เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

โมทนาทั้งผู้ให้และผู้รับนะครับ สาธุ

 

ส่งที่อยู่มาเลยครับ

คืนนี้ผมจะแพ็คของให้หนาแน่น จะส่งพระให้ ส่วนเงิน ไปตามโอนกันตอนหลวงพี่ท่านกลับมาที่วัดครับ

 

กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงปู่อั๊บ

สวัสดีพี่พี พี่ช้าง พี่ sansiree และพี่ ๆ เพื่อนๆ สมาชิกทุกท่าน

สวัสดีคุณ todtoe

ยินดีที่ได้พบกับศิษย์หลวงปู่บุญศรีเพิ่มขึ้นอีกท่าน
ขอมาตามอ่านเรื่องราวด้วยคนนะคะ...

 

LP Boonsri has many S'porian students, and very faithful to LP. names are Jason Hoo and Vincent Goh.

I am not sure you ever come across these guys, they are my longtime and close friends. We are still in touch on the phone and viber.

I hope I can visit LP พราหมณ์ and yourself sometimes in the very near future.

Best regards,

P. Saovabha

 

สวัสดีครับๆพี่ๆห้องเหรียญบิน ทุกท่านขอบคุณที่ให้การต้อนรับนะครับ วันนี้อากาศขมุขมัวจริงๆ กทม.
เรืองราวส่วนใหญ่ของหลวงปู่บุญศรีกับผม ส่วนใหญ่ เมื่อเวลาไปวัดใหม่ ฯ พวกผมไม่ค่อยได้คุยกับท่านซะมากหรอกครับ ส่วนใหญ่ท่านจะให้ไปนั่งเล่นนอนเล่นที่ แพโบสถ์น้ำ น่ะครับ จะได้คุยกันไม่กี่คำส่วนใหญ่เวลาไปเจอท่าน ท่านมักจะถามว่า มาจากไหน จะไปไหนกัน ไปยังไง น่ะครับไปกี่ครั้งก็ ส่วนใหญ่ท่านจะถามแบบนี้ ไอ้พวกกระผม ตอนแรกก็ตอบ แบบตรงๆน่ะครับว่า มากจาก กทม.แล้วก็แถว บ้านใครก็ว่ากันไป ท่านก็ยิ้มๆตามบุคลิกท่าน แค่นี้ก็สุขใจที่ได้มากราบแล้วล่ะครับ แต่พอหลังๆมาท่านถามอย่างนี้ทุกครั้ง ก็คิดกันแปลกๆว่า ท่านถามคล้ายกับ ในหนังสือที่หลวงปู่วัดท่าซุง เล่าให้ฟังเรืองราวสมัย พระพุทธเจ้า ที่มี มานพคนหนึ่ง มากราบพระองค์ ท่าน ท่านก็ถามว่ามาจากไหน อะไรอย่างไงผมจำไมไ่ด้นะครับ และ มานพ ก็ตอบแบบ มาจากไหน ไม่ทราบจะไปทราบ อะไรทำนองนี่แหละ ถ้าได้อ่านหนังของหลวงปู่วัดท่าซุง หลายๆท่านคงทราบ เป็นเรืองที่รุ้กันระหว่างพระพุทธเจ้ากับมานพ คนนั้น ที่นี้พวกผมก็อุตริคิดว่าหลวงปู่บุญศรีจะถามแบบมีปริศนาธรรม ก็จะตอบ แต่ในก็กลัวตอบไปจะโดนด่า เพราะพวกเรา ก็ ไม่ได้มีอะไรกับเค้าเลย แค่ชอบมากราบ มาอยู่ใกล้ มารับกระแสเมตตาจากหลวงปู่บุญศรีท่าน ก็เท่านั้น เรืองโชคลาภก็มีบ้างไม่มาก ได้มาก็จะมาร่วมทำบุญกับหลวงปู่ร้อยสองร้อย ตามฐานะที่จะทำกันได้โดยที่ไม่เดือนร้อน เพราะลำพังรวมกันจ่ายค่าน้ำมันรถก็เต็มกลืนแล้ว ครับสำหรับพวกผมที่ยังไม่มีรายได้ประจำ ในเรืองราวของผมกับหลวงปู่บุญศรีอย่างกล่าวครับไม่ค่อยได้พูดคุยกันเท่าไหร่ แต่เป็นเรืองแปลกสำหรับผมคนเดียวนะครับที่ ในกลุ่มพวกผม จะมีผมคนเดียวที่จะฝันถึงหลวงปู่บุญศรี กับ หลวงปู่วัดท่าซุงบ่อยมาก ในฝันท่านก็จะมาคุยมาลูบหัว มาคลายลูกแก้วให้ มาสอนให้สวดมนต์เยอะๆ หลายๆอย่างๆ หรือแม้กระทั้งหลังจาก หลวงปู่บุญศรีละสังขารไป ก็จะมาค่อยเตือนให้มีสติ มาถามว่าจะบวชมั้ย พร้อมหรือยัง ให้ไปหาพระองค์นี้นะ อะไรอย่างนี่นะครับ อันนี้คือฝันนะครับ หรือจะเป็นอุปทานส่วนตัวผมก็ได้ แต่ผมก้สุขใจนะครับ ที่ยังฝันถึงท่าน ก็จริตใครจริตท่านน่ะครับเป็นความเชื่อส่วนตัว แหะๆ

