ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

มันจะใช่ยุคนี้จริงๆรึท่าน แล้วทำมั้ยจะต้องเป็นยุคนี้ด้วย จะว่าไปผมก็ไม่อย่ากจะเชื่อเช่นกัน ดูๆต่อไปครับอาจจะจริงอย่างคำทำนายของท่านเกษม ที่ท่านเอามาลง

 

เหล่าพญานาคเขาทำหน้าที่ของเขามาตั้งนานแล้วครับไม่ใช่แค่ปีนี้ ปีเดียว แต่ที่รู้ๆมาเขามาบอกในฝันน่ะ ส่วนตัวไม่เชื่อความฝัน ความฝันก็เหมือนการมโนเอา แต่ที่แน่ๆท่านบอกว่าด่วน ผมก็ยังไม่เชื่อ ทำงานหาเงินต่อไปครับ อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดครับ ท่านสงบ กราบใดที่เรายังไม่รู้จริง พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้

 

ตาไม่ติดรูป รูปไม่ติดตา - หูไม่ติดเสียง เสียงไม่ติดหู - จมูกไม่ติดกลิ่น กลิ่นไม่ติดจมูก - ลิ้นไม่ติดรส รสไม่ติดลิ้น - กายไม่ติดสัมผัส สัมผัสไม่ติดกาย -ใจไม่ติดอารมณ์ อารมณ์ไม่ติดใจ
แยกออกเป็นส่วนๆ เรียกว่า "ภควา" เป็นตัววิปัสสนาญาณ เป็นฉฬงฺคุเปกฺขา- ปล่อยได้ทั้งอายตนะภายใน อายตนะภายนอก

ท่านพ่อลี ธัมธโร

...จากคำสอนนี้เมื่อเอาไปเทียบกับคำสอนพระพุทธเจ้าจะได้ว่า...เห็นสักว่าเห็น ฟังสักว่าฟัง ทราบสักว่าทราบ รู้แจ้งสักว่ารู้แจ้ง..และพระพุทธองค์สอนว่า...กรรมขึ้นอยู่กับเจตนา
...เมื่อเราตั้งเจตนาอย่างมั่นคงว่าจะทำเพื่อประโยชน์แห่งพระพุทธศานาโดยไม่มีประโยชน์แห่งตนเข้ามาเกี่ยวข้องแม้แต่น้อยด้วยจิตที่บริสุทธิ์...แล้วอกุศลกรรมใดจะมีแก่เราล่ะท่านทั้งหลาย....คนขาดปัญญาก็จะมองข้ามจุดนี้ไปและวางจิตไว้ตรงนี้ไม่ได้..บุคคลด้อยปัญญาเหล่านั้นจึงเที่ยวเพ่งโทษคนอื่นด้วยเจตนาที่ตนเข้าใจว่าถูกต้องแล้ว...ทั้งๆที่ตนปฏิบัติยังไม่ถึงคำว่า...ทำประโยชน์ให้ผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

(โพสบน)นี่คือคำตอบที่จิตหนึ่งให้เอามาตอบหมายถึงพระให้เราเอามาตอบ...ดีนะที่เรามีเจตนาบริสุทธิ์...เราได้เห็นคอมเม้นของบางคนในความฝัน...และเราก็ได้สิ่งที่จะเอามาตอบให้เขาแจ้งแก่ใจตน....แต่เขาอาจจะไม่แจ้งแก่ใจตนหรอกเพราะเขายังขาดปัญญาอันยิ่งปัจจุบันเข้าถึงอยู่....เขายังไม่มีปัญญาอันนั้นเพราะเขามัวเพ่งโทษคนอื่นในปัจจุบันกระทำอยู่


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

เรามาเกิดเพราะมาทำงานนี้แหละ...เราเข้ามาในเวปนี้ก็เพื่อมาทำงานนี้แหละ...เราปฏิบัติจนเข้าถึงพุทธะมาครั้งนึงแล้ว..เราได้รู้อดีตชาติตนเองและรู้ว่าเรามาเกิดเพื่อทำงานอะไร...เมื่อถึงวันหนึ่งเราจะปฏิบัติให้จบกิจศาสนา


