เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ

 

ขอบคุณครับ ง้นขอเก็บองค์จิ๋ว

 

สวัสดีเที่ยงๆครับ ..................

 

แหะๆๆ...:VO

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ

 

กราบๆๆ หลวงพ่อทรงครับ

และสวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านครับ

 

ขอบพระคุณมาครับพี่พี ผมแจ้งทางPMแล้วครับ

 

กราบ กราบ กราบหลวงพ่อทรงครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

สวัสดีครับพี่ๆ ทุกท่าน

 

กราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อทรง
สวัสดีพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่าน

มาอัพเดท เรื่องรูปหลวงปู่บุญศรี ครับ
ผลจากการพยายามปั๊มตรายาง ชื่อหลวงปู่ ที่ด้านหลัง ของภาพ
ปรากฏว่า ปั๊มแล้วหมึกไม่ยอมแห้งครับ
ผ่านมา 24 ชั่วโมง ก็ยังจับแล้วเลอะอยู่

ผมจึงตัดสินใจว่า จะไม่ประทับตรายาง แล้ว ทั้งชื่อ หลวงปู่และ ตราสำนักแม่ชีประทุม

ภายในสัปดาห์หน้าจะเริ่มส่งให้กับทุกท่านที่ลงชื่อ ไว้นะครับ

ขอบคุณครับ

 

เห็นด้วยครับ............

 

ขออนุโมทนาน่ะครับ.....................

 

กราบหลวงพ่อทรง... ครับ
สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ สมาชิกบ้านเหรียญบินทุกๆ ท่าน สำหรับสมาชิกใหม่ที่เคยเข้ามาแล้วผ่านเข้ามาอ่านก็เข้ามาทักทายกันได้เลยนะครับ พอนานไปอาจจะไม่ค่อยกล้าเข้ามาคุย เพื่อนๆ สมาชิกที่นี้ใจดีกันทั้งนั้น....555

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

ที่จริงก็ไม่ได้ทำเพลงเป็นเรื่องเป็นราวหรอกครับ พี่ พี เป็นเพราะช่วงที่ทำงานด้านโฆษณา ก็ทำเกี่ยวกับด้านเสียงอย่างเดียว ตั้งแต่เป็น Sound Engineer และ Sound Producer และก็เรียนและเล่น Classic Guitar บ้างทำให้มีพื้นฐานทางด้านดนตรีนิดหน่อย อย่าง Sound Engineer เนี่ยก็ไม่ได้เรียนมาแบบโดยตรงนะครับ มาเรียนรู้กับเครื่องมือและใช้ในด้านการทำงาน ส่วนเรื่องเพลงก็อาจเป็นเพราะว่าเป็นคนที่ฟังเพลงแทบจะทุกประเภท ทั้งไทย และเทศ ตั้งแต่เพลงเก่าๆ ถึงใหม่ๆ แต่ยังไงๆ ก็ยังชอบเพลงไทยครับ พี่ พี.... สมัยก่อนผมจะชอบฟังเพลงเก่าๆ ที่จัดรายการโดยคุณนคร ถนอมทรัพย์ หรือ กรุง กาดิน ( ชื่อท่านหลังอาจจะเขียนผิด ) ในช่วงดึกประมาณตี1-ตี3 น่าจะได้ ฟังแล้วได้ความรู้ในด้านเพลงต่าง ที่มาที่ไปและประวัติของนักร้อง นักแต่งเพลง และเรื่องเก่าในยุคนั้นๆ.... ส่วนรายการที่จัดโดยท่านอื่นก็ไม่ค่อยได้ฟังสักเท่าไรนัก ที่แรกก็ตั้งใจว่าจะเป็นคนทำเพลงเหมื่อนกัน แต่เกิดจุดหักเหครั้งใหญ่ของชีวิตก็เลยไม่ได้ทำอย่างที่อยากทำ... นี่แหละครับช่วงเวลาที่ทำงานที่นานที่สุดของผม แต่เรื่องอนาคตก็คงต้องเดินต่อไป...

