เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ผมว่าด้วยเทคโนโลยีสมัยนี้ การทำนาฬิการุ่นทนๆ ไม่ใช่เรื่องยาก แต่คิดเองเล่นๆว่า คงเป็นเหตุผลทางการตลาดที่ไม่ทำนาฬิกาประเภทนั้นแล้ว(ถึงมีก็น้อย) ถ้าทนคนก็ซื้อไม่บ่อยมั้งครับ ห่ะๆ

รอตามอ่านเรื่องหลวงปู่ มันส์มากครับ เกิดอารมณ์แบบหลวงพ่อทรงอีกแล้วว่าทำไมเราไม่ทันหนอ

 

มาตามอ่านเรื่องของหลวงปู่ครับ

ชอบนาฬิกาเหมือนกันครับ ยิ่งหน้าปัดรก ๆ มีหลาย ๆ เข็ม มีรูปพระจันทร์ พระอาทิตย์ บอกขึ้นแรมด้วยยิ่งชอบ แต่ชอบแค่ดูภาพ ไม่ได้หามาพกติดตัวเพราะรำคาญที่ต้องถอด ๆ ใส่ ๆ แถมเขียนหนังสือไม่ถนัดด้วย และหงุดหงิดเวลาสายนาฬิกาค้ำข้อมือ

 

จากอาทิตย์แรก ผมก็เป็นขาประจำวัดใหม่ฯ ทุกวันเสาร์ ( วันเสาร์วัดเกิดผม เลยถือเคล็ดทำบุญวันเสาร์ ) ผมไปคุยกับท่าน จากแรกๆที่ไม่ค่อยคุย ท่านเห็นไปบ่อยๆ ก็คุยมั่ง ที่จริงผมแอบไปสังเกตุท่านมากกว่า ว่าพระองค์นี้เป็นอย่างไร อุปนิสัยเป็นอย่างไร หน้าบ้านเป็นอย่างไร หลังบ้านเป็นอย่างไร แบบเดียวกับที่ผมไปสังเกตุการณ์หลวงพ่อทรง เพียงแต่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก่อน เอาสังฆทานไปถวาย เอาหนังสือ ๑๙๑ อาชญากรรมหรือ ไอสครีมไปถวาย

ในตอนนั้น ผมยังติดกับคำว่า หลวงปู่ ฤาษีลิงเล็กอยู่ จะไปถามตรงๆ ก็ดูไม่เหมาะ แต่เท่าที่สังเกตุ ท่านเป็นคนมีสง่าราศี ใจเย็นๆ ค่อยๆพูดค่อยจา พูดน้อย ถามสิบคำ ตอบคำ อันไหนไม่น่าสนใจก็ไม่ตอบ ไปนั่งมองหน้ากันเป็นครึ่งชั่วโมง ชั่วโมงก็มี ผมตามไปดูว่าท่านจะเป็นหลวงปู่ฤาษีลิงเล็กหรือปล่าว

หลวงปู่ท่านจะเป็นคนไม่สอน ทำให้ดูมากกว่า กว่าจะจับจุดกันได้ ผมไปเป็นปี ประมาณสองปี นับรวมกันคงเป็น ร้อยครั้ง และนับทั้งหมด ๕+ ปี น่าจะสามร้อยกว่า ถึง สี่ร้อยครั้ง ค่าน้ำมันคงเป็นแสนๆบาท เพราะมาคำนวนดูแล้ว เป็นแสนกิโล ผมไปหาท่านซ่ะจนคุ้นหน้า

บางทีเย็นๆจะกลับ ท่านบอก อย่าพึ่งคุยกันก่อน สังเกตุว่าพอได้ ฤถษ์ดี ท่านจึงให้ไป อาจจะมีเหตุการณ์อะไรก็ได้ ท่านถึงให้กลับตามเวลาที่ท่านสั่ง

