เรื่องเด่น เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๖๘

​

 

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๓๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ อากาศที่วัดท่าขนุนอยู่ที่ ๑๖ องศาเซลเซียส กระผม/อาตมภาพเจริญพระกรรมฐานและทำวัตรเช้าแล้ว ไม่ได้ออกบิณฑบาต เนื่องเพราะว่าต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ไปร่วมการประชุมคณะกรรมการโครงการ "สืบสานงานพ่อ ต่อยอดทุนเล่าเรียนหลวงสำหรับพระสงฆ์ไทย" ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการที่ดูแล้วค่อนข้างจะประหลาดมาก

เนื่องเพราะว่าคณะกรรมการชุดนี้มีสมเด็จพระราชาคณะ ๖ รูป รองสมเด็จพระราชาคณะอีกเกือบ ๑๐ รูป บรรดาเจ้าคุณชั้นธรรม ชั้นเทพอีกมาก แล้วอยู่ ๆ ก็มี "พระครูวิลาศกาญจนธรรม" โผล่ขึ้นมา ๑ รูป ทำให้รู้สึกแปลกแยกเหมือนอย่างกับเอานกกระยางไปไว้ในฝูงไก่ มองไปอย่างไรคนอื่นเขาก็เห็นกัน แต่ยังดีที่ว่ากรรมการท่านอื่น ๆ นั้น ส่วนใหญ่ก็คุ้นเคยกันอยู่แล้ว

เมื่อเดินทางไปถึงหอประชุมสิริภักดีธรรม วัดประยุรวงศาวาส วรวิหาร จึงได้กราบทักทายพูดคุยกับบรรดาพระมหาเถระคณะกรรมการ โดยเฉพาะหลวงพ่อพระธรรมวชิราจารย์ วัดศรีสุดารามซึ่งชวนคุยกันไม่เลิก เนื่องเพราะว่าส่วนใหญ่แล้วถ้าได้พบท่านก็คืองานปลุกเสกวัตถุมงคลต่าง ๆ แต่ว่างานนี้เป็นการประชุม แล้วโดยเฉพาะที่นั่งไม่ห่างกัน เพราะว่าท่านอยู่แถวหน้า กระผม/อาตมภาพอยู่แถวหลัง ท่านแค่จับเก้าอี้ตะแคงข้างก็หันมาคุยกันอย่างออกรสชาติทีเดียว..!

การประชุมครั้งนี้เกิดจากโครงการทุนเล่าเรียนหลวงของคณะสงฆ์ไทย ซึ่งกระผม/อาตมภาพมีบทบาทในการหาทุนเข้าสมทบกองทุนนี้มาหลายปีแล้ว โดยเฉพาะญาติโยมทางด้านอำเภอทองผาภูมิ ซึ่งชุมชนต่าง ๆ ร่วมกันเป็นเจ้าภาพในการทอดผ้าป่าสมทบกองทุนเล่าเรียนหลวงสำหรับคณะสงฆ์ไทยมาหลายปี ปีที่แล้วทางด้านคณะกรรมการมีความเห็นว่าเป็นปีสำคัญ ก็คือพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเจริญพระชนมายุ ๗๒ พรรษา จึงให้บรรดานักเรียนทุนต่าง ๆ ได้สำแดงฝีมือและศักยภาพว่า เมื่อรับเอาทุนไปศึกษาเล่าเรียนจนจบแล้ว ทำอะไรเป็นกันบ้าง ?

ท้ายที่สุดก็ปรึกษาหารือกันในการจัดแสดงพระธรรมเทศนา ๔ ภาค ซึ่งท้ายที่สุดก็มาปิดโครงการกันที่ภาคกลาง ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างใหญ่หลวง เนื่องเพราะว่าภาคเหนือ ภาคอีสาน ภาคใต้ก็ตาม ล้วนแล้วแต่มีคนเข้าร่วมงานกันหลายพันคน เมื่อมาจัดปิดโครงการที่ภาคกลางที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ผู้คนตลอดจนพระภิกษุสงฆ์ก็ประเดประดังเข้าไปร่วมหมื่นคน จึงเกิดแนวคิดกันขึ้นมาว่า แล้วปี ๗๓ พรรษาจะทำอะไรกัน ?

 

เนื่องเพราะว่าโครงการทุนเล่าเรียนหลวงนั้น มีทั้งการฝึกอบรมนักเทศน์ทุนเล่าเรียนหลวง มีการอบรมพระวิปัสสนาจารย์ทุนเล่าเรียนหลวง มีการอบรมพระธรรมกถิกาจารย์ ซึ่งจริง ๆ ก็คือนักเทศน์ แต่ว่าเป็นสายธรรมยุต มีทั้งกองทุนสามเณรเล่าเรียนหลวง ตลอดจนกระทั่งโครงการต่าง ๆ อีกมาก จึงต้องมาประชุมปรึกษาหารือกันว่า แนวทางในการจัดงานจะออกไปอย่างไร ?

