เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ส่งการบ้านกันไวดีครับ
คุ้นหน้าคุณขจรวรรณแล้ว..ไปฟังบรรยาย22 ต.ค.คงทักไม่ผิดแน่ครับ

 

ขอบคุณค่ะพี่นักเขียนอ่านแล้วเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งดีค่ะ..
(b-inlove)

 

ยังงี้น่าส่งน้องนก Leogirl ไปช่วยคุณโอ๊คซะแล้ววว..
งัยจ๊ะน้องนกสามารถไปช่วยคุณโอ๊คได้รึปล่าว? เสียดายนะที่พี่ไม่ค่อยมีวันหยุด..
ทำงานเกือบทุกวันเลย.. ถ้างัยจะลองถามพี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่อยู่วงการหนังสือธรรมะดูนะคะ..
เผื่อว่าจะช่วยอะไรคุณโอ๊คได้บ้าง..
ขอให้ยอดขายหนังสือของพี่นักเขียนสูงขึ้นลิ่ว ๆ เลยค๊า..
(bb-flower

 

คุณเฉลยขา.. ช่วยส่งรูปมาใหม่ได้มั้ยคะ เปิดไม่ได้เลยค่ะ..
(b-flower)

 

ส่งการบ้านมาค่ะคุณ Mead ขอดูหน้าตายุคปัจจุบันหน่อยว่าเคยเจอกันรึยังคับ..(b-flower)

 

นี่ครับภาพผมล่าสุด..
ไปเพชรบูรณ์เมื่อวานนี้ยังมีพระอินทร์ท่านทักว่าเป็นพวกมนุษย์ต่างดาวเลย..แหะๆ
เดี่ยวพรุ่งนี้แล้วกันครับ ในกระทู้เขากะลามีภาพผมเยอะอยู่ไปหาดูนะครับ

http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=86674&page=15

 

ขอบคุณมานุดต่างดาวมีดมากๆเลยที่ช่วยบอกวิธีโพส คอมแถวนี้โหลดช้าเนทก้ม่ายเร็ว เดี่ยวว่างๆจะเอาเพลงมาให้

 

Hip Hip Hoo Ray Hip Hip Hoo Ray

ความคิดถึงนั้นห้ามไม่ไหว ความคิดถึงกันจริงๆเลย ครับพี่นักเขียนและเพื่อนๆ
ช่วงนี้อยากจะรู้คำตอบหรืออยากถามพี่นักเขียน อยู่ๆคำตอบมาให้เรารู้โดยไม่ตั้งตัวเลย วันก่อนคิดจะไปซื้อเรื่องอิสระแห่งความปรารถนามาอ่านพอเปิดเวบมาดูในห้องนี้ พี่นักเขียนชวนพวกเราไปอ่านกันแย้วว แถมเอาบททดสอบมาฝากกันด้วย บางครั้งอยากถามพี่นักเขียนปรากฤว่าเพือนๆในห้องถามกันแล้ว เราเลยสาบายมะต้องพิมพ์ อิอิอิ แล้วพี่นักเขียนก้ตอบได้กระจ่างแบบนี้ หายห่วงๆๆ

 

เห็นพี่นักเขียน พิมพ์ชื่อ axzon47 เป็น axon พี่นักเขียนรู้อีกแร้วว
คำ axon เป็นคำที่ตั้งใจไว้เป็นชื่อ ในเวบนี้ หมายถึงตัวส่งสัญญาณของเซลประสาท ประมาณนี้อ่ะครับ เอแบบนี้ต้องคิดถึง synapse กับ dendrite ดวัยน่ะนี่

พอมาดูชื่อเวบต้องมีรัยแปลกๆนิดหน่อยใส่ตัวZและ เลข 4 เลข 7
ลงไปด้วยเลขนี้ชอบมากๆ ออกมาเป็น axzon47 แปลว่าอาการทางประสาท47ประการมั้ง... สงสัยกะลังประสาทกินพี่นักเขียนเลยมาเตือน ช่ายม้าๆๆ

 

ขอประทานอภัยทุกๆท่าน มิได้จะปกปิดแต่ประการใด ขอเป็นพรุ่งนี้ครับ สงสัยบีบ ไฟล์เล็กไปหน่อย
[b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai]

 

รูปขนาดเล็ก

<!-- / attachments --><!-- sig -->


(b-wow) (b-wow) (b-wow) (b-green)

 

