เงิน ๑๐ ล้าน จะเอาไปทำไม?

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๓๑๖/๓๗๙
ดูกรคฤหบดี เรื่องเคยมีมาแล้ว มีพราหมณ์ชื่อเวลามะ พราหมณ์ผู้นั้นได้ให้ทานเป็น
มหาทานอย่างนี้ คือ ได้ให้ถาดทองเต็มด้วยรูปิยะ ๘๔,๐๐๐ ถาดถาดรูปิยะเต็มด้วยทอง ๘๔,๐๐๐
ถาด ถาดสำริดเต็มด้วยเงิน ๘๔,๐๐๐ ถาด ให้ช้าง ๘๔,๐๐๐ เชือก มีเครื่องประดับล้วนเป็นทอง
มีธงทอง คลุมด้วยข่ายทองให้รถ ๘๔,๐๐๐ คัน หุ้มด้วยหนังราชสีห์ หนังเสือโคร่ง หนัง
เสือเหลือง ผ้ากัมพลเหลือง มีเครื่องประดับล้วนเป็นทอง มีธงทอง คลุมด้วยข่ายทอง
ให้แม่โคนม๘๔,๐๐๐ ตัว มีน้ำนมไหลสะดวก ใช้ภาชนะเงินรองน้ำนม ให้หญิงสาว ๘๔,๐๐๐ คน
ประดับด้วยแก้วมณีและแก้วกุณฑล ให้บัลลังก์ ๘๔,๐๐๐ ที่ ลาดด้วยผ้าโกเชาว์ ลาดด้วยขนแกะ
สีขาว เครื่องลาดมีสัณฐานเป็นช่อดอกไม้ มีเครื่องลาดอย่างดีทำด้วยหนังชมด มีเครื่องลาด
เพดาน มีหมอนข้างแดงทั้งสอง ให้ผ้า๘๔,๐๐๐ โกฏิ เป็นผ้าเปลือกไม้ ผ้าแพร ผ้าฝ้าย
เนื้อละเอียด จะป่วยกล่าวไปไยถึงข้าว น้ำ ของเคี้ยว ของบริโภค เครื่องลูบไล้ ที่นอน
ไหลไปเหมือนแม่น้ำ ดูกรคฤหบดี ก็ท่านพึงมีความคิดอย่างนี้ว่า สมัยนั้น ผู้อื่นไม่ใช่เวลามพราหมณ์
ผู้ที่ให้ทานเป็นมหาทานนั้น ดูกรคฤหบดี แต่ท่านไม่ควรเห็นอย่างนี้ สมัยนั้นเราเป็นเวลามพราหมณ์
เราได้ให้ทานนั้นเป็นมหาทาน ก็ในทานนั้นไม่มีใครเป็นพระทักขิเณยยบุคคล ใครๆ ไม่ชำระทักขิณา
(ทานเพื่อผลอันเจริญ)นั้นให้หมดจด
ดูกรคฤหบดี ทานที่บุคคลเชื้อเชิญท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่เวลามพราหมณ์ให้แล้ว ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิร้อยทานบริโภค
มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิร้อยท่านบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีร้อยท่านบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระอนาคามีผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีร้อยท่านบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญพระอนาคามีร้อยท่านบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญพระอนาคามีผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระอนาคามีร้อยท่านบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ร้อยท่านบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้ารูปเดียวบริโภคมีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ร้อยรูปบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้าร้อยรูปบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้ารูปเดียวบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้าร้อยรูปบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขบริโภคมีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าบริโภค
การที่บุคคลสร้างวิหารถวายสงฆ์ผู้มาจากจาตุรทิศ มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขบริโภค
การที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์เป็นสรณะ มีผลมากกว่าทานที่บุคคลสร้างวิหารถวายสงฆ์อันมาจากจาตุรทิศ
การที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบท คืองดเว้นจากปาณาติบาต ฯลฯ จากการดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นฐานะแห่งความประมาท มีผลมากกว่าการที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์เป็นสรณะ
การที่บุคคลเจริญเมตตาจิตโดยที่สุดแม้เพียงเวลาสูดดมของหอม มีผลมากกว่าการที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบท คือ งดเว้นจากปาณาติบาต ฯลฯ ดูกรคฤหบดีทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่าน ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่ามหาทานที่เวลามพราหมณ์ให้แล้ว ... การที่บุคคลเจริญเมตตาจิต โดยที่สุดแม้เพียงเวลาสูดดมของหอม มีผลมากกว่าการที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบท คือ งดเว้นจากปาณาติบาต ... และ การที่บุคคลเจริญอนิจจสัญญา(ทำสมาธิ)แม้เพียงเวลาลัดนิ้วมือ มีผลมากกว่าการที่บุคคลเจริญ เมตตาจิตโดยที่สุดแม้เพียงเวลาสูดดมของหอม ฯ

