อาถรรพณ์ "วิญญาณ" พันปี !!!

...........คุณลุงสน ขามแก้ว อดีตพ่อพิมพ์ของชาติ ได้เล่าถึงประสบการณ์ "สัมผัส" กับสิ่งที่เรียกว่า " วิญญาณ" ให้ฟังว่า ตอนที่แกจบครูมาใหม่ๆ ทางกระทรวงฯ ส่งให้ไปสอนที่ อ.จอมบึง จ.ราชบุรี ครั้งแรกที่เห็นสภาพของโรงเรียน แกถึงกับเข่าอ่อน…
"สภาพของโรงเรียนมันดูไม่ได้เลย หลังคาโหว่ ฝาห้องมีก็เหมือนไม่มี ตอนแรกที่เห็นสภาพของโรงเรียน ลุงแทบร้องไห้ นึกด่าผู้ใหญ่ในใจ ที่อื่นมีถมเถไป ทำไมส่งเราให้มาอยู่ที่นี่ ตอนนั้นปลงไม่ตกจริงๆ"
"ทำไมลุงไม่ขอย้ายตัวเองล่ะครับ?"
"จะให้ย้ายไปไหน มันไม่มีที่ลง หากไม่มาที่นี่ก็ต้องรอบรรจุ ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้สอนหนังสือ แต่ที่โกรธเพราะเราวาดภาพโรงเรียนไว้หรูเกินไป พอมาเห็นของจริง มันไม่ได้เศษหนึ่งส่วนร้อย มันทำใจไม่ได้หรอก"
ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่โรงเรียนปิดภาคพอดี ภายในโรงเรียนจึงไม่มีเด็กนักเรียน ลุงสนจึงเดินทางไปที่บ้านครูใหญ่เพื่อที่จะไปเอากุญแจบ้านพักครู
"พอครูใหญ่เห็นหน้าลุง แกดีใจมาก ตรงเข้ามาจับไม้จับมือ ชวนกินข้าวกินปลา มันดูเป็นกันเอง เหมือนว่าเราเป็นญาติสนิท ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พอกินข้าวเสร็จลุงก็ขอตัวไปพักผ่อน ครูใหญ่บอกให้ลุงพักอยู่กับแก ไม่ต้องไปนอนที่บ้านพักครูหรอก แต่ลุงรู้สึกเกรงใจ ไปพักกับคนอื่นมันอึดใจ
อีกอย่างเราเป็นคนกินเหล้า หากครูใหญ่เห็นมันเป็นภาพที่ไม่ดี แต่ครูใหญ่ไม่ยอมท่าเดียว
แกยังคงยืนยันว่าครูสนต้องนอนที่บ้านผม บ้านผมมีห้องว่างตั้งหลายห้อง"


"แสดงว่าที่บ้านพักครูจะต้องมีอะไรบางอย่าง?"
"ลุงก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน ในที่สุดก็เลยถามครูใหญ่ไปตามตรงว่า ทำไมไม่ให้ผมไปนอนที่บ้านพักครู ครูใหญ่ทำท่าอึกอักอยู่พักหนึ่ง แล้วก็ยอมเล่าความจริงให้ฟังว่า ที่บ้านพักครูเคยมีครูผู้หญิงอกหักเรื่องความรัก เธอพลาดท่าถูกชาวบ้านข่มขืนจนตั้งท้อง ในที่สุดเลยตัดสินใจผูกคอตาย ผีของเธอเฮี้ยนมาก พวกครู พวกเด็กนักเรียนและภารโรงถูกหลอกเป็นประจำ"
"คุณลุงก็เลยเปลี่ยนใจ?"
"ของแบบนี้มันน่าลองซะเมื่อไหร่ คืนนั้นลุงก็เลยนอนที่บ้านของครูใหญ่ ตกดึกขณะที่ลุงกำลังเคลิ้มๆ อยู่นั้น ลุงมีความรู้สึกเหมือนว่ามีคนมานอนอยู่ที่ข้างๆ ลุงก็เลยหันไปมอง แต่มันก็ไม่มีอะไร ตอนนั้นรู้สึกปวดท้องฉี่ ห้องน้ำก็ต้องลงจากเรือนใหญ่ เดินไปหลังบ้าน ซึ่งคืนนั้นพระจันทร์เต็มดวง มันก็ไม่มืดมาก พอฉี่เสร็จก็กลับขึ้นเรือน ตอนที่เปิดประตูห้องจะเข้าไปนอน ลุงเห็นผู้หญิงแก่ ผมขาวโพลนหมดทั้งหัว นั่งอยู่กลางห้อง ตอนนั้นตกใจและกลัวจนบอกไม่ถูก เราก็เลยตะโกนว่าช่วยด้วยผีหลอก"
"ทำไมคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นผีล่ะครับ?"