เป็นหนึ่งในคำตอบที่ยังไม่ได้พิมถาม แต่เพื่อนก้ช่วยถาม และพี่นักเขียนก้ตอบแบบ กระจ่าง คม ชัด ลึก ขอบคุณน่ะก้าบบบ

 

กลับมาบ้านแล้วค๊าบ ขอบคุณทุกๆ แรงใจที่ส่งมาให้

เห็นพูดเรื่องชื่อ login กัน เลยนึกถึงที่มาที่ไปของชื่อตัวเอง ไม่รู้ว่าจะมีใครจะคิดว่าที่ตั้งชื่อว่า zipper นั้น เพราะว่าเรื่องที่คิดถึงเรื่อง zip ที่ใช้ปิดถุงขนมหรือเปล่า แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่นะค๊าบ

ตอนที่คิดชื่อก็คิดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะใช้ชื่อไหนดี ก็กะว่ามีชื่ออะไรแว๊บเข้ามาเป็นชื่อแรก ก็เอาชื่อนั้นแหล่ะ แล้วชื่อที่เข้ามาก็คือชื่อนี้แหล่ะ

 

เปิดดูไฟล์ 01-Tomato Project 1-ขอบคุณความรัก.zip

เปิดดูไฟล์ 01-อัญชลี จงคดีกิจ-อยากได้ยินเสียงเธ

เปิดดูไฟล์ 05-Boyd บอย 4-ฤดูที่แตกต่าง.zip

เอาเพลงมาให้ฟังกาน

 

เพลงแรก ขอบคุณความรัก เอามาให้ทุกคนในห้องเรยยย โดยเฉพาะพี่นักเขียน

 

กาลเวลาผ่านไป ไวเหมือนติดปีก
มาดูอีกที ล้วนมีแต่ นักสู้แห่ง การรู้แจ้ง
ว่ามั้ยครับ คุณขจรวรรณณณณณณณณณ
(b-flower) (b-flower) (b-flower)
แด่..จิตวิญญาณ อันหนึ่งอันเดียวกัน

 

กว่าจะหารูปได้ครบก็ตาจะหลับอยู่แล้ว สงสัยการบ้านคงยังไม่เสร็จดีแน่เลย
นี่ถ้าไม่ใช่ห้องวิทย์สุดเลิฟนะ ไม่เอามาลงให้ดูหรอก อายอ่ะ
ยิ่งรูปตอนปัจจุบันยิ่งแล้วใหญ่ ฮือๆเศร้า อยากผอมอยากผอม
ปกติจะชอบถ่ายให้เห็นแต่หน้าเพราะหน้ามันไม่ออก ที่ออกน่ะพุง อิอิ
หนีไปงีบก่อนค่อยกลับมาเติมให้เสร็จ ง่วงมากมาย *O*
พรุ่งนี้จะมาบรรยายอย่างยืดยาว ดูกันขำๆไปก่องล่ะกันเน้อ

-->ก็ว่าจะนอนอยู่แล้วนะ แต่ว่านอนไม่ได้ การบ้านไม่เสร็จ มันค้างๆคาๆไงไม่รู้สิ ไหนๆก็ไหนๆแล้วต่อให้มันจบไปเหอะเนอะ


1.ไปนำเที่ยวกับบริษัทพ่อ ดูท่าตัวเองแล้วคงจะแก่นน่าดู เป็นลิงแต่เด็กเลย จะไปเที่ยวกับพ่อบ่อยมากๆพ่ออยู่ไหนลูกอยู่นั่น ติดกันเป็นตังเม


2.นี่ก็ตอนป.1ที่ว่าชอบเล่นมวยปล้ำนี่แหล่ะ คนที่จะเอาเท้ายันนกอ่ะพี่สาว ส่วนนกก็โดนจับกดอยู่นั่นไง ว้า แพ้เลยเรา


3.ตอนม.2 หน้าตากวนประสาทไงไม่รู้ ช่วงนั้นไม่กลัวใครไม่สนใครเลย ใครทำอะไรสะกิดสะกิดหน่อยเป็นฉุนได้ทันที ตอนอยู่บ้านก็จะเงียบๆเฉยๆเหมือนว่าทำอะไรต้องแล้วแต่อารมณ์ จนแม่เขียนไปในสมุดพกบอกครูว่า..ให้ครูช่วยดูให้หน่อย พ่อกับแม่ทำงานอาจจะมีเวลาดูแลน้อย บางทีก็ทำเฉยๆไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่... แหม เป็นงั้นไปนะแม่ ก็เด็กอารมณ์ศิลป์อ่ะ 55