อันดับแรกเลย สถานที่มุ่งไปที่พุทธมณฑล ซึ่งเป็นศูนย์รวมพระพุทธศาสนาของเรา โครงการต่าง ๆ ที่จะจัดก็ปรึกษาหารือกัน ไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์ทั้งมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยและมหามกุฏราชวิทยาลัยก็ตาม และบรรดาโครงการต่าง ๆ ได้ปรึกษาหารือกันว่า เราจะจัดในลักษณะแสดงสัมฤทธิผลว่าดำเนินโครงการไปแล้ว ผู้ที่ได้รับทุนไปนั้นได้รับอะไรบ้างที่เป็นรูปธรรมที่สุด แล้วก็จะมีการจัดทั้งนิทรรศการ การปฏิบัติธรรม การแสดงพระธรรมเทศนา ไม่ว่าจะเป็นการเทศน์ ๓ ธรรมาสน์ หรือว่าการเทศน์มหาชาติก็ดี แม้กระทั่งโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ และโครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุข ตามหลัก ๕ ส. ก็ตาม ก็จะแห่กันไปร่วมงาน เพื่อที่จะให้ยิ่งใหญ่สมกับพระเกียรติยศ ซึ่งในหลวงจะเจริญพระชนมายุ ๗๓ พรรษา

การประชุมวันนี้ มีการตกลงตั้งคณะอนุกรรมการเพิ่มเติมขึ้นมา เพื่อที่จะช่วยกันดำเนินงานด้านต่าง ๆ ให้เสร็จสิ้นลงไปโดยเรียบร้อยและอลังการ กระผม/อาตมภาพคิดว่าตัวเองรอดแล้ว ปรากฏว่าโดนกรรมการร่วมกันเสนอว่า ให้พระครูวิลาศกาญจนธรรมเป็นอนุกรรมการฝ่ายสำนักปฏิบัติธรรมด้วย ท่านจะได้ควบคุมดูและประสานงานทางด้านนั้น กระผม/อาตมภาพที่คิดว่าตนเองลอยตัวแล้ว กลายเป็นว่าลอยเพราะคนอื่นยัดงานให้ กลายเป็นอะไรที่รู้สึก "หัวเราะมิได้ ร่ำไห้มิออก" ตามสำนวนของโกวเล้ง

เพียงแต่ว่าเมื่อปิดการประชุมแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ถวายเงินสมทบกองทุนเผยแผ่พระพุทธศาสนาอีก ๒ แสนบาท ซึ่งกองทุนนี้จะว่าไปแล้วก็เกิดขึ้นเพราะกระผม/อาตมภาพเอง ที่เห็นว่าท่านเจ้าคุณอาจารย์พระพรหมบัณฑิต, ศ.ดร. (ประยูร ธมฺมจิตฺโต ป.ธ.๙, Ph.D.) กรรมการมหาเถรสมาคม ราชบัณฑิต ท่านเป็นประธานกรรมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งชาติ แต่ว่าเงินทองในการจะเผยแผ่นั้นมีน้อยเหลือเกิน จึงได้หาปัจจัย ๑ ล้านบาทถวายให้ท่านเพื่อทำงานนี้

ปรากฏว่าท่านเอาไปตั้งเป็นกองทุนเสียนี่..! กระผม/อาตมภาพก็เลยกลายเป็นกรรมการกองทุนตัวเล็กจิ๋วอีกตามเคย เนื่องเพราะว่ามีแต่บรรดา "มเหสักโข" ทั้งฝ่ายพระและฆราวาสเป็นกรรมการ แล้วก็มีพระครูบ้านนอก "สุดกู่ปลายตะโกน" ท่านหนึ่งโผล่เป็นกรรมการอยู่ด้วย ในเมื่อตั้งเป็นกองทุนแล้ว ก็มีการถวายปัจจัยสมทบเรื่อย ๆ มา และได้ใช้ในงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาต่าง ๆ อย่างคุ้มค่า

 