"แล้วจะให้ลุงคิดว่าเป็นอะไร ในเมื่อบ้านของครูใหญ่มีแกอยู่คนเดียว เมียของแกไปเยี่ยมบ้านแม่ที่ต่างจังหวัด และเมียของครูใหญ่คงจะไม่ใช่หญิงชรา ผมขาวโพลนอย่างนั้นแน่ ตอนนั้นครูใหญ่ก็ตื่นขึ้นมา เขาถามลุงว่าเป็นอะไรไป ลุงก็ชี้มือไปที่ผีนั่งอยู่ แต่มันก็ไม่มีอะไร ครูใหญ่บอกว่าลุงคงจะตาฟาดไปเอง แต่ลุงยืนยันว่าลุงเห็นจริงๆ ตกลงลุงกับครูใหญ่ก็เลยนั่งคุยกันจนถึงเช้า ครูใหญ่ขอตัวไปรับแฟนที่บ้านแม่ จะกลับมาก็ตอนเย็นๆ นั่นแหละ ลุงก็เลยเฝ้าบ้านคนเดียว มันเหมือนลุงโชคดีที่บังเอิญเพื่อนของครูใหญ่แวะมาที่บ้าน ตอนนั้นครูใหญ่ออกไปแล้ว เพื่อนคนนั้นชื่อว่าพี่กิ่ง ลุงก็เลยถือโอกาสแนะนำตัวเองเสียเลย พี่กิ่งถามว่าลุงพักที่ไหน ลุงบอกว่าครูใหญ่ให้พักที่บ้านแก พี่กิ่งมองหน้าลุงแล้วพูดว่า คิดดีแล้วรึที่จะพักบ้านครูใหญ่ ไปพักบ้านพักครูดีกว่ามั้ง คราวนี้ลุงชักจะไม่แน่ใจ คิดว่ามันจะต้องยังไงๆ ลุงก็เลยถามพี่กิ่งว่า บ้านพักครูผีดุจริงเปล่า พี่กิ่งมองหน้าลุง แล้วบอกว่าเอาอะไรมาพูด ลุงก็เลยเล่าเรื่องที่ครูใหญ่เล่าให้ฟัง พอได้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบพี่กิ่งก็หัวเราะร่วน แกบอกว่าครูใหญ่โกหก บ้านพักครูไม่เคยมีใครตาย และจะเพิ่งสร้างได้ไม่ถึง 4 เดือน กลิ่นไม้ยังใหม่ยังหอมฉุยอยู่เลย ที่ผีดุน่ะไม่ใช่บ้านพักครูหรอก จริงๆ แล้วเป็นบ้านของครูใหญ่ต่างหาก พี่กิ่งเองยังเคยโดนผีหลอก ตอนที่มานอนที่บ้านหลังนี้"
...........ลุงสนบอกว่าเขาไม่ได้โกรธครูใหญ่ แม้ว่าส่วนลึกจะรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้างก็ตาม ลุงสนสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนแห่งนั้นเกือบ 10 ปี ก็ขอย้ายตัวเองมาสอนหนังสือที่จังหวัดนครปฐม ลุงสนบอกผมว่าหากต้องการจะฟังเรื่องราวเกี่ยวกับภูตผีปีศาจ ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ ต้องให้ลุงกิ่งเป็นคนเล่าให้ฟัง จากนั้นก็ได้เขียนที่อยู่ของลุงกิ่งให้ผม
"แกย้ายไปอยู่แถวๆ บ้านพงตึก ลองไปคุยกับแกซิ แกเป็นคนน่ารัก นิสัยดี และคุยสนุก"
แผนที่ซึ่งลุงสนเขียนให้ผม ค่อนข้างจะชัดเจน ผมใช้เวลาตามหาบ้านของลุงกิ่งไม่นานก็เจอ ลุงกิ่งตอนนี้อายุ 78 ปี แล้ว แต่ร่างกายยังดูแข็งแรงดี
"เรื่องของวิญญาณเป็นเรื่องล้ำลึก น้อยคนจะเข้าใจ อย่างกับแถวบ้านลุง ซึ่งเป็นที่ตั้งของโบราณสถานพงตึก ที่นี่เคยเป็นเมืองเก่ามาก่อน มีอายุพันกว่าปีมาแล้ว ตอนที่มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ลุงเองก็เคยเจอกับเหตุการณ์แปลกๆ บ้างเหมือนกัน บางครั้งก็เห็นคนเดินกันขวักไขว่ ลักษณะการแต่งตัวเหมือนคนโบราณ แต่ขนาดรูปร่างใหญ่โต ผิดกับคนสมัยนี้
สถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เคยมีคนขุดพบเครื่องใช้ของมีค่าเป็นจำนวนมาก แต่พวกเขาไม่สามารถเอาไปเป็นสมบัติส่วนตัว เพราะของมีค่าเหล่านั้นต้องคำสาป คนที่เอาไปสุดท้ายก็ต้องเอามาคืน หากคิดว่าจิตแข็ง เป็นคนไม่กลัวผี ไม่เชื่อว่าในโลกนี้มีผี ตอนกลางคืนลองมานั่งที่นี่ดูซิ"
คำพูดตลอดจนเสียงหัวเราะของลุงกิ่ง ทำให้ผมรู้สึกหนาวสะท้านขึ้นมาทันที และไม่คิดอยากจะลองของแต่อย่างใด !!!
การปรากฏของวิญญาณมีด้วยกันหลายรูปแบบ บางครั้งวิญญาณก็มาในรูปของกลิ่น บางครั้งวิญญาณก็มาในรูปของเสียง ประการสุดท้ายวิญญาณได้มาในรูปของคนปกติ
เมื่อไม่นานมานี้สถาบันค้นคว้าทางจิต ได้ค้นพบทฤษฏีเกี่ยวกับการปรากฏของวิญญาณในสมัยนี้ เป็นไปค่อนข้างยาก ซึ่งผิดกับสมัยก่อน สาเหตุมาจากระบบของเทคโนโลยีต่างๆ ซึ่งมีความทันสมัย อย่างเช่นคลื่นของโทรศัพท์มือถือ ก็เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้วิญญาณไม่มีโอกาส "สำแดง" พลังเหมือนอย่างแต่ก่อน
หลายคนอาจจะตั้งข้อสงสัย เพราะเหตุใดคลื่นโทรศัพท์มือถือ จึงมีความเกี่ยวพันกับวิญญาณ
ท่านผู้อ่านคงจะทราบกันแล้วว่า วิญญาณมีสถานะภาพเป็น "พลังงาน" รูปแบบหนึ่ง รูปแบบของพลังงานที่ว่านั้น มันคล้ายกับคลื่นวิทยุ แต่เป็นคลื่นที่มีกำลังอ่อนมาก การที่วิญญาณจะสำแดงพลัง ปรากฏร่างให้คนทั่วไปเห็นในแต่ละครั้ง วิญญาณจะต้องใช้ "พลัง" เป็นจำนวนมหาศาล และจะต้องเป็นพลังอย่างต่อเนื่อง หลักการของเรื่องพลังงาน ในรูปแบบของความถี่วิทยุ มันมีหลักง่ายๆ ก็คือ พลังของแรงส่งที่เหนือกว่า ย่อมที่จะหักล้างพลังของแรงส่งที่มีกำลังอ่อนกว่า
...........สิ่งที่เห็นง่ายๆ ก็คือ วิทยุในรถของท่าน จะถูกรบกวนขณะที่ท่านขับรถผ่านสายไฟฟ้าแรงสูง หรือเวลาที่ท่านขับรถผ่านสถานีส่งวิทยุ คลื่นวิทยุในรถของท่านจะถูกรบกวน จากสถานีวิทยุที่ท่านขับรถผ่านทันที
ปัจจุบันนี้เราจะพบว่าโทรศัพท์มือถือ มันได้กลายเป็นของคู่กายคนไทยไปเสียแล้ว ใครที่ไม่มีโทรศัพท์มือถือ มักจะถูกเพื่อนๆ ล้อว่าเป็นคนล้าสมัย ไม่ใช่คนยุคไฮเทค
ซึ่งไอ้เจ้าโทรศัพท์มือถือที่ว่านี้ กำลังส่งของมันซึ่งเราเรียกว่า "คลื่น" มันมีกำลังส่งไม่มากมายก็จริง แต่มันก็ยังมีกำลังที่เหนือว่า "พลัง" ของ "วิญญาณ" ด้วยเหตุนี้คนรุ่นหลังๆ จึงไม่มีโอกาสที่จะได้สัมผัสกับสิ่งที่เรียกว่า วิญญาณ....
