พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙ ๙. อปายิมหวรรค

Kob · 22 ตุลาคม 2010

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1191335/[/MUSIC]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑

<CENTER>๙. อปายิมหวรรค

</CENTER><CENTER>๑. สุราปานชาดก</CENTER><CENTER>โทษของการดื่มสุรา
</CENTER>[๘๑] พวกผมได้ดื่มสุราแล้ว พากันฟ้อนรำขับร้อง และร้องไห้ พวกผมดื่มสุรา
อันกระทำให้เสียสติแล้ว ท่านอาจารย์ไม่ได้เห็น กลายเป็นเหมือนวานร
ไป.

<CENTER>จบ สุราปานชาดกที่ ๑.
</CENTER>

<CENTER>๒. มิตตวินทชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยจักรบดศีรษะ
</CENTER>[๘๒] ท่านเลยปราสาทแก้วผลึก ปราสาทเงิน และปราสาทแก้วมณีมาแล้ว
ท่านนั้นเป็นผู้ถูกจักรกรดบนศีรษะแล้ว บาปยังไม่สิ้นตราบใด ท่านยังมี
ชีวิตอยู่ ก็จักไม่พ้นจากจักรกรดตราบนั้น.

<CENTER>จบ มิตตวินทชาดกที่ ๒.
</CENTER>

<CENTER>๓. กาฬกัณณิชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยมิตร
</CENTER>[๘๓] บุคคลชื่อว่า เป็นมิตรด้วยการเดินร่วมกัน ๗ ก้าว ชื่อว่าเป็นสหายด้วย
การเดินร่วมกัน ๑๒ ก้าว และชื่อว่าเป็นญาติด้วยการอยู่ร่วมกันเดือนหนึ่ง
หรือกึ่งเดือน ส่วนผู้ชื่อว่ามีตนเสมอกันก็ด้วยการอยู่รวมกันยิ่งกว่านั้น
เราจะละทิ้งมิตร ชื่อว่ากาฬกัณณี ผู้ชอบกันมานาน เพราะความสุข
ส่วนตัวได้อย่างไร?

<CENTER>จบ กาฬกัณณิชาดกที่ ๓.
</CENTER>

<CENTER>๔. อัตถัสสทวารชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยคุณธรรม ๖ ประการ
</CENTER>[๘๔] บุคคลควรปรารถนาลาภอย่างเยี่ยม คือ ความไม่มีโรค ๑ ศีล ๑ ความรู้
ของท่านผู้รู้ทั้งหลาย ๑ การสดับฟัง ๑ ความประพฤติตามธรรม ๑ ความ
ไม่ท้อถอย ๑ คุณธรรม ๖ ประการนี้ เป็นประตู เป็นประธานแห่งประ-
โยชน์.

<CENTER>จบ อัตถัสสทวารชาดกที่ ๔.

</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๕. กิมปักกชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยโทษของกาม
</CENTER>[๘๕] ผู้ใดไม่รู้โทษในอนาคต มัวเสพกามอยู่ กามเหล่านั้นจะต้องล้างผลาญ
ผู้นั้นในเวลาให้ผล เหมือนผลแห่งต้นกิมปักกพฤกษ์ ทำให้คนผู้ที่บริโภค
ตายฉะนั้น.

<CENTER>จบ กิมปักกชาดกที่ ๕.
</CENTER>

</CENTER><CENTER><CENTER>๖. สีลวีมังสนชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยผู้มีศีล
</CENTER>[๘๖] ได้ยินว่าศีลเป็นคุณชาติงามเป็นเยี่ยมในโลก เชิดดูงูใหญ่มีพิษร้ายแรง
เป็นสัตว์มีศีล เหตุนั้น จึงไม่เบียดเบียนใคร.

<CENTER>จบ สีลวีมังสนชาดกที่ ๖.
</CENTER>

</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๗. มังคลชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยถือมงคลตื่นข่าว
</CENTER>[๘๗] ผู้ใดไม่ถือมงคลตื่นข่าว ไม่ถืออุกกาบาต ไม่ถือความฝัน ไม่ถือลักษณะดี
หรือชั่ว ผู้นั้นชื่อว่าล่วงพ้นโทษแห่งการถือมงคลตื่นข่าว ครอบงำกิเลส
เครื่องประกอบสัตว์ไว้ในภพที่เป็นคูกั้น ย่อมไม่กลับมาเกิดอีก.

<CENTER>จบ มังคลชาดกที่ ๗.
</CENTER>

<CENTER>๘. สรัมภชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยการพูดดี-พูดชั่ว
</CENTER>[๘๘] บุคคลพึงเปล่งวาจางามเท่านั้น ไม่พึงเปล่งวาจาชั่วเลย การเปล่งวาจางาม
ยังประโยชน์ให้สำเร็จ ผู้เปล่งวาจาชั่วย่อมเดือดร้อน.

<CENTER>จบ สารัมภชาดกที่ ๘.
</CENTER>

<CENTER>๙. กุหกชาดก

</CENTER><CENTER>พูดดีได้เงินได้ทอง
</CENTER>[๘๙] ได้ยินว่า วาจาของท่านผู้พูดคำอ่อนหวานเป็นวาจาไพเราะ ท่านข้องอยู่
เพราะหญ้าเพียงเส้นเดียว แต่นำเอาทอง ๑๐๐ ลิ่มไปไม่ขัดข้อง.

<CENTER>จบ กุหกชาดกที่ ๙.
</CENTER>

</CENTER><CENTER><CENTER>๑๐. อกตัญญูชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยคนอกตัญญู
</CENTER>[๙๐] ผู้ใดอันคนอื่นทำความดี ทำประโยชน์ให้ในกาลก่อน แต่ไม่รู้สึกคุณ เมื่อมี
กิจเกิดขึ้นในภายหลัง ย่อมไม่ได้ผู้ช่วยเหลือ.

<CENTER>จบ อกตัญญูชาดกที่ ๑๐.

</CENTER><CENTER>จบ อปายิมหวรรคที่ ๙.

</CENTER><CENTER class=l>-----------------------------------------------------

</CENTER><CENTER>รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ
</CENTER>๑. สุราปานชาดก ๒. มิตตวินทชาดก
๓. กาฬกัณณิชาดก ๔. อัตถัสสทวารชาดก
๕. กิมปักกชาดก ๖. สีลวีมังสนชาดก
๗. มังคลชาดก ๘. สารัมภชาดก
๙. กุหกชาดก ๑๐. อกตัญญูชาดก.

ที่มา
</CENTER>