ชาวพุทธสมัยนี้ยัง ทอดกฐินกันแบบผิดๆ ทำให้กลายเป็นกฐินเดาะกันเป็นจำนวนมาก

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๕ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๕ มหาวรรค

กฐิน เป็น ผ้าพิเศษ ในทางพระวินัยใช้ชื่อเรียกเป็นสังฆกรรมอย่างหนึ่ง ที่อยู่ในช่วงเวลา 1 เดือน หลังออกพรรษา ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพุทธานุญาต ให้ภิกษุพร้อมใจกันมอบผ้าผืนใดผืนหนึ่งใน 3 ผืน ให้แก่ภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง ผู้มีคุณสมบัติที่สมควรแก่การรับผ้ากฐิน และภิกษุผู้รับผ้ากฐินเป็นผู้ดำเนินการกรานกฐินในท่ามกลางระหว่างสงฆ์ หลังจากนั้นจะต้องประกาศให้คณะสงฆ์รับทราบเพื่ออนุโมทนา เมื่อคณะสงฆ์อนุโมทนาแล้ว พระภิกษุองค์ครองจึงจะมีสิทธิในผ้ากฐินผืนนั้น และพระภิกษุในวัดทุกรูปมีสิทธิได้รับอานิสงส์กฐิน 5 ประการ
ประเด็นที่ควรระลึกถึง
กฐิน คือผ้าพิเศษที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงพุทธานุญาตเฉพาะ กฐินไม่ใช่เงิน หรือสิ่งของต่าง ๆ
มีช่วงเวลาที่กำหนดแน่นอนหลังออกพรรษา มีระยะเวลาเพียง 1 เดือน (1 ค่ำเดือน 11 – 15 ค่ำเดือน 12) ถ้าทำกฐินนอกช่วงเวลาก็จะไม่ใช่กฐิน
กฐินเป็นพระพุทธานุญาตด้วยพระองค์เอง ไม่มีผู้ใดมาทูลขอ
พุทธประสงค์เรื่องกฐิน คือให้พระภิกษุได้พักผ่อน พอพื้นดินแห้งสมควรแก่การเดินทาง, เพื่อสงเคราะห์ ให้พระภิกษุได้เปลี่ยนผ้าครอง, เพื่อให้เกิดความสามัคคีในหมู่สงฆ์ ได้ช่วยกันตัดเย็บจีวรเป็นผ้ากฐิน, เพื่อให้พระภิกษุได้รับอานิสงส์ 5 ประการ
ผ้ากฐินตามพระวินัยควรเป็น "ผ้าขาว" ทำจากเปลือกไม้ ฝ้าย ไหม ป่าน ขนสัตว์ หรือผ้าผสมกัน ไม่ว่าจะเป็นผ้าใหม่ ผ้าเทียมใหม่ ผ้าเก่า ผ้าเปื้อนฝุ่น ผ้าทิ้งตามตลาด อย่างใดอย่างหนึ่งก็ใช้ได้ (ปัจจุบันใช้จีวรสำเร็จรูปแต่ต้องตัดเย็บให้ถูกต้องตามพระธรรมวินัย)
ผ้าไตร 3 ผืน ไม่ว่าจะเป็นผืนใดผืนหนึ่งจะต้องเป็นผ้าขัณฑ์ (ขัณฑ์ = ตอน ท่อน ส่วน ชิ้น เช่น จีวรมีขัณฑ์ 5 คือมีผ้า 5 ชิ้น มาเย็บติดกันเป็นผ้าผืนเดียวกัน)
ถ้าวัดไหนที่ไม่มีผู้ใดมาถวายผ้ากฐิน แก่ภิกษุในวัดเพื่อมอบให้แก่ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งในวัดที่มีคุณสมบัติตามกำหนด ภิกษุในวัดทั้งหมดก็จะไม่ได้อานิสงส์กฐิน 5 ประการ
ภิกษุผู้ครองผ้ากฐิน ควรเป็นภิกษุผู้ได้รับการอุปสมบทด้วย "ญัตติจตุตถกรรม" โดยถูกต้องตามพระธรรมวินัย, ต้องเป็นผู้รู้ธรรม 8 ประการ, ต้องเป็นพระภิกษุไม่ต้องโทษ ไม่ต้องอาบัติ
วัดใดหากภิกษุในวัดเดียวกันทะเลาะกัน ยังไม่คืนดีต่อกัน ยังโกรธกัน ไม่พูดดีต่อกัน เป็นสังฆราชี วัดนั้นไม่มีสิทธิ์รับกฐิน เพราะจะเป็นกฐินเดาะ ไม่ได้อานิสงส์กฐิน
วัดใดมีพระภิกษุไม่ครบ 5 รูป จะไม่มีสิทธิ์รับผ้ากฐิน คือต้องมีพระภิกษุในวัดเดียวกันครบ 5 รูป (เป็นอย่างน้อย) จำพรรษาครบ 3 เดือนโดยไม่ขาดพรรษา จึงจะกรานกฐินได้
ถ้าวัดใดต้องการเงินอย่างเดียว, ต้องการทั้งกฐินและเงิน กฐินเดาะไม่เป็นกฐิน
การบอกบุญ โดยแจ้งวัตถุประสงค์ เชิญร่วมบุญกฐินเพื่อสร้างศาสนวัตถุ เช่น สร้างเจดีย์, โบสถ์, วิหาร, หอระฆัง ฯลฯกฐินเดาะ การแจ้งข่าวกฐินควรทำใบแจ้งทอดกฐิน พร้อมกำหนดการโดยเฉพาะ ไม่เกี่ยวกับเรื่องสร้างวิหารทานใด ๆ ถ้าวัดนั้นมีเจ้าภาพสร้างวิหารทานด้วย ควรทำใบแจ้งแยกต่างหาก แยกออกจากใบกฐิน
กฐินเป็นกอง ๆ แจ้งว่ากองละเท่านั้นเท่านี้ เป็นกฐินเดาะ แต่ถ้าเจตนาเพื่อซื้อเครื่องกฐิน สามารถทำได้
การประกาศขอกฐิน โดยพระภิกษุในวัดรูปใดรูปหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นทางวาจาโดยตรง หรือโฆษณาทางสื่อต่างๆ เช่นวิทยุ, โทรทัศน์, หนังสือพิมพ์ ฯลฯ ให้มาทอดกฐินที่วัดตน กฐินนั้นเดาะไม่เป็นกฐินเพราะผิดพระวินัย

