@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/lW09VKiZIx8?&autoplay=&rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

เกี่ยวกับการอยู่ร่วมกันในวงของผู้ปฏิบัติธรรม
หลวงปู่ท่านได้ให้โอวาทเตือนผู้ปฏิบัติไว้ว่า

"การมาอยู่ด้วยกัน ปฏิบัติด้วยกันมากเข้า
ย่อมมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา
ตราบใดที่ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่
ทิฏฐิความเห็นย่อมต่างกัน
ขอให้เอาส่วนดีมาสนับสนุนกัน
อย่าเอาเลวมาอวดกัน
การปรามาสพระก็ดี
การพูดจาจาบจ้วงใน
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
หรือท่านที่มีศีลธรรมก็ดี
จะเป็นกรรมติดตัวเรา
และขัดขวางการปฏิบัติธรรมในภายหน้า
ดังนั้น หากเห็นใครทำความดี
ก็ควรอนุโทนายินดีด้วย
แม้ต่างวัดต่างสำนัก
หรือแบบปฏิบัติต่างกันก็ตาม"

คติธรรมคำสอนโดย... หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

 

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/xztPw-qBI4E?&autoplay=&rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

เราต้องฝึกกระแสของพลังงาน ต้องเข้าใจพลังงาน พลังงานอาศัยจิต จิตอาศัยธาตุ เราสามารถดึงพลังงานจากใครก็ได้แล้วแผ่ไปทั้งสามแดนโลกธาตุ เวลาสวดจักรพรรดิ นรกก็จะหยุด สวรรค์ก็จะสวดด้วย

บางส่วนของคติธรรมคำสอนโดย... พระอาจารย์วรงคต วิริยธโร (หลวงตาม้า) วัดพุทธพรหมปัญโญ ถ้ำเมืองนะ ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่

 

มหาวิบัติ6ประการ



คือความวิบัติที่แท้จริงของสัพพสัตว์ทั้ง6ประการ


1.วิบัติด้วยกาล : การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นการยาก หากแม้นสมัยไหนไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมาบังเกิด เราก็ยากที่สั่งสมบุญบารมี หรือเข้าถึงธัมม์ได้

2 วิบัติด้วยคติ : หากเราได้เสวยภูมิที่ไม่ใช่มนุสส์ให้เราลองคิดดูว่าหากเราเกิดเป็นอมนุสส์ เช่น ในสัตว์เดรัจฉานภูมิ ย่อมเป็นการยากที่จะสั่งสมบุญสร้างบารมี การได้เกิดเป็นมนุสส์นี้เป็นเรื่องที่พิเศษ การได้เกิดเป็นมนุสส์นี้ขึ้นชื่อว่าเป็นการยาก

3 วิบัติด้วยประเทศ : หากเราเกิดในประเทศที่ไม่นับถือพระพุทธสาสนาไม่เชื่อกฏแห่งกัมม์ ไม่เคารพในสีล ไม่เชื่อเรื่อง บาป บุญ เราก็ยากที่จะสร้างบารมี ยากที่จะเข้าถึงธัมม์ได้
4 วิบัติด้วยตระกูล : หากเราเกิดในตระกูลที่ไม่เชื่อในกฏแห่งกัมม์ ไม่เชื่อเรื่องสีล ไม่เชื่อเรื่องบาป บุญ เราก็ยากที่จะเข้าถึงธัมม์ได้

5 วิบัติอุปธิ : หากแม้นเราได้เกิดมาเป็นมนุสส์แต่หากร่างกายเราไม่สมบูรณ์หากเราเป็น บ้า เป็นคนสติไม่สมประกอบ เป็นคนร่างพิการเกินกว่าจะสามารถปฏิบัติธัมม์อย่างปกติ ก็เป็นการยากที่เราจะเข้าถึงธัมม์ได้

6 วิบัติทิฐิ : หากแม้นเราสมบูรณ์พร้อมรอดพ้นจากวิบัติทั้ง5ในข้างต้น แต่ เราเป็นคนหลงมีมิจฉาทิฐิ หากเราขาดความคิดเห็นถูกในการสั่งสอนตนเองให้รีบสั่งสมบารมีในการประพฤติปฏิบัติธัมม์ เราก็ยากที่จะเข้าถึงธัมม์ได้
เราโชคดี ที่ได้เกิดมาเป็นมนุสส์
เราโชคดี ที่เกิดในประเทศไทยที่เป็นประเทศแห่งพระพุทธสาสนา
เราโชคดี ที่เราเกิดในครอบครัวที่ดี
เราโชคดี ที่ร่างกายเราครบ32สมบูรณ์แข็งแรง
เราโชคดี ที่เราเข้าใจในเรื่องบาปบุญและการสั่งสมบารมีเพื่อเข้าถึงพระธัมม์ภายใน
เรานี้โชคดี มีมหาโชคมหาลาภ
เพราะว่าเราเกิดในกาล พุทธสมัยแม้เราไม่ได้อยู่ทันครั้งที่พระองค์ยังทรงพระชนชีพอยู่ แต่เรายังเกิดมาทันสมัยที่ยังมีคำสั่งสอนของพระองค์อยู่ เรายังทันท่านอยู่
เรานี้โชคดีนัก โชคดีมหาศาล อย่างไม่มีประมาณ
ดังนั้นเราต้องหมั่นสร้างบารมี ประพฤติปฏิบัติธัมม์เพื่อเข้าถึงพระธัมม์ภายในให้ได้ ด้วยความไม่ประมาท ในการสั่งสมบุญบารมี ทุกๆบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง
นิพพาน ปัจจโยโหตุ