4.งานแต่งพี่สาว ครั้งแรกที่ใส่ชุดแบบนี้ วู้ ไม่ชินเอาซะเลย แขนยังกะท่อนซุง เจอแซวด้วยว่าเหมือนนักมวยปล้ำ แงๆ ตอนแรกก็เขินๆอยู่หรอกตอนจะขึ้นไปร้องเพลง ก็แบบว่าไม่กล้ายกไมค์สูงเดี๋ยวจะเห็นจักกุแร้ แต่ก็นะพอขึ้นไปแล้วลงไม่ได้ล่ะทีนี้ ต้องวุ่นวายยื้อแย่งเวทีกันอยู่นาน อิอิ บอกแล้วอย่าให้ร้อง ร้องแล้วหยุดไม่ได้


5.นั่งเล่นดัมมี่ตอนไปบายเนียร์รุ่นพี่ที่ระยอง ตอนนี้อยู่ป.ตรีแล้ว ได้ไปเรียนที่ปราจีนบุรี ได้ออกไปเจอโลกใหม่ๆที่ไม่เคยเจอ เรียนรู้การใช้ชีวิตในแบบต่างๆ ได้อยู่กับเพื่อนที่มีน้ำใจช่วยเหลือกันสนุกสนานกัน แต่นกก็เกน่าดูนะ เรียนไม่จบหรอก เรียนมาได้ปีนึงล่ะพอเจออุปสรรคเรื่องเรียนก็ท้อและตัดใจว่าไม่เอาไม่เรียน ขนาดตอนนั้นเพื่อนๆพยายามช่วยเต็มที่ ก็นึกๆอยู่นะถ้าเราฮึดขึ้นมามันก็ไปได้อยู่แล้ว แต่ก็ไม่เอาแล้วเหนื่อยขี้เกียจด้วย สุดท้ายก็โดนรีไทร์ ช่วงนั้นเสียใจนะแต่ไม่เคยเสียดายที่เคยได้ใช้ชีวิตช่วงนั้นเลยเพราะมันเป็นทางที่เราเลือก ที่ว่าเสียใจก็คงทำให้พ่อแม่ผิดหวังมากกว่า แต่พ่อแม่นกก็ดีมากไม่ว่าอะไรให้เราเสียใจเลย ท่านแค่อยากรู้เหตุผลเพราะอะไรถึงเรียนไม่ได้
ตอนนี้เพื่อนๆที่จบออกมาก็ได้ดิบได้ดีไปไกลกันหมดล่ะ ถึงตัวเราจะไปไม่เท่าเพื่อนๆแต่ก็ไม่เคยรู้สึกน้อยใจอะไร เพราะคิดว่าเราก็มีทางในแบบที่เราจะเป็น ไม่ว่าจะเดินไปพร้อมกันหรือเดินทางลัด ทางอ้อม สุดท้ายเราก็ยังได้เจอกันอยู่ดี ความรักความผูกพันระหว่างเพื่อนก็ยังแน่นแฟ้นคงเดิม ว้า พูดแล้วก็คิดถึงเพื่อน ช่วงนี้ไม่ได้เจอกันเลยอ่ะ


6.กิจกรรมประจำคือนัดกันไปเที่ยวต่างจังหวัด ตระเวนไปเรื่อยๆ ไปกินลมชมวิวมีความสุขดี ที่ไปนี่วัดเพชรสมุทธาราม แถวหาดเจ้าสำราญ จังหวัดเพชรบุรี ครั้งแรกที่ไป ขับไปเรื่อยๆเจอวัดก็เลยแวะเข้าไปไหว้พระทำบุญกัน พอตอนจะกลับหลวงพี่ท่านก็ถามว่ารีบไปไหนไหม พวกเราก็ว่าไม่รีบ จากนั้นท่านก็ชวนคุยแล้วก็เทศน์ให้ฟังประมาณครึ่งชม.ได้ ตอนแรกก็ทำท่าจะง่วงแต่ฟังท่านแล้วก็เพลินดี ก็เลยตั้งใจฟังอย่างสนุกและมีความสุข พระท่านก็บอกว่าปกติไม่ค่อยเห็นวัยรุ่นมาทำบุญกันพอเห็นพวกเราไปก็เลยอยากจะเทศน์ให้ฟัง วันนั้นก็ลากลับกรุงเทพฯกันอย่างหัวใจอิ่มเอิบพองโต ก่อนกลับท่านก็ฝากซองผ้าป่าทำบุญซ่อมแซมอุโบสถให้พวกเรามาด้วย พออีกประมาณ2เดือนโอกาสเหมาะ ก็ได้กลับมาที่วัดนี้อีกแล้วได้เอาซองมาให้ท่านอย่างที่เห็นในรูปล่ะจ๊ะ อิ่มบุญตามเคย เร็วๆนี้ก็จะหาโอกาสไปอยู่เหมือนกันไม่ได้ไปนานแล้ว