ส่วนเรืองชาวบ้านกับเงินของวัดหลวงปู่ก็ ทราบมาคล้ายกับที่ พี่ พีเสาวภาเล่าล่ะครับแต่ไม่ละเอียดเหมือนพี่เค้า ก็แค่รู้มาคร่าวๆ จริงเท็จประการใดก็ไม่ทราบแน่ ว่า ถึงขนาด ปีนหน้าต่างขโมยเงินหลวงปู่เป็น กระสอบเลย ไม่รุ็จริงหรือเปล่านะครับ
ช่วงหลวงปู่ก่อนละสังขาร นี่พวกผมมานั่งคิดกันที่หลัง หลังจากหลวงปู่ละสังขารไปแล้วนี่กันนะครับ ว่าช่วงก่อนที่หลวงปู่ ท่านจะละท่านเมตตากับพวกผมมาก ช่วงหนึ่งมาขอ บวชผ้าขาวกับหลวงปู่และอยู่วัด ไม่มีอะไรมาเลยนอกจาเสื้อผ้าไม่ค่อยบวชผ้าขาวท่ไหนเป็นครั้งแรก นะครับ ท่านก็ เมตตา ให้เรา ไปหา ธูปเทียน พาน มา ดอกไม้ก็ให้ไปหาในวัด มาทำพิธีบวชผ้าขาวกับท่าน ท่านก็นำสวดนำกล่าว ให้โดยตัวท่านเอง เป็นที่ปิติกับพวกผมเป็นอย่างยิ่งมากครับ ช่วงที่อยู่ที่วัด นี่ก็ แปลกๆเยอะครับ ตรงแพท่าน้ำจากที่เคยได้ยินมาก็ได้เห็น ตรงต้นโพธิ์หน้ากุฎิกก็ แปลก เยอะครับตอนที่ไปบวชผ้าขาวกับหลวงปู่ ช่วงปีเก่ารับปีใหม่พอดี
แล้ว แถมช่วงหลังๆ หลวงปู่ท่านจะคุยกับพวกผมเรือง พระปัจเจกพุทธเจ้า บ่อยครับ ว่ามีลักษณะอย่างไร เป้นแบบไหน เป็นพระไม่สอนนะ จะสงเคราะห์ให้เป็นคนๆ พวกผมมาคิดกันตอนหลังๆนะครับว่า หรือว่าหลวงปู่ ท่านจะเป้นพระปัจเจกพุทธเจ้า ในกาลข้างหน้า อันนีผมไม่ได้จะบอกว่าท่านเป็นนะครับ เพียงแต่คิดว่า น่าจะผิดถูกอย่างไร ท่านเป็นไม่เป็นผมไม่ทราบ ยังก็ขอกราบขอขมา พระพุทธองค์ กับ หลวงปู่ไว้ ณ.ที่นี้ด้วย เวลานึกอย่างนี้ที่ไรกลัวบาปครับ ต้องไปขอขมาหน้าพระตลอด เพียงแต่ผมจะ พิจารณาแบบตัวผมนะครับ ว่า ท่านมาบอกว่ายังไม่ตาย ท่านยังอยู่นะครับกับ ที่ช่วงหลังๆท่านจะพูดกับพวกผมเรืองความเป็นมาของพระปัจเจกพุทธเจ้า นะครับ ก็เรืองเอามาประมวลเอาเอง ว่าท่านอาจจะเป็นก็ได้ แหะๆๆ กลัวบาปจังถ้าคิดผิด

ปล.พี่ๆท่านใด รู้เรืองเกียวกับการสร้างพระ ผงองค์ปฐมของหลวงปุ่บุญศรีมั้ยครับ ที่ ลักษณะองค์พระเล็กๆ คล้ายกับพระคำข้าว มีด้านหนึ่งเป็นรูปสมเด็จองค์ปฐม อีกด้านเป็นรุปใบหน้าของหลวงปู่บุญศรี น่ะครับ ที่ตัวพระเครืองเ็ป็นสีขาวๆนวลๆออกเหลืองๆน่ะครับ ขนาดใกล้เคียงพระคำข้าวของหลวงปู่วัดท่าซุงอ่ะครับ อยากทราบว่าเด่นด้านใดและมีทีมาที่ไปอย่างไร อ่ะครับ ขอบคุณครับ

