เรื่องเด่น เหลือเชื่อ! เจ้าชายน้อยภูฏานวัย 3 ขวบ ระลึกชาติ 824 ปี เป็นอาจารย์ที่นาลันทา!!

เหลือเชื่อ! เจ้าชายน้อยภูฏานวัย 3 ขวบ ระลึกชาติ 824 ปี เป็นอาจารย์ที่นาลันทา!!


เป็นกระแสฮือฮาในโลกออนไลน์ของภูฏานและอินเดีย เมื่อมีรายงานข่าวหลายแห่งระบุว่า เจ้าชายราชวงศ์ภูฏานพระองค์หนึ่ง ชันษา 3 ปี สามารถระลึกชาติได้ว่า ชาติก่อนทรงเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยนาลันทา มหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งแรกของโลก เมื่อ 824 ปี ก่อน



รายงานระบุว่า เจ้าชายน้อยพระองค์นี้ เป็นโอรสของเจ้าหญิงพระองค์หนึ่งแห่งภูฏาน ทรงบอกว่า เมื่อ 824 ปีก่อน ทรงเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยนาลันทา ในประเทศอินเดีย และหากว่าได้เสด็จเยือนที่มหาวิทยาลัยนาลันทาอีกครั้ง จะทรงจำทุกอย่างได้ เมื่อวันที่ 1 ม.ค. ที่ผ่านมา พระอัยยิกา(ยาย) ของเจ้าชายจึงพาเจ้าชายไปที่มหาวิทยาลัยนาลันทา ที่ประเทศอินเดีย ปรากฏว่าเจ้าชายสามารถจำสถานที่ต่างๆได้แม่นยำ แม้แต่ห้องเรียนของพระองค์เอง



เรื่องนี้สร้างความฮือฮาแก่สื่อมวลชนและชาวโซเชียลในประเทศอินเดียและภูฏานอย่างยิ่ง และกำลังอยู่ในความสนใจของประชาชนทั้งสองประเทศ

ที่มา : ข่าวสด
https://www.khaosod.co.th/special-stories/news_177373

 

สมมุติว่าถ้าจริง..แสดงว่าตอนที่ท่านจะลงมาเกิด
ท่านนำเอาวิถีญาน(ความสามารถพิเศษต่างๆ)
ลงมาด้วยและนำลงมามาก
ซึ่งวิถีญานนี้เป็นเอกลักษณะอย่างหนึ่ง
ของบุคคลที่จะลงมาเป็นผู้โปรดที่จะมีกันเป็นปกติครับ....
และโดยปกติวิถีญานนี้ ถ้ามีสำหรับบุคคลทั่วไป
ที่ดันเกิดมีก่อนที่จิตจะคลายตัวเองได้
ร้อยๆละร้อยจะเพี้ยนก่อน
เพี้ยนคือมีปัญหาในการอยู่ร่วมในสังคม
ทำให้เกิดความไม่เข้าใจในสังคมที่ตนอยู่..
เช่น เดินหลบวิญญานประมาณนี้ ตนเองเห็น
แต่คนอื่นไม่เห็นด้วย พอนึกภาพออกนะครับ
เพราะไม่ว่าไปรับรู้อะไร จะยึดไปทุกเรื่อง
และจะมีอารมย์ร่วมในการรับรู้เรื่องนั้นๆทุกเรื่อง
เช่น(ตัวอย่าง) รู้ว่านั่นเป็นนี่ ก็จะเศร้าไปด้วยอะไรประมาณนี้
แต่ถ้าต่อไปหายและหายตัวในญานวิถีเป็น(แยกได้อะไรจริงไม่จริง
อะไรเป็นสิ่งที่มีบนโลกอะไรเป็นนามธรรม)
ความสามารถที่มีจะใช้ไปในทางธรรมอย่างเดียว
ประมาณนี้ครับ
ปล.ฟังหูไว้หูครับ...

 

เรื่องนี้ข้าพเจ้าเชื่อนะ บางคนความสามารถตรงนี้ลดลงเมื่อโตขึ้นนะท่าน

 

กรณีเรื่องวิถีญานหรือญานวิถี อะไรเนี่ย
ตัวไหนที่ไม่ได้ใช้ มันจะถูกปิดไปเป็นเรื่องปกติครับ
จะเหลือไว้แต่ตัวที่ยังใช้งานอยู่
และก็ใช้เพียงแค่ในระดับพอดีๆครับ...
บางอย่างที่ถูกปิด บางบุคคล
บางครั้งจำไม่ได้เลยว่าตัวเองเคย
ทำได้มาก่อนก็มีนะครับ...
เคยรู้จักบางคนเห็นเนื้อหมู่
รู้ย้อนอดีตหมูได้ภายในเสี้ยววินาที
ถึง ๒ พันชาติ พอไม่ได้ใช้และมันปิดลง
กลับจำไม่ได้เลยว่าตัวเองเคยทำได้
ประมาณนี้หละคับ
เรื่องญานวิถี ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ
ถ้ามันดันเกิดมีขึ้นมา ก่อนที่จิตจะคลายตัว
ได้นี่และครับ..ตรงนี้น่าห่วงมากกว่า
ดังนั้นการนำเอาตรงนี้ลงมาจุติมากไป
บางทีมันก็เป็นเสมือนดาษสองคม..
อย่างเราๆฝึกเอาตามลำดับ
ค่อยเป็นค่อยไปปลอดภัยกว่าเยอะ...