7.โห อันนี้นะ เมษา49 เพิ่งเข้างานใหม่ได้ทำไม่ถึงอาทิตย์ พี่ที่บริษัทเค้าก็บอกว่าน้องคะขอความร่วมมือหน่อยค่ะเข้าประกวดเทพีสงกรานต์หน่อยนะ ว้ากกกก จะบ้าตาย ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ หุ่นเหิ่นก็ลดไม่ทัน อายก็อายนะ แต่จะให้เราทำอะไรก็ทำได้ทั้งนั้นแหล่ะไม่มีเกี่ยง พอวันประกวดแต่ละคนสวยๆหุ่นดีๆทั้งนั้น ขอบอกว่านกอืดกลมอยู่คนเดียว เวรกรรม ต้องใส่สไบเปิดแขนข้างนึง แทบอยากจะแกล้งเป็นลมซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ก็นกแขนยังกะนักมวย จะให้โชว์นี่ไม่สงสารกรรมการสงสารคนดูบ้างหรือไงเนี่ย แล้วตอนใส่สร้อยที่รัดตรงแขนน่ะ คนอื่นเค้าใส่กันหลวมๆ แต่นกนี่โหต้องใช้หนังยางมาผูกให้มันขยายวงขึ้นอีกขนาดนั้นยังเอาไม่อยู่รัดแขนเป็นปล้องเลย ตอนเดินบนเวทีก็ใส่ส้นสูงอีกแล้วจะรอดไหม แค่ธรรมดาใส่รองเท้าแตะก็ยังหกล้มเลยอ่ะ แต่พอตอนนั้นก็เอาฟ่ะมันมาถึงขั้นนี้แล้วครั้งนึงในชีวิต เดินรอบเวทียกมือไหว้ยิ้มปากฉีก ยิ้มมากเหงือกแห้งหุบปากไม่ลงอีก แต่สุดท้ายก็ผ่านไปแบบไม่มีอะไรหน้าแตก เฮ้อ ประกวดเทพีตลกอ่ะยังพอสู้ หึหึ


8.นี่คือตัวจริงเสียงจริงล่าสุดล่ะ รับรองถ่ายมาแบบไม่เห็นตัวไม่ติดพุงแน่นอน อิอิ นกมีปัญหากับเรื่องหุ่นตัวเองนะเนี่ย ไม่พอใจที่ตัวเองอ้วนแต่ก็ชอบกินมากๆแถมกินแล้วหยุดยากพอๆกับร้องเพลงเลยอ่ะ ต้องบอกว่าเครียดเป็นบางขณะ พอนึกอยากจะหุ่นดีๆจะได้ดูดีคล่องตัวกว่านี้ก็เครียดเพราะลดเท่าไหร่ก็เอาชนะใจตัวเองไม่ได้ซักที แต่บางทีก็ไม่สนใจก็ความสุขของเรานี่กินๆไปเถอะจะกังวลอะไรนักหนา มันก็เลยจะอารมณ์ขึ้นๆลงๆเกี่ยวกับร่างกายตัวเองเป็นพักๆนี่แหล่ะ แต่ถ้าเรื่องอื่นเราก็มั่นใจทำอะไรเต็มที่ตามแบบของเราเหมือนเดิม เฮ้อ พูดไปก็หิวไปหานมกินดีก่า เอิ๊กๆ



--- พี่ๆจ๋าบอกหน่อยสิ ว่าทำรูปให้เป็นเล็กๆแต่linkได้แบบที่พี่ๆทำกันอ่ะ ทำยังไงอ่ะ ขืนลงแบบนี้กินที่ตายเลย แงๆ ---

 

เอารูปลงยังไง??????????
ช่วยอธิบายทีครับ ขอบคุณล่วงหน้า

 

ไปที่เมนู Insert Imageค่ะ แล้วเราก็นำlinkของรูปภาพไปใส่ จากนั้นรูปก็จะขึ้นมา แต่ตอนนี้นกก็รอพี่ๆเค้ามาสอนวิธีทำรูปให้เป็นเล็กๆแล้วlinkได้อยู่น่ะค่ะ เพราะประหยัดเนื้อที่มากกว่าแล้วดูไม่เกะกะด้วย