 

โมทนาบุญ ด้วยนะครับ ผู้ใจบุญทั้งหลาย สาธุ

 

สาธุ ด้วยครับ
กระผม ขออนุญาติอิจฉาคุณtodtoe... หน่อยนะครับ ที่ท่านได้เจอหลวงปู่

 

ถ่ายภาพเอามาให้ดูซี จะได้เห็นถ้าเป็นพระที่ทำขึ้นสมัยท่านยังไม่ละสังขาร ก็จะได้รู้ได้เห็น หรือเป็นพระที่ทำขึ้นมาทีหลัง ถ่ายภาพมาให้ชมหน่อย

 

ครับพี่ช้าง เด๋ว กลับจากทำงานก่อนครับ จะพยายามนำมาให้ชม

 

๑) น้องโต๋ เป็นท่านแรกที่มาพูด ระหว่างพระปัจเจก พุทธเจ้า และ หลวงปู่บุญศรี แบบมีประเด็นแบบออกอากาศ ผมได้โอกาศ จะต่อเลย

ปฏิปทา ของท่านผู้เฒ่า จะมาแนวพระโพธิสัตว์ ( ผมไม่ได้ว่าเป็น เพราะตาผมไม่ถึง ) ชอบช่วยคน แนวฤทธิ์ ส่วนธรรมมะ พูดสั้นๆ ไม่ร่ายยาว ไม่เทศ แต่ ทำให้ดู และชอบอยู่ตัวคนเดียวสันโดษ อยู่เงียบ มีลูกศิษย์เป็นกลุ่มๆ ไม่ใหญ่ ไม่เปิดตัวเป็นสาธารณะทั่วไป ขี้อาย ไม่ชอบคนเยอะๆ

แนวนี้เป็นแนวพระปัจเจกพุทธเจ้า ที่จะมาอุบัติ ตอนว่างศาสนาของพระสมณโคดม องค์บรมครูปัจจุบัน เพื่อรอพระศรีอาริยเมตไตรย์มาโปรดต่อ ในมหากัลป์นี้ เมื่อตอนช่องว่าง พระปัจเจกพุทธเจ้าจะอุบัติ มาโปรด เฉพาะคนเป็นกลุ่มๆที่เป็นบริวาร จะอยู่เงียบๆ ไม่ประกาศศาสนา จะพาแค่กลุ่มคนที่เป็นบริวาร ไปยังแดนเกษม

รูปพระปัจเจกพุทธ เป็นดังที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำ องค์ปรมาจารย์ สายพวกผม สร้างไว้ จะมีพระเกศแยกออกมาสองเกศ และ อุดมด้วยโชคลาภ เพราะมีกำลังขนาดของพระพุทธเจ้า แต่มา บรรลุเงียบๆแบบพระสาวก แต่ไม่ใช่ ในฐานะ พระสาวก เพราะจะบรรลุพระอนุตรสัมมาสัมโพธิญานเอง เรียกว่ามีกำลังเกิน องค์ท่าน เพราะฉนั้น พลังที่ออกมาจะอุดมด้วยโชคลาภ กว่าพระสาวกองค์ใดๆ


เสี่ย ท ไปหาผมที่บริษัท ให้ ผม ออกแบบ เหรียญเต่า ตามจินตนาการเขา ผมให้ลูกน้องวาดออกแบบ นั่งบนหลังเต่ามาจินตนาการ ของเสี่ย ท และ ผม และ บวกด้วยจินตนาการของช่าง โดยผมบอกบท ว่า ต้องนั่งบนบัว แต่ไม่อยากได้แบบบัวที่เห็น เพราะยุคนั้น อาจจะเป็นคนล่ะบัว สีหน้าต้องอิ่มเอิบ และ ยิ้ม ( สยาม ...แหะๆ ) ยกมืออวยพระให้คน สำเร็จ ๆ ๆ , รวย ๆ ๆ และ ไม่อับจน ไม่ยากจน

ด้านหลังมีหลวงปู่ ในท่านยืน กำลังจะย่าง ท่านยืน ให้พรพวกท่าน ให้อายุยืนแบบท่าน และ มีโชคลาภให้ทำบุญ ทำกุศลได้ตามที่ต้องการ ต้องการทำเท่าใดก็มีลาภพอที่จะทำเสมอ

เป็นเหรียญสอง หน้า พลิกด้านพระ มาก็เจอหลวงปู่ ให้พร พลิกด้านหลวงปู่ กลับไปก็ไปเจอ พระปัจเจกพุทธเจ้ายิ้ม ต้อนรับ ให้พรให้ สำเร็จๆๆๆ