 

ส่วนตัวไม่ค่อยเข้าใจคะว่าเกิดอะไรขึ้น

รู้แต่ว่าทางพุทธวัชรยานเขาจะเน้นเรื่องแบบนี้เหมือนเป็นวัฒนธรรมของเขานะคะ
ประมาณว่าถ้าพระลามะผู้ใหญ่อาจารย์ผู้หลักผู้ใหญ่ หรือแม้แต่ตำแหน่งองค์ดาไลลามะ
ถ้าเกิดท่านมรณะภาพ จะมีการติดตามหาผู้ที่เชื่อว่าเป็นท่านนั้นๆกลับมาเกิดใหม่โดยมีการแปลคำพยากรณ์และสืบหาเด็กเล็กๆที่เข้าตามหลักเกณฑ์
แล้วจะสอบประวัติ ดูนิสัยใจคอ สุ่มให้เลือกของใช้ส่วนตัวสมัยยังมีชีวิต ทำซ้ำๆหลายครั้ง
จากนั้นจะมีการประชุมลงความเห็นจากพระผู้ใหญ่ทั้งหลายเพื่อรับรองสถานะเด็กว่าคือ ผู้กลับชาติมาเกิด
เด็กจะถูกนำมาอบรมสั่งสอนปูทางเพื่อเป็นพระเถระที่จะดำรงตำแหน่งสำคัญในอนาคต

มีความเชื่อว่าท่านเหล่านี้หมดอายุขัยทางกาย แต่ภาระกิจในการทำเพื่อมวลมนุษย์จะยังไม่เสร็จสิ้น ท่านจะต้องกลับมาเกิดอย่างต่อเนื่องเพื่องานด้านพระศาสนาและโปรดสัตว์จะได้ไม่ขาดตอน ซ้ำไปซ้ำมา ท่านเคยเป็นอาจารย์ตำแหน่งนี้ๆที่นี้ๆก็จะกลับมาเหมือนเดิม

เคยดูสารคดีนะคะ ที่เขาตามหาลามะผู้ใหญ่ท่านนึงจนท่านดาไลลามะรับรองแล้วเด็กก็ได้บวชเพื่อจะเตรียมตัวดำรงตำแหน่งพระผู้ใหญ่ในอนาคต เ
เท่าที่จับความได้ประมาณนี้ แต่เป็นพิธีที่จริงจังและสำคัญต่อวิถีชีวิตชาวพุทธสายวัชรยานมากๆ

เท่าที่ดูลามะทั่วไปกับลามะผู้ใหญ่(แม้จะยังเป็นเด็ก)การเป็นอยู่การเรียนการสอนจะต่างกันมาก
ภูมิภาคนี้เขาถือเรื่องกลับชาติมาเกิดมากๆเลยค่ะ

 

ใช่เสียงปรบมือที่ยิ่งใหญ่สำหรับบทความนี้คุณมีวิธีการพูดสิ่งที่เป็นวิธีธรรมชาติที่เรียบง่ายและเป็นความจริงดังนั้นฉันดึงหมวกของฉันกับคุณ !!
voyance mail gratuit

 

คุณdalida75โยนหมวกให้ใครเหรอคะ?(ขอถามแบบงงๆน่ะ)

แต่ที่น่าแปลกและน่าสนใจคือในหนังเชิงสารคดีเรื่องนั้นตามติดชีวิตเด็กนาน อย่างๆน้อยๆไม่ต่ำกว่าสองปี
ศิษย์เอกที่ตามหาอาจารย์เอาประคำหลายเส้นออกมา หนูน้อยร้องเอาของหนูๆอยูเส้นเดียวกับที่ท่านลามะผู้ใหญ่ใช้ตอนยังมีชิวิต
กอดกำอย่างหวงแหนไม่ยอมคืน ตอนนั้นไม่เกินสามขวบ
บ้านเด็กอยู่ไม่ไกลจากตีนเขาที่ท่านลามะไปปฏิบัติธรรมปลีกวิเวกตอนบั่้นปลายชีวิตอยู่หลายปี พอไปถึงภูเขา เด็กชี้ขึ้นด้านบนไปทำสมาธิมาปลีกวิเวก พูดไปตลอดทางอย่างตื่นเต้น พอไปถึงก็บอกชอบมากอยากอยู่นานๆ
จนศิษย์ที่ตามหาอาจารย์สัญญาจะมาปรับปรุงและพามาปลีกวิเวก