ถ้าเราอยู่กับลมหายใจเข้าออก จิตใจไม่ฟุ้งซ่านไปที่อื่น ความคิดต่าง ๆ ก็ไม่เกิดขึ้น

ถาม : เวลาที่เราคิดมาก ถ้าเราอยากปล่อยให้ใจว่าง ๆ เราจะทำอารมณ์อย่างไร ?
ตอบ : อยู่กับลมหายใจเข้าออกจ้ะ ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ทุกข์เพราะความคิดตัวเอง ก็คือส่งใจไปยังอดีต โหยหาอาลัยอยู่นั่น ส่งใจไปอนาคต ฟุ้งซ่านอยากเป็นนั่น อยากได้นี่ อดีตผ่านไปแล้ว รถที่ออกจากท่าไปแล้ว เรานั่งไม่ได้หรอก อนาคตก็ยังมาไม่ถึง รถที่ยังไม่เข้าท่าก็นั่งไม่ได้เหมือนกัน ก็ต้องปัจจุบันนี้เท่านั้น เพียงแค่รถตรงหน้าของเราที่สำคัญที่สุด ตอนนี้ก็คือลมหายใจเข้าออก

ถ้าเราอยู่กับลมหายใจเข้าออก จิตใจไม่ฟุ้งซ่านไปที่อื่น ความคิดต่าง ๆ ก็ไม่เกิดขึ้น เพราะความคิดส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นพาไปรัก โลภ โกรธ หลง นี่จะเป็นความคิดที่อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับลมหายใจเข้าออกตรงนี้เฉพาะหน้า หยุดการปรุงแต่งทั้งหมด ไฟที่เผาเราอยู่ด้วยรัก โลภ โกรธ หลง ที่เราคอยไปใส่เชื้ออยู่ตลอดเวลา จะดับลงชั่วคราวเพราะไม่มีเชื้อไฟ ความสุขความสงบจะเกิดกับเราชั่วคราว

คราวนี้พอรักษาไว้ได้นาน ๆ กำลังใจผ่องใสมากขึ้น ๆ เราจะเห็นช่องทางเองว่าทำอย่างไรถึงจะก้าวหน้า
....................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com