เป็นเหรียญเต่า พลิก แผ่นดิน พลิกสถานะการณ์ ให้ ร้ายกลายเป็นดี พลิกที่ดี ให้ดีสุดๆ พลิกกำไร ให้เป็นมหากำไร มหาลาภ แก่ท่านที่รู้เคล็ดและได้ครอบครอง

ไม่รองก็จะไม่ทราบ ของดี จะบอกทีเดียว

และถ้าจริงดัวว่า ตามที่ผมคิด ผมเชื่อ เมื่อหลวงปู่มาเกิดอีกในชาติสุดท้าย ขออธิษฐานให้ผมตามเกิดเป็นบริวาร และ ได้บวชกับท่าน ...อีกสักครั้ง ครั้งนั้นจะไม่ให้พลาด

๒) ส่วนพระรุ่นนี้ ถ้าผมจำไม่น่าพลาด ไม่ใช่เสี่ย ท ทำ แต่เป็นหลานป้าอิ้ด ท่านนั้นจะมาค้างที่กุฏิหลวงปู่บ่อยๆ ท่านเจตนามาเรียนวิชาปลุกเสกพระเครื่องกับหลวงปู่ หลวงปู่บอกผมเอง ว่าเขามาเรียนการปลุกเสกพระเครื่อง คงว่าจะเอาให้ขลังแนวหลวงปู่ วิชานี้ ผมไม่กล้า และ ไม่เคยขอหลวงปู่ไว้ น่าจะจดไว้สักหน่อย ท่านผู้นี้ น่าจะทำพระมาหลายรุ่น

รุ่นนี้ทำมาเป็นลังๆ และ เอากลับไป เกือบหมด ผมเห็นเป็นลังๆวางอยู่ อาจจะมีหลงอยู่บ้างที่กุฏิแต่ ไม่มาก และ ไม่ได้ให้หลวงปู่ไว้แจกมาก ผมเองยังไม่ได้ และเห็นว่าเขาเจตนาไม่ได้แจกเรา เลยไม่อยากใด้ ผมเลยเฉยๆเพราะผมเองถึงตัวหลวงปู่ เอาอย่างอื่นก็ได้

แต่อย่างไร เป็นของที่ผ่านมือท่านผู้เฒ่ามาแน่นอน เป็นของดี

 

มีประเด็นเล่าเลยขอซ่ะหน่อย แต่จะไม่เล่ายาว วันนี้ผมเพลียมาก

เรื่องคลายลูกแก้ว สงสัยครับ

หลวงปู่ปลุกเสก ลูกแก้วชุดหนึ่ง หลายร้อยลูก ผมซื้อมาเอง เป็นลูกแก้วกลีบมะเฟือง ดูยาก เพราะเป็นของโหลของตลาด แต่อภินิหารเพียบ เรื่อง หวย ลูกน้องผมที่ บริษัทเก่าได้แจก ไปหลายครั้ง เอาไปใบ้หวย ถูกทุกที และมายุให้ผมซื้อลูกแก้วไปถวายอีก ผมยังบอกพวกเอ็งทำไม่ซื้อไปเอง มันสวนว่า ผมซื้อเองก็ไม่ถูกครับ ...ดูมันว่า พี่ซื้อน่ะดีแล้ว

ส่วนเรื่องขโมย ตอนปีนหน้าต่าง ผมอยู่ไม่ห่างจากที่เกิดเหตุ ไปนอนอยู่บ้านครูเพชร ทางเหนือของวัด พวกมันก่ะว่า ผมมานอนแถววัดคืนนั้น เลยปีนคืนนั้น พยายามสร้างหลักฐานว่าปีนเสาไฟ เขาไปชั้นสอง เดินผ่านกุฏิหลวงปู่จากชั้นบนมา มาชั้นล่าง มาเปิดประตู แล้วทุบตู้กระจก เอาเงินไป

๑) หลักฐานเด็กๆมาก คนที่จะปีน น้ำหนักตัวแบบผมคงปีนง่ายๆ ปีนเสาไฟขึ้นไป ตอนหลังเที่ยงคืน หมาคงเห่าเกรียว ไอ้คนที่หมาจะไม่เห่า ก็ต้องเป็นคนแถวนั้น ผมไปทุกอาทิตย์ก็จัดว่าแปลกหน้า กับหมา เพราะไม่ได้ให้ข้าวมันกิน

