ปกิณณกะธรรม

#อภิขิปปะปลดหนี้สงฆ์

 

สงสัยว่าไอ้ร่องกับไอ้ทำโม๊ะมันคงไม่รู้จักคำว่า ตายอย่างไร้สาระจริงๆ นั่นแหละ ภาษาทั่วไปเรียก เสียชาติเกิด เรียกเสียประโยชน์ เพราะไม่ได้ให้อะไรทั้งแก่ตนและคนอื่น นิวรณ์มันรักษาหน้า กลัวคนเกลียด กูไม่เคยกลัวสักนิดก็ไม่มี ดีจะดูต่อว่าตายตอนไหนนะจ๊ะ ทั่งสองคน ที่ไปอย่าไปหวังเหอะ สวรรค์ปัญญาอ่อนกับภพอัปเปหิ มันไม่จริงสำหรับคนตอแหลไม่มีสัจจะ เรื่องกระจอกที่คนเริ่มต้นต้องรู้แต่ร่องกับทำโม๊ะไม่รู้ สวดส่งเลยแล้วกัน อย่าฝันเลย คนกระจอกทำยังไงมันก็กระจอก

 

แต่คนเดียวที่รู้สึกสงสัยคือไร้คม บางทีก็ไม่ค่อยเข้าใจกระบวนที่ไร้คมทำนะ มาทีแรกเหมือนขอความรู้ แต่พอได้ความรู้แล้วกลับตอกกลับคนให้ความรู้ ไร้คมว่าทำแบบนี้เพื่อจะบอกอะไรเหรอ เพราะว่าถ้ามีความรู้ก็บอกเขาไปเลย จะมาขอความรู้เขาทำไม มันดูยอกย้อน ไร้คมว่าไหม รึคนสมัยนี้เขาเห็นว่าความยอกย้อนคือเรื่องดี จริงรึไม่ก็ไม่รู้นะ ไม่ตัดสิน แต่ว่าธรรมะอันเกิดจากพระศาสดาหาได้ยอกย้อนไม่ มีแต่สัตว์หน้าขนเดินสองขานี่แหละ ทำให้เหมือนว่ามันดูยอกย้อน ไร้คมอยู่ตรงไหนของธรรมเหรอ วันก่อนบอกว่าเราอย่าประมาทนะ ที่ทำอยู่นี่ไร้คมเรียกว่า ประมาทหรือไม่อย่างไร หวังดีนะจึงบอก

 

ออ ไร้คมอย่าสงสัยนะ ทำไมมาคุยเรื่องนี้ในโพสต์ไร้สาระนี้ แค่อยากให้เห็นวิวัฒนาการของความคิด แบบนี้ไหมที่ใครๆอยากได้อยากเป็น ลองดูตั้งแต่ต้นสิ พาดพิงได้จริงนั่นแหละ เขาว่าสบายใจที่ได้ทำแบบนี้ ไร้คมละรู้สึกแบบนั้นไหม ผมแค่โพธิสัตว์ตัวกระจ่อยร่อย ไม่มีอำนาจใด แต่ธรรมชาติต้องเริ่มจากเล็กไปหาใหญ่ว่าไหม ไร้คม

 

ใจเป็นเหตุแห่งใจ//วันนี้วันพระ