มาร่วมกันเล่านิทาน,นิยายสงครามใหญ่ใช้นิวเคลียร์,น้ำแข็งละลาย,แผ่นดินไหวใหญ่,เกิดสึนามิใหญ่โดนทั้งโลก

โรคระบาด กองทัพประชาชนแบ่งแยกทหาร กับประชาชน พายุ แผ่นดินยุบ
อุ้มแต่นายทุนไม่ดูแลสนใจประชาชน ไฟไหม้บ้านเมืองมีการปล้นอาหารกันกิน ประชาชนแย่งชิงอำนาจมีการฆ่าคนบริสุทธิ ขอใหัอยู่แต่ในบ้านจะได้ปลอดภัย และผู้คุมอำนาจแย่งชิงอำนาจกันเอง ภูเขาไฟใต้ท้องทะเลระเบิดแผ่นดินไหวคลื่นยักษ์ ปลายปี มีฝนเหล็กอุตกาบาตนอกโลก เข้าใจผิดกันจึงเกิดสงครามโลกอาวุธนิวเคลียร์ อเมริกา อิรัก อีหร่าน และ เกาหลีเหนือ
1.ตั้งสติปลงว่าตาย ฝึกจิตตายก่อนตาย
2.ปล่อยวางทุกอย่างร่างกายและครอบครัว ขอให้เกิดในสิ่งที่ดี
3.เตรียม รถยานพาหนะขับขึ้นไปเขาอยู่ถ้ำสูง ต้องสร้างบ้านพักเล็กๆไว้รับป้องกันแก๊สพิษกัมมันต์รังษี มีสื่อสาร แบตเตอรี่ พลังงานแสงอาทิตย์ หาแหล่งน้ำธรรมชาติ หนองน้ำใช้ไม่ได้ แหล่งอาหาร ข้าว อาหารกับข้าวระวังโดนปล้น
แม่ชีบอกว่ากำลังจะเข้ายุคของสงครามนิวเคลียร์ และภัยพิบัติใหญ่ ทางภาคเหนือกับอีสานจะถูกมวลน้ำมหาศาลจากเขื่อนยักษ์จีนที่ถล่มลงมา ทางใต้ถึงนครสวรรค์ก็จะโดนคลื่นจากทะเล เห็นคนไทยฆ่ากันเองจำนวนมากแค่เรื่องไม่เป็นเรื่องก็ฆ่ากันแล้วเห็นแล้วสลดใจ
พยากรณ์ให้ไว้กับลูกศิษย์ล่วงหน้าครูบาชัยยะวงศา วัดพระบาทห้วยต้มท่านบอกลูกศิษย์ไว้ว่าหาก(นักข่าว)สื่อสารมวลชนรายงานข่าวภาพว่าพระแก้วมรกตเป็นสีแดงเรื่อๆเมื่อใดให้พากันหนีขึ้นเหนืออย่างน้อยก็พิษณุโลกขึ้นไป
ถ้าไปป่าเขาหาเครื่องป้องกันภัยที่มองไม่เห็นไปด้วยหรือหาหินมาเศกแล้วไปวางสี่ทิศหรือหาไม้ไผ่ซีกก็ได้ซัก4ต้นแล้วเศกเพิ่มด้วย อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา คุ้มครองด้วยอำนาจพระพุุทธเจ้า พระธรรม พระอริยะสงฆ์ และพ่อแม่ครูอาจารย์ และบุญกุศลคุ้มครองอย่าให้สิ่งไม่ดีเข้าในเขตนี้ได้ มีอานุภาพถอนอาถรรพ์สิ่งต่างๆสิ่งไม่ดีได้ด้วยให้อยู่ภพภูมิของเขาเองอย่าได้มาเบียดเบียนกันและกันเลย พุทธรักษา ธรรมรักษา อริยะสงฆ์รักษา
สาธุ เคยฟังมาหลวงพ่อใหญ่ จ.ลพบุรี บอกไว้ที่ไหนปฏิบัติธรรมที่นั้นทรัพย์จะมาเอง ไม่ต้องเรียกร้อง ท่านยกตัวอย่างให้ดูซิทรัพย์สมบัติในพุทธศาสนาเต็มถ้ำ

 