แล้วคนปีนต้องเดินผ่านหลวงปู่ลงมาข้างล่าง โดยท่านไม่ตื่น...แหะๆ เรื่องนี้ไม่ง่าย

คนขโมยเข้ามาทางประตูน่ะแหละ วางแผนไว้ ไขเข้ามา ทำทุบตู้ให้แตก

๒) เงินในตู้ผมเป็นคนใส่ไว้เอง พวกมันคงไม่รู้ ผมขี้เกียจเก็บเงิน ได้เงินมาจาก สาย กทม ผมเอาใส่ตู้ไว้เอง ประมาณ หกพันบาท มีแค่นั้น ตื่นมาสายๆ ก็จะเอาไปฝากแบงค์ ผมเอาเงินไปฝากแบงค์ เป็นล้านๆ จะ อมเงิน ไม่ต้องมาวางแผนขโมยที่กุฏิ หรือ บอกตามตรง ไม่มีเงินใช้ ขอหลวงปู่ดื้อๆ ท่านก็ให้

พวก ไอ้ จ ไอ้ ช มันเจตนาจะ discredit ผมตามสติปัญญา บ้านๆของพวกมัน ผมเห็นที่เกิดเหตุแล้วหัวร่อก้าก รู้ตัวคนขโมยเลยว่าใครทำ ผมเลยไปแจ้งความเดี๋ยวนั้น เอากระดาษให้หลวงปู่เซ็นต์มอบอำนาจ ก็อบปี้ ใบสุทธิของท่าน และบัตรประชาชนของผม ขับรถไปดรงพักทันที หลวงปู่เอาด้วยกับผมอยู่แล้ว

แต่อย่างว่า เรื่องมันยาว เพราะตำรวจที่โรงพักนั้น มี ผู้กอง รู้จักกับคนบ้านเหนือ และมาตั้งบ่อนที่นั่น เป็นนายบ่อน และที่เเรงกว่าบ่อนนั่นก็มี แต่ขี้เกียจจะยุ่ง ( บ้านเมืองฉิบหายเพราะคนพวกนี้ และหลวงปู่ท่านอยู่ในดงโจรมา สี่สิบกว่าปี สติท่านระวังตลอดเวลา ไม่แตก เป็นการวัดใจของท่าน ) ผมรู้ว่าไปแจ้งความก็เงียบ แต่ถ้าใครมากล่าวหาผม ผมบอกใน ที่นั้น เขามากันเยอะผมจะเอาพวกสีเดียวกับผมมา ถ้าโดนรังแก และ ผมจะฟ้องตามกฏหมายให้เรียบนับตัวให้เรียงกันไป ถ้ามีเครื่องแบบ จะเอาให้ดาวหลุด ไม่เห็นมีใครมาจับ หลักฐานเด็กๆแบบนี้ ทนายผมเจอ ล่ะยิ้ม จะฟ้องกลับให้เข็ด ผมเลยไปแจ้งความไว้ก่อน ชิงความได้เปรียบ ที่เหลือ ถ้าอยากจะต่อความก็เจอกัน

เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ไม่เจอมาก่อน เป็นครั้งแรก สมัยผมอยุ่ อ. ฝาง เจอแรงกว่านี่เยอะ พกปืนนอนทุกวัน พกไปทุกไปที่ ไปทีไหน ไปสองคน พกคนล่ะกระบอก ลูกแตกอีก หนึ่งลูก ผมเจอเรื่องขโมยของหลวงขายเหมือนกัน ผมเกลียดคนขโมยของหลวงมาก ผมเจอมาหลายครั้ง ไม่ใช่พึ่งเจอ

คนแบบนี้มีเยอะ และมีทุกที่ บ้านเมืองถึงเรียวลงๆ

เอาว่าหลวงปู่โดนขโมย หลายครั้ง ท่านลง ก้อนอิฐให้ผมสี่ก้อน ลง ฆเฏษิ แล้วบอกคาถาผมด้วย ( คล้ายๆกับของ อาจารย์เทพในตำรา ) ผมก็เอามาฝัง แต่ก้ตอดคิดไม่ได้ ว่าหลวงปุ่ยังโดน แล้วเราจะไปเหลือ ก้โดนจริงๆ ขโมยเข้าบ้านผมได้สองครั้ง แต่ไม่ได้อะไรไปมาก

ครั้งแรก วิทยุในรถ วอลโว่ ซึ่งลงโค็ดไว้ มันถอดไปก็เปิดไม่ได้ ยกเว้นไปแยกส่วนขายไม่กี่เงิน ขโมยคนนี้เข้ามา หมาไม่เห่า เป็นคนงานแถวนั้น มันคงมาตัสนิทกับหมาผมไว้ พอได้โอกาศก็ลงมือ แล้วหนีจากงานไปด้วยเลย

