เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ผมดันไปจำเป็นวันที่ 9 เมษา...เดี๋ยวต้องซดวีต้าเบอร์รี่ซะหน่อย

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

พระแหวกม่านเนื้อดินสอพอง

ผมเคยเล่าเรื่องพระเนื้อดินสอพองไปแล้วน่ะครับ แต่เล่าให้ลึกมานิด เนื้อนี้ผสมว่าน ๙๙ ชนิด ซึ่งเหลือมาจากการทำพระผงหลวงพ่อเดิมวัดหนองโพ ซึ่งลูกศิษย์หลวงปู่พระครูบุญศรี เขาทำพระถวายหลวงปู่ ผมไปเยี่ยมบ้านเขาที่ตาคลี เขาเลยให้เนื้อที่เหลือ ให้ผมมาถุงใหญ่

ผมเอาเนื้อว่านนั้น มาผสมกับดินสอพอง ได้กล่องใหญ่ เอาถวายหลวงปู่บุญศรี ปลุกเสกหลายครั้งตามสูตรสร้างพระของผม เรียกว่าปลุกเสกมาเป็นปีๆ ผมตั้งใจว่าจะเอาทำพระขุนแผน แต่ไม่มีโอกาศ เพราะหลวงปู่บุญศรีท่านล่ะสังขารไปก่อน

พอมาเจอหลวงพ่อทรง ผมเลยตัดใจเอามาสร้างพระดีกว่า ผมเลือกพิมพ์แหวกม่านเพราะสวย และเป็นรูปพระพุทธ จำได้ว่าพิมพ์พระไปได้หลายสิบ น่าจะประมาณ เกือบร้อยองค์ เป็นเนื้อผงล้วนๆ ผมเลือกเอาแต่พระที่ฝังตะกรุด และเนื้อธรรมดามาบ้าง ที่เหลือก็ถวายวัดไป พระที่เหลือคงถูกนำไปรวมกับเนื้ออื่น ในหอสวดมนต์ และถูกแจกจ่ายออกไปฟรีๆ

แต่พระองค์ที่ผมเอามาโชว์นี้ ผมไม่ได้เอากลับมาจากวัดน่ะครับ แต่ผมไปเจอที่สนามพระพันธ์ทิพย์ เมื่อประมาณ สามสี่เดือน ที่แล้วบนแผงจร ผมเห็นก็ปรี่เข้าไป เมื่อส่องดูแว่บๆจนแน่ใจผมก็ถามราคาเขา ( ส่องนานไม่ได้ราคาจะถูกเรียกแพงขึ้นไปตาม ) เขารู้ว่าเป็นพระหลวงพ่อทรง และตามนิสัยนักขายพระอาชีพ เขาบอกเลยว่าในสายหลวงพ่อทรงเล่นกันเป็นพันบาท ว่าไปนั่นเลย เขาตั้งการ์ดสูง กันตกควาย ตามนิสัยพ่อค้าพระ

เล่าตัดตอนไปเลย ผมซื้อพระองค์นี้มาในราคา ๑๐๐ บาท

พระนี้ เป็นเนื้อของอาจารย์ผม เส้นเกศาก็ของท่านและหลวงพ่อทรง และแล้วพระองค์นี้หลังจากเดินทางมาเป็นปี ก็กลับมาที่ผมเหมือนเดิม แปลกมากเลยครับ โอกาศน่าจะเป็น หนึ่ง ในพัน หรือหมื่น ที่ผมจะไปเจอเข้าอีก


เส้นเกศาหลวงปู่บุญศรีและ ของหลวงพ่อทรง

 

ผมไม่ชัวร์ครับ รอท่านเจ้ากรมดีกว่า

ปล. เมื่อไหร่จะตั้งชมรมซักทีหล่ะ

 

อันนี้ยืนยันตามข้อมูลของหลานหลวงพ่อน่ะครับ ว่าวันที่ ๑๙ เมษายน ๒๕๕๒ สาเหตุเพราะคิวของไชยา มิตรชัยว่างตอนนั้น

งานจะจัดสองวัน คือ ๑๘ และ ๑๙ จะมีมโหรสพ ตามคติชาวบ้าน ( อันนี้ผมไม่แน่ใจว่าหลวงพ่อชอบอึกทึกหรือปล่าว แต่คงตามใจชาวบ้าน ) จะมีแน่ๆคือ ลิเก ไชยา มิตรชัย และ แถมด้วยคอนเสิร์ต ของไชยา อีกเหมือนกัน

