รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ คืออะไร

รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ = ความคิดยึดถือว่าสิ่งที่เรารับรู้ทางหูตาจมูกลิ้นกายใจเป็นของจริง ความคิดยึดถือนั้นจึงสร้างกลไก(อายตนะ)ขึ้นมารองรับ มารู้มาเห็นรูป มาจดจำ(สัญญา)มารู้สึก(เวทนา) มานึกคิดปรุงแต่ง(สังขาร)เรื่องราวที่รู้เห็น ตัวที่มารู้มาเห็น มารู้สึก มานึกคิดปรุงแต่ง และมาจดจำเรื่องราวที่รู้เห็น คือ วิญญาณ

กลไกความเป็นมนุษย์ ของเรานั่นแหละ = รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ

 

ยังต้องศึกษาธรรมแท้กันอีกเยอะ..........

 

ผมว่าเพื่อนๆควรสนใจขั้นด้วยนะ พระโสดา สกิทาคา อนาคา อรหันต์ ปัจเจก เป็นต้น

 

-^-^- ขอมาแจมด้วยคนนะคับ
อะไรหนอหลุดพ้น.....จิตหลุดพ้น!!! แสดงว่าจิตไม่ได้รวมอยู่ในขันธ์5!!!ใช่หรือไม่

.....ออกตัวไว้ก่อนนะคับ ผมเป็นปุถุชนทั่วไป.....ดังนั้นสิ่งที่ผมเข้าใจอาจจะไม่จริงก็ได้ อย่าไปเชื่อ อย่าไปเชื่อ อย่าไปเชื่อ ..............

ร่างกายผมมองแยกออกเป็น 3 ส่วนใหญ่ คือ กายเนื้อ นามกายหรือวิญญาณ และจิต
สามารถแยกย่อยตามธรรมแนวขันธ์5 ดังนี้
1.กาย
2.เวทนา
3.สัญญา
4.สังขาร
5.วิญญาณ

เอ๊ะ!!! จิตไม่มีในขันธ์5 ละขันธ์5ได้จิตก็หลุดพ้นซินะ ^^

กาย...ของผมประกอบด้วยธาตุ4 ดิน น้ำ ไฟ ลม....แยกตามสัมผัสได้6ส่วน ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ รวมเรียกว่า อายตนะภายใน6 ภายนอก6 รวมกันเป็นสรายตนะ12 เรียกภายในว่านาม และ รูป
ตา-------> เห็นรูป
จมูก------> ดมกลิ่ม
ลิ้น-------> ชิมรส
หู--------> ได้ยินเสียง
กาย------> รับสัมผัส ร้อน เย็น อ่อน แข็ง
ใจ-------> คู่กับธรรมรมณ์ **คือสภาวะอารมณ์ต่างๆที่พัดเข้ามา เคยนั่งสมาธิหน้าพระพุทธรูปที่มีพลังไหม? รู้สึกได้ว่ามีภาวะอารมณ์แห่งความสงบสุบแผ่ออกมา แน่นอนอารมณ์อื่นๆของคนอื่นก็แผ่มาถึงเราได้ ของเราก็แผ่ไปถึงคนอื่นๆได้ ดังนั้นอย่าไปส่งใจหื่นๆไปยังสาวๆนะคับ ^^

เวทนา....ของผมมีแค่ 3 อย่างตามตำราเป๊ะ พอใจ ไม่พอใจ เฉยๆ....ต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่สัมผัสได้ จาก อายตนะ...สมติผมนั่งอยู่นาน เท้าชา เริ่มปวด คราวนี้จะร้องโอ๊ยละ ปวดขางะ!!! สัมผัสอันเย็นและแข็งทื่อที่มีต่อกายทำให้ผมไม่พอใจ เลือดในกายก็ใหลไม่สะดวก เกิดอารมณ์ไม่พอใจ เพราะมันปวด วางเฉยไม่ได้ก็ลุกไปจากที่นั้นเสีย จบการนั่ง555

สัญญา....คือความจำได้หมายรู้ อะไรที่มันพอใจมากๆ หรือไม่พอใจมากๆ ผมมักจะจำมันได้ดี ส่วนที่ไม่น่าสนใจไม่มีจุดเด่น รู้สึกเฉยๆ ก็จำไม่ได้...เป็นเหมือนกันป่าว?

สังขาร...ของผมนั้น คือตัวนึกตัวคิด สัมผัสไปตรงที่ไหนฟุ้งซ่านที่นั่น ยิ่งพอใจยิ่งจินตนาการไปเรื่อย เหมือนตอนที่นั่งพิมพ์อยู่ตอนนี้เลย มีผัสสะเป็นแรงกระตุ้นให้คิด มีสัญญาเป็นข้อมูลดิบเอามาคิดเอามาจินตนาการ โอ้ไปได้เรื่อยๆ

วิญญาณ....เป็นดังกระจกเงา ถ้ามองก็เห็น ถ้าไม่มองก็ไม่เห็น มองไปที่กระจกซิเห็นตัวเราไหม...ดูซิสิวขึ้นคางสองเม็ด แสดงว่ากิ๊กไปมีกิ๊ก...อุ๊บะ...วิญญาณเหมือนตาของใจที่จะมองไปรอบๆขันธ์5นี้ แม้แต่จิตที่ไม่ได้อยู่ในขันธ์5ก็มองเห็น เห็นการรับรู้ เห็นเจตนาของจิต...บลาๆๆๆ