 

ครับ ที่จริง กฐินที่ถูกต้องตามพระธรรมวินัยต้องเป็นไปตามกระทู้ข้างบน ถ้าทำกันผิดก็จะไม่ได้อานิสงส์สมบูรณ์เพราะเป็นกฐินเดาะ

ทำไมปัจจุบันนี้กลับเน้นว่าได้เงินเท่าไหร่ ๆ ยึดตัวเงินเป็นหลัก ไม่ได้ให้ความสำคัญที่ผ้ากฐินเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะว่าไปตีค่าว่าผ้าไตรจีรวรอย่างดีก็ราคาสามพันถึงห้าพันบาท แต่เงินกฐินที่ได้ในหลาย ๆ ที่มีตั้งแต่หลักแสน เป็นหลักหลายล้าน ถึงสิบ ๆ ล้านก็มี

วิธีแก้ไขให้ถูกต้องตามพระธรรมวินัยต้องทำอย่างไรดีครับ?

เพื่อให้ทั้งคนทอดและพระได้อานิสงส์สมบูรณ์ถูกต้อง / แสดงว่าปัจจัยอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ผ้ากฐินผืนหลัก ก็ จัดให้เป็นบริวารกฐินไป หรือไม่ก็ต้องระบุลงไปเป็นบุญต่างหาก เช่น วิหารทาน

ขอท่านผู้รู้ช่วยให้ความกระจ่างด้วยครับ

 

ดีมากค่ะได้ความรู้อีกเยอะเลยคนพุทธยังไม่รู้อีกมาก..อานิสงฆ์แรงนะคะชาวพุทธจะได้ทำถูกต้องตามหลักของศาสนา...บ้างไม่มากก็น้อยก็ยังดี..

