กรรมของผมในอดีต

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อตอนผมอายุ 17 ปี ช่วงนั้นเป็นช่วงชีวิตที่ตกต่ำที่สุดของผมหลวงลุงซึ่งเป็นลุงท่านบวชอยู่จึง เห็นว่าควรให้ผมบวชเรียนมีธรรมะเข้ามาขัดเกลาซักหน่อย พ่อแม่ผมก็เห็นด้วยและท่านจึงส่งผมไปบวช วัดที่ผมไปบวชนั้นเป็นวัดออกจะอยู่ในป่าซักหน่อย วันแรกที่ผมไปถึงที่วัดเพื่อเตรียมตัวบวชนั้นผมก็ได้ไปนอนเล่น อ่านหนังสือสวดมนต์เนื่องจากบริเวณนั้นอากาศเย็นสบายมาก แล้วก็มีความรู้สึกแปลก ๆ ผมมองเข้าไปในถ้ำ เหมือนกับว่ามีใครบางคนนั่งผมอยู่ตลอดเวลา ซึ่งในมโนภาพที่ผมเห็นนั้นจะเป็นผู้หญิงคนนึงสายตาที่เธอมองผมเป็นสีแดงวาว แต่ผมก็ทำใจแข็งอ่านมนต์ต่อไปแต่จากวันนั้นผมก็ไม่ได้แวะไปแถวนั้นอีกเลยจน กระทั่งผมบวชเสร็จ เพื่อเป็นการบอกกล่าวสถานที่หลวงลุงจึงให้ผมเข้าไปไหว้พระในถ้ำ ผมก็ข่มใจเดินเข้าไปในถ้ำความรู้สึกเดิม ๆ ก็กลับเช้ามา ผมรีบเข้าไปจุดธูปไหว้พระและีรีบออกมาโดยเร็ว แล้วด้วยความสงสัยนี่ละครับผมจึงเล่าเรื่องที่ผมรู้สึกให้หลวงลุงฟัง ท่านจึงแนะนำว่าอยากรู้อะไรก็อธิษฐานจิตถามพระท่านเอา ผมก็ดำเนินการตามที่ท่านแนะนำและเหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้นขณะที่ผมนอนนั้น ผมก็ภาวนา "พุืทโธ" ไป และผมก็รู้สึกว่าตัวผมเองไปยืนอยู่หน้าประตูกุฏิ และหันกลับไปมองที่นอนก็เห็นตัวผมนอนอยู่ จากนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้างหน้าประตูพูดกับผมว่า "แน่จิงเอ็งเปิดประตูสิ" ผมก็เฉยเพราะคิดว่าในกุฏิมีหิ้งพระคงทำอะไรผมไม่ได้หรอก แต่ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ เธอบีบตัวเองให้แบนลงแล้วไหลผ่านช่องประตูเข้ามา ผมเห็นอย่างนั้นจึงรีบวิ่งกลับไปที่ผมนอนและคลายสมาธิออก ภาพที่ผมเห็นก็หายไปแต่ความรู้สึกยังรับรู้ได้ว่าเธอยืนอยู่ที่ปลายเท้า ทำอะไรไม่ถูกจึงสวดมนต์ไปตอนนี้ละครับมนต์ คาถา เคยสวดแบบกะท่อนกะแท่น ปรื้อเลยครับ แล้วอยู่ ๆ หลวงลุงผมกระแอมขึ้นมาเธอก็หายไป ตอนเช้าผมเลยเล่าให้หลวงลุงฟังท่านก็บอกว่า "ให้ทำหมั่นทำสมาธิและแผ่เมตตาให้เขาซะแล้วอะไร ๆ จะดีขึ้น" ผมก็ทำคามที่หลวงลุงท่านสอนครับ ทำไปเรื่อย ๆ ผ่านไปประมาณ 15 วัน มีคนที่เคยมาช่วยงานที่วัดบ่อย ๆ เค้ามาเยี่ยมวัดครับคนที่มาเป็นร่างทรงครับ ตอนมาแรก ๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเค้าเป็นคนมีองค์ แต่พอคุยกันไปเรื่อย ๆ ป้าคนที่เป็นร่างทรงพูดเป็นเสียงเด็ก(กุมาร) ที่นี้ท่านก็เลยถามกุมารว่านี่เณรมาบวชนี่เจอผู้หญิงในถ้ำมาหาเค้าเป็นใคร มาทำไม ต้องการอะไร กุมารก็หลับตาปี๋แล้วบอกว่า น้า(วิญญาณผู้หญิง) เ้ค้ารู้จักกับพี่เณร(กุมารเรียกผมว่าพี่เณร) ตั้งแต่อดีตชาติแล้ว ก็เลยถามต่อว่าที่มาทำท่าทางแบบนั้นน่ะต้องการอะไร กุมารก็หลับตาเหมือนเดิมแต่ทีนี้สิครับ กุมารร้องไห้จ๊ากเลยแล้วบอกว่า "หนูไม่พูดแล้ว อย่าตีหนูนะ" แล้วหันกลับมาบอกพวกผมด้วยเสียงสั่นเครือว่า "น้าเค้าไม่ให้หนูพูดแล้วถ้าหนูพูดน้าเค้าจะตีหนู" แล้วกุมารก็ออกจากร่างป้าคนนั้นครับ ด้วยเหตุการณ์นี้ละครับทำให้ผมได้รู้จักสิ่งที่เรียกว่า กรรม และเป็นจุดเริ่มแห่งการสร้างบุญบารมี