มีอยู่ครั้งกลับซ่ะมืด สองสามทุ่ม ท่านเดินมาส่งหน้ากุฏิ พอผมออกรถ ท่านฉายไฟฉายนำหน้ารถให้ ผมก็ไม่แน่ใจว่าอะไร แต่ขับกลับราบรื่นดี ผมขับ กท พยุห ซ่ะแบบ จำได้ทุกโค้ง ต้นไม้ทุกต้น น่าจะเรียกว่าหลับตาขับก็ได้ แต่ สายเอเซียจนไปถึงนครสวรรค์ขับง่าย ถนนดี มีหลายเลน จะมีแต่ตำรวจคอยจับปรับ ผมเลยฝากเพื่อนซื้อเครื่องจับเรดาร์มาจาก อเมริกา อันหนึ่ง ใช้ได้ผลเพราะระยะจะไกลหว่าปืนเรดาร์ตำรวจ พอได้ยินสัญญาณก็ชลอรถ แต่ต่อมาก็ไม่ได้ใช่ สาเหตุ เพราะตำรวจท่านคงขี้เกียจ จุดดักยิงท่านจะเป็นจุดเดิม เรียกว่าจับขาจร ผมไปถึงจุดก็วิ่งชะลอ ผ่านจุดยิง ผ่านจุดดักจับก็เหยียบร้อยได้

ตอนหลังตำรวจท่านเลิกใช้ปืนเรดาร์แล้วน่ะครับ มาใช้กล้องส่องเอา วิธีนี้ไม่มีการป้องกันหรือเตือน เจอก็ซวย...แหะๆ

ส่วนในด้านหลวงปู่ ท่านนิ่งอย่างไรก็นิ่งอย่างนั้น สติสตังไม่มีหลุด จำแม่น คุยอะไรกัน ไปอีกสามเดือน เราลืมแล้วท่านก็ทักถูกว่า เรื่องนั้นเป็นไง เรื่องนี้เป็นไง จนเราน่ะลืมไปแล้ว ว่าเรื่องอะไร

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง... หลวงปู่บุญศรี... ครับ

สวัสดีครับพี่พี และพี่ๆน้องๆในบ้านนี้ทุกท่านครับ

ยังติดตามอ่าน ...อยู่ห่างๆ...ครับ

 

โห..สุดยอดอ่านซะจุใจเลย

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรี ครับ

วันนี้เรียนรู้อะไรมาอย่าง คนเหนือด่า ด่ายังไงก็ไม่เจ็บครับ แต่ล่ะคำ ด่าค่อยๆ น่ารักดี แหะๆ

 

เข้ามาติดตามครับ...แฮ่ๆ
กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรีและหลวงพ่อทรงครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง หลวงปู่บุญศรี ครับ

สวัสดีครับพี่ๆ ทุกท่าน

ติดตามอ่านผลงานการเขียนของพี่พีอยู่ตลอดนะครับ สนุกดี ชอบครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง หลวงปู่พระครู บุญศรีสวัสดีครับ พี่พี และพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่าน
เข้ามาติดตามอ่านเรื่องราวดีๆต่อครับ
ขอบารมีหลวงพ่อทรงและหลวงปู่พระครู บุญศรี คุ้มครองทุกท่านครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

หลวงปู่บุญศรี ( ต่อ )

ผมจะยังปูพื้นเกี่ยวกับเรื่องหลวงปู่บุญศรีและวัดใหม่ต่อไปอีกสักหน่อยน่ะครับ เป็นพื้นก่อนจะเข้าไปภาควัตถุมงคล เพราะวัตถุมงคลหลวงปู่มีเยอะ ที่ว่าเยอะเพราะลูกศิษย์ทำกันมาหลายสาย และ แจกฟรีส่วนใหญ่ครับ ที่ว่าแจกฟรีคือถ้ามาจากหลวงปู่ ท่านจะแจกฟรี แต่นอกจากนั้นใครเอาไปทำอย่างไรคงไม่มีทางทราบครับ