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

เจตนา คือ กรรม

ทำกรรม คือ สร้างภพ

การสร้างภพ คือ การขังสัตว์
ไม่ใช่ช่วย

ฟังธรรมสาวก ก้กร่อนธรรม ลงเปน เจตนา

ฟังธรรม ภควา มีแต่ตามเหนปัจจัย
ของภพเกิดดับ แลอยู่ จึงชื่อว่า พ้นอยู่

สาวก ไม่มีทางฉลาดในมรรค เปนเพียง
คลำตามมรรคที่สร้างไว้ให้ .....ฟังสาวก
กล่าวธรรม จึงมีแต่ เจตนา สร้างภพ
สร้างชาติอันไม่ใช่เบื้องต้น พรหมจรรย์
แม้แต่หางอึ่ง

 

ใช่ค่ะ เขาเรียกว่ามีเชื้อแห่งการเพ่งโทษอยู่....

ตอนอ่านข้อความตอนแรก เชื้อแห่งการเพ่งโทษ เกิดจากเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน และจิตจำสัญญาอารมณ์เอาไว้ คิดว่าตนเองจะต้องเจอเหมือนเดิม (การถูกว่าในสิ่งที่คิดว่าไม่ใช่ที่ตนเป็น) พอกระทบแล้วเกิดขึ้นทันที และเร็วมาก แต่ในสภาวะนั้นรู้ได้การกำหนดที่เห็นมีความควบแน่นของใจและส่งออกไปที่ต้นตอนั้น

แต่มาพิจารณาอีกครั้ง ไม่ใช่ดั่งที่คิดว่าเป็นตน จิตเริ่มคลายตัวและเกิดการละการยึดถือ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วมันเป็นสัญญาอารมณ์กรรมที่เก็บไว้ ที่จะเป็นเชื้อต่อไปทันทีที่กระทบแล้วเข้าใจว่าใช่ตามที่ทิฐิเก็บไว้ เดี๋ยวจะนำไปพิจารณาอบรมจิตอีกทีค่ะ

ที่จริงแล้วเมื่อจิตคลายตัวว่าเราเพ่งมโนกรรมไปแล้ว จิตก็มาสำนึกได้ และรู้ว่าเพ่งโทษไปแล้วจริง ๆ มันไวและรวดเร็วมาก และยอมรับว่าเพ่งโทษจริง และก็พร้อมขออภัยค่ะ เพราะสติไม่รวดเร็วตามไม่ทัน

 

เมื่อจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง...เมื่อเจตนาบริสุทธิ์อย่างที่สุดแล้ว...จิตยอมรับตามจริงที่จิตเห็น...ไม่ยึดเอาจิตสังขารเป็นตนจะเอากุศลกรรมและอกุศลกรรมที่ไหนเป็นตนเป็นของตน...เมื่อถึงคราวจะสิ้นใจตายก็ปล่อยทุกอย่าง..แม้แต่ลมหายใจยังปล่อยแล้วไปจับเอาสติสัมปชัญญะอย่างเดียวเพื่อเข้านิพพาน....อธิบายอย่างนี้คนขาดปัญญาอันยิ่งไม่เข้าใจแน่นอน...เพราะยังไม่รู้แจ้งรู้จริง...เพราะยังมีจิตที่จดจ่ออยู่กับการเพ่งโทษผู้อื่น..