----
จะเอาไปทำไม เงิน ๑๐ ล้าน พราหมณ์เวลามะ ให้ทานเป็นมหาทาน ชนิดที่ไม่มีใครๆ ในโลกนี้ทำ ยังมีผลน้อยกว่าการเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ น้อยกว่ารักษาศีล น้อยกว่าทำสมาธิไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่า

 

เงิน10 ล้านเนี่ย ถ้าให้ฟรีๆโดยที่ไม่ต้องมีข้อผูกมัดอะไร ไม่ผิดศีลธรรม..ได้มาโดยสุจริตใครๆก็อยากได้ค่ะ เราก็อยากได้..

แต่ถ้าได้สิบล้านมาโดยไม่สุจริตหรือได้มาโดยการผิดศีล หรือมีข้อผูกมัดที่ทำให้ต้องผิดศีล..ห่างไกลจากพระรัตนตรัย..ก็ไม่เอาดีกว่าค่ะ

ถ้าเราได้เงินมาโดยที่เราต้องทำความชั่ว ทำผิดศีล ห่างไกลจากพระรัตนตรัยออกไป ยังงัยก็ไม่คุ้มกัน เงินสิบล้านใช้ได้ชาตินึงก็หมด แล้วชาติถัดไปเราก็ต้องมารับผลความชั่วที่เราทำ คิดดูแล้วไม่คุ้มกัน ต้องไปเกิดในนรก ไปเป็นเปรต เป็นอสุรกายแล้วก็ไปเป็นสัตว์เดรัจฉานนานมาก..กว่าจะได้มาเป็นมนุษย์ สุขตอนนี้ลำบากตอนหน้า ถึงได้เงินสิบล้านมาแต่ถ้าเราทำชั่วเราก็ไม่มีความสุข สู้เราทำความดี รักษาศีลห้า ถึงเราจะไม่รวยทางโลกแต่เรามีความสุขและรวยทางธรรม อย่างนี้ดีกว่าไหมค่ะ

เราไม่รู้ว่าความตายจะมาถึงเมื่อใด ตอนที่กำลังจะตายถ้าเราตายตอนนี้จิตเราอิ่มบุญด้วยผลของทาน ศีล ภาวนาที่เราได้ทำ ยังงัยเราก็ไปสู่สุขคติ อย่างต่ำไปสวรรค์ อย่างกลางไปพรหม ตัดกิเลสได้ไปนิพพาน ยกตัวอย่างว่าทรัพย์สมบัติที่อยู่บนสวรรค์ อะไรก็เป็นเงินเป็นแก้วเป็นทองไปหมด..ยังงัยก็มากกว่าเงินสิบล้านบนโลกมนุษย์ แต่ถ้าเราทำชั่วไม่เคารพพระรัตนตรัย ไม่รักษาศีลห้า ไม่ทำทาน ไม่เจริญภาวนาทำจิตให้ผ่องใส เราตายตอนนี้เราก็มีสิทธิ์ไปอบายภูมิ พอตายไปเงินสิบล้านก็เอาไปใช้ไม่ได้ ต้องทิ้งไว้บนโลกมนุษย์เป็นสมบัติคนอื่นต่อไป..ดังนั้นเราควรรักษาความดียิ่งกว่าสิ่งใดค่ะ

 

ของฟรีไม่มีในโลก

 

เงินสิบล้าน มีอะไรให้ทำเยอะเลยค่ะ
อยากซื้ออุปกรณ์การศึกษาให้โรงเรียน
อยากให้ทุนการศึกษานักเรียน
อยากให้ทาน(ตั้งโรงทาน)
อยากสารพัด 5555 คิดได้เป็นตุเป็นตะ

 

ไม่ยากเลย ก็เอาเงินสิบล้านมาตบปากสุขัน ก็แล้วกัน ถามทำไม

 

ตั้งแต่เล็กจนโต คุณพ่อคุณแม่หมดไปกับผมก็หลายล้านแล้วอ่ะ นึกแล้วเสียดายแทนท่านจริงๆ
เฮ้อ..อยากย้อนเวลาหาอดีตจัง แต่..ให้มันเป็นไปดีกว่าเนอะ!...:'(

 

เอาไปนั่งดู ดูเพลินๆ ดูนาน
เบื่อก็แจก ความสุขการให้จริงๆ แล้วมีความสุขมากกว่าการรับนะ
แต่ปัญญาอยู่ที่มันไม่มีจะให้

 

เขาลบไปแล้ว ๒ โพสต์ ท่าน phudit999 ก็เบาๆ หน่อยครับ ผู้ที่ทำผิดรู้ว่าผิดและแก้ไขสิ่งผิดแล้ว ก่ให้อภัยกันครับ