ป้าดิษฐ์หรือป้ายูร ท่านทั้งสองอ่านหนังสือไว้มาก ท่านเล่าว่ามีผัวเมียคู่หนึ่ง สามีและภรรยาจะเดินทางคิดอย่างไรไม่ทราบภรรยาไม่ไปของอยู่บ้าน ส่วนสามีไปทำธุระ ปรากฏว่าไปประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ภรรยาเสียใจ ก็คิดว่าตัวเขาเองก็ทำบุญทานไม่น้อยทำไหมเทพเทวดาไม่ช่วยกันบ้าง ตกกลางคืนฝันหรือไปถามผู้รู้จำไม่ค่อยได้แล้ว ปรากฏว่าเทพเทวดาบนหิ้งตอบถ้าไม่เหนือกฏแห่งกรรมก็พอจะช่วยกันได้ ก็ช่วยภรรยาไว้ได้คนหนึ่งแล้วถ้าเองตายหมดแล้วเทพเทวดาบนหิ้งก็อดน่ะซิ (สรุป นั้นการถวายข้าวพระ หรือ ผลไม้ น้ำก็ได้ก็เป็นการดีจิตเราได้นึกถึงพระทุกวัน) และการไปสร้างบุญกุศลใดเป็นไปอยากให้อุทิศบุญกุศลให้แม่ทั้ง5ด้วยแม่ดินน้ำลมไฟและแม่ข้าวและวัตถุุมงคลและวัตถุอาถัดต่างๆทุกอย่างที่มีอยู่ในบ้านด้วยจะได้เพิ่มพลังและได้เป็นสุขด้วยกันทุกจิตทุกวิญญาณ

พระมุจลินทร์ ท่านเมตตาบอกไว้ลูกหลานเผื่อต้องหนีเข้าป่าเมื่อมีภัยใหญมาจะได้ใช้ป้องกันได้
ขอพระแม่ธรณีจงคุ้มครองอย่าให้มีอะไรเข้ามาในเขตนี้
อิมังปฐวียังอธิฐามิ
ขีดเป็นวงรอบแล้วปักไว้เช้ามาก็อิมังปฐวียังปัจจุธรามิ
ข้าพเจ้าขอถอนปัจจัออกให้เป็นปกติ
ถัาไปอยู่ถ้ำเขาป่าให้หาไม้ไผ่ก็ได้ซัก4ต้นลำหรือซีกแล้วเศกเพิ่มด้วย อนิจจัง ทุกข์ขัง อนันตา คุ้มครองด้วยอำนาจพระพุุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ และพ่อแม่ครูอาจารย์ และบุญกุศลคุ้มครองอย่าให้สิ่งไม่เข้าในเขตนี้ได้มีอานุภาพถอนอาถันต์สิ่งไม่ดีด้วยให้อยู่ภพภูมิของเขาอย่าได้มาเบียดเบียนกัน
สาธุ เคยฟังมาหลวงพ่อใหญ่ จ.ลพบุรี บอกไว้ที่ไหนปฏิษัติธรรมที่นั้นทรัพย์จะมาเอง ไม่ต้องเรียกร้อง ท่านยกตัวอย่างให้ดูซิทรัพย์สมบัติในพุทธศาสนาเต็มถ้ำ
เจอคนหลายแบบก็ต้องใช้พรมวิหาร4 บอกแนะนำได้เท่านี้ ถ้าแนะนำแล้วเขาไม่เชื่อก็ปล่อยวาง เราเป็นเพียงได้แค่ผู้บอกเท่านั้น)
หลวงปู่สังวาลย์ จ.สุพรรณบุรี กล่าวไว้เองพระของหลวงปู่ 1ยมบาลเกรงใจ 2ดีกว่าทำประกันภัย (เราเดาต่อให้ถ้าวันนั้นมาถึงลูกหลานไม่ดื้อให้สร้อยพร้อมหลวงปู่อยู่ในคอแล้ววันนั้นหนีภัยรอดแน่)

การไปสร้างบุญกุศลใดเป็นไปอยากให้อุทิศบุญกุศลให้แม่ทั้ง5ด้วยแม่ดินน้ำลมไฟและแม่ข้าวและวัตถุุมงคลและวัตถุอาถัดต่างๆทุกอย่างที่มีอยู่ในบ้านด้วยจะได้เพิ่มพลังและได้เป็นสุขด้วยกันทุกจิตทุกวิญญาณ

 