วันนี้ผมขอจบเพียงเท่านี้ก่อนนะครับ แล้วถ้ามีเวลาจะนำเรื่องที่พบหลังจากนี้มาเล่าให้ฟังกันต่อครับ


ต้องขออภัยนะครับที่ขาดตอนไป วันนี้ผมขอเล่าต่อจากครั้งก่อนครับ

หลังจากที่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นกับผม ผมก็เพียรปฎิบัติกรรมฐาน นั่งสมาธิ แผ่เมตตาให้แก่เธอทุกวัน จนผมสึกจากเณรครับ ก่อนที่ผมจะกลับผมเลยถามหลวงลุงท่านว่า ผมต้องทำอย่างไรจึงจะแก้กรรมนี้ได้ครับ และผมทำกรรมอะไรกับเธอไว้เธอถึงได้อาฆาตผม ท่านก็บอกให้ผมตั้งสัจจะกับเธอไว้ว่าหลังจากเรียนจบปริญญาตรีีแล้วจะมาบวชให้ ผมก็เดินเข้าไปในถ้ำจุดธูปบอกกล่าวแก่เธอ พอผมปักธูปลงกระถางก็มีลมพัดมาวูบหนึ่งทำให้ผมขนลุกซู่ทั้งตัว คิดว่าเธอคงรับรู้สิ่งที่ผมให้สัจจะแก่เธอไว้ แ้ล้วผมก็เดินทางกลับมากรุงเทพเพื่อดำเนินชีวิตทางโลกต่อไป

ผ่านไปสี่ปี ผมจบเรียนปริญญาและก็ได้ทำตามที่ผมให้สัจจะแก่เธอไว้ก็คือการบวชนั้นเอง ระหว่างผมบวชผมจะเข้าไปนั่งสมาธิในถ้ำ ก็มีเหตุการณ์แปลก ๆ หลายเรื่อง เช่น นิมิตรเห็นเด็กสองคนมาวิ่งเล่นอยู่ในกุฎิ ได้กลิ่นหอมของดอกไม้ เห็นผู้หญิงยินอยู่นอกกุฎิบ้าง จนก่อนที่ผมจะสึก 1 เดือน วันนั้นผมเดินเข้าไปนั่งสมาธิตามเช่นเดิม ผมรู้สึกเหมือนแผ่นดินไหวถ้ำจะถล่มลงมา ผมตกใจมากเลยหลุดออกจากสมาธิ พอจะเริ่มนั่งใหม่ เณรก็มาตามผมไปพบหลวงลุงพอดี พอผมออกไปพบหลวงลุงก็เลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ท่านบอกว่า ท่านรู้มานานแล้วว่ากรรมของเราคืออะไร ท่านก็เล่าให้ฟังว่าในสมัยหนึ่งบริเวณนี้เป็นเมือง ๆ หนึ่ง และผมเป็นคนต่างถิ่นมาเยี่ยมเยียนเพื่อนซึ่งเป็นลูกของเจ้าเมือง และเธอเป็นน้องสาวของเพื่อนผม เนื่องด้วยผมเป็นคนเจ้าชู้มาก ผมมีภรรยาอยู่แล้ว 2 คน แล้วยังได้เธอมาเป็นภรรยาผมอีกคน ผมก็อาศัยอยู่ที่นั้นได้สักพักผมขอเดินทางกลับไปยังบ้านเกิด แล้วบอกจะรีบกลับมา แล้วเธอก็เฝ้ารอผมผ่านไปหลายปีเธอก็รอผมจนตรอมใจตาย พอท่านเล่าจบ ผมสุดเวทนาเธอและนึกชังตัวเองมากทำไมเราถึงได้เป็นคนเลวขนาดนี้ทำให้คน ๆ นึง ต้องเสียใจกับเราก็สมควรแล้วละที่อาฆาตผม และท่านบอกต่อว่า ตอนนี้น่ะเค้าอโหสิกรรมให้ผมแล้ว และสอนผมว่าเวลาจะทำอะไรให้ไตร่ตรองให้ดีอย่าให้ตัวเองกลับไปสู่ทะเลแห่งความทุกข์นั้น โชคดีที่ผลบุญในอดีตของผมยังผลให้ผมมาเผชิญกรรมด้านวิญญาณเพื่อเตือนสติให้เกิดการพิจารณา ไม่เช่นนั้นผลกรรมที่เราทำในอดีตอาจจะทำลายเรามากกว่านี้ สาเหตุที่ทำให้ผมเชื่อสนิทใจว่าผมได้ทำกรรมเหล่านี้ไว้เนื่องจากที่ผ่านมาผมก็มักจะเสียใจเพราะเรื่องผู้หญิงจนเกือบเสียผู้ัเสียคน จนพ่อแม่ผมทนไม่ได้ให้ผมไปบวชเรียนซะเผื่ออะไรจะดีขึ้น แต่หลังจากสึกเณรผมก็เป็นเช่นเดิมอยู่สักระยะหนึ่งจึงคิดได้ อาจเป็นเพราะกรรมเรายังไม่หมดหลังจากสึกจากเณรแล้วจึงยังต้องทนทุกข์กับความรักอยู่อีก บัดนี้ผมเป็นคนใหม่แล้ว ผมคนเก่าได้ตายไปแล้วครับ

 

เรื่องของผมก็ขอจบด้วยประการฉะนี้ ครับ

 

ดีใจด้วยค่ะพี่ได้ผ่านพ้นกรรมไปแล้ว