...........การนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับภูตผีปีศาจ ซึ่งเป็นสิ่งที่วิชาวิทยาศาสตร์ยังพิสูจน์ไม่ได้ (ในเวลานี้) ผมขอให้ท่านผู้อ่าน โปรดใช้ดุลยพินิจวิจารณญาณ อย่าเชื่อในสิ่งที่ผมเขียน
จนกว่า…ท่านจะเจอด้วยตัวเอง
อาถรรพณ์ "วิญญาณ" พันปี !!!

 

อ้าวจริงหรือค่ะ? ที่ว่าคลื่นมือถือรบกวนวิญญาณ ไม่ให้มาปรากฎตัว? เดี๋ยวจะไปเปิดมือถือทิ้งไว้ ที่บ้านมีวิญญาณค่ะ ไม่รู้ใคร แต่เขาดีต่อคนในครอบครัวค่ะ เจอบ่อยมาก จนหายกลัว แต่บางครั้งก็ทำให้เราตกใจ เล่นอยู่บ่อยๆ เมื่อสองวันก่อนราวๆตีสามได้ เรานั่งทำรายงานอยู่ ตั้งใจว่าเสร็จแล้วจะเข้านอน กำลังนั่งเขียนอยู่ มีความรู้สึกว่า เราไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียว คือเราจะมีสัมผัสอย่างหนึ่งค่ะ บางครั้งก็ได้ยินเสียงสิ่งของขยับได้ เราก็หันหลังไปมอง ก็ไม่เห็นอะไรนะ
เรานั่งอยู่ห้องรับแขกค่ะ คอมอยู่นั้นก็เลยต้องนั่งที่นั้น ปรกติจะรีบๆเข้านอน แต่วันนั้น นั่งนานไปหน่อย ห้องรับแขกกับห้องพระ เป็นห้องเดี๋ยวกัน ทุกคืนราวๆ สี่ทุ่มขึ้นไป จะมีเสียงคนเปิดประตูหน้าบ้าน ประตูหน้าบ้านอยู่ ติดกับห้องรับแขกค่ะ ก็เลยได้ยินชัด เวลาเรานั่งดู ทีวีในห้อง เสียงคนมาจับลูกบิดประตูบ้านทุกวัน ทั้งเราและลูกจะได้ยินพร้อมกันเสมอ จนเป็นกิจวัตรประจำวันแล้วค่ะ บางครั้งลูกจะวิ่งไปดู ตรงช่องตาแมว ก็มองไม่เห็นใคร บางครั้งลูกจะเปิดประตูไปดู เราบอกลูกไม่ต้องเปิด นั่งเฉยๆ เหมือนเราไม่ได้ยิน
แรกๆก็กลัว เราก็มองหน้ากับลูกๆก็ถามว่า แม่ได้ยินอะไรมั้ย? เราบอกได้ยิน เป็นแบบนี้ทุกคืน ก็เลยเลิกสนใจ บางครั้งมาเคาะหน้าต่างก็มีค่ะ จะเคาะเวลาเรานั่งคนเดียงกลางดึก
เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เขาคงมาถามว่าทำอะไร ทำไมไม่นอน? เมื่อสองสามคืนก่อน เจอดีกำลังนั่งหน้าคอม หันหลังให้โซฟา เรารีบๆทำรายงานเพื่อส่ง วันรุ่งขึ้น กำลังนั่งอยู่ ก็ได้ยินเสียงโซฟาดัง มันดังเหมือนคนนั่งแล้ว พึ่งลุกขึ้นน่ะค่ะ
คล้ายๆโซฟามันคลายตัวออกค่ะ เราตกใจหันหลังไปมองทันที ก็ไม่เห็นมีอะไร เราก็ทำเฉย รู้ว่ามีอะไรอยู่ในห้องกับเราแน่นอน แต่ไม่อยากคิดมาก กลัวจะเจอจังๆ ก็เลยรีบเปิด ทีวีเป็นเพื่อน
