบรรพกาล ทั้งสิ้น

 

ใครช่วยพาวิษณุ ไปกล่อมลูกหน่อย

 

อ้อ แล้วขอขอบคุณนะครับ ที่ทำให้ผมได้กระจ่างว่า

คนข้างๆตัวผม ที่คุณหมายหัวจะทำให้เกิดผลเสีย คือ แม่ ของผม

ตะกี้ก็จนใจอยู่ ไม่อาจรู้ได้ว่า คนข้างตัวผมในใจคุณ หมายถึงใคร

 

โน่น อีกหนึ่งนาที เครื่องถึงอเมริกา

 

มาพาผมไปทีซิ ผมคิดถึงลูกผม หากคุณทำได้ ผมจะเรียกคุณเป็น อาจารย์

 

นี่ก็เป็น ความขาดธรรมวินัย

1. ลำเลิกตน ว่ามีคุณธรรมชนิดเดียวกันกับ พระพุทธองค์ ยกตนเสมอ จนเผลอ
คิดว่า ตนสามารถทำได้ทุกอย่างตามที่พระพุทธองค์ทำได้ ทั้งๆที่ คุณธรรมสุด
ท้ายที่ควรปรากฏ ก็ยังปรารภไปไม่ถึง

2. ขัดรับสั่ง ที่พระพุทธองค์สั่งให้ เคารพธรรม แต่นี่ กลับประกาศที่จะตำหนิ
ธรรมที่พระพุทธองค์ประกาศชัดว่าเป็นศาสดาแทนพระองค์

3. แล้วยังละเลยไปยุ่งเกี่ยวในคุณธรรมของคณะสงฆ์ โดยที่ตนก็มีฐานะเพียง
ฆารวาส ผิดวินัยซ้ำซ้อน

 

นั่นคือ วินัยของ นิวรณ์ บัญญัติขึ้นเอง กล่าวหาเองทั้งหมด

 

อวดคุณวิเศษ ที่ไม่มีในตน ..

 

ก็ถ้า คิดว่า อวดคุณวิเศษ ก็พูดเหตุผลด้วยสิ
ผมเห็นคุณ พูดลอยๆ มามากแล้ว วิษณุ
อย่าเป็นเด็กน่า

 

คุณคงไม่รู้ เพราะสิ่งที่คุณรู้ มันเป็นแต่เรื่อง ประโยชน์ส่วนตน

แต่เขามี ธรรมวินัย ที่เป็นประโยชน์ของหมู่สงห์ และ บวรพุทธศาสนา บัญญัติ
เพิ่มเติมไว้ด้วย ไม่ใช่แค่เรื่องการปฏิบัติเพื่อถึงพระนิพพานเท่านั้น ซึ่งบทบัญญัติ
เรื่องธรรมวินัยนั้น พระพุทธองค์เป็นผู้ร้อยขึ้น ไม่มีสาวกคนไหนจะร้อยขึ้นได้

ซึ่งตอนนี้ นอกจากพระที่ผมนำมาเปิดเผยเมื่อวานนี้ ก็ยังมี พระอาจารย์สงบ
มนัสโต ท่านเองก็เป็นกลุ่มพระที่ปรึกษาในการ สะสางธรรมวินัยในอริยสงฆ์
ด้วย หากเข้าไปในเว็บเมื่อวาน ก็จะพบผลงานที่คณะนี้กำลังรวบรวมและแจก
จ่าย ( ซึ่งอยู่ในระยะรวบรวม และ รณรงค์ใหม่ )

ถ้าตรงนี้ คุณไม่ทราบ ก็ขอให้พึงทราบ แล้วจงเร่งไปศึกษาเพิ่มเติม เหมือนๆ
กับ พระอริยทั้งหลาย ที่แม้จะบรรลุคุณธรรมใดๆแล้ว ก็ต้องกลับมาศึกษา
ธรรมวินัยเหล่านี้เพิ่มเติม เพราะไม่มีทางที่สาวกคนใดจะคิดขึ้นเองได้ว่า มี
ธรรมวินัยข้อใดบ้างที่ควรทำ

 

คุณ ควรจะเอาวินัย ให้กับ กลุ่มตนเองและพวกพ้องให้ดีก่อน

1 วินัยในการพูดจา ในเว็บพลังจิต
2 วินัยในการใช้ชื่อ ไม่เปลี่ยนไปมา ให้เพื่อนสมาชิกงง
3 วินัยในการ เคารพต่อหลัก เหตุและผล ไม่ใช่ พูดเลื่อนลอย
4 วินัยในการ ไม่จับผิดต่อผู้อื่น เสียดสีผู้อื่น อย่างไม่เป็นธรรม
5 วินัยในการใช้ ภาษาไทย ให้ดี