เรื่องที่1 สมัยก่อนอยู่บ้านฝั่งธนบุรี อ.ภาษีเจริญ บ้านติดคลองราชมนตรี บางแค มีเรื่องเล่าดังนี้ ตอนเด็กๆฝันผีผู้หญิงมายืน ตรงหน้าทิศใต้ โผลมาให้เห็นทางหน้าต่าง เราเป็นเด็กในฝันก็กลัวผีนะ ในฝันก็ท่องพุทโธไล่ไป คืนต่อมาก็ฝันมาอีกแล้วทางทิศเหนือเราก็ท่องพุทโธไล่ไป ผีก็มาอีกมายืนเฉยไม่พูดอะไรในฝันก็นั่งสมาธิแล้วเปล่งพลังพุทโธ ผีกระเด็นไปไกลเลย ผีนั้นก็เพียรเพยามมาอีกให้เห็นในฝันอีกนะ มาในฝันคืนนั้นมันพูดได้แล้วบอกว่าบ้านนี้บารมีสูง ตอนนั้นเราเป็นเด็กอยู่ก็ไม่เข้าใจอะไร มารู้ตอนนี้ นั้นขออำนาจพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ หลวงปู่ดู่ หลวงพ่อใหญ่อภินันโทจุฬโลกจุฬธรรมและบุญบารมีที่สร้างสมไว้ในอดีตจนถึงปัจจุบันขออุทิศให้ผีท่านนั้นและผู้มาขอทุกท่านอดีต ปัจจุบัน อนาคต ที่มาขอด้วยขอให้พ้นจากความทุกข์ยินดีอนุโมธานารับบุญกุศลด้วยกับเปลี่ยนภพภูมิให้ดีขึ้นหากยังไม่เห็นในบุญขอให้ได้รับปัจจัย4ได้ใช้บุญกุศลไปก่อน นั้นก็จะบอกเพื่อนๆว่าควรสร้างบุญบารมีไว้เองจะดีกว่า ด้วยการให้ทาน ไม่มีเงินก็กวาดวัดก็ได้บุญทานแล้วเป็นต้น รักษาศีล5 ไม่ครบก็ท่องศีล5ให้รู้ก่อนว่าศีลแต่ละข้อมีอะไรบ้างและเพียงรักษาไปที่ละข้อก็ได้ให้ครบก็ได้รักษาไปเลื่่อยๆจิตมันจะชินและได้ครบเอง สวดมนต์ไม่รู้อะไรก็ท่องพุทโธอย่างเดียวก็ได้ก่อนนอนซัก5นาทีหรือนอนท่องก็ได้ไม่ต้องออกเสียงก็ได้นึกในใจหรือหายใจเข้าออกทำไปเลื่อยๆทุกวันสะสมไป ภาวนา ถ้าไม่รู้ก็เรียนฟังเอาตามยูทูป มีผู้รู้มาบอกไว้มากมายฟังหลายองค์แล้วก็จะเข้าใจเอง เล่าต่อพอแม่จะขายที่ดินที่บางแคนั้นก็ขายออกยากมากมีคนมาดูแล้วมากมายก็ไม่มีคนซื้้อตอนนั้นตารางละ900บาทเองยังขายออกยากมากเลย ก่อนสมัยยุดชาติชายนิดหนี่งก่อนจะขึ้นเป็นนายกนะหลังจากนั้นที่ดินเป็นทองคำเลยราคาแพงมากขึ้นอีก แม่ไปหาหมอดูว่าทำไหมจึงขายยากจังจึงได้รู้คำตอบว่าเจ้าที่เขาไม่ยอมให้ขายเพราะเขารักเขาบอกว่าถ้ามึงไปแล้วกูจะได้กินที่ไหนล่ะ ก็ในขนัดสวนพื้นที่อยู่กันแถวนั้นประมาณ5ไร่หรือมากกว่า มีใครใส่บาตรให้เจ้าที่กินบ้างล่ะ แม่ก็เลยแก้ไข ด้วยการบนและหาวิธีหลายอย่างแก้ไข และบอกหลวงพ่อใหญ่ จ.ลพบุรี และบอกเจ้าที่ และพระบนหิ้ง เทพเทวดาพรมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายให้ช่วยและบอกความจำเป็นที่จะต้องขายที่ดิน หลังจากนั้นก็ขายได้

 