ผมจะประกาศย้ำอีกที ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ว่าจะเอาลง ไทยรัฐ กับ ข่าวสด สัก ห้าวันก่อนวันงาน ให้ลูกศิษย์หลวงพ่อ ทราบกันทั่วๆ ใครว่างก็มางานสุดท้ายของหลวงพ่อ ไม่ว่าง ไม่สดวกก็ไม่ว่ากัน เพราะจัดที่วัด ไกลหน่อย

ส่วนการร่วมบุญ คงจะใช้เงินเยอะ แต่เงินมีแล้ว แต่ถ้าใครอยากช่วย เงินเหลือเขาจะเอาไปตั้งมูลนิธิ พระครูสุภัทรธรรมโสภณ เพื่อเอาดอก เอาผลมา บำรุงวัด ผมบอกให้เขาประชุมกัน และเปิดบัญชีชื่อหลวงพ่อ และให้ตกลงกัน เขียนหนังสือไว้เลย ว่า หลังจากงานไปแล้ว ห้ามถอน เขียนหนังสือ ลงนามไว้เลย ตั้งแต่ท่านประธาน เจ้าคณะตำบล กรรมการ และลูกหลานท่าน ว่าจะไม่ถอน แต่ ตัดดอกเบี้ยทุก ๓ หรือ ๖ หรือ สิบสองเดือน เอาเงินมาบำรุงน้ำไฟของวัด ธนาคารเขามีหนังสือนี่แล้วจะได้สบายใจ เขามีแต่ได้เงิน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร คุยกับแบงค์ไม่รู้เรื่อง ผมไปคุยให้ก็ได้

แต่ยังไม่ได้ดำเนินการ พวกเราจะได้ทำบุญสบายใจ ว่าเงินไม่ไปไหน อยู่ในชื่อหลวงพ่อ ตลอดไป

เมื่อพระราชทานเพลิงแล้ว พวกเราจะได้สบายใจ หมดห่วง เงินก็มีในบัญชี ค่าน้ำ ค่าไฟ จัดว่าครบ ที่จะบำรุงวัดหลวงพ่อ ผมเองรอวันนี้มานาน ใครจะบริจาคเงินเพิ่มก็ทำได้สดวก สบายใจด้วยครับ

เหมือนศพอาจารย์ผม หลวงปู่พระครูบุญศรี เขาก็ไม่ยอมเผากัน ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม ท่านเองอยากให้เผา สั่งไว้ก่อนตาย แต่คนข้างหลังไม่ดำเนินการครับ

 

เผาแล้วคนหายหมดครับพี่ เมื่อก่อนเคยเห็นงานศพหลวงปู่ชอบ ฐานสโม ตอนศพท่านยังอยู่ลูกศิษย์ลูกหาคณะทัวร์เข้าครึดกันไปหมด กราบศพท่านทำบุญถวายผ้าบังสุกุลไม่มีขาดสายวันละหลายๆคณะ หลังจากงานพระราชทานเพลิงศพ วัดเงียบสงัดศาลาใหญ่โตก็ปิดเหมือนกับวัดร้าง

หลายๆวัดที่อาจารย์ดังๆหลังงานศพลูกศิษย์เงียบหายไปเลยเกือบปี จะมาอีกทีก็วันงานระลึกถึงบูรพาจารย์นู่นแหละแต่ยิ่งน้อยลงเพราะศิษย์รุ่นเก่าๆที่ทันท่านก็สังขารร่วงโรยล่วงลับไปบ้างตามกาลเวลา รุ่นใหม่ๆไม่ค่อยรู้กิติศัพท์ของท่านก็ยิ่งห่างหาย


เอาสังขารท่านไว้ก็คงเป็นกุศโลบายดึงคนเข้าวัดอย่างหนึ่งเหมือนกัน แต่ก็เสี่ยงกับการถูกกล่าวหาว่าหากินกับศพเหมือนกัน

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

เห็นกันทั้งนั้นครับ ท่านพี่!
หลวงพ่อขวัญ วัดบ้านไร่ ก็ยังไม่เผา เพื่อนรุ่นพี่ที่พิจิตร ก็เหมือนลุงพี แถบจะขอเป็นเจ้าภาพด้วยซ้ำ แต่ทางโน้นกลัวจะเหงา
หลวงปู่เกษม ที่ลำปาง ตัวท่านเองก็ให้เผาง่ายๆ แต่ก็ยังเก็บไว้เลย
พระพุทธเจ้า ท่านก็ให้เผา
เจตนาคือไม่ให้ยึดติด ถ้าทางวัดทำดี พระที่วัดปฏิบัติดี ศรัทธาก็ไม่เสื่อม คนก็เข้าวัดเป็นปรกติ พระทุกรูปเป็นสุปฏิปันโน ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ

เว้นเสียแต่จะห่วงลูกหลาน บอกเองเลย "อย่าเผา" ถึงทุกวันนี้ยังไม่เน่าเลยครับ!

 

ไว้ผมหาตังค์ช่วยงานศพกับเข้ามูลนิธิบ้างดีกว่า

 

เรียกต้นบุญ ต้นนี้ไม่ล้มไม่ตาย อยู่ให้ร่มเงา ออกดอกออกผลทุกไตรมาส ผมร่วมปลูกด้วยครับ
ชีวิตมีขึ้นมีลง ขอแค่ไม่ล้ม อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลาน ก็ปลื้มแล้วครับ

 

เรื่องเงินเผาหลวงพ่อย้ำ มีเงินแล้วครับ ไม่เดือดร้อน

แต่ถ้าอยากช่วย ผมจะหาทางดันมูลนิธิดู ว่าสำเร็จหรือไม่

 

รับทราบแนวคิดครับ พระที่ผมเคารพ ก็มีแบบนี้ อย่างนี้หลายองค์

 

อนุโมทนาครับ

พระแหวกม่าน สวย ชอบจังเลย

กลับมาหาเจ้าของตัวจริงเลยแฮะองค์นี้

ขอให้ มูลนิธิหลวงพ่อสำเร็จ นะครับ

จะได้มีโอกาสร่วมบุญด้วย

 

ฉลองกระทู้ครบร้อยหน้าเลยครับท่านเจ้ากรมฯ

 

หา! อึ้ง ! พึ่งรู้ เข้าหน้าที่ร้อย คนแรกเลย

เข้าวินแฮะ

ท่านเจ้ากรมจะเมตตาฉลอง เป็นพิธีก็ดี อิๆ;aa36

บงบอกให้รู้ว่า มีคนนับถือ หลวงพ่อ รู้จักหลวงพ่อ สนใจท่าน เพิ่มขึ้นเยอะมาก

ท่านเจ้ากรมฉลอง รับขวัญปีใหม่ ก็ดี เลยครับ หาอะไรเซอร์ไพรซ์

 

บารมีท่านแผ่ขยายกว้างขึ้นเรื่อย

เพราะท่านเมตตาช่วยเขาได้จริง

เป็นที่พึ่งของมวลมนุษย์

 

กาฝากมะรุม

วันนี้เห็นกาฝากมะรุมตัวนี้ คิดถึงหลวงพ่อจังเลย ท่านเมตตาลงให้เต็มไปหมด ท่านให้เอาไปค้าขาย

 

ต่อครับ

คิดถึงครับ

 

กาฝาก รอยจารสวยมากครับ เป็นของชิ้นเดียวในแผ่นดินจริงๆ ไม่มีอันสอง

 

แถลงการณ์ ฉบับที่ ๑<O</O
<O</O

แหะๆ ....วันนี้เริ่มต้นให้ดูเป็นทางการเลยแต่เจตนาก็ใช่เหมือนกันครับ
<O</O
<O</O
ตอนเช้ามีมีคนโทรมาหาผม และที่จริงมีคนโทรมาคุยกันก่อนหน้านั้น มีเรื่อยๆผมชอบและคุยได้สนุก ท่านเหล่านั้นมาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องวัตถุมงคลหลวงพ่อทรง ที่จริงผมไม่ค่อยว่างนักตอนนี้ แต่เมื่อเป็นเรื่องของบุคคลที่ผมนับถือรองมากจากคุณแม่/พ่อ และอาจารย์ผม เลยต้องว่างคุยกับท่านผู้นั้นและทุกคนที่รสนิยมตรงกันเรื่องวัตถุมงคลของหลวงพ่อทรง

