sm_ocu

“ธรรมดา”แบบของเรา (ตามที่เราเข้าใจ-วางใจ) คือ สิ่งทั้งหลายเป็นอนิจจัง
ไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่
ดับไป จะเป็นอย่างไรก็เป็นของมันเอง เราจะทำอย่างไรได้ ก็ต้องปล่อยมันไป
(นี่หมิ่นเหม่ จะเข้าลัทธิอเหตุวาท ที่เป็นมิจจฉาทิฏฐิ)

“ธรรมดา”แบบของท่าน คือ สิ่งทั้งหลายเป็นอนิจจัง ไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
จะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่เหตุปัจจัยของมันเอง เราจะปล่อยเรื่อยเปื่อยไม่ได้ ต้องรู้เท่าทันและจัดการที่เหตุปัจจัยพอจับจุดนี้ได้ ก็มองเห็นปัญหา รู้ว่าทำไมและเห็นทางแก้ไข

มองธรรมถูกทางมีสุขทุกที่<
ท่านสอนว่า เมื่อสิ่งทั้งหลายเป็นอนิจจังตามธรรมดาของมัน มีอะไรที่ควรทำ เราจะต้องเร่งรัดจัดการ จะรอปล่อยเรื่อยเปื่อยไปไม่ได้

ของเรา โยงอนิจจัง กับความรู้เท่าทันธรรมดา แล้วปล่อยวาง
ของท่าน โยงอนิจจัง กับความรู้เท่าทันธรรมดา แล้วไม่ประมาท

อย่าให้ลิขิตฟ้า มีอำนาจอยู่เหนือ ลิขิตเรา

อย่างให้โชคชะตา มีอานุภาพอยู่เหนือ จิตใจ

[IMG]

[IMG][IMG]

[IMG]

[IMG]

ธรรมสวัสดี

ต้องกลับก่อนนะเจ้าค่ะ เนื่องจากมีภาระกิจช่วยเหลือ เพื่อนร่วมทุกข์ แล้วพบกันนเจ้าค่ะ อย่าน้อยใจนะ กิเลสจะเกาะใจ จะทำให้เกิดนิวรณ์

เข้าห้องน้ำทำไม

เนื่องจากว่า เป็นสถานที่อันมงคล

ห้ามใช้คำไม่สุภาพนะเจ้าค่ะ

รักน้องบุ๋ม จัง

จ้าที่รัก

ยินดีต้อนรับนะเจ้าค่ะ สหายธรรมผู้น่ารัก