ครั้งที่สองเข้ามาในบ้านได้ ทองมี พระมี ไม่เอา ดันเอานาฬิกา ไซโก้ เรื่องโปรดของผม ชนิดสี่ปุ่ม สามหน้าปั้ทม์ไป เอาไปได้อย่างเดียว หมาเห่า แม่ผมท่านเดินมาดูกับแม่บ้านมันเลยปีนรั้วหนีไป

ตกลง เรื่องกันขโมย มี มีทั้งของและคาถา ...แหะๆ แต่กันไม่ได้ทั้งอาจารย์และลูกศิษย์น่ะครับ แต่จะว่าไป ก็ไม่เชิง ท่านลง ฆเฏษิ ในตะกรุดให้ผมอีกสองดอก

ดอกหนึ่งห้อยมาสิบปี รถคันนี้เมียใช้ ราบรื่นดีมาก รถก้ไม่ยอมฟัง ใช้ไปเรื่อยๆไม่มีพยศ ส่วน อีกดอก ผมเก็บไว้

ตอนเข้าภาคเครื่องรางผมจะเอามาโชว์

ส่วนก้อนหิน โชว์ไม่ได้ เพเพราะฝังสี่ทิศ ไปแล้ว หลวงปู่สั่งมา และจนอกจตากขโมยสองครั้งนี้ ก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรให้ตกใจอีก แม้คราวนี้น้องน้ำมา ก็มาไม่ถึงขอบรั้วของผม

 

