เรื่องเด่น หลวงพ่อชอบทำบุญหมดตัว

หลวงพ่อชอบทำบุญหมดตัว

"เอ๊ะ หลวงพ่อทำกรรมอะไรไว้ แม้แต่หมอจะฉีดยาก็ต้องถวายสตางค์ก่อนครับ"

ไอ้กรรมประเภทนี้ต้องถามพระพุทธเจ้าท่าน

"แหม อยาก ได้กรรมประเภทนี้จัง"

อย่าเลย ต้องป่วยทุกวัน เอ..เวลาหมอจ่ายมากๆก็น่าป่วยเหมือนกันนะ บางทีหมอต้องขับรถจากนี่ไปวัดท่าซุง ไปถึงปั๊บก่อนจะลงมือตรวจรักษา หมอจ่ายตังค์ มันเป็นระเบียบ (หัวเราะ)

เออ ถ้าพูดถึงเรื่องนี้นะ ถ้าพูดถึงชาติก่อนฉันก็นึกไม่ออก ถ้าพูดถึงชาตินี้อาจจะมีผลอยู่ เพราะว่าตั้งแต่เด็กๆมา ฉันชอบทำบุญหมดตัว แต่กางเกงไม่ได้แก้นะ คือถ้าจะทำบุญก็ทำบุญโละ พอตอนบวชก็เหมือนกัน ถ้าใครถวายผ้าไตรจีวรดีๆ ฉันเอาไปทอดกฐินผ้าป่าหมด

ฉันใช้ผ้าเก่าๆเรื่อยมานะ แล้วต่อมาเริ่มเป็นนักเทศน์ อายุ 20 เศษๆ ใช่ไหม เทศน์นี่ปีหนึ่งได้ผ้าไตรปีละ 200 กว่า แต่ว่าวันเข้าพรรษา ฉันต้องซื้อผ้าไตรใช้

"ทำไมละครับ"

แจก แจกพระที่มีจีวรเก่า ในกรุงเทพฯนี่พระจีวรเก่าเยอะ ใช่ไหม หายาก เราก็สังเกตดู วันอุโบสถก็ตาม วันมีเทศน์ที่วัดก็ตาม พระต้องใช้ผ้าชุดดีที่สุด ถ้าวันนั้นยังเก่าอยู่เราก็จำไว้ ไม่ใช่วัดประยูรวงศ์และวัดอนงค์นะ วัดอื่นด้วยนะ พอจะถึงเวลาจวนเข้าพรรษาก็เรียกมาถวายผ้าไตร ก็เก็บไว้ใช้เอง 2 ไตร แต่วันเข้าพรรษาต้องหมดทุกปี พวกมาขออีก เสร็จ ผลที่สุดก็ต้องไปซื้อจีวรใช้ทุกปี

มาจนกระทั่งอายุ 44 อีตอนนั้นจะมาซื้อจีวรที่เสาชิงช้า เจอะญาติโยมที่มาส่งปิ่นโต เข้า ถาม คุณจะไปไหน บอกซื้อผ้าไตร โยมเขาถาม คุณเทศน์ได้ผ้าไตรตั้งเยอะแยะไปไหนหมด บอก ไม่ได้ขายนะโยมนะ แจกพระหมด นี่ไม่มีผ้าจะห่ม เก็บไว้ 2 ไตรก็มาขออีกจึงต้องซื้อ

ตั้งแต่ปีนั้นมาไม่ต้องซื้อ โยมซื้อให้ คือเขารู้หลายคน ต่างคนต่างช่วยกัน ซื้อมาอีก แจกอีก แล้วก็สตางค์ก็เหมือนกัน เทศน์มาไม่มีสตางใช้ต้องเลี้ยงพระเณรตั้ง 40 กว่า ในกรุงเทพฯ พระเณรท่านก็บิณฑบาตพอแต่เช้า อาหารเพลก็ต้องทำ

ก็รวมความว่าเทศน์มาไม่เหลือ พอถึงเข้าพรรษาก็เป็นหนี้เขา ออกพรรษาก็รับเทศน์ชำระหนี้ต่อไป ก็เป็นอันว่าเรื่องหนี้เป็นมานาน

"อ๋อ หลวงพ่อชอบเป็นหนี้ก่อนแล้วผ่อนทีหลัง"

ก็ไม่ชอบเป็นหรอก มันจำเป็นต้องเป็น เพราะเวลานั้นญาติโยมก็หนีเรื่องสงครามไงล่ะ ออกบ้านนอกกันมาก บิณฑบาตก็ไม่ได้ ส่วนใหญ่เป็นพระทางภาคอีสาน ท่านมาไม่มีญาติโยมใช่ไหม ไปดูๆเช้ามีอาหารฉันแต่เพลไม่มี ก็เลยบอกมาฉันรวมกับผมก็แล้วกัน แต่ลำพังเราเหลือกิน เอาพระมาไว้เลยไม่พอกิน ฉันเข้าใจว่าเหตุที่ทำบุญโละๆ จึงได้ผล

"เอ๊ะ เดี๋ยวถ้าใครมาใส่ย่ามหลวงพ่อนะ หลวงพ่อจะโละหรือเปล่าครับ ?"

ตอนนี้เป็นตอนรับแล้ว รับโละ แต่ตอนนี้ก็โละเหมือนกัน สังเกตดูให้ดีซิว่าที่วัดนี่ปกติอาหารเพลต้องทำ แล้วประการที่สอง ค่ากระแสไฟฟ้าเมื่อก่อนจ่ายเดือนละแสนกว่า แต่ตอนนี้จ่ายต่ำไปแล้วนะราว 6-7 หมื่น ก็อยู่ในภาระของฉัน แล้วก็เด็กอีก 300 กว่าอยู่ในข้าพเจ้า แต่ว่าไอ้การทั้งหมด ไม่ได้ทำเพื่อหวังผลชาติปัจจุบันนะ

พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า "ทำให้มันเสียทุกอย่างให้มันครบถ้วน เราไม่ต้องทำอีก ทำเพื่อไปอยู่ในที่ไม่ต้องทำ"

แต่ทุกอย่างลูกหลานก็ร่วมด้วยหมด ถ้าไม่ได้พวกนี้จะเอาที่ไหนไปทำใช่ไหมล่ะ เป็นอันว่าเราทำนำ เขาไม่มีโอกาส เราทำนำเขาได้เลย เพราะทรัพย์ของเขา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่ายังไม่จบ (คือหลวงพ่อยังคงนำทำไม่จบ)

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 104 เดือนตุลาคม 2532 หน้า 18-19)