 

กราบหลวงพ่อทรงครับ
ท่านพีหรือผู้รู้ ช่วยดูพระนักธรรมให้ด้วยครับ จะให้ลูกไว้ใช้บูชาครับ

 

มาอีกท่านแล้วน่ะครับ กราบขอร้องเลยน่ะครับ...แหะๆ

วันหลังขอ PM ถามเป็นส่วนตัวน่ะครับ ถ้าจะถามพระว่าดีหรือไม่ จะสดวกกว่า ส่งรูปและให้เบอร์โทร ไม่ยากเลยใช่ไหมครับ ผมจะตอบท่านเอง

เพราะพระที่คุณถาม คุณอาจจะกำลังไปซื้อเขามา ผมหรือใครตอบเก็ก็เป็นเรื่องกันแทนคุณน่ะครับ คนที่เขาขายคุณเขาคงไม่พอใจคนตอบน่ะครับ เพราะไปขัดลาภเขา เป็นการหาเรื่องมาให้คนตอบตรงๆน่ะจ้ะ ถ้าเขาขายไม่ได้ และเหตุผลมาจากว่า พี่ เสาวภา ว่าเก็น่ะครับ ถ้ามาถามออกอากาศกัน

แอบตอบแบบเงียบๆจะไม่ดีกว่าหรือจ้ะ...แหะๆ

แต่เผอิญพระในรูปแท้ครับ เป็นพิมพ์ของวัด ของเก็ยังไม่เห็น แต่ต่อไปไม่แน่น่ะครับ เพราะเป็นพระยอดนิยมจริงๆ

จะเรียนให้ทราบเลยว่า พระผงพิมพ์วัด ยังไม่เห็นเก็ ไม่มีเสริม เพราะแม่พิมพ์ทำลายแล้วครับ

 

ขอตัวสักพักนะครับ คุณลูกจะใช้คอม.... เมื่อกี้ผมได้อ่านข้อความสั้นๆ อ่านแล้วกินใจดีเหลือเกิน อ่านจบถึงกับน้ำตาคลอเลย ไม่รู้เป็นไงยิ่งเจอเรื่องราวที่เกี่ยวกับแม่เนี่ย ชอบมากๆ และผมคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆบ้าง ไม่มากก็น้อย ลองอ่านดูนะครับ.... ( ดึกๆอาจจะเข้ามาใหม่ )

หมาขี้ เรื้อน เปลื่ยนคนใจดำ

เรื่องมีอยู่ว่า.. พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย
แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา
แกกินแหลกครับแต่ แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)

เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป
ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแก บ่อย
เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก 'xxx กินไม่ ลงว่ะ '

แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ)
มันไปหาของกินทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้

คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป
แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป

คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก

แกทุบไปทีเดียวหมา นั่นล้มลงชักทันที (แกบอกว่าหากตีตรงจุด แค่ใช้ไม้บรรทัดก็ตาย)
แกทิ้ง ไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ
(แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) ให้ผมเฝ้าไว้

ผมก็มัวแต่เก็บตะขบ จนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย) มันไปจริงครับหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม แกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้
ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น ' ทำไมมันไม่ตายวะ '

พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า
แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น ..............................................

หมาขี้ เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่
บางตัวก็วิ่งไป คาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา)
ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง

เอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นม ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย
แม่หมาพยายามอย่างดี ที่สุด

มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย

ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตา ของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย

พี่ชิตไม้หล่นลงกับ พื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน

แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูก
แกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอสายตาอ่อนโยนลง

ลูกหมาตัวหนึ่ง วิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า ' ขอโทษ ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา

แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง5ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีก
แกบอก ' มันอาจมี ลูกรออยู่ก็ใด้ '

เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำ
พูด กับแม่ว่า ' แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ '

แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก
ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป 1 ตัว
กลับ ทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้

รักแม่ . . .

 

น่าสนใจน่ะครับ

ผมมีเพื่อนคนเก่งเรื่องนี้ หูเขาดีมาก เป็นลูกนักหนังสือพิมพ์ใหญ่ผู้ล่วงลับ ตอนนีทำงานด้านนี้ให้ บริษัทใหญ่ ไม่เจอกันนานแล้ว พวกนี้จะมีอารมณ์ ติสๆ หน่อย แหะๆ

 

รับทราบครับ ถ้ามีพระหลวงพ่อทรงอีก จะพีเอ็มมาถาม ขอบคุณในคำตอบครับ