ต้องขออนุโมทนาญาติโยมทั้งหลาย ที่ร่วมทำบุญกับทางเว็บไซต์วัดท่าขนุน หรือท่านที่ได้บูชาวัตถุมงคล ไม่ว่าจะในเว็บไซต์วัดท่าขนุนก็ดี ในเว็บเพจกิฟท์จังพลังเวทย์ก็ตาม ขอให้ทราบว่าปัจจัยของท่านทั้งหลายนั้น กระผม/อาตมภาพใช้งานคุ้มค่ามาก ส่วนใหญ่ก็ใช้ในลักษณะเกินกว่าที่ท่านทั้งหลายได้ทำไป เมื่อสองวันก่อนก็เพิ่งจะซื้อเช็คเงินสด เพื่อไปเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าสร้างอาคารเรียนโรงเรียนสุวรรณรังสฤษฏ์วิทยาลัย จังหวัดเพชรบุรี ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากญาติโยมทั้งหลายมาเป็นจำนวนเงิน ๑,๓๒๕,๐๐๐ บาท

ในส่วนนี้ต้องบอกว่ากระผม/อาตมภาพเป็นคนทำงานแบบวันนี้วันเดียว ไม่คิดจะสะสมปัจจัยเงินทองเอาไว้สำหรับผู้อื่น นอกจากว่าถ้างานต่าง ๆ ที่ทำอยู่จบสิ้นแล้ว ก็จะหาปัจจัยเข้ากองทุนต่าง ๆ ของวัดท่าขนุน ตลอดจนกระทั่งช่วยเหลืองานของพระพุทธศาสนาในด้านอื่น ๆ อย่างที่ท่านทั้งหลายเห็นมาโดยตลอด

การที่เราทำงานแบบไม่มีวันพรุ่งนี้ จึงไม่คิดว่าจะต้องเก็บเงินทองเอาไว้ใช้ในเรื่องอื่น ส่วนใหญ่มาเท่าไรก็ไปเท่านั้น หรือว่ามาเท่าไรก็ไปมากกว่านั้น แต่ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์เป็นอย่างยิ่ง ว่าเงินทองช่างไหลมาเทมาไม่ขาดมือเสียที แม้กระทั่งช่วงตรุษจีนที่ผ่านมา ก็ได้รับเงินของขวัญหรือที่เรียกเป็นภาษาแต้จิ๋วว่า "แต๊ะเอีย" มาเป็นจำนวนมากทีเดียว จึงได้มีปัจจัยที่มาถวายสมทบกองทุนเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งชาตินี้ และอีกไม่กี่วันก็จะสนับสนุนโครงการอบรมบาลีก่อนสอบ ที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) อีกด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านทั้งหลายก็สบายใจได้ว่า กระผม/อาตมภาพเป็นคนใช้เงินเป็น ในเมื่อใช้เงินเป็น มีมาเท่าไรใช้หมดเท่านั้น ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ายังจะมีชีวิตอยู่ใช้ไปได้อีกเท่าไร ?!

 

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเท่าที่เคยดูด้วยอตีตังสญาณ ชาติก่อน ๆ นั้น กระผม/อาตมภาพอายุยืนที่สุดก็แค่ ๕๐ ปีเศษ ส่วนใหญ่อายุ ๓๐ กว่า ๔๐ ปีก็ตายเสียแล้ว และที่ตายตั้งแต่เด็ก ๆ ก็อีกนับชาติไม่ถ้วน เหตุก็เพราะว่าเศษกรรมปาณาติบาตจากการที่เกิดมาแล้วก็เป็นทหารทุกชาติ รบราฆ่าฟันผู้อื่นเอาไว้มาก ทำให้เศษกรรมบันดาลให้ต้องอายุสั้นพลันตายอยู่เสมอ

มาชาตินี้โดนลากยาวมา ๖๖ ปี ก็ยังสงสัยอยู่ว่าเป็นเพราะอะไร ? เหมือนอย่างกับว่าจะเป็นชาติที่ใช้งานให้คุ้มค่าหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ แต่ก็ยังคงทำตนแบบคนที่มีวันนี้วันเดียวเท่านั้น ถ้าหากว่ามรณภาพลงไปก่อน ก็ไม่ห่วงใยอะไร เพราะว่างานทอดผ้าป่าสร้างอาคารเรียนโรงเรียนสุวรรณรังสฤษฏ์วิทยาลัยนั้น กระผม/อาตมภาพซื้อเช็คเงินสดเอาไว้แล้ว ผู้อื่นสามารถนำไปมอบให้กับทางโรงเรียนแทนกระผม/อาตมภาพได้

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายทำใจเอาไว้ในลักษณะนี้ได้ จะเป็นคนที่เบากาย เบาใจ มีห่วงน้อย มีทุกข์น้อย เพราะว่าไม่ได้แบกอะไรเกินไปกว่าวันนี้ ซึ่งท่านทั้งหลายลองพยายามดูว่าจะทำใจตามที่กระผม/อาตมภาพนี้ว่าไปแล้วได้หรือไม่ ถ้าหากว่าสามารถทำได้ก็ต้องขออนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง ว่า โอกาสที่ท่านทั้งหลายจะหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานนั้นอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้ว..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๓๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)