นั่นแหละ คุณไปรักษาวินัยเหล่านี้ก่อนจะมาเตือนให้ผมรักษาพระธรรมวินัย

และ คุณก็ควรไปเตือนอาจารย์คุณด้วย
1 ไม่กล่าวอุตริมนุสสธรรม อันไม่มีในตนทั้งที่รู้ เช่นว่า กล่าวในทำนองว่าตนเป็นพระอรหันต์
2 ไม่เอ่ย อ้างครูบาอาจารย์ สนับสนุนข้อธรรมที่ผิดของตน
3 ไม่้เคารพ ใน พระสุตันตปิฎก เอ่ยธรรมผิดเพี้ยนกับพระศาสดา
4 ไม่กล่าวธรรมที่ไม่ใช่ธรรม

เอาเท่านี้ก่อน แล้วกัน

 

คุณครับ

คุณธรรมความดีต่างๆ ที่เป็นไปเพื่อนิพพานนั้น สาวกทุกคน สามารถรู้ได้ ปฏิบัติตามได้
จนถึงที่สุด

แต่แม้จะถึงที่สุดพรหมจรรย์นั้นแล้ว เรื่องที่ สาวกจะล่วงรู้คุณธรรมในการประกาศศาสนา
รักษาพระศาสนา นั้นเป็นสิ่งที่ สาวกไหนๆ ก็ไม่มีทางรู้ ไม่สามารถพูดได้ว่ารู้ เพราะไม่มีทางรู้
จริงได้ดั่งพระศาสดา

พระอริยะบางท่าน ที่ไม่รู้ในข้อนี้ และก่อปัญหานั้น มีอยู่ และด้วยกุโศลบายใดๆ ที่ทำให้
พระอริยะเหล่านั้นหันมาใส่ใจ ศึกษาสิ่งที่ตนไม่อาจรู้เพิ่มเติมนั้น เป็นสิ่งที่คุณเองก็ต้อง
ใส่ใจดูหมู่คณะ จะลำพองอวดตนโดดเดี่ยว ไม่สนใจหมู่คณะนั้นก็ทำได้ แต่ต้องไปอยู่เพียง
คนเดียวจริงๆ ถ้าประสงค์จะออกมาเผยแผ่แล้ว ก็ควรรู้ว่า พระอริยทั้งหลายเขาศึกษา
อะไรเพิ่มเติม

หากคุณยังปฏิเสธ ก็เรียกว่า ไม่รู้จักประโยชน์ของมหาชน ของพหุชน ชองสงฆ์

คนที่ไม่รู้จักประโยชน์ของผู้อื่น......เป็นไปไม่ได้หรอกครับที่จะล่วงรู้เรื่องของผู้อื่น..แล้ว..สอนเป็น

 

คุณ นิวรณ์ คุณเป็นพระอริยะแล้วหรือ แล้ว ถ้าคนเป็นพระอริยะ แล้วยังจะต้องให้คุณบอกหรือให้คนอื่นบอกอีกหรือว่า ควรทำอะไรอย่างไร

คุณกำลัง ตีค่าพระอริยะ เป็นเด็กสามขวบหรือ ที่จะต้องให้คนสอนว่าอะไรควรอะไรไม่ควร

ผมจะสรุป วาระจิตที่คุณควรปรับปรุงคือ
1 สังขารปรุงแต่งของคุณผิดทิศ
2 ตัวรู้คุณถูกปิดบัง ให้เห็นสิ่งต่างๆ ผิืดไปจากความเป็นจริง
3 คุณจดจำอะไรแบบผิดๆ สืบเนื่องมาจากข้อ 1 และ 2

แนวทาง คุณควรไปเจริญสมาธิให้ดี แล้วก็ มองอะไรตรงๆ เฉพาะหน้า ไม่ใช่ปรุงแต่งสังขารอันบิดเบือนอยู่ตลอดเวลา

 

ผมไม่รู้หรอกนะครับ ว่าที่คุณกล่าวยกตนขึ้นว่า พระอริยะเป็นเด็กสามขวบหรือ
ที่จะต้องให้คนสอนว่าอะไรควรอะไรไม่ควร