ยังมีเวลาก่อนภัยใหญ่จะมายังพอมีเวลาให้พวกเราได้พักผ่อนดูหนังฟังเพลงไปก่อน แต่อย่าลืมสะสมเงินวันละเล็กน้อย10-20บาททุกวันวันๆเล็กน้อยไว้นะจะได้มีเงินไว้ซื้อข้าวสารและอาหารเก็บไว้กินนานๆวันนั้นมาถึงลูกหลานท่านจะได้อดข้าวเพราะความหิวมันทรมาน

 

เรื่องสอง เหตุจากพี่น้องป้ากับน้าทะเละกันใหญ่อาจจะเรื่องร้านค้าที่สะพานหินที่ภูเก็ต แต่ตอนนี้อภัยให้กันแล้วดีกันแล้ว แต่ที่เล่าเพื่อจะได้รู้วิธีแก้ไขเผื่อท่านใดนำไปใช้ได้ เรื่องดังนี้ เมื่อน้าจำเป็นต้องย้ายออกจากร้านค้าที่เคยขายของ ก็เลยทำของใส่ด้วยการเอากระดูกขึ้เท่าผีตายโหงต่างๆในที่เมรุเขาเผามาใส่ร้านไว้ โต๊ะต่างๆก็ลงเลขลงยันต์ไว้ให้เสร็จ อื่นๆไม่ทราบวิธีทำ ฯลฯ ผลขนาดคนทะเละกันเข้าไปดูยังได้รับบาดแผลกับออกมาเลย ช่วงนั้นจังหวะพ่อเราเสียนานแล้วพอดีที่แม่เราขายที่ดินได้อยู่บางแคไม่มีรายได้อะไรลูกเล็กๆก็มาก ก็จะไปทำมาหากินหาเลี้ยงชีพที่ภูเก็ต พี่น้องที่นั้นพอมีจะได้มีรายได้ ก็จะขายของชำและอาหารตามสั่งและไอติมตัก ยายชู พอทราบว่าแม่จะไปใช้ร้านดังกล่าวด้วยความรักแม่เรือนเราอยู่แล้วก็เลยบอกไปอยู่ร้านนั้นไม่ได้นะเพราะน้าทำไว้มาก เมื่อแม่ทราบและจำเป็นต้องไปก็ไปหาหลวงพ่อใหญ่ วัดถ้ำใหญ่คู่หาสวรรค์ จ.ลพบุรี บอกท่านให้ท่านเมตตาช่วยด้วย สิ่งจะบอกนี้มีประโยชน์ให้เพื่อนๆนำไปใช้ได้ หลวงพ่อใหญ่ บอกให้นำรูปพระท่าน ไปตั้งบูชาไว้ที่ ร้านนั้น ตั้งถวายน้ำและผลไม้ไว้ ซักสามวัน ในสามวันห้ามอย่าให้ใครเข้าไปแตะบ้านหรือร้านค้านั้นเลยหลวงพ่อจะเมตตาสงเคราะห์ให้(วิธีนี้เพื่อนก็นำไปทำได้่กับทุกบ้านที่เพื่อนๆจะไปอยู่ก็ได้ก็นิมนต์พระหลายองค์ก็ได้ที่ท่านนับถือแล้วไปตั้งบูชาไว้แล้วบอกสิ่งต้องการให้เกิดมีสิ่งดีๆไว้ทำแค่3วันไม่นานหรอกพวกเราต้องอยู่บ้านนั้นไปตลอดชีวิตไม่ไช่หรือจะได้มีความสุขไม่ดีกว่าหรือ)หลังจากนั้นพวกเราก็ย้ายเข้าไปอยู่นะ น้าก็ทำไว้ขลังอยู่นะ ตกกลางคืนเห็นผีผู้หญิงคนหนึ่งในฝันมันบอกขออยู่ด้วยจะช่วยขายของให้ ในฝันเราก็เอาคำบอกมันไปถามแม่ๆในฝันบอกว่าไม่เอาๆหลวงพ่ออยู่ช่วยดูแลแล้ว ช่วงแรกขอบอกการขายของนั้น บางทีลูกค้ามองไม่เห็นร้านค้านะทั้งที่เป็นแผงลอยสะพานดินมันเป็นห้อง3แถวติดกันเป็นแถว เพื่อนใครไปเที่ยวภูเก็ตก็ต้องแวะไปเที่ยวดูกันได้นะว่าสภาพแผงลอยเป็นอย่างไรอาหารตามสั่งแถวนั้นอร่อยไม่แพงเช่นส้มตำ หมีฮกเกี้ยง แต่ปรากฏว่าลูกค้าบางทีมองไม่เห็นร้านค้าบางที่บอกเห็นร้านค้าเราปิดบ้างล่ะ บ้างทีเห็นคนนั่งเต็มร้านบ้างล่ะ ผีมันคงแกล้ง(ไม่รู้จักแม่เรือนเราซะแล้วลูกหลานอิ้งคิวซังเลยล่ะก็ใช้วิธีพรมน้ำมนต์บ้าง เอาธงของพ่อใหญ่ ไปปัดบ้าง โต๊ะเราสวยน้าเขาสร้างไว้ได้ดีแข็งแรงร้านใครอยากได้ก็นำมาแลกไปได้ หลังจากนั้นก็พอขายได้จ้า)เรื่องการค้าคนไทยสู้คนจีนไม่ได้นะเพราะคนไทยไม่ได้ฝึกค้าขายมาตั้งแต่ลูกหลานความรู้เรื่องค้าขายจึงน้อยกว่าคนจีน แม่จึงถามคนจีนโก๊กรอบร้านค้าส่งว่า บางทีลงของเช่นของใช้แฟ๊บสบู่ยาสีฟันน้ำมันพืชฯลฯของใช้ในครัวบางทีลงเป็นหมื่นบาท บางทีมองไม่เห็นของๆก็ขายจะหมดแต่ก็ไม่ค่อยเห็นเงิน มันเป็นเพราะอะไร โก๊แก่ก็ถามว่าแม่เราเล่นการพนันหรือเสพติดอะไรใช้จ่ายอะไรมากเกินความจำเป็นหรือเปล่า แม่บอกว่าไม่มี(ประหยัดจะตายขายของทุกวันมีไม่วันหยุดเลยแม่บอกเราว่าถ้าหยุดก็กินทุนเก่า)โก๊กรอบก็ว่าไม่ต้องเป็นห่วงเงินนั้นก็อยู่ในนั้นแหล่แล้วซักวันจะอยู่ตัวและมองเห็นเอง ก็เป็นจริงอย่างนั้นจึงทำให้ไม่ท้ออยู่กันได้ตามอัตภาพ