เป็นลีลาของท่านอย่างหนึ่ง ตอนจะสร้างแพโบสถ์น้ำ ท่านพูดถึงเรื่องแพโบสถ์น้ำในสมัยพุทธกาล จะต้องมีน้ำไหลผ่านใต้โบสถ์ ปลุกเสกอะไรก็ขลัง ปลุกเสกอะไร ก็ศักดิ์สิทธิ์ ท่านเน้นว่าต้องมีน้ำไหลผ่านใต้โบสถ์ และลีลาพระพุทธเจ้า ท่านก็จะพูด ๓ วาระ เช่นกัน หากครบ ๓ วาระ ก็จะร้องขออีกไม่ได้ หรือเปลี่ยนแปลงอีกไม่ได้ พระอานนท์ท่านก็รู้ดีในข้อนี้ อาศัยเราเป็นศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ธรรมะผ่านหูมามาก วาระที่หนึ่ง ยังเฉย ๆ ผ่านมีอีก ๑ เดือน วาระที่ ๒ ยังเฉยๆ ผ่านมาอีก ๑ เดือน วาระที่ ๓ จึงได้ถามอย่างตรงไป ตรงมาว่า หลวงปู่อยากได้แพโบสถ์น้ำหรือครับ ท่านพยักหน้าแล้วตอบว่า “อือ “ แล้วยิ้ม แล้วแย้ม แจ่มใส ก็เท่านั้นพวกเรา พี เสาวภา เสี่ย ท. อาจารย์โกศล กิจเจริญ ก็ลุยกันแหลก
อีกเรื่องหนึ่ง เรื่องของนาฬิกา ท่านชอบนาฬิกามาก สะสมเอาไว้มากกว่า ๓๐ เรือน ก่อนท่านละสังขาร ท่านได้มอบนาฬิกาเป็นนาฬิกาปลุก ให้มา ๑ เรือน ไม่ทราบความหมาย ทุกวันนี้ นาฬิกานี่ยังวางเอาไว้หัวนอน ไม่น่าเชื่อว่า ๑๕ ปี ยังอยู่ในสภาพใหม่ และยังเดินได้ดี ท่านชอบเอานาฬิการาโด้ เอามาให้ดู ท่านชอบเรียกข้าพเจ้าว่า “สารวัตร” ทั้ง ๆ ที่ข้าพเจ้าก็เป็นลูกจ้างธรรมดา ในวาระแรกหรือที่ ๑ ท่านนำนาฬิกาเรือนนี้มาให้ดู ท่านบอกว่า “ สารวัตร สารวัตร นาฬิกา สวยไหม “ ข้าพเจ้านำนาฬิกามาดู แล้วบอกกับท่านตรง ๆ ว่า “ผมดูแล้วเป็นนาฬิการาโด้ ปลอม ถ้าเป็นนาฬิการาโด้ของแท้ ขอบต้องคม และตัดกระจกได้ “ ท่านก็ยิ้ม ๆ แล้วเก็บเอาไว้ ผ่านมาอีก ๑ เดือน เป็นวาระ ๒ ท่านก็นำนาฬิกาเรือนเดิม มาให้ดูอีก และนาฬิกาเรือนนั้น ไม่เดิน ข้าพเจ้านึกสังหรณ์ใจแล้วว่า ไม่น่าเป็นเรื่องนาฬิกา จึงเน้นที่ เวลา และวันที่ ซึ่งเดือนนั้นเป็นเดือนกุมภาพันธ์ แต่นาฬิกาตายอยู่ที่เดือนมีนาคม จึงมองเน้นไปที่วันที่ ปรากฏว่า วันที่ อยู่ ระหว่าง 14 และ 13 คือ จะ 13 ก็ไม่ 13 จะ14 ก็ไม่ 14 ก็จำเอาไว้ และลองดูว่า หวยมันจะออกอะไร ก็ปรากฏงวดนั้น หวยออก 14 วาระที่ ๓ ข้าพเจ้า อ.โกศล กิจเจริญ กับพรรคพวก ก็ไปกราบสนทนากับท่านตามปรกติ ทุกเสาร์เป็นที่รู้กัน คนเยอะ ลูกศิษย์เยอะ จนบางครั้ง ต้องเข้าคิว รักษาเวลา รักษามารยาท ในการสนทนา ไม่เอาเปรียบใคร สำหรับพวกข้าพเจ้าถ้าไปกราบ อันดับแรกต้องถวายสังฆทาน และปัจจัยก่อนเป็นอันดับแรก ก่อนจะสนทนา คุยเป็นพิธี แล้วรีบฉากออกให้คนอื่นที่มาไกล ได้มีโอกาสให้มากที่สุด จนกระทั่งพวกเราลากลับ แต่ยังมีคนรอคิวอยู่อีกมาก หลวงปู่ท่านเมตตา ออกมาจากห้อง ปล่อยให้คนอื่นรอไปก่อน ทำเป็นว่ามาส่งพวกข้าพเจ้า แต่ท่านได้หยิบนาฬิกา ราโด ปลอมเรือน นั้น ออกมา และถามข้าพเจ้าว่า “สารวัตร สารวัตร นาฬิกาสวยไหม “ ข้าพเจ้ารับนาฬิกามาจากมือจากหลวงปู่ เพ่งดูวันที่ อย่างเดียว เป็นวันที่ 19 แต่นาฬิกาตายเหมือนเดิม ข้าพเจ้าพูดออกมาด้วยเสียงดังพอสมควรว่า “สวยงามมากหลวงปู่ สวยมาก” จากนั้นมานั่งทานข้าวกันที่ตลาด พยุหะคีรี รวมกันหลายคณะประมาณ ๒๐ กว่าคน ส่วนใหญ่ รับราชการ ส่วนที่เหลือประมาณ ๖ คน ทำงานบริษัทฯ ข้าพเจ้าซื้อ ลอตเตอรี่ เลข 19 แจกทุกคน ๆ คนละ ๑ ใบ และบอกกับทุกคน ว่าหลวงปู่บุญศรี เมตตาให้มา แต่ต้องไปซื้อกลับเอาเองนะ 91 หลังจากวันนั้น อีก ๓ วัน หวยออกข้างล่าง 91 ทุกคนถูกกันหมด มากบ้างน้อยบ้าง แล้วแต่วาสนา บารมี มีอยู่คนหนึ่ง เป็นนักเรียนนอก มากับบิดาที่รับราชการ ทั้งชีวิตไม่เคยถูกหวย ก็ได้ถูกหวย เขารู้สึกอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก แต่มีอยู่คนหนึ่งเป็นข้าราชการ และคนเดียวที่เสียใจจนร้องไห้ ไปนั่งร้องไห้ต่อหน้าหลวงปู่ เพราะเป็นคนเดียวที่ไม่ถูก อาทิตย์ต่อมาพวกเราก็รวมตัวไปทำบุญกับหลวงปู่กันอีก ด้วยความสนุกสนาน แต่ท่านก็เมตตาคนที่นั่งร้องไห้ เป็นผู้ชาย ยังราชการอยู่ ท่านบอกว่า กลับไปคราวนี้ เดี๋ยวก็ถูก ไม่ต้องร้อง ท่านคนนี้ ตอนกลับกรุงเทพฯ ได้จอดแวะสิงห์บุรี และมีคนขายลอตเตอรี่ นำลอตเตอรี่ มาขายให้ ๔ ใบ ท่านคนนี้ ก็ถูก ๓ ตัว ทั้ง ๔ ใบตาม วาจาสิทธิ์ของหลวงปู่ และต่อมาก็ถูกอีกจำนวนมาก และถูกแบบพิศดาร[www.marateebook.com]

 