เพราะผมลองโหลด "ธรรมวินัยของพระอริยะ" ที่คณะนั้นทำแจกจ่ายอยู่นั้น แม้
แต่ข้อที่ว่า "ห้ามฉันอาหารเสียงดังจั๊บๆ" ก็ปรากฏอยู่ด้วย หากพระพุทธองค์
เล็งเห็นว่า สิ่งเหล่านี้ไม่ต้องเตือน ก็คงไม่ทรงบัญญัติไว้

ส่วนคุณขันธ์จะเห็นว่า "ห้ามฉันอาหารเสียงดังจั๊บๆ" จะกำหนดไว้ทำไมนั้น คุณ
คงต้องไปถามพระอริยท่านอื่น ที่เขาศึกษารู้คุณของหมู่คณะ และรักษาเคร่งครัด
เพื่อประโยชน์ของพหุชนดู

 

อ้อ แล้วอย่าลืมนะครับ

ผมมีปัญญาแค่ไหนนั้น คุณย่อมรู้แต่ต้น ครั้งแต่ออกปากรับคำปราวณาจากผมที่จะตักเตือน
คุณได้ ห้ามคุณได้ ( เป็นนิวรณ์ให้กับคุณ ) คุณกล่าวออกมาด้วยสัจจวาจา และเล็งเห็นแล้ว
ว่ามีประโยชน์ และไม่มีทางที่จะกล่าวออกมาโดยละเมอ ไม่เป็นอกาลิโก ( เป็นจริงเฉพาะวันนั้น
แต่วันนี้ขอให้ลืม )

ดังนั้น หากทนฟังผมไม่ได้ ก็ให้ถอนสัจจซะ

หากห้ามใจสอนผมไม่ได้ ก็ให้ถอนสัจจซะ

ยอมรับไปเลยว่า ตอนนั้นพูดออกมาโดยไม่รู้ถ้วน ขาดสติ ขาดสมาธิฌาณ และ ญาณหยั่งรู้

ผมก็จะหลีกทางไป แล้วความผิดทั้งหมดทีผมก่อ โดยความเขลาของคุณ ผมก็คงต้อง
ยอมรับไป คุณคงหมดสภาพที่จะรับผิดชอบใดๆได้อีก จนปัญญาเรื่องรักษาประโยชน์ของผู้อื่น

 

คุณ ไม่ต้องเลี่ยงประเด็น ไปเรื่องอื่น

เอา วินัยในตัวคุณ เรื่องง่ายๆ common sense ให้ดีก่อน แล้วค่อยกระโดดไปสอน
พระอริยะ ในตอนนี้

เพราะผมตำหนิ คุณและพวกพ้่องของคุณ และ คำสอนของนิกายคุณ
แล้วคุณพาขึ้นไปถึงพระอริยะได้อย่างไร

 

ผมจะดูซิว่า กิเลสของคุณมีกำลังกล้าและดิ้นได้แค่ไหน คุณนิวรณ์

 

คุณณุคุณไม่รู้จริงๆเหรอว่า ระหว่างพวกเขานี่ มันมีอะไรแฝงอยู่มากมายที่เป็นธรรม ผมจึงให้รอดูไงครับ คุณนี่มันก็แค่คนฟังธรรมจริงๆ ไม่งั้นผมก็ไม่บอกให้วางหรอกครับ เพราะผมรู้ว่าคุณจะแสดงจิตอันไม่น่าจะเป็นลักษณะของคนที่ศึกษาธรรมหลวงปู่พุธออกมา หรือผู้ที่ทำตนเสมือนฟัธรรมทุกวี่ทุกวันออกมา เท่านี้มันก็ทำให้สิ่งที่คนอื่นสงสัยยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่จริงๆแล้วคุณใช้เวลากับการฟังธรรม ทำงาน หรือ ทำอะไรกันแน่ เห็นคนเตือนก็ว่าเขากลับมา ผมก็สงสารคุณเหมือนกันครับ ที่ฟังเป็นแต่ใช้ไม่เป็นจริงๆ

 

อืม สงสัยจะจริง

 

ก็จริงตามเห็นนั่นแหละครับ ผมก็กล่าวไปแล้วสำหรับเรื่องของคุณก็แล้วแต่คุณครับ แล้วแต่นะครับ ตามสบายจะทำยังไงก็เอาเลยครับ หากเห็นเป็นความหวังดีก็รับไว้หากพิจารณาแล้วไม่ใช่ก็กองไว้แถวๆ ที่เดิมที่มันอยู่นั่นแหละครับ