มองธรรมถูกทางมีสุขทุกที่ (1).."เยี่ยมพระพุทธบิดา"

มองธรรมถูกทางมีสุขทุกที่ (1) เยี่ยมพระพุทธบิดา

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต ป.ธ.9)



เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า และเสด็จออกจาริกไปประกาศธรรม จนในปีที่ 2 ได้มาประทับอยู่ที่พระเวฬุวัน ในเขตพระนครราชคฤห์ พระเจ้าสุทโธทนะทรงทราบสถานที่ประทับของพระราชโอรส จึงทรงส่งอำมาตย์มาทูลเชิญพระพุทธเจ้าเสด็จไปทรงเยี่ยมพระพุทธบิดา ที่พระนครกบิลพัสดุ์

อำมาตย์หลายชุดเดินทางไปแล้วเงียบหาย จนกระทั่งในที่สุดพระเจ้า สุทโธทนะทรงส่งอำมาตย์ใหญ่ชื่อว่ากาฬุทายีไปทำหน้าที่นี้ จึงประสบความสำเร็จ

ท่านกาฬุทายีเดินทางถึงเมืองราชคฤห์ ได้ฟังธรรม บรรลุผลสูงสุดเป็นพระอรหันต์และอุปสมบทแล้ว พอดีถึงกลางเดือน 4 ท่านเห็นว่าเป็นระยะสิ้นฤดูหนาว เข้าสู่วสันตกาล คือฤดูใบไม้ผลิ อันเหมาะที่จะเดินทาง จึงเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า กล่าวคำร้อยกรองอัญเชิญเสด็จ โดยพรรณนาหนทางดำเนินจากเมืองราชคฤห์สู่เมืองกบิลพัสดุ์

คำประพันธ์อัญเชิญเสด็จของท่านพระกาฬุทายี ตอนหนึ่งว่าดังนี้

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ บัดนี้ถึงฤดูที่ประดาต้นไม้ ซึ่งได้ผลัดใบเก่าทิ้งไป ต่างผลิดอกออกผลใหม่ ดอกสีแดงจัดจ้า สดใสวะวาวราวกะมีเปลวส่องประกาย ข้าแต่องค์พระมหาวีระ เป็นกาละอันเหมาะแล้วที่จะทรงอนุเคราะห์หมู่พระญาติวงศ์

ข้าแต่องค์พระวีระเจ้า หมู่ไม้ทั้งหลายมีดอกบานสะพรั่ง น่ารื่นรมย์ใจ ส่งกลิ่นหอมฟุ้งตลบไปทั่วทิศโดยรอบ ทิ้งใบเก่าแล้ว กำลังออกผลใหม่ เป็นกาลสมัยอันเหมาะที่จะเสด็จจากที่นี้ออกทรงดำเนิน

ไม้ต้นมีผลขนาดย่อม อย่างมะพลับ และมะหาด รสชื่นใจ มีเปลือกสีเหลืองสวยดังสีทอง หาได้ตลอดทุกเวลา ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงมหายศชัย บัดนี้เป็นกาลสมัยอันเหมาะที่จะเสด็จครรไล

ไม้ผลนานาชนิด ที่เป็นคล้ายอย่างนี้ มากมายเป็นอเนก มีผลห้อยย้อยระย้าอยู่ทั้งสองข้างทาง ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงยศใหญ่ บัดนี้เป็นเวลาที่ควรจะเสด็จครรไล

จำปา ช้างน้าว กากะทิง ส่งกลิ่นหอม ยามลมรำพายพัด ยอดที่มีดอกสะพรั่ง เด่นตา ดังว่ามีใจอาทร พากันน้อมกิ่งกรลงมา นบถวายบูชาด้วยกลิ่นสุคนธ์ ข้าแต่พระผู้ทรงมหายศชัย บัดนี้เป็นเวลาที่ควรจะเสด็จครรไล

เหล่านกแก้ว นกสาลิกา มีสีสันงามวิจิตร รูปสวย เสียงไพเราะ บินขึ้นบินลงไปมา กลุ้มรุมยอดไม้ ขันร้องอยู่สองข้างทาง พากันส่งเสียงกู่กันไปกู่กันมา บัดนี้เป็นเวลาที่พระองค์จะได้ทรงเห็นพระชนกแล้ว