 

มีคำทำนายบอกไว้เมื่อมีภัยธรรมชาติใหญ่เกิดขึ้นจะมีคนหนีเข้าป่าแต่อาหารในป่าหายากเพราะไปส่งเสริมปลูกป่าต้นไม้อะไรไม่รู้คนและสัตว์กินไม่ได้ประโยชน์ได้น้อยแต่คนตัดต้นไม้ทำลายป่าและล่าสัตว์ป่าคงได้ประโยชน์มาก กว่ามีคนบอกไว้
มีท่านผู้หนึ่งได้ทดลองเข้าป่าได้ความรู้ต่างๆมาบอกลูกหลานให้ทราบคือพระคุณลุงเชียงใหม่ตอนเป็นฆราวาสทดลองใช้เวลาในการใช้ชีวิตแบบฤษี
ในเขตพื้นที่ ป่าเขาทางตอนเหนือของเชียงใหม่
ซึ่งเป็นพื้นที่ป่าผืนใหญ่ที่สุดในเขตเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน
ต่อเนื่องไปจนถึงเขตติดต่อประเทศพม่าโดยวิธีการเดินเท้า
แบบธุดงค์ แต่แตกต่างจากพระคือ การแสวงหาอาหารในพื้นที่เอง
โดยนำอุปกรณ์ที่คิดว่าจะเตรียมตัวไปในการเกิดเหตุภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น
พบปัญหามากมายที่ลุงขอบอกเตือนทีมกลุ่มต่างๆได้เตรียมตัวแต่เนิ่นๆคือ
1.ปัญหาอาหารตามธรรมชาติมีน้อยมาก
พืชอาหารที่จะพึ่งเป็นอาหารให้พอมีพลังงานในการอยู่เป็นวันๆ
มีน้อยมาก ตลอดระยะเวลา 20 + วันที่ลุงใช้ชีวิตอยู่ในป่า
อาหารส่วนใหญ่ที่พอจะใช้ได้ก็มีพวกผักกูด หัวเผือก มันกอย
ซึ่งหลายอย่างต้องใช้เวลาในการเตรียม ล่วงหน้าเป็นวันถึงจะทานได้
ซึ่งมีปัญหาแน่นอนในคนที่ใช้ชีวิตในเมืองที่ไม่เคยทานอาหารป่า
อาหารที่พอมีนั้นค่อนข้างหายากมีน้อย
ลุงพบวิธีหาอาหารที่พอจะแนะนำได้คือการใช้วิธีเดินทางเลียบรอยลำน้ำ
ลำธารเดิมไป ซึ่งพอจะมีอาหารให้เลือกพอใช้ได้
และควรเน้นการจัดเตรียมเอง ให้อย่างเพียงพอ
ไม่ควรคิดจะพึ่งอาหารจากธรรมชาติที่มีอยู่ในปัจจุบัน
แบบไปตายเอาดาบหน้า
2.พืชสมุนไพรสำหรับเป็นยารักษาโรคมีน้อยมากในพื้นที่
3.มีการเคลื่อนย้ายของสัตว์กินเนื้อเข้ามาในพื้นที่ต่างถิ่นมากขึ้น
อย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน(จากคำบอกเล่าของชาวบ้านในหมู่บ้านชาวเขาที่ลุงผ่าน)
ลุงไปเจอเสือดาวเล็ก ในช่วงป่ารอยต่ออำเภอสะเมิงกับอำเภอปายจังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งไม่น่าจะมีแล้ว
ลุงเองพบปัญหามาเล่าให้ฟัง เพื่อเป็นประสพการณ์อ้อมให้ทุกคนได้เตรียมตัว คือ
1.อุปกรณ์ที่คิดว่าพร้อม เพียงพอประมาณ 10 วันเท่านั้นเองอีกประมาณ 10 วันลำบากมาก อาหาร ยารักษาโรค(เจ็บปวดเมื่อย จากการเดินทาง อุบัติเหตุและยาฆ่าเชื้อต่างๆ)
2.เครื่องนอนควรจัดให้เหมาะสมกับขนาดตัวและที่จำเป็นจริงๆ
3.เสื้อผ้าไม่ควรมากกว่า 2 ชุด และต้องเลือกที่มีความทนทานเหมาะสมที่สุด
4.เครื่องกันหนาว(ระหว่างลุงเดินทางต่ำสุดประมาณ 1 องศา)ควรเลือกแบบฉีกขาดยาก เพราะที่ลุงเตรียมไปขาดง่ายและเปียกชื้นง่ายแห้งยาก มีปัญหาในการเดินทางมาก
5.อุปกรณ์ ไฟฉาย ไฟแช็ค ควรเตรียมอาหลั่ยมากกว่า 2 ชุด
และจัดจัดเก็บให้ดีเพราะสำคัญมากในทุกคืนถ้าไม่มีไฟจะลำบากมาก
6.เต๊นนอน ลุงใช้แบบเปลนอนที่มีที่กันยุงแบบทหาร นอนบนต้นไม้ทุกคืน
ทำให้รู้สึกปลอดภัยมากกว่านอนกับพื้น และมีปัญหาอื่นๆอีกมากมาย
ซึ่งถ้าคนที่เคยไปภูกระดึงเกือบตาย ควรจะเริ่มฝึกเดินพร้อมอุปกรณ์เครื่องหลัง 15 กิโลกรัมได้แล้ว (ของลุงประมาณ 20 กิโลยังอยู่ได้ประมาณนี้แหละ)
คงเป็นปัญหาของลุงเองที่มีความชำนาญในการใช้ชีวิตในป่าน้อยกว่าทหารและมืออาชีพ แต่ลุงไปทดสอบ เพื่อเป็นประสพการณ์สำหรับทุกคน ที่กำลังเตรียมการกันขอให้ได้เตรียมตัวอย่าอยู่ในความประมาท
เราจะมีเวลาไป จนถึงวันที่พระจักรพรรดิ์ราชจะเติบโต
จนครบบวช ถึงจะเกิดการเปลี่ยนหรืออาจตอนสองจะไปใกล้พศ.นั้นอาจเปลี่ยนชื่อเมืองปท.ไปแล้วก่อนปีพ.ศ.2588 ขอพลังแห่งความดี จงคุ้มครองและปัดเป่าความเห็นผิดของท่านทั้งหลาย พระคุณลุงคนเชียงใหม่(พระโพธิสัตว์)

 

คำถามดีจ้า

 

เก็บไว้ดูเองหลายมุมมองจะได้ความรู้หลายด้าน