 

<iframe width="420" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/VdR37r63M_8?&autoplay=1&rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

เคล็ดในการใช้คาถา "มงกุฎพระพุทธเจ้า"

คาถามีอยู่ว่า "อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธะนาเมอิ อิเมนา พุทธะตังโสอิ อิโสตัง พุทธะปิติอิ"

ว่า 3 จบ 9 จบ สำหรับอานิสงค์ของคาถานี้เป็น คาถาครอบจักรวาล เรานำไปใช้ในทางกุศลได้ทุก ๆ เรื่อง โดยมีประวัติ ของการใช้คาถานี้มายาวนาน ส่วนใหญ่ในราชสำนัก แม้ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า รัชกาลที่ 5 ท่านก็ทรงพระคาถานี้เป็นประจำมีที่ปรากฏเป็นปาฏิหาริย์ ก็ครั้งที่ถูกทูตต่างประเทศนำม้าเทศตัวใหญ่แต่เป็นม้าพยศ มาท้าให้ท่านทรงพระองค์ท่านได้ใช้พระคาถานี้เสกหญ้าให้ม้ากินก่อนม้าตัวนั้นก็กลับเชื่องให้พระองค์ทรงม้าแต่โดยง่ายดาย เรื่องนี้ทำให้รัชกาลที่ 6 ผู้ทรงสร้างพระบรมรูปทรงม้าถวายเสด็จพ่อของท่าน ได้ทรงแฝงนัยยะแห่งกฤษดาอภินิหารนี้เพื่อเทิดทูนพระคุณท่านเอาไว้

หลักในการว่าคาถาให้มีความศักดิ์สิทธิ์นั้น มีพื้นฐานจาก "จิต" เป็นสำคัญ หากจิตมีสมาธิสูงตั้งมั่นคาถาก็ยิ่งทรงความศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นระหว่างที่ว่าคาถาให้ จับลมหายใจสบายพร้อม ๆ กับการภาวนาคาถาบทนี้ เป็นขั้นที่ 1

ระดับสูงกว่านี้ ในสมัยกรุงศรีอยุธยา ท่านใช้คาถาบทนี้โดยมีนิมิต กำกับคาถา โดยทรงพุทธนิมิต ไว้ดังนี้ โดยตั้งกำลังใจว่าเรา ขอกราบอาธารณาบารมีพระพุทธเจ้าเสด็จประทับเหนือเศียรเกล้าของข้าพเจ้าเพื่อปกปักรักษาคุ้มครองข้าพเจ้าด้วยเทอญ

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 1 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "เบื้องหน้า" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 2 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "เบื้องขวา" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 3 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "เบื้องหลัง" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 4 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "เบื้องซ้าย" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 5 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "ด้านตะวันออกเฉียงเหนือ" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 6 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "ด้านตะวันออกเฉียงใต้" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 7 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "ด้านตะวันตกเฉียงใต้" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 8 ก็กำหนดอาราธณาพุทธนิมิตอยู่ "ด้านตะวันตกเฉียงเหนือ" ของศีรษะของเรา และ ทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้ทั้ง 8 พระองค์เรียงวนรอบศีรษะของเรา

เมื่อว่าคาถาจบ คาบที่ 9 กำหนดพุทธนิมิตพระพุทธเจ้าองค์ใหญ่เสด็จประทับกึ่งกลางศีรษะเป็นยอดมงกุฎ เปล่งประกายพรึกทุกๆพระองค์เป็น มงกุฎเพชรพระพุทธเจ้าทั้งเก้าพระองค์บนเศียรเกล้าของเรา

เมื่อทำได้แล้วจะเข้าใจได้ทันทีว่าคาถานี้ทำไมจึงมีชื่อว่า "คาถามงกุฎพระพุทธเจ้า" และให้ทรงมงกุฎพระพุทธเจ้านี้เอาไว้ตลอดเวลา เป็นการทรงอารมณ์ในพุทธานุสติกรรมฐาน จะมีความก้าวหน้าในการเจริญภาวนา

 

<iframe width="420" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Pg-n6pV5qv8?&autoplay=&rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>