 

โดยส่วนตัวไม่ได้มองว่ากฐิน เป็นเรื่องผ้าล้วนๆ หรืออะไรนะครับ
แต่มองว่าเป็นการรวมศรัทราของพุทธบริษัท เป็นงานบุญงานกุศล
ที่ปีหนึ่ง มีวาระเดียว ญาติ โยมมากมายก็ปราถนา จะร่วมบุญกันมาก
ก็ร่วมบุญด้วยหลายสิ่งหลายอย่าง ตามที่จะหามาได้ด้วยความบริสุทธิ์
เจตนาของผู่ร่วมบุญ ก็ดีงาม สิ่งของก็ดีงาม พระที่รับกฐินก็ดีงาม
อานิสงค์น่าจะสมบูรณ์จากสามข้อนี้นะ ตามความเข้าใจผมนะ
และโลกปัจจุบัน ก็มีการจับจ่ายใช้สอย ก็ต้องใช้เงินแลกเปลี่ยนมา
การทอดกฐินมีเงินเป็นส่วนร่วมก็ไม่น่าแปลก อยู่ที่ว่าได้เงินมาแล้ว
ทางวัดเอาไปทำอะไรให้เหมาะสมหรือไม่มากกว่า ถ้าทางวัดเอาเงิน
มาสร้างโบสถ์ วิหาร ก็ถือว่าได้บุญ วิหารทานต่ออีก
เรา ท่านก็ต่างปรารถนาในผลบุญอันดีเลิศจากกฐิน
ก็ถือว่าเป็นการถวายในหมู่คณะสงฆ์ ปีหนึ่งมีครั้งเดียว
จำกัดด้วยวาระ อานิสงค์จึงมากกว่าสังฆทานปกติ

สาธุ สาธุ สาธุ โมทนา บุญนะ

ขอให้ทำบุญด้วยความสบายใจ เบิกบาน นะครับ

 

โดยส่วนตัวแล้ว ผมเห็นด้วยนะครับ
ถึงกาล ที่จะทอดกฐิน ถ้าไม่มีผ้า ไม่เป็นกฐิน
แต่ที่ผมมองคือ ของอื่นที่ไม่ใช่ผ้าไตรจีวร ผมถือว่าเป็นบริวารกฐินครับ
จะผิดถูกอย่างไร ขอผู้รู้ชี้แนะเพิ่มเติมด้วยนะครับ

 

ถ้าทำนอกเหนือจากพระธรรมวินัย อานิสงค์จะเหลือแค่ วิหารทาน หรือสังฆทาน เท่านั้น อานิสงค์ใหญ่จากบุญกฐินก็จะไม่ได้ เพราะพระก็จะอดได้อานิสงค์ 5 ประการ ญาติโยมก็อดได้บุญใหญ่จาก กฐินซึ่ง 1ปีมีแค่ครั้งเดียว
บริวารกฐิน หมายถึง สิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่จัดเตรียมไปถวายวัดร่วมกับองค์กฐิน หรือผ้ากฐิน โดยถือว่าเป็นของบริวารหรือเป็นองค์ประกอบของผ้ากฐิน เรียกว่า เครื่องกฐิน ก็ได้ บริวารกฐินเป็นสิ่งของที่จัดถวายวัดในวันทอดกฐินตามธรรมเนียม ส่วนใหญ่จะเป็นของจำเป็นสำหรับภิกษุใช้สอย เช่น เสื่อ หมอน มุ้ง กาต้มน้ำ กระติกน้ำ และของสำหรับใช้สอยร่วมในวัด เช่น ยารักษาโรค เครื่องครัว เครื่องมือก่อสร้างซ่อมแซมวัด เครื่องใช้ไฟฟ้า ตลอดถึงเครื่องมือทำความสะอาดวัด สิ่งของเหล่านี้นิยมจัดไปถวายวัดที่ไปทอดกฐินทุกแห่ง แม้แต่กฐินหลวงก็จัดสิ่งของเหล่านี้ไปถวายด้วยเหมือนกัน บริวารกฐินนับรวมถึงปัจจัย (เงิน) ผ้าที่นอกจากจากผ้ากฐินและผ้าป่าที่นำไปทอดร่วมกับกฐิน ซึ่งเรียกว่า ผ้าป่าหางกฐินด้วย

 

ขอขอบคุณมากครับเจ้าของกระทู้ เป็นความรู้ที่ดี ขออนุโมทนา

 

ใช่ครับ ตามนั้น

แต่ สาธุชน ยังไม่เข้าตามวัตถุประสงค์นั้น ตามที่ควรจะเป็น