การพูดคุยจะหนักไปเรื่องวัตถุมงคลและบุคคลที่สาม และผมจับประเด็นได้หลายประเด็น จึงอยากจะออกอากาศเคลีร์ยกันไปเลยเผื่อว่า จะได้เข้าใจกัน ทั้งบุคลสามประเภทคือ

ก) ท่านผู้ที่อ่านเรื่องผมมาโดยละเอียด
ข) ท่านที่อ่านแล้วไม่ละเอียด หรือ
ค) ท่านที่ยังไม่ได้อ่านเลยที่พลังจิตแล้วพึ่งมาอ่าน ผมจึงแถลงรวมซ่ะเลยจะได้เข้าใจจุดยืนและเจตนาของผม

๑) ผมไม่ได้มีรายได้จากงานขายวัตถุมงคล ไม่สนใจด้วยเพราะถ้ามีรายได้ คงเป็นเงินน้อยมากแค่น้ำจิ้ม ไม่คุ้มกับเวลาที่เสีย กับเวลาหลักของผม รายได้ผมมาจากงานวิศวกรรมด้านธุรกิจพลังงาน พอเลี้ยงตัว ครอบครัวและลูกน้อง/ครอบครัวเขาอีก หลายสิบโหล ผมทำมาหลายปีแล้ว ไม่คิดจะเปลี่ยนอาชีพครับ

ผมซื้อแต่วัตถุมงคลเข้า ที่ผมชอบใจ ซื้อมาสามสิบกว่าปี นอกนั้นอาจจะมีแลก แจก ได้รับแจก ( ผมชอบของฟรีมากๆ เน้นเรื่องนี้ ของซื้อขายผมไม่ชอบเลย และไม่นิยม แต่ซื้อเพราะความจำเป็นและอยากได้ และบางทีตัดใจว่าทำบุญ ) ในอนาคตเมื่อผมแก่ตัว ไม่ทำงาน หรือ ตกงาน หรือลูกหลานผมมันเกิดสมัยใหม่ ไม่สนใจของเหล่านี้ ผมอาจจะเอามาขายดีกว่าแก่แล้วอยู่เปล่าๆ แล้วปล่อยของให้สูญหายไปกับคนไม่รู้ค่า ผมจะได้ไปเดินเล่นในสนามพระได้ตอนแก่ๆ แต่ยังไม่ถึงเวลานั้นครับ และอีกหลายสิบปี...แหะๆ

เพราะฉนั้นผมจึงไม่รับจัดหาวัตถุมงคลใดๆให้ใคร แต่รับปรึกษาได้ ดูให้ได้ถ้าดูออก ไม่คาบลูกคาบดอก หรือ เก็ดูง่ายถ้าท่านรับปากโดยสัจจะว่าพูดเรื่องจริง และไม่อ้างอิงถึงผม หรือหาเรื่องมาให้ผมสร้างศัตรูให้มากขึ้นกว่าที่มี...แหะๆ

ผมก็รับปากว่าจะคุยกับท่านโดยเป็นเรื่องที่มีสัจจะ มีสาระไม่ได้แอบแฝงผลประโยชน์การซื้อขาย แต่ถ้าเรื่องจะไปเข้าทางใคร หรือ ไม่เข้าทางใคร อันนี้ท่านก็ใช้วิจารญาณของท่านเอาเอง ผมจะพูดตรงๆตามที่ผมเห็นมา

๒) ท่านที่โทรมาเมื่อเช้า ได้อ่านข้อเขียนผมในเว็บสวนขลังในนามปากกา ผ่านมา เว็บสวนขลังนั้น มีข้อมูลดีๆอยู่มาก ใช้ค้นคว้าได้เลย มีนักเขียนที่เก่งๆระดับอาจารย์ และข้อเขียนดีๆเพียบ อ่านได้เพลินแต่ที่ผมเคยเขียนในสวนขลัง เป็นการเขียนสดๆ และไม่ละเอียดมากนักเกี่ยวกับหลวงพ่อทรง เพราะผมไม่ใช่นักเขียนอาชีพ นอกจากนั้นการเขียนของผมได้สร้างปัญหาให้กับท่านเจ้าของเว็บสวนขลังโดยไม่เจตนา ทำให้น้องๆที่พลังจิตท่านหนึ่งเห็นใจ ก็เลยก็อบเรื่องในสวนขลังทั้งหมดและชักชวนให้ผมมาเขียนต่อที่นี่