วัดใหม่เองเป็นวัดเล็กมาก เดินจากฟากหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่งไม่น่าจะเกินหนึ่งนาที เนื้อที่ประมาณ สามไร่ ตอนยุคที่ผมไปไม่มีโฉนดน่ะครับ ถูกครอบครองโดยปรปักษ์ก่อนหน้านั้นไปนาน เคยมีเรื่องถึงศาลและวัดแพ้ครับ เรื่องนี้มีมาตั้งแต่ยุคแรกๆที่ท่านมาอยู่ใหม่ๆ ผู้ครอบครองเดิม ครอบครองที่ป่าและวัดร้างไว้รวมกัน และตอนหลังคงมาออกหนังสือครอบครอง ทางวัดเคยมึคนต่อสู้ให้ นัดแนะกับพยานไว้ แต่พอไปให้การ พยานกับพูดไปอีกแบบ ศาลท่านไม่มีทางเลือก เลยต้องตัดสินให้วัดแพ้ อันนี้เป็นเรื่องเล่ากันมา หลวงปู่ และครูเพชรเล่าให้ผมฟัง

หลวงปู่ท่านก็นั่งกันในฐานะเจ้าอธิการ มาตั้งแต่ปี ๒๕๐๓ จนผมมาหาท่านน่าจะประมาณปี ๒๕๓๗ เนื่องจากเจ้าของเดิมยกที่ ให้ทายาท ทายาทก็ถือครอบครอง และมองว่าหลวงปู่เป็นผู้อยู่อาศัย ผมจะเล่าแบบโป้ๆ ไปเลย เมื่อท่านเป็นแค่ผู้อยู่อาศัย วันดี คืนดี เจ้าของเขาไม่พอใจเขาก็มาไล่หลวงปู่ครับ ท่านก็อดทนด้วยขันติ มาตลอด สามสิบกว่าปี จะก่อสร้างจะทำอะไร ไม่สามารถเป็นรูปร่างได้มากมาย สิ่งก่อสร้างที่หลวงปู่ได้สร้างก็มีแค่กุฏิไม้เก่าๆ กำแพง และน่าจะเป็นเมรุ ส่วนกุฏิหลังใหม่ คุณแม่ ประทุม และศิษย์ ซึ่งต่อมาได้คบไปมาหาสู่ จนสนิทสนมกับผมเป็นคนร่วมใจกันสร้าง

การมาไล่นี้ ผมเองเห็นกับตาครั้งหนึ่งเลยรู้สึกว่าทนดูไม่ได้แล้ว คนมาไล่เป็นผู้ใหญ่ เก่า ชื่อ ผู้ใหญ่ ม อายุมากแล้ว จะมีเรื่องขัดแย้งอะไรกันมา ผมไม่ทราบและไม่คิด ว่าคนแบบหลวงปู่จะไปมีเรื่องกับใคร แต่คงอยู่ในฐานะมานั่งกันที่วัดไม่ไปไหนนี่เอง ทำให้ผู้ถือครอบครองมีปัญหา ส่วนหลวงปู่ท่านนั่งนิ่ง ไม่โต้ตอบ พอผุ้ใหญ่ ม ไปแล้ว หลวงปู่ยังหันมายิ้มแล้วสอนผมซ่ะอีก ท่านคว้ามือไว้ แล้วเรียกชื่อผม ___ และพูดว่า ขันติ ขันติ เป็นธรรมมะที่ไม่ได้เทศให้ฟัง ไม่ได้เทศให้เชื่อ แต่ท่านทำให้ดู

หลวงปู่เป็นคนที่มากด้วยขันติ มีขันติแบบเหลือเฟือ ใครพูดอะไรไม่เคยมีโกรธ ทั้งท่าทางและสายตา ไม่เคยด่าใคร ไม่เคยพูดคำหยาบคาย คำว่ามึง กู คำสบถ จะไม่เคยได้ยินออกจากปากท่าน ท่านจะนั่งนิ่งๆและยิ้มๆตลอดเวลา รักษาสติได้รับรู้ปัจจุบันทุกเสี้ยววินาที นั่งเป็นทองไม่รู้ร้อน แม้เหตุการร์จะร้อนมากมายแค่ไหน ผมเห็นท่านแล้วก็นึกได้ว่า ผมได้พบคนที่ผมได้ค้นหามาตลอดชีวิตแล้ว ผมแอบดูท่านมาสองปีกว่าแล้ว คนดีมีสติเป็นแบบนี้นี่เอง ผมจะต้องคว้าไว้ให้ได้ เอาเป็นครูบาอาจารย์ จะไม่ให้หลุดมือ

