ตัดไม้ข่มนาม พระอานนท์

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๗ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๗
จุลวรรค ภาค ๒





ปรับอาบัติทุกกฏแก่พระอานนท์
[๖๒๒] ครั้งนั้น พระเถระทั้งหลายได้กล่าวกะท่านพระอานนท์ว่า ท่านอานนท์ ข้อที่ท่านไม่ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า ก็สิกขาบทเหล่าไหน เป็นสิกขาบทเล็กน้อย นี่เป็นอาบัติทุกกฏแก่ท่าน ท่านจงแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
ท่านพระอานนท์กล่าวว่า ท่านเจ้าข้า เพราะระลึกไม่ได้ ข้าพเจ้าจึงมิได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า สิกขาบทเหล่าไหน เป็นสิกขาบทเล็กน้อย ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุที่ไม่ได้ทูลถามนั้นว่าเป็นอาบัติทุกกฏ แต่เพราะเชื่อท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้ายอมแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
พระเถระทั้งหลายกล่าวต่อไปว่า ท่านอานนท์ ข้อที่ท่านเหยียบผ้าวัสสิกสาฎกของพระผู้มีพระภาคเย็บ แม้นี้ก็เป็นอาบัติทุกกฏแก่ท่าน ท่านจงแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
ท่านพระอานนท์กล่าวว่า ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าเหยียบผ้าวัสสิกสาฎกของพระผู้มีพระภาคเย็บโดยมิได้เคารพก็หามิได้ ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุที่เหยียบนั้น ว่าเป็นอาบัติทุกกฏ แต่เพราะเชื่อท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้ายอมแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
พระเถระทั้งหลายกล่าวต่อไปว่า ท่านอานนท์ ข้อที่ท่านให้มาตุคามถวายบังคมพระสรีระของพระผู้มีพระภาคก่อน พระสรีระของพระผู้มีพระภาคเปื้อนน้ำตาของพวกนางผู้ร้องไห้อยู่ แม้นี้ก็เป็นอาบัติทุกกฏแก่ท่าน ท่านจงแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
ท่านพระอานนท์กล่าวว่า ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าคิดว่ามาตุคามเหล่านี้อย่าได้อยู่จนเวลาพลบค่ำ จึงให้พวกมาตุคามถวายบังคมพระสรีระของพระผู้มีพระภาคก่อนข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุที่ให้มาตุคามถวายบังคมพระสรีระของพระผู้มีพระภาคนั้น ว่าเป็นอาบัติทุกกฏ แต่เพราะเชื่อท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้ายอมแสดงอาบัตินั้น
พระเถระทั้งหลายกล่าวต่อไปว่า ท่านอานนท์ ข้อที่เมื่อพระผู้มีพระภาคทรงทำนิมิตอันหยาบ กระทำโอภาสอันหยาบอยู่ ท่านไม่ทูลอ้อนวอนพระผู้มีพระภาคว่า ขอพระผู้มีพระภาค จงทรงดำรงอยู่ ตลอดกัป ขอพระสุคตจงทรงดำรงอยู่ตลอดกัป เพื่อประโยชน์แก่ชนมาก เพื่อความสุขแก่ชนมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุข แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย แม้นี้ ก็เป็นอาบัติทุกกฏแก่ท่าน ท่านจงแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
ท่านพระอานนท์กล่าวว่า ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าถูกมารดลใจ จึงไม่ได้ทูลอ้อนวอนพระผู้มีพระภาคว่า ขอพระผู้มีพระภาคจงทรงดำรงอยู่ตลอดกัป ขอพระสุคตจงทรงดำรงอยู่ตลอดกัป เพื่อประโยชน์แก่ชนมาก เพื่อความสุขแก่ชนมากเพื่ออนุเคราะห์แก่สัตว์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุนั้นว่าเป็นอาบัติทุกกฏ แต่เพราะเชื่อท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้ายอมแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
พระเถระทั้งหลายกล่าวต่อไปว่า ท่านอานนท์ ข้อที่ท่านได้ทำการขวนขวายให้มาตุคามบวชในพระธรรมวินัย ที่พระตถาคตทรงประกาศแล้ว แม้นี้ก็เป็นอาบัติทุกกฏแก่ท่าน ท่านจงแสดงอาบัติทุกกฏนั้น
ท่านพระอานนท์กล่าวว่า ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าทำการขวนขวายให้มาตุคามบวชในพระธรรมวินัยที่พระตถาคตทรงประกาศแล้วด้วยคิดว่าพระนางมหาปชาบดีโคตมีนี้ เป็นพระเจ้าแม่น้ำของพระผู้มีพระภาค เป็นผู้ประคับประคอง เลี้ยงดูทรงประทานขีรธาราแก่พระผู้มีพระภาคเมื่อพระพุทธมารดาทิวงคต ได้ยังพระผู้มีพระภาคให้เสวยถัญญธารา ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุนั้นว่าเป็นอาบัติทุกกฏ แต่เพราะเชื่อท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้ายอมแสดงอาบัติทุกกฏนั้น ฯ


เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๗ บรรทัดที่ ๗๔๙๒ - ๗๕๓๕. หน้าที่ ๓๑๐ - ๓๑๒.

 

พระมหากัสสปะมาจากวรรณะพราหมณ์

พระอานนท์มาจากวรรณะกษัตริย์ อีกทั้งยังเป็นพระญาติของพระพุทธองค์
และพระอานนท์เถระ ยังเป็นเอตทัคคะในทางผู้เป็นพหูสูตร

 

แล้วทำไมพวกที่สังคายนาในถ้ำยังต้องเหลือที่หนึ่งให้พระอานนท์
เพราะนั่นจะทำให้ศักดิ์ศรีเหนือกว่าพวกนอกถ้ำ
อีกทั้งยังได้รับการสนับสนุนจากพระเจ้าอชาตศัตรู
ฮูอาร์ยูพวกนอกถ้ำ

จริงๆที่ทางก็เยอะแยะ ทำไมไม่สังคายนาที่วัดเจ้าเชตุ
ที่พระพุทธองค์เสด็จประทับนานที่สุด และพื้นที่กว้่างขวางถึง80ไร่
ทำไมต้องแค่ 500 คน ทำไมคนอื่นๆต้องถูกกันออกไป



พระอานนท์น่าจะรู้ก่อนแล้วว่า ถ้าตกลงเข้าไปในถ้ำแล้วจะเจอกับอะไร
---ภาษาสมัยนี้ กูต้องโดนเล่นแน่
ท่านจึงทำใจขณะที่จะเอนกายลงนอนบนเตียง พอยกเท้าพ้นจากพื้นแต่ศีรษะยังไม่ทันถึงหมอน จิตของท่านก็หลุดพ้นจากอาสวะทั้งหลาย


เพราะท่านน่าจะเห็นว่าไม่เข้าถ้ำเสือ ใยจะได้ลูกเสือ
เข้าไปดูหน่อยข้างในจะทำอะไรกัน

 

เห็นได้ว่าสังคมสมัยนั้นยังไม่ได้ให้ความเท่าเทียมของชายหญิง
โดยเฉพาะ2ข้อหานี้ที่ถูกยัดให้พระอานนท์จากพวกในถ้ำ
ซึ่งท่านก็ตอบว่า ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุนั้นว่าเป็นอาบัติทุกกฏ

แปลว่าอะไรครับ ท่านเป็นพหูสตรูท่านย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่าท่านต้องอาบัตินั้นไหม
แต่ท่านยอมครับ

 

พระอานนท์เป็นผู้ที่ยอมเสียสละที่ยิ่งใหญ่ครับ

เพราะไม่เคยมีใครได้ฟังพุทธพจน์ทั้งหมดอย่างสมบูรณ์เท่าพระอานนท์
ทุกคนที่ได้ฟังก็เพียงส่วนหนึ่งที่ได้ฟังเมื่อพระพุทธองค์แสดงธรรมในแต่ละคราวไป
ท่านจึงยอมรับผิด ทั้งที่ไม่ผิด เพื่อเข้าไปตรวจเช็คว่าถูกต้องไหม
จรีิิงๆผมว่าใจท่านอยากจะอยู่กับพวกนอกถ้ำ

ไม่เช่่่นนั้นคงไม่ต้องครุ่นคิด จนทำใจได้ขณะที่กึ่งนั่งกึ่งนอน
คือกำลังเอนลงนอนนั่นเอง