สักพักเราขยับตัวหยิบเอกสาร ข้างโต๊ะตรงหน้าต่างสายตาเจ้ากรรม ก็ดันหันไปมองกระจกหน้าต่าง ที่อยู่ตรงหน้าเราพอดี ซึ่งเราก็นั่งอยู่ตรงคอมๆเราก็อยู่ติดหน้าต่างพอดี เราหันไปมองกระจก โดยบังเอิญ เราก็เห็นมีร่างขาวๆร่างหนึ่ง เดินผ่านหลังเราไปเฉยเลย เราตาค้างเลย มองตามร่างนั้นเคลื่อนไหวแบบ งงๆ ว่าสิ่งที่เห็นนั้น ผีหรือว่าเราตาฝาด จะว่าตาฝาดคงไม่ใช่แน่นอน เพราะเราสังเกตมองตามเขา(มองในกระจกค่ะ ) เขาเดินจากโซฟา เดินผ่านหลังเราไปทางประตู แค่นั้นแหละเรารีบหันหลังกลับไปมอง ข้างหลังเราเลย สิ่งที่เราเห็นเมื่อกี้ ไม่อยู่แล้วไม่รู้หายไปไหน? จะว่าเป็นเงา? เงาอะไรจะเคลื่อนไหวละ? ทั้งที่ด้านหลังเราเป็นตู้โชว์ โคมไฟก็เปิดสว่างจ้า ขนาดนั้นเห็นชัดขนาดนั้น เราก็เลยนึกได้ว่า
ลูกสาวเคยเล่าให้ฟังว่า เขาเคยเห็นหน้าผู้หญิง ผมยาว ปรากฎหน้าอยู่บนฝาตู้โชว์ เหมือนคนโผล่หน้าออกมาจากตู้ เห็นลางๆแต่ชัด สามารถบอกลักษณะได้น่ะค่ะ ลูกเราบอกว่า เขาก็นั่งดูนะ ไม่รู้สึกกลัว ทั้งที่รู้ว่า ไม่ใช่คน เราก็ถามลูกว่า หน้าคนไทยหรือฝรั่ง?
ลูกบอกหน้าคล้ายคนไทย แปลกค่ะบ้านเราอยู่ออสเตรีย สิ่งที่ลูกเห็นผีหรือวิญญาณนั้นหน้าคนไทย พอลูกเล่ามาก็พอทำให้เราเดาออกว่า คนที่ลูกเห็นนั้นคือใคร?
เราคิดเองนะว่า ท่านคงเป็น คุณย่าโม ของเรา เราเป็นคนโคราช เรามีรูปท่านไว้บูชาที่ห้องรับแขก ตั้งรูปท่านต่ำกว่าหิ้งพระ ตั้งใต้หิ้งพระค่ะ เราเชื่อว่าท่านมาให้ลูกเราเห็น ลูกเรากับเราจะมีสัมผัสที่หก คล้ายๆกัน แปลกค่ะ เพราะเขาเป็นลูกครึ่ง พูดไทยได้นิดหน่อย แต่เรามีความรู้สึกว่า เขามักเห็นอะไรเหมือนเราเห็น และบ้างครั้งเห็นพร้อมกันด้วยค่ะ เคยเห็นร่างเงาดำๆเดินเข้าออกห้องลูกและห้องเรา ลูกกับเราก็เห็นพร้อมกันค่ะ เราสองคนแม่ลูกก็พากันนั่งหัวเราะ กับสิ่งที่เห็น ลูกยังเสริมอีกว่า เห็นแบบนี้ ก่อนล่วงหน้ามาแล้วสองวัน เงาดำๆเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ แล้วเดินหายเข้าห้องเขา แต่ไม่กล้าเล่าให้แม่ฟัง จนกระทั่งมาเจอพร้อมกัน ลูกเราก็เลยเล่าให้ฟังค่ะ แปลกค่ะใครเคยเจอแบบเรามั้งเอ่ย?

 

ครับ

 

scary