ผมเป็นคนทำอะไรต้อง "ขาด " ตามลักษณะงานอาชีพของผม ไม่อย่างนั้นก็เลิกทำไปเลย ผมจึงมาเขียนต่อจากโครงเรื่องเดิม ปรับปรุงข้อความบางตอน โดยเน้นที่พยานบุคคลที่ผมพูดคุย และพยานหลักฐานว่าไม่ได้โคมลอย มั่วๆมา แต่อาจจะมีของที่เป็นของส่วนตัวผมซะเยอะ เพราะผมชอบเครื่องราง ของขลัง อย่างมาก ผมไม่ปฏิเสธว่าติดวัตถุ และเมื่อผมมาเจอพระที่เป็นอัฉริยะในการทำเครื่องรางของขลังเข้า

ผมก็ทำของทั้งส่วนรวมและส่วนตัวไว้เยอะ ของส่วนรวมผมถวายหลวงพ่อฟรีๆอย่างเดียว ไม่เคยเอาเงินของท่าน หมดเงินส่วนตัวผมไปหลายแสนบาท มีพยานหลายคนที่คำนวนงานนี้ได้ โดยผมหวังบุญ หวังอานิสสงค์ และหวังให้หลวงพ่อเอ็นดูผม เหมือนลูกหลาน เป็นเจตนาต้องการเอาใจท่าน เพราะผมชอบท่านเป็นการส่วนตัว หวังให้ท่านทำของขลังๆเด็ดๆให้ผมโดยเฉพาะ อันนี้พูดตรงๆไม่มีกั้ก

ส่วนของส่วนตัว ไม่มีขาย ที่พอจะแจกได้ แจกมาเป็นปีแล้วคงมีหลายท่านที่อ่านนี่แล้วได้ไปจากผมฟรีๆ เมื่อแจกไปเป็นปีมันก็ต้องร่อยหรอเป็นธรรมดา ผมต้องเก็บไว้ให้ ลูกหลานผมบ้างเพราะไม่รู้ว่าพวกเขาจะมีโอกาศมาเจอพระแบบหลวงพ่อทรง แบบผมที่มีโชคดีหรือปล่าว

กลับมาที่สวนขลัง ผมเห็นใจท่านเจ้าของสวนเป็นอย่างยิ่งและขอบคุณในน้ำใจของพวกท่าน และต้องกราบขอโทษที่สร้างความลำบากให้พวกท่าน ความลำบากนี้คือ เมื่อผมเขียนเรื่องราววัตถุมงคลของหลวงพ่อไปได้แค่ประมาณตอนที่ สอง ก็มีแก็งค์กลุ่มคน ประมาณสามคน ขึ้นไป หาเรื่องด่าผมด้วยคำหยาบ เอามาเปรียบเทียบกับขี้ ของต่ำๆ และ วาจาหยาบคาย ขนาดว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและผมไม่อยากจะรู้จักคนหยาบคายแบบนี้ด้วย

<O</O
ตัวผมเองไม่เคยกล่าวอ้างว่าผมสำเร็จธรรมมะชั้นสูง แบบพวกเขาที่ชอบเอาธรรมมะและการทำบุญมาอ้าง แต่ใช้วาจาคำหยาบกับคนแปลกหน้า เรื่องที่กล่าวด่าหาเรื่องก็ไม่มีอะไรมาก เริ่มจากปริมาณเบี้ยที่ทำที่วัด น่าจะมีไม่เยอะอย่างที่ผมกล่าว เพราะพวกเขามีปัญญาทำขายได้แค่ไม่กี่ร้อยตัว แต่ผมหาวัสดุมาถวายเป็นหมื่นๆตัว ทำเป็นเบี้ยถวายหลวงพ่อหลายพันตัว แม้ผมจะมีพยานบุคคล มาอ้างอิง ปริมาณเบี้ยนั้น ผมถวายหลวงพ่อฟรีๆ