แน่นอนว่าจิตไม่ได้อยู่ในขันธ์5 ดังนั้นไม่พูดถึงก็ได้ซินะ^^

--------------------------------------------------------------------
มองอีกมุม

ตา-----เห็น----->รูป เกิดหรือไม่เกิด....ถ้าเกิด...เกิดตันหา มานะ ฐิฑิ โลภะ โทสะ โมหะ รวมเรียกว่า อุปกิเลส6 ถ้าไม่เกิดแสดงว่าวางเฉยได้ มีเวทนาที่วางเฉย...ต่อรูป
...ดังนั้นก็ไล่ไป จากตาก็ หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.ถ้าหัดแยกรูปแยกนามก็จะเกิดน้อยลงละ

นอกจากนี้เราสามารถแบ่งเป็นรูป ปัจจุบัน..คือตอนนี้ รูปอดีตจากสัญญา และรูปจินตนาการจากสังขารได้อีกด้วย....แน่นอนที่พูดมาก็ครอบคลุมถึงขันธ์5แล้ว

ปล.ลืมวิญญาณ
ตา---->รูป------->เกิดหรือไม่เกิดอุปกิเลส6---->วิญญานนำพาตั้งกะต้นลากมาหมด--->ใจหรือจิตรับอารมณ์

จากการวิเคราะห์นี้ พบว่าขันธ์5นั้น=ทุกข์ กองทุกข์ แต่ก็มีช่วงเวลาที่สนุกนะขอรับ ^^
โคตมะ อาจารย์สูงสุด กล่าวว่าความสุขบนโลกนี้ไม่พอกับความทุกข์ที่เกิดขึ้น ใครคิดว่าไม่คุ้มที่จะอยู่บนโลกห่วยๆนี้ให้รีบหนีเสีย ไปยังที่สงบสุข ไม่พึงอามิสจากอายตนะ6 สุขจากภายใน สุขจากพระนิพพาน แล้วอย่าลืมพาผมไปด้วยนะ....ยังงมโข่งนรกแตกกับโลกที่วุ่นวายนี้อยู่...T_T

----------------------------------------------------------------------
เชื่อมโยงอริยสัจ4
-ทุกข์....คือสภาวะที่ไม่อาจคงทนอยู่ได้ ทนไม่ได้ในสภาพนั้น ต้องการหนีเสีย เจ็บปวดรวดร้าว
-สมุทัย...สาเหตุแห่งทุกข์ แน่นอนเพราะความไม่พอใจในส่วนของเวทนาในขันธ์5นั่นละ จะเจาะลึกลงไปก็ตรงโทสะนั่นละตัวดีเลย มีโทสะในอารมณ์มั๊ย?? มีก็ทุกข์
-นิโรจ...ความพ้นทุกข์ หลุดพ้นจากทุกข์ แน่นอนก็ต้องวางเฉยในหมวดเวทนาในขันธ์5นั่นละ อารมณ์นั่นเลย ส่วนที่วางเฉยก็...ทั้งหมดในขันธ์ 5 นั่นละ
-มรรค...วิธี แนวทาง ที่จะไปให้ถึงซึ่งความหลุดพ้น นั่นคือ มรรคมีองค์8
-----------------------------------------------------------------
มรรคมีองค์8
....มันยาว สรุปคือ ศีล สมาธิ ปัญญา
คนมีศีล....ย่อมไม่นำพากิจกรรมในชีวิตดำเนินไปสู่เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ เหตุที่วุ่นวาย ไม่สงบ คนมีศีลจึงมีพื้นฐานจิตใจเหมาะแก่การทำสมาธิ ทำจิตให้สงบโดยง่าย

คนมีสมาธิ....ย่อมรวมจิตให้แน่วแน่ไม่ฟุ้งส่ายไป สามารถน้อมนำไปพิจารณาถึงตัวทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ เหตุให้ดับทุกข์ และแนวทางการดับทุกข์ได้ .... อามิตตาพุทธ ซาราเฮโย
นั่นไงเกิดปัญญาแล้ว...แม่เจ้า

คนมีปัญญา...ย่อมหลีกหนีเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ย่อมระงับดับไปจากทุกข์ใดที่ได้เกิดขึ้นแล้วในกาลก่อน พร้อมทั้งป้องกันทุกข์ที่จะมาบังเกิดมิให้บังเกิดอีก...และแล้วความทุกข์ก็หมดไป....แล้วเรากับนายจะไปถึงไหมนะ?
-----------------------------------------------------------------------
ว่าด้วยการปฎิบัติ
หลังจากถือศีล5 ได้แล้วใจไม่วุ่นวายก็มานั่งสมาธิ เดินจงกลมกัน ส่วนตัวผมขอลั่นล้าในโลกห่วยๆนี้อีกหน่อยนะคับ ด้วยภาระหน้าที่ แน่นอนเพราะอาลัยอาวรณ์ด้วย

รวบลัดเลยนะ...ทำใจให้สงบ มองให้เห็นนามกาย เห็นอารมณ์และปล่อยวางอารมณ์ เบื้องต้นให้แยกรูปแยกนามที่สรายตนะ แล้วปล่อยวางบอกว่ามันไม่เที่ยง ทำไปทำมาเข้าสมาบัติแปดได้ให้ปล่อยวางให้หมดไปเรื่อยๆ ไปข้างหน้ามองไม่เห็นทางให้อฐิฐานจิตลงปฐมฌาน จับความรู้สึกเหนื่อสะดือสองนิ้ว แล้ววนจิตขึ้นไปไหม่....
-------------------------------------------------------------------
ผมมาส่งสหายธรรมได้ถึงแค่นี้ละ โชคดี ซาโยนาระ....

 

โอ้... มันเยี่ยมมากๆ จอร์จ
ตอบได้ชัดเจน เห็นภาพ ขอคาราวะ -/\-
อ่านแล้วเพลินสนุกจริงๆ โดยเฉพาะตรงเห็นสาวแล้วอย่าหื่น นี้แหละ!!
lol

 

ทุกข์ชัดๆ