เมื่อตกลงใจได้ ผมได้ฝากตัวเป็นศิษย์ เหตุการณ์นี้น่าจะล่วงเข้าร่วมสองปีกว่าที่ผมไปหาท่าน เมื่อผมเป็นศิษย์ท่าน ผมรับปากกับท่านว่าจะเคารพท่านเหมือนพ่อ แม่ บุพการีของผมคนหนึ่ง และธุระของท่านก็คือธุระของผมนั่นเอง และท่านก็ยิ้มตอบด้วยความพอใจ

ตัวละครตัวสำคัญตัวต่อไป คือลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ สายคุณแม่ประทุม มีเสี่ย ธ สารวัตร อ และ เฮียโก ซึ่งต่อมาได้ร่วมมือกับผม แบ่งแยกโฉนดวัดออกมาได้ และซื้อที่เพิ่มอีก ครึ่งไร่

เรื่องนี้มาเกิดหลังจากที่ผมสนิทสนมกับหลวงปู่แล้ว ท่านเลยระบายให้ฟังตามสไตล์ท่านที่ดูไม่มีทุกร้อน แต่ผมฟังแล้วว่าวัดไม่มีที่ของตัวเอง ซึ่งก็มีข่าวว่าจะถูกยุบวัดมาเป็นระยะ เพราะไม่ค่อยมีพระมาจำพรรษา โบถส์ก็ไม่มี ที่ก็มีแค่กระแบะมือเพราะถูกรุกล้ำมานาน พวกผมหลังจากรวมตัวกันได้แล้ว ผมไปจ้างทนายมาจากสำนักทนายความที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของสารวัตร อ. ท่านผู้นี่มีใจบุญ ใจกุศล พอรู้ว่าวัดมีเรื่องและเป็นฝ่ายถูก ก็รับดำเนินการ ผมจะไม่เล่าตัวละครตัวอื่นที่ถือครอบครองมากมาย เพราะหลายคน ตายไปแล้วครับ

ยังมีต่อ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรงครับ

 

ติดตามทุกฉากทุกตอนครับผม

 

กราบ ๆ ๆ หลวงปู่พระครูบุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

 

กราบๆๆ หลวงปู่พระครูบุญศรี หลวงปู่ทรง

เหตุการสุดแสนจะระทึก ติดตามอ่านต่อครับ

 

กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ... ครับ
เข้ามาติดตามเรื่องราวของหลวงปู่บุญศรี ....

 

แต่ถ้าตี น่าจะเจ็บเหมือนกันนะครับ อิอิ


ป.ล.อ่านเรื่องหลวงปู่บุญศรีติดงอมแงมเลยครับ สนุกกว่าอ่านนิยายอีก(เพราะนี่เรื่องจริง)

 

<CENTER>Re: สวัสดีครับ

</CENTER>


<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1>อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ xxxxxxxxxxx
ผมรบกวนถามซักนิดครับ

กริ่งแพโบถส์ หลวงปู่ท่านทำไว้ดีทางไหนครับผม

สนใจและอยากได้มานานแล้วครับ


</TD></TR></TBODY></TABLE>

ผมจะเปิดเผยให้ทราบแบบหมดเปลือกน่ะครับ อดใจรอสักนิด

ขออนุญาตนำคำถามนี้ไปลงในกระทู้น่ะครับ มีคนสนใจมากครับ


ขอนำมาเขียนต่อในกระทู้ เรื่องนี้ต้องเขียนยาว เพราะเกี่ยวข้องกับแพโบถส์น้ำ และ พระประธาน เป็นพระชุดเดียวที่หลวงปู่พระครูบุญศรีหล่อเองกับมือ และการปลุกเสกยาวนานมาก จนท่านบอกว่าที่เคยเสกมา ชุดนี้นานที่สุด ปกติท่านเสกของแปปเดียวเป็นนาที ไปเข้าพิธีพุทธาภิเศกที่เขานิมนต์ไป ท่านบอก ๑๕ นาทีก็พอแล้ว