ประดาสระน้ำ ทะเลสาบ มีฟากฝั่งชายท่างามราบเรียบ น่ารื่นรมย์ ดารดาษไปด้วยทรายสีขาว เต็มเปี่ยมด้วยน้ำที่มีรสสดชื่น เป็นที่ซึ่งหมู่ชนลงไปอาบและดื่มกิน งามโดดเด่นอยู่เสมอแก่สายตา เป็นสมัยอันเหมาะที่จะทรงทัศนาพระประยูรญาติ

ถึงที่นั่น ถึงที่โน่น ก็มีสระโบกขรณี ที่ดารดาษด้วยดอกบุณฑริก ดาษดื่นด้วยดอกปทุม อยู่ทั้งสองข้างทาง สวยงาม มีน้ำที่ชนทั้งหลายลงไปสรงสนานได้ เป็นกาลสมัยอันเหมาะที่จะเสด็จไปทรงเยี่ยมเยียนพระประยูรญาติแล้ว

ทั้งสองข้างแห่งหนทางดำเนิน ประชาชนที่อยู่กันเป็นชุมชนคับคั่ง เป็นคาม เป็นนิคม มีศรัทธา มีความเลื่อมใส นับถือพระรัตนตรัย ประชาชนเหล่านั้นก็จะได้สัมฤทธิ์ความคิดหวังอย่างสมบูรณ์ด้วย เป็นกาลสมัยอันเหมาะแล้วที่จะเสด็จไปทรงเยี่ยมพระญาติวงศ์

พระพุทธเจ้าทรงสดับคำอาราธนาเป็นพจนประพันธ์อันไพเราะ รวมทั้งหมดประมาณ 60 คาถา จบแล้วก็ได้ทรงรับนิมนต์ แล้วเสด็จดำเนินทางไกลไปทรงเยี่ยมพระพุทธบิดาและพระญาติวงศ์ ที่เมืองกบิลพัสดุ์ นำความเจริญธรรมเจริญปัญญาและสันตินิรามิสสุขมาประทานแก่ถิ่นฐานพระชาติภูมิ ในปีที่ 2 แห่งการบำเพ็ญพุทธกิจ สัมฤทธิ์พระราชประสงค์ของพระเจ้า สุทโธทนะ

เมื่อใจสะอาด ธรรมชาติมีสุขให้

พระพุทธเจ้าทรงมีพระวิสุทธิคุณ คือความบริสุทธิ์ อย่างที่เราพูดกันคลุมๆ ว่า ไม่มีกิเลส เช่น ไม่มีความโกรธความเกลียด ไม่ติดลาภติดยศ พระหฤทัยไม่ขุ่น ไม่เคือง ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่ติดค้างกับความคิดที่จะเป็นนั่นจะเอานี่ เป็นต้น พระทัยของพระองค์จึงปลอดโปร่ง โล่งเบา และสดใส เบิกบาน อยู่เสมอ

เมื่อไม่มีความคิดติดกิเลสอย่างที่ว่านั้น พระพุทธเจ้าจะประทับอยู่ที่ไหน พระหฤทัยและพระปรีชาญาณของพระองค์ก็เหมือนเปิดรับ หรือถึงกันทันทีกับทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ชิดใกล้หรือรายรอบพระองค์ ไม่มีอะไร โดยเฉพาะความคิดติดกิเลสของตนเอง ที่จะปิดบังขวางกั้น หรือจะทำให้เลี่ยงหลีกหลบข้ามไปเสีย ถ้าเป็นมนุษย์หรือชีวิตอื่น ก็รู้เข้าใจมองเห็นสุขทุกข์และสภาพชีวิตของเขา ถ้าเป็นธรรมชาติทั่วไป ก็ทราบและซึ้งถึงความงามความสัมพันธ์อันละเอียดละเมียดละไมอย่างทั่วตลอด และนี้ก็เป็นการเข้าถึงความสุขอย่างประณีตด้านหนึ่ง

http://www.matichon.co.th/khaosod/v...ionid=TURNd053PT0=&day=TWpBd09TMHdNeTB5TVE9PQ==