ขอร่วมศึกษาด้วยครับ ที่ผมมีและบูชาไว้ครับ 1.ตะกรุด 3 ดอกในเส้นเดียวกัน เป็นของหลวงปู่ญาท่านคำบุ วัดกุดชมภู จ.อุบลราชธานี - ตะกรุดฝนแสนห่า - ตะกรุดปืนแตกแช่น้ำหมาก - ตะกรุดหนังเสือ 2.ตะกรุดของหลวงปู่ผาด วัดบ้านกรวด บุรีรัมย์ - ตะกรุดชุด 24 ดอกจารมือ - ตะกรุดโทนจารมือ -อีกดอกเป็น ตะกรุดมหาโสฬสมงคล หลวงปู่คำบุ 3.ตะกรุดพร้อมเหรียญรุ่น 2 หลวงพ่อสุพัฒน์ เตชะพะโล วัดป่าประชานิมิต อ.สำโรง จ.อุบลราชธานี 4.ตะกรุดลูกปืนสารพัดกัน 16 ดอก หลวงปู่ฤทธิ์ วัดชลประทานราชดำริ จ.บุรีรัมย์ 5.ตะกรุดโทนหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ วัดเพชรบุรี อ.ปราสาท จ.สุรินทร์
กราบครูบาอาจารย์ด้วยความเคารพครับ ซำบายดียามยากครับพี่น้องทุกท่าน รายงานตัวครับผม กลับจากสุรินทร์ส่งหลานไปรับใช้ชาติครับผม
ตะกรุดสองยันต์ หลวงปู่ตี๋ สุพรรณบุรี ด้านในจารย์ยันต์เมตตา และคงกระพัน ตะกรุดลูกปืนใหญ่ หลวงปู่ตี๋ สุพรรณบุรี ด้านในมีแผ่นตะกั่ว กับแผ่นทองเหลืองจารยันต์ทางมหาอุด แคล้วคลาดคงกระพัน แล้วม้วนให้เล็กสอดเข้าด้านในลูกปืน
ใช่ครับพี่ เรื่องที่เล่าไว้ในประวัติของท่าน ทีมาของการทำตะกรุดคือ วันหนึ่งระหว่างที่ท่านเดินกลับวัด มีฝนตกหนักท่านไปเจอแมวบ้านพลัดหลงตัวหนึ่งเปียกฝนจนท่าจะแย่ ด้วยจิตเมตตาของท่านท่านจึงอุ้มแมวไปให้ชาวบ้านช่วยสงเคราะห์ แต่ชาวบ้านว่าจะกินยังไม่มี ท่านจึงนำแมวตัวนั้นกลับไปที่วัด แมวตัวนี้เป็นแมวอ่อนแอ แมวไม่เอาเรื่อง และสมัยก่อนโน้นละแวกนั้นยังมีแมวป่าอยู่ แมวป่ามักจะมาไล่กัดเจ้าแมวบ้านตัวนี้อยู่เนืองๆ เจียนอยู่เจียนตายหลายครั้งจนถึงขนาดท่านต้องขึ้นเขาเข้าถ้ำหายยาวิเศษมารักษาทีเดียว หนักเข้าท่านก็เลยทำตะกรุดดอกหนึ่งผูกคอแมวไว้ คราวนี้แหละที่ถึงเวลาแมวบ้านซะทีคือมันไม่ยอมแมวป่าอีกแล้ว มาทีไรก็ไล่ซะกระเจิงจนแมวป่าไม่กล้ามายุ่งอีก แต่จากผลพวงอันนี้ที่เคยเป็นแมวเซื่องๆ กลับกลายเป็นแมวเกเรคือไปซ้อมมือกับสัตว์เลี้ยง อาทิเป็ดไก่ชาวบ้าน จนยุ่งไปหมด หนักๆเข้าชาวบ้านเอาปืนไล่ยิง ออกมั้งไม่ออกมั้ง ที่ออกก็ไม่เคยโดนสักที ชาวบ้านเลยไล่จับกันปรากฎว่ามันหนีเข้าไปในวัด ชาวบ้านจึงไปถามหลวงปู่ว่าเป็นแมวหลวงปู่หรือ ทำไมมันสู้ปืนได้ ท่านเลยให้ไปดูที่คอมัน เจอตะกรุดที่ท่านแขวนคอแมวไว้ เลยเป็นที่มาของการสร้างตะกรุดในเวลาต่อๆมา
ได้นะครับ หลวงพ่อท่านทำเรื่อยๆครับ จารเองทุกดอกครับ ดอกนี้ก็บูชาจากท่านตอนท่านมาปลุกเสกที่วัดปริวาส นะครับ