ทำให้ท่านก็มีของแจก นอกนั้นขายบ้างตามเจตนารมณ์ของท่าน เมื่อผมเจตนาแจกฟรีจากเงินส่วนตัวของผมและผมไม่มีตลาดธุรกิจทางด้านวัตถุมงคลมารองรับ ใครจะมาชนกันกับผมก็ได้สบายมากเพราะผมไม่มีตลาดให้เสียด้านนี้ แต่เขาน่ะที่อยากมาชน มีเสียตลาดแน่นอนเพราะขายของอยู่ เดี๋ยวนี้คนหนึ่งในกลุ่มนั้นก็ยังเอาของที่ผมถวายๆหลวงพ่อฟรีไปขายอยู่ในเน็ตนี่เองแต่ไม่ใช่ในเว็บพลังจิตน่ะครับ เป็นเว็บอื่น

ส่วนการเสริม จะมีสาเหตุให้ผมไปทำเสริมทำไม หรือถ้าเสริมจริงทำมาเท่าไหร่ หลวงพ่อก็เสกให้ผมอยู่ดี ท่านให้เบี้ยผมคืนมาเป็นถุงๆบอกใบ้ให้อีกว่าเอาไปเยอะๆ พระให้เป็นกำๆ ผมยังไม่เอามาให้หมดเพราะเจตนาทำบุญ เจตนาเอาใจหลวงพ่อ แต่พวกนั้นหาเรื่องด่าผม และยังด่าผมอีกหลายเรื่อง เช่นเรื่องจำนวนการทำตะกรุด การทำลายของสงฆ์ การมาหากินกับหลวงพ่อ และผมได้เขียนเตือนพวกเขาด้วยลายลักษ์อักษรหลายครั้ง แต่เขาไม่หยุดกัน ด้วยคะนองปาก คาดเดาได้ว่า ผมคงไปเหยียบเท้าเขาที่ทำของหลวงพ่อขายอยู่ พวกพระกริ่ง เหรียญ พระผง ผ้ารอยเท้า ตะกรุด เบี้ย งาแกะ ล็อกเก็ต ฯลฯ

เมื่อของผมที่เขียนเป็นของแจกฟรีซ่ะส่วนใหญ่ นอกนั้นเป็นของเก่าของหลวงพ่อที่ไม่มีใครเอามาเขียน เพราะไม่มีใครตุนไว้ขายได้เยอะ สาเหตุเพราะของบางอย่างหมดไปนานหลายสิบปีแล้ว เมื่อผมมาเขียนเรื่องของแจก ของเก่าให้คนรู้ จะได้ไปหาสะสมกัน พวกเขาคงจะกลัวว่า คนจะไม่ไปซื้อของๆเขา เขาเลยหาเรื่องด่าผม ป่วนข้อเขียน ป่วนให้ผมไม่มีสมาธิ คนพวกนั้น จากนามปากกามีอย่างน้อยสามสี่คนคือ

๑) นาย ป<O</O
๒) นาย ค<O</O
๓) นาย ร ( คนๆนี้ตำรวจส่งหมายเรียกไปสองครั้งเพราะมีชื่อจริงและที่อยู่ชัดเจนที่สุด และสามารถต่อยอดได้ตามการสืบสวน แต่เขาไม่เคยมา )<O</O
๔) และน่าจะมีผู้สมรู้ร่วมคิดร่วมขายอีกอย่างน้อยหนึ่งคน คือ นาย พ และอาจจะมีมากกว่านั้น เป็นแก็งค์หากินบนศรัทธาของคนแก็งค์หนึ่ง

เมื่อเตือนแล้วไม่เชื่อ ผมจ้างสำนักงานทนายความ ว. มีทีมทนายมากกว่าหนึ่งคน มาศึกษาเรื่องทั้งหมดแล้วลงความเห็นว่าสามารถดำเนินการตามสิทธิส่วนตัวตามกฎหมายสิ่งพิมพ์ อินเตอร์เน็ตได้ ผมจึงให้ทนายความไปแจ้งความลงบันทึกประจำวัน และอย่างที่เล่าตำรวจส่งหมายเรียกไป ไอ้ที่ด่าผมเป็นเรื่องเป็นราว เป็นตุเป็นตะ แต่พอชวนไปคุยที่โรงพักให้หาหลักฐานมาดู แต่ไม่มีใครโผล่ไปเพราะเมื่อไปแล้ว จะได้ล้างตากัน แล้วผมจะประเมิณสถานะการณ์ ตามความเห็นของทนายผมอีกที ว่าผมต้องการจะฟ้องทางแพ่งต่ออีกสามศาลให้ถึงที่สุด