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

เราไม่ได้ฝึก เพื่อ ตามทัน หรือ ไม่ทัน

เราฝึก เพื่ออาสัยระลึก จิตเกิดจาก
ปัจจัยเมื่อมีเชื้ออยู่ จิตย่อมเวียนก่อ
ตัวตั้งขึ้นแน่

ยกขึ้นเหน อริยสัจจ จิตนั่นแหละ
ตัวทุกข์

เมือ่เหนตามจริงได้ จะเกิดการ
ละสมุทัยโดยไม่ต้องเจตนา

จึงเหนได้ว่า อสังขาริกัง นั้นมีอยู่จริง

เมือ่ฝึกมากๆ เปน พหุลีกตา ...จะ
แทงตลอดไปยัง อสังขตธาตุ โดย
ไม่ต้องมานั่งพยักหน้าเข้าใจ เทียบ
เคียง จึงเหน การดับของ อายตนะ6
เบ็ดเสร็จเด็ดขาด ไม่มีกลับมาต่ออีก
จึงเหนกระแส การดับรอบ(ปริ นิพพาน)
และเปน อนุปาทานิพพาน ไม่มีเชื้อ
เหลือ

สุดท้าย...!

จะต้องมี ธรรมความไม่ประมาท เพราะ

ตถาคต ปรินิพพาน ไปแล้ว

การที่เข้าถึงธรรม ย่อมไม่มีใครช่วย
ตัดสิน ธรรมความไม่ประมาท จะต้องชัด

เมื่อความไม่ประมาท มีชัด วินัย การออกบวช
อะไรที่เปนเครื่องมือ ความไม่ประมาท จะต้อง
เกิดการ สมาทาน ประกอบอยู่

ไม่ใช่สีล ก้สมมติ ทานก้สมมติ เกาะแม่กิน
ก้ สมมติ เฮีย ส่งมาเกอะ!

 

โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง..

สุดท้าย...!

จะต้องมี ธรรมความไม่ประมาท เพราะ

ตถาคต ปรินิพพาน ไปแล้ว

การที่เข้าถึงธรรม ย่อมไม่มี
ใครช่วยตัดสิน ธรรมความ
ไม่ประมาท จะต้องชัด

เมื่อความไม่ประมาท มีชัด
วินัย การออกบวชอะไรที่เปน
เครื่องมือ ความไม่ประมาท
จะต้องเกิดการ สมาทาน
อธิษฐาน ประกอบอยู่

ไม่ใช่สีล ก้สมมติ ทานก้
สมมติ เกาะแม่กินก้ สมมติ

เฮีย ส่งมาเกอะ!

 

เมื่อคำว่าเจตนาคือกรรม...แล้ว...เมื่อเจตนาบริสุทธิ์แล้วจะเอากรรมมาจากไหน

อันนี้ต้องฝึกจิตให้เข้าถึงสภาวะนั้นก่อน...ถ้าจิตยังไม่เคยเข้าถึงสภาวะนั้นเลยเจตนาก็ยังไม่บริสุทธิ์อย่างแท้จริง

เจตสิกก็ยังเป็นได้ทั้งกุศลและอกุศลเพราะจิตยังไม่เห็นแจ้งตามจริง...การก้าวข้ามกรรมทั้งหลายไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถของปัญญามนุษย์..เพียงแต่ยังเข้าไม่ถึงความจริงแท้...แค่นั้นเอง


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง....

สุดท้าย.....!

เหล่าพญานาคราชทั้งหลายให้เร่งรีบทำหน้าที่ตนเองซะ..

เหล่าทวยเทพทั้งหลายให้เร่งรีบทำหน้าที่ตนเองให้เรียบร้อยซะ...

เมื่องานทางด้านภัยพิบัติเสร็จเมื่อไร เราจะทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์...

เราจะทำงานของตนให้จบเมื่อพวกท่านทั้งหลายทำหน้าที่ตนจบแล้ว..

เราจะยังพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองจวบจนครบ 5,000 พระวัสสา..

จบกิจเมื่อไร เราจะเข้านิพพานทันที..


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

เจตนาบริสุทธ์ เปนคำแปล
ไทย ที่หลอกคนไทยด้วยกัน
เพื่อที่จะ อุปทานหมู่ เฮโรสร้าง