เล่าเรื่องต่อ...วัดป่าหลังศาล จ.ภูเก็ต 17 ธ.ค.2555

...ด้านหน้าศาลา หลวงปู่เทศก์ เทศรังสี...ที่ปรับปรุงบูรณะของวัดป่าหลังศาล...จารึกปี พ.ศ.2494 ถึง พ.ศ.2555 หมายถึงว่า ศาลาหลังนี้ ได้ก่อสร้างมาแล้วถึง 61 ปีทีเดียว...ศาลาถูกสร้าง ก่อนผมเกิด 1 ปี...
...ตัวนี้ทำให้ผมปลงว่า อนุสรณ์ของพ่อแม่ครูบาอาจารย์นั้น....ลูกๆอย่างผม...มักมองไม่เห็นคุณค่าวัตถุ...ที่จะมาสะท้อนในความเป็นมนุษย์...คือ ความคิดถึงนั่นเอง...
...ดังนั้น ท่านใดก็ตาม...ก็ขอจงได้โปรดพิจารณาดูปัจจุบัน ที่เมื่อมันดับไป....เราอาจจะต้องพึ่งพารื้อฟื้นมันขึ้นมา..เพื่อเป็นอนุสรณ์รำลึกถึงผู้มีพระคุณดังกล่าว...ดังนั้น เราจงเก็บวัตถุปัจจุบันให้ดี เอาใจใส่ดูแลท่านให้ดีดีเมื่อท่านมีชีวิตอยู่...ในส่วนของวัตถุ...ต่อไป...มันจะเป็นคุณค่าทางใจได้อย่างมหาศาล...ดั่งศาลาหลวงปู่เทศก์ฯนี่...คงเหลือแต่เพียงภาพถ่ายของท่านเป็นบางภาพเท่านั้น...ไม่มีผู้ใดขอเก็บอัฐบริขารของท่านไว้เลย...
...วันนี้ เป็นวันครบรอบวันมรณะภาพของหลวงปู่เทศก์ฯด้วย ทางวัดจึงเขียนและถือเป็นวันกตัญญูกตเวทิตาด้วยอีกโสตหนึ่ง.....
...ในงาน ตอนหลวงปู่ กันต์ฯพังงาได้แสดงพระธรรมเทศนาตอนบ่าย......ท่านก็ได้ย้ำเตือนถึงว่า "ความกตัญญูนั้นเป็นเครื่องหมายของคนดี"
....ดังนั้น ในความหมายของคำว่า"คนดี"ตามธรรมนี้ จึงหมายถึงคนที่มีความกตัญญูกตเวทิตาเป็นปัจจัยสำคัญด้วยอย่างหนึ่ง...
...หลวงปู่กันต์ฯได้เน้นถึง ทาน ศีล ภาวนาด้วย.....ซึ่งมีส่วนสำคัญที่ต้องนำมาบอกกล่าวกัน...
...ในส่วนของการภาวนา....หลวงปู่สอนให้"พยายามทำทุกวัน" เพราะตัวนี้เป็น"บุญ"ที่ใหญ่ที่สุด เพราะเป็นการชำระล้างจิตใจที่ดีที่สุด ได้ผลที่สุด....
...ผมฟังตอนแรก...ยังไม่เข้าใจ...ท่านจึงเน้นว่า...(ถ้าฟังไม่ผิด)ท่านว่า ในแต่ละวัน มันจะเหมือนได้โซ่...ข้อเล็กๆ เก็บสะสมไว้...ต่อไปๆมันก็จะใหญ่ขึ้น ยาวขึ้นเอง....ดังนั้น การฝึก"ปฏิบัติภาวนา"นั้น จึงต้องทำแบบ"ค่อยเป็นค่อยไป"เก็บสะสมไปเรื่อยๆ...ท่านบอกตอนแรกๆก็เก็บสัก10-15นาทีก็ได้...ต่อไปๆมันก็จะดีขึ้นเอง.....
..สรุป...ทางบุญนี้คือ ภาวนานี่แหละ "ดีและตรงทาง"มากที่สุด...ตามความคิดผม...น่าจะดีกว่าบุญ ที่เกิดจากทาน หรือ การรักษาศีลซะอีกด้วย...เพราะการภาวนา...จะช่วยชำระล้างจิตเจตนาได้ดีที่สุดให้เราสามารถลด ละ เลิก กรรมชั่วได้แน่นอน...และท่านก็ได้ย้ำว่า ปัญญา มี สาม ระดับ คือ ระดับการฟัง ระดับการคิด และระดับ ภาวนาปัญญา นี่...ท่านว่า ภาวนาๆไปวันละเล็กน้อย...มันจะเกิดปัญญาแบบหยาบๆขึ้นเอง...เดี๋ยวต่อไปเข้าใจข้ออรรถข้อธรรมแล้ว เราก็จะสามารถ ลด ละ เลิก กรรมชั่วได้เองโดยอัติโนมัติต่อไป.....
...นี่ผมกลัวการภาวนามาตลอด เพราะจิตไม่ค่อยมีสมาธิ แต่ฟังหลวงปู่กันต์ฯแล้ว เกิดความมานะ...จะลอง"ปฏิบัติ"ตามท่านสอน...เวลาว่างๆสัก10-15นาทีดังกล่าว เดี๋ยวได้ผลยังไง...ผมก็จะไปกราบขอความเมตตาจากพระป่า...เพื่อให้ท่านเมตตาชี้แนะต่อไป......
...นี่...หลงทำทาน รักษาศีลมาตั้งนาน...เพิ่งรู้ว่า ภาวนานี่แหละ ได้บุญใหญ่กว่ากันมหาศาล เหนือกว่า ทานและศีล...เสียอีก...ทั้งนี้เพราะ ภาวนาปัญญานั้น คือ หนทางเดียวที่จะสามารถหลุดพ้นจากวัฏฏสงสารนั่นเอง...สาธุ.

 

ถูกต้องครับภาวนาเป็นบุญใหญ่ในพระพุทธศาสนา แต่ว่าถ้าท่านไม่มี ทานกับศีลเป็นเบื้องต้นแล้ว ไม่มีทางเลยที่ท่านจะได้ภาวนา ให้ทานเป็นปกติ ศีลบริสุทธ์ ภาวนาก็จะเกิด ขอให้มีความเจริญในธรรมและมีพระนิพพานที่ไปครับสาธุ

 

ภาวนาที่ไม่มีศีล ศีลขาด สมาธิจะกระท่อนกระแท่นมาก แทบหวังผลอะไรไม่ได้