<O</O
เพื่อเป็นตัวอย่างในสังคมเน็ต ว่าใครที่นั่งหลัง คอมแล้ว นึกว่าอยู่ในโลกตัวเอง ใช้ชื่อปลอม คิดว่าไม่มีใครรู้อยากจะทำอะไรก็ได้ อยากด่าใครให้เสียหายก็ทำได้ จึงอยากเอาคนพวกนี้เป็นคดีตัวอย่าง เอาไปสาบาลในศาลอีกสามศาล ระยะเวลาอีกสัก หกปี สอบพยานด้านผมอีกสักยี่สิบกว่าปาก ให้ล้างตาเห็นดำเห็นแดงกันไปเลย เมื่อรู้ว่าใครถูกใครผิด สำนึกกันแล้ว ค่อยมาอโหสิกันก็ได้ ผมรับได้เสมอ ถ้าล้างตากันสอาดดีแล้ว ไม่ใช่มาด่าเขาฟรีๆ แล้วขออโหสิ

แต่การที่ผมทำแบบนั้น ไปสร้างความเดือดร้อนแก่ท่านเจ้าของสวนขลังอย่างแรง เพราะตำรวจเขาติดต่อไป ขอข้อมูล ดำเนินคดีจากท่านเจ้าของสวนเพราะเป็นสถานที่เกิดเหตุ ผมเลยมาตระหนักว่าไม่ควรสร้างความวุ่นวายแก่ผู้ที่มีน้ำใจกัน เลยยุติบทบาทในสวนขลังและถึงแถลงมาให้พวกท่านทราบ ถ้าท่านอ่านทั้งสองที่ใน สวนขลัง และพลังจิตแล้วจะงงๆในเนื้อความ เพราะไอ้พวกที่ด่าผม มันไม่ตามมาหาเรื่องที่พลังจิต ทั้งที่ผมอยากให้พวกเขามาจริงๆ รออยู่

และส่วนผม อย่างที่เตือนเขา ผมเป็นคนทำอะไรไม่เลิก เมื่อเล่นกันแล้วไม่เลิก จะรอดู ให้งูมันออกจากรูเมื่อไหร่ เมื่องูออกจากรู ก็ได้เจอกันบน สถานที่ที่มีความยุติธรรม มีกรรมการตัดสินแน่นอน

ท่านที่อ่านในสวนขลังแล้ว กรุณามาอ่านใน พลังจิตด้วยเพราะรายละเอียดมากกว่า และผมไม่มี และไม่เขียนข้อความที่บิดเบือนขายของ แต่เขียนจากเรื่องจริงในชีวิตส่วนหนึ่ง ตอนหนึ่งของพระผู้เฒ่าวัดมอญที่ผมเคารพ และได้สัมผัส

ส่วนเมื่ออ่านแล้วท่านจะเชื่อ หรือ ไม่เชื่อ ก็แล้วแต่วิจารณญาณของพวกท่าน ผมเคารพ สุภาพชนที่มีเจตนาดีร่วมกันทุกท่าน ผมแค่ต้องการเสนอมุมมองของผมแบบสร้างสรรค์ ไม่ได้ตะแบงมาเสนอกัน ไม่ได้จินตนาการมาเล่า แต่เอาวัตถุมงคลทั้งรุ่นเก่าๆ ที่ผมหมดเงินไปหลายเงิน เพื่อซื้อสะสมไว้ เอามาให้พวกท่านดู ทั้งของรุ่นใหม่ที่ผมซื้อมาหรือ ได้รับแจกฟรีส่วนใหญ่ เพื่อให้พวกท่านได้ชมฟรีๆ เผื่อไปเจอจะได้เก็บถูก