พระชุดนี้มีพระประธาน พระพุทธรูป ๙ นิ้ว พระกริ่ง พระชัย นอกจากนั้นมีพระที่ เสี่ย ท นำมาเข้าพิธี และพระฝากพิธี เป็นรุ่นเดียวที่ปลุกเสกบนแพโบถส์น้ำ ในแม่น้ำเจ้าพระยา หลวงปู่ท่านบอกก่อนจะสร้างโบถส์ว่า ของที่ปลุกเสกบนน้ำ ที่มีน้ำไหลผ่านข้างใต้ จะขลังกว่าปกติ สิ่งนี้ผมไม่เคยได้ยิน ได้ฟัง ใครที่ไหนเล่ามาก่อน เป็นอาถรรพ์ของธรรมชาติ และ เทพ เทวดา ที่จะมาอนุโมทนา ของนี้จะเย็น ผู้ครอบครองจะมีความสุข ในตอนบั้นปลาย

ส่วนพระเครื่อเองก็กระจัดกระจายไปเป็นส่วนใหญ่ ที่เปิดให้ทำบุญในตอนนั้น เอาเงินมาสร้างโบถส์ ผู้คนที่ได้ไปมากที่สุดน่าจะเป็นกลุ่มคนของบริษัทเชลล์ที่มาร่วมทำบุญเป็นหัวเรือใหญ่ ( บริษัทเลยรวยๆ ยิ่งขึ้นไป ...แหะๆ ) และลูกศิษย์สายต่างๆ มีของเหลือที่กุฏิส่วนหนึ่ง ผมไม่ได้นำกลับมา เจตนาจะให้หลวงปู่ไว้แจกญาติโยมที่มาทำบุญ หลังท่านล่ะสังขารคงกระจัดกระจายไปตามสไตล์วัดบ้านนอก ที่เจ้าอาวาสเสีย ของก็อันตรทานไป เห็นมาสองวัด คือ วัดใหม่ กับ วัดมอญ เหมือนกันเด้ะ

เพราะฉนั้น หลังจากเขียนเปิดเผยลงไปแล้ว จะมีใครกักตุนไว้มากๆคงจะยาก ส่วนการแสวงหา เขาเสาะหากันมาตั้งนานหลายปีแล้วแล้ว พึ่งมาหาตอนนี้คงยากหน่อย แต่น่าจะยังพอหาได้ วัตถุมงคลรุ่นนี้ไม่มีการโฆษณาใดๆ แต่ พรึ่บเดียวได้เงินมาใช้หนี้จนหมด และ ได้มาอีกหลายล้านพอกับการสร้างโบถส์ จึงไม่มีความจำเป็นจะต้องเชียร์หรือโฆษณาใดๆ เพราะเสร็จกิจไปแล้ว โบถส์ก็สร้างไปแล้ว ของก็หมดไปแล้ว คนเสกก็ไม่อยู่แล้ว

ส่วนสรรพคุณ ที่หลวงปู่ท่านอธิฐาน ผมขอไว้หลายรายการ ท่านบอกว่าให้จดให้ท่านเลย ท่านจะอธิฐานตามนั้น การอธิฐานตั้งแต่แผ่นยันต์แผ่นแรก มาจะวันสุดท้ายที่ปลุกเสก ในวันเสาร์ ๕ บนแพโบถส์น้ำ หลวงปู่อธิฐานมานานเป็นปีๆ ในช่วงเสร็จเป็นองค์พระแล้ว ท่านอธิฐานจิตให้ทุกวัน จนเป็นชุดที่ท่านบอกว่า เสกนานที่สุด

ขอให้อดใจรอ ขอให้ผมเขียนเรื่องคุณงามความดีของท่านไปจนจุใจก่อน ส่วนวัตถุมงคลรอได้ เพราะรอมาสิบกว่าปีแล้ว รอไปอีก หลายๆเดือนไม่น่าจะมีปัญหาอันใดครับ

 

เข้ามาติดตามอ่านครับ..
กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรีและหลวงพ่อทรงครับ

 

กราบๆๆๆ
หลวงปู่ครับ
ฟังแล้วคนเราแย่มากขนาดมาไล่ที่พระ เฮ้อ