สวัสดีครับๆพี่ ทุกท่าน กว่าจะแหวกการจราจรมาได้หลายชั่วโมงน่ะครับ
ขอบคุณพี่ พี่เสาวภาที่อธิบายหรือพระปัจเจกฯ กับเรืองขโมยที่วัด ให้ทราบอย่างละเอียด ครับ พวกผมจะยินก็แต่ เรืองคร่าวๆ เท่านั้นไม่ทราบรายละเอียดโดยแท้จริงเลยครับ นอกจากเรืองที่เจอกับตัวเอง
ผมขออนุญาตินำรูปพระเครืองของหลวงปู่บุญศรีมาลงนะครับ เผื่อมีพี่ๆที่รุ็จริงและอธิบายความเป็นมาได้ แต่ผมขอรับรองว่าพระหรือเครืองราง จะได้ฟรี จากมือหลวงปู่บุญศรีตลอดนะครับ แต่ที่ผมปลื้มใจที่สุด จนน้ำตาเล็ดไมไ่ด้ ก็เรืองน้ำมนต์ของหลวงปู่อ่ะครับ พี่ๆหลายท่านคงจะเคยเห็น โหลน้ำมนต์ของหลวงปู่ใช่มั้ยครับ ข้างๆตู้เย็นใกล้ๆกับที่หลวงปู่รับแขกชั้นล่าง ผมในช่วงนั้น ก็รู้สึกมีปัญหากลุ่มใจหลายเรือง ของไปกราบหลวงปู่ตามปรกติ แต่ตั้งใจว่า จะขอตักน้ำมนต์หลวงปู่กับบ้าน เพราะไม่เคยได้เลย ก็เอ่ยปาก ขออนูญาติจากหลวง ปู่ ว่าผมขอน้ำมนต์หลวงปู่กลับบ้านได้มั้ยครับ ท่านก็อนุญาติ ผมเลยไปเอาขวดจะไปตัก แต่ จู่ๆ หลวงปู่ก็ บอกว่า ให้ไปเอาขวดรองน้ำมาใหม่ที่หน้ากุฎิ ผมก็ คิด ยังไงหว่า น้ำมนต์ในโหลของหลวงปู่นี่ก็มีเยอะอยุ่น่า จะขอกลับไปซักหน่อย แฮะๆ ก็ได้แต่คิดนะครับแล้วก็เดินออกไปกรอกน้ำใส่ขวดซะเกือบเต็ม แล้วหลวงปู่ก็ บอกเอามานี่ สักพัก หลวงปู่ก็หยิบเทียนมาทำน้ำมนต์ให้ผมตรงนั้นเลย น้ำตาเทียนก็หยดลงในขวดน้ำที่ทำน้ามนต์ ทำอยุ่หลายนาทีเลยครับ จนเทียนสีขาวเกือบหมดไปครึ่งแท่ง ท่านถึงได้บอกว่าเสร็จแล้ว ผมกลับเพื่อนนี่นั่งดีใจมากเลย ที่ หลวงปู่ท่านเมตตาทำให้สดๆตรงนั้นเลย ไม่ต้องเอาจากที่โหล ผมเลยแบ่งกับเพื่อนแล้วเก็บของผมไว้เป็นหัวเชื้อน้ำมนต์ของหลวงปู่เพราะมีน้ำตาเทียนอยุ่เยอะพอควรครับ แหะๆ เหลามาซะยาวอีกแล้ว พูดถึงเรืองหลวงปู่บุญศรีทีไร ที่ปลิ้มครับดีใจ เด๋ว เดูรูปนะครับ แต่ขอบอกว่าไม่ชัดนะครับ พอเป็นลางๆ ภาพไม่ชัดกล้องไม่ดีแสงไม่ได้ ฝีมือผมก็ห่วย แหะๆขอโทษนะคับ

 

พระหลวงปู่บุญศรี พระผงสมเด็จองค์ปฐม ด้านหลังใบหน้าหลวงปู่ ครับ

 

ต้องขอบอกกว่า ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่เคยทราบเรื่องนี้เลย จนปัญญา ต้องรบกวนท่าน พี เสาวภา และ เสี่ย ท.ไม่มีข้อมูล[www.marateebook.com]

 

แหะๆๆ ลงรูปไม่ติดอะครับ ทำยังไดีล่ะ มีท่านใดพอจะสนอได้มั้ย ครับ ไม่เคยลงรูปเลย

 

ขอบพระคุณครับพี่ ผมบันทึกไว้เรียบร้อยแล้วครับ

 

พระสมเด็จองค์ ปฐม หลวงปู่บุญศรี

ลองดุนะครับ ไม่รุ็ว่ารูปจะขึ้นมั้ย ขออภัยถ้าหากทำให้รำคาญนะครับพี่ๆมือใหม่



น่าจะได้แล้วนะครับ

 

ยืนยันเหมือนเดิมว่าไม่เคยเห็นมาก่อน ไม้่มีข้อมูล เพราะสไตล์แบบนี้เป็นของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่่านทำพระคำข้าว และพระหางหมาก ไม่ทราบว่าทำกันตอนไหน ใครมีข้อมูลช่วยชี้แจง