๓) และผมขอย้ำว่า วัตถุมงคลที่ถ้าผ่านมือหลวงพ่อดีทุกอย่าง ผมเกิดไม่ทันพระเดชพระคุณ หลวงพ่อเงิน บางคลาน หลวงพ่อวัดมะขามเฒ่า หลวงปู่เอี่ยมวัดหนัง หลวงพ่อเดิมวัดหนองโพ แต่ทราบว่าเครื่องรางของขลังของท่านพวกนี้ ขลังใช้ได้ผล เป็นตำนานของพวกวัตถุมงคล ผมก็เคยมีของพวกนี้มาตั้งแต่เด็ก และบางอย่างยังมีในครอบครอง และจากประสบการณ์ของผมที่บูชามาเครื่องรางของขลังมา ของหลวงพ่อทรงที่ใช้ติดตัว รับรองไม่อายครูบาอาจารย์ที่ได้เอ่ยนามมาเหล่านี้แน่นอน วันหนึ่งจะเป็นตำนานเหมือนกัน เพราะประสบการณ์โดดเด่นจากของจริง ไม่มีทางเสียชื่อ ลูกหม้อ วิเศษชัยชาญ แดนคนกล้าในอดีต ของท่านได้ผลจริงๆสำหรับผู้ที่เลื่อมใส หลวงพ่อทรงท่านศึกษามาเยอะ ทั้งร้อน และ เย็น ทั้งรุก และรับ ท่านเป็นอัจฉริยะผู้หนึ่งในการปลุกเสกเครื่องรางของขลังทีเดียว การปลุกเสกนั้นโดดเด่น เป็นบารมีเฉพาะตัวของท่าน เป็นเอกลักษณ์ในด้านสรรพคุณที่ไม่เหมือนท่านผู้ใดเช่นพระนักธรรม ตะโพน ฯลฯ เป็นต้น

แต่หลวงพ่อท่านทำตัวเป็นหลวงตาวัดบ้านนอก ที่จริงๆเป็นพญาราชสีห์เผือก ที่เอาหนังลูกแกะ มาห่อคลุมอย่างมิดชิด แม้คนใกล้ตัวท่านบางคนยังเดินผ่านไปเฉยๆ เมื่อผมมาเจอพระแบบหลวงพ่อและดูๆ จนผมแน่ใจ ผมเลยเก็บของเก่าๆเข้าตู้ เพราะหายากราคาแพง กลัวจะช้ำ และเอาของหลวงพ่อทรงและอาจารย์ผมติดตัวดีกว่า ได้กับมือ ชัวส์ๆ หาง่ายกว่า ราคาไม่แพงเท่า ( แต่เริ่มจะแพงแล้ว ...แหะๆ )

เมื่อเป็นเช่นนี้ ยืนยันว่าของที่ผ่านมือหลวงพ่อดีทุกอย่าง มีครบทุกรส แต่รสอาจจะหนัก แรงไปในทาง หวานๆ เย็นๆ ส่วนเผ็ดๆ มันส์ๆก็มีเมื่อถึงจุดคับขัน เผอิญว่าผมแก่แล้ว ไม่ได้ผจญภัยอีก เรื่องแบบนี้เลยฟังแต่เขาเล่ามาครับ

และผมจะเน้นที่ของหลวงพ่อทำ วัดทำ รุ่นเก่าๆ มาจนรุ่นใหม่ๆเพราะประวัติชัดเจน ส่วนที่นายทุนทำ ไม่ว่าค่ายไหน ถ้ามีรอยจารหลวงพ่อ มีโค้ดตัว ทไม่มีหัวมี โค้ด วศด ถ้าไปเจอ ราคาไม่โหด ผมก็เอาเหมือนกัน ยกเว้นบางรุ่นที่ประวัติการสร้างแย่มาก ทะเลาะเบาะแว้งกันไปทั่ว เงินก็มาเอาจากหลวงพ่อมาทำ แบบนี้ไม่เอากลัว ไม่อยากเอาเข้าบ้าน และผมไม่มีทางรู้เลยว่าของเหล่านี้ ผ่านมือหลวงพ่อมาหรือปล่าว พิมพ์เนื้อ โค้ด ผมดูไม่เป็นสักอย่าง ถึงให้ฟรีถ้ารู้ก็ไม่เอา ท่านใดที่มาถามผมเรื่องเหล่านี้ ต้องขอตอบอีกครั้งว่า ผมไม่ทราบครับ ท่านต้องไปถามคนขาย หรือคนสร้าง เขาต้องรู้เรื่องละเอียดกว่าผม ที่ไม่รู้อะไรเลยครับ<O</O
<O</O

ขอจบแถลงการณ์ฉบับที่ ๑ ในหน้าที่ร้อยของกระทู้นี้ แต่เพียงแค่นี้ครับ<O</O