กลั้นลมหายใจ ไม่ใช่ทางตรัสรู้ธรรม

ใตรเขาไปหรอกคุณหรอครับ คุณเคยกายสังขารดับหรือยังล่ะครับ ถ้าไม่เคยก็ทำให้ได้ซิ จะมาเดาเอาทำไมพูดไปก็ไม่มีทางรู้ ก็โง่อยู่หมือนเดิม

 

- คุณคิดว่าคุณบรรรลุธรรมโดยไม่ได้ฌาน
- คุณคิดว่าการระงับกายสังขารคือการกลั้นลมหายใจ
- คุณคิดว่าจะจับเอาวิญญาณไปรู้นิพพาน

สามอย่างนี้เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ คุณไปถามอาจารย์มาหรือยังครับ

 

ระงับกายสังขารให้ได้ก่อนอุรุเวลาแล้วค่อยมาคุยกัน อย่างนั้นก็โง่ต่อไปคุยไปก็ไม่เข้าใจ ระงับกายสังขารคือลมหายใจดับไปเองเคยหรือยังถ้าไม่เคยก็ทำใหได้ก่อน อย่ามัวเสียเวลามาตัดแปะความรู้ท่านอื่นอยู่เลย มันเนิ่นช้า นั่งหลับตาดูลมหายใจไปนะ

 

๓. ตติยนิพพานสูตร (จากนิพพานสูตร)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติไม่เกิดแล้ว ไม่
เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้ว ปรุงแต่งไม่ได้
แล้ว มีอยู่ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าปัจจัยกระทำไม่ได้
แล้ว เกิดแล้ว ไม่เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้ว
ปรุงแต่งไม่ได้แล้ว จักไม่ได้มีแล้วไซร้ การสลัด
ออกซึ่งธรรมชาติที่เกิดแล้ว เป็นแล้ว อันปัจจัย
กระทำแล้ว ปรุงแต่งแล้ว จะไม่พึงปรากฏในโลกนี้
เลย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะธรรมชาติอันไม่
เกิดแล้ว ไม่เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้ว
ปรุงแต่งไม่ได้แล้ว มีอยู่ ฉะนั้น การสลัดออกซึ่ง
ธรรมชาติที่เกิดแล้ว เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำแล้ว
ปรุงแต่แล้วจึงปรากฏ.

...
นิพพานธาตุ..
ต่างจาก จิตและเจตสิกที่รู้อารมณ์ และหลงไปกับอารมณ์(ปุถุชน)
แต่ขณะเกิดมรรคจิตผลจิต(ซึ่งเป็นโลกุตตระจิต คือไม่หลงอารมณ์เห็นสภาพธรรมของจิตที่เกิดดับ เป็นไปตามเหตุปัจจัย เห็นความสิ้นไปแห่งอารมณ์(ราคะโทสะโมหะ) มีนิพพานเป็นอารมณ์(สภาพไม่รู้อารมณ์) ทำลายอวิชชา(รากเหง้าแห่งการเกิด กิเลสตัณหาที่พาเกิด) จิตของพระอรหันต์จึงเป็นจิตที่สิ้นกิเลสแล้ว

พระอรหันต์จะยังทรงขันธ์ห้า เรียกสอุปาทเสสนิพพาน
พระอรหันต์ที่ดับขันธ์ห้า เข้านิพพาน เรียก อนุปาทิเสสนิพพาน

..
อ้างอิง อ.สุจินต์
นิพพานปรมัตถ์
นิ ( ไม่มี , ออก ) + วาน ( เครื่องร้อยรัด , ตัณหา ) + ปรมตฺถ ( สิ่งที่มีจริง )
สิ่งที่มีจริงคือสภาพที่ออกจากตัณหา หมายถึง สภาพนามธรรมที่ไม่ใช่จิต ไม่ใช่
เจตสิก เป็นนามธรรมที่ไม่รู้อารมณ์ เป็นโลกุตตรธรรมที่ไม่มีการเกิดดับ จึงไม่มีอดีต
อนาคต ปัจจุบัน เป็นกาลวิมุติ คือ พ้นจากกาลเวลา โดยปริยายแห่งเหตุ นิพพานมี ๒
อย่าง คือ ความสิ้นกิเลสโดยที่ยังมีขันธ์เหลืออยู่อย่างหนึ่ง ( สอุปาทิเสสนิพพาน ) และ
ความสิ้นกิเลสพร้อมทั้งสิ้นขันธ์อีกอย่างหนึ่ง เป็นการปรินิพพานของพระอรหันต์ ( อนุปาทิเสสนิพพาน )

นิพพานปรมัตถ์

 

ระงับกายสังขารแบบไม่ได้ฌาน ระงับด้วยการกลั้นลมหายใจ จับเอาวิญญาณไปรู้นิพพานเป็นวิปัสสนึกครับ

 

ที่ยกมานั้นจะรู้ด้วย การที่เราเข้าถึงการดับสังขารทั้งหลายได้นั้นเอง ถ้ายังทำไม่ได้ก็จะเดาๆเอาว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้

 

จิตสังขารก็ต้องดับอย่างสิ้นเชิง (ไม่ใช่มีวิญญาณรู้อยู่)
กายดับ ได้แค่โลกียฌาน

 

คุณสับสนอะไรหรือเปล่าครับ สิ่งที่คุณเขียนมาคุณสับสนเองและก็ไม่เข้าใจเลย ใครจะเอาวิญญานไปนิพพานครับ วิญญานเป็นตัวรู้สภาวะนิพพานคุณยังไม่เข้าใจเลย และที่บอกว่าระงับกายสังขารด้วยการกลั้นลมหายใจนั้นคุณอ่านคุณยังไม่เข้าใจเป้นเพียงเทคนิคที่ทำให้ฌานเกิดครับ ส่วนกายสังขารจะงับได้นั้นเกิดจากการสงบของจิตครับ ไปนั่งดูลมหายใจเถอะอย่ามาเสียเวลาตัดแปะเลยมันมากมายอยู่แล้ว และก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้เลย

 

จิตสังขารนั้นดับหมดในกรณีเข้าสัญญาเวทยิติโรธครับ ส่วนการประจักษ์นิพพาน คงเหลือวิญญานที่เป็นตัวธาตุรู้อย่างเดียว เขาจึงบอกว่าการเข้าถึงนิพพานกับการเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธนั้นต่างกัน

 

หัวสมองกลับกันรึไง

 

พวกที่ online ยังปกปิดตัวเองอยู่กลัวอะไรเหรอครับ ที่จะต้องปกปิดตัวเองไม่กล้าแสดงตัว

 

กลับไปถามอาจารย์สุจินต์ดูซิครับที่ว่านิพพานประจักษ์แจ้งทางมโนทวารนั้นเป็นอย่างไร

 

ไม่ต้องไปไหนไกล
ก็ใครนะ.. จะเอาวิญญาณไปนิพพาน

สัญญาวิทยิตนิโรธ เป็นผลจิตของพระอนาคาพระอรหันต์ผู้คล่องฌาน
ส่วนมรรคจิต ก็เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวและไม่เกิดอีก
ไม่ว่าจะเป็นโสดาปัตติมรรค สกทาคามีมรรค อนาคามีมรรค อรหันตมรรค หรือที่ว่า เข้าถึงสี่รอบ ก็คือถึงขณะมรรคตั้งแต่โสดาถึงพระอรหันต์ ไม่ใช่เข้ามรรคเดิมนะ แต่ละรอบก็คือแต่ละขั้น เข้าขั้นเดิมไม่นับรอบ แต่มีผลจิตเกิดขึ้นได้อีก

 

<iframe width="455" height="325" src="//www.youtube.com/embed/kUYwtyGYNeg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

newamazing ทำความเข้าเรื่องวิญญาณให้ดี การรู้เท่าทันวิญญาณเกิดดับเป็นของยาก วิญญาณไปรู้สภาวะนิพพานไม่ได้ครับ

 

อาจารย์คงไม่สอนไร้สาระแบบคุณนะ

 

ไปโพสต์ท้าทายเขาทำไม ใช้สติหน่อยครับ

 

ก็ถูกแล้วไงผมบอกมาตลอดเลยว่ามันเข้ากันไม่ได้ทุกวันที่เข้าได้ทุกวันนั้น เป็นสมาธิแต่ละชั้น และสัญญเวทยิตนิโรธคนที่เข้าได้นั้นอย่างน้อยต้องอนาคามี และผมก็ไม่ใช่อนาคามีหรอก เพราะนิพพานนั้นเข้าได้เพียงแค่สี่รอบไม่กินนี้ เพราะมรรคจิตเกิดเพียงสี่ครั้ง โสดาปัตติมรรค สกทาคามีมรรค อนาคามีมรรค อรหันตมรรค แต่ละท่านก็จะต่างกันบางท่านก็เข้าสภาวะนั้นมรรคจิตอาจจะเกิดที่เดียวต่อเนื่องจนเป็นอรหันต์เลยก็ได้ หรือบางคนเกิดแค่โสดาก็เป็นแค่โสดา จึงต้องปฎิบัติพื่อเข้าถึงมรรคต่อไปอีก

 

อะไรที่ว่าไรสาระครับ

 

แล้วอะไรล่ะครับที่รู้เรื่องนิพพาน

 

มีใครไปคุย เข้าสัญญาเวทยิตนิโรธ ได้ทุกวัน แต่เมื่อใดรึ

เห็นคุยแต่ว่า สัญญาเวทยิตนิโรธวิญญาณดับ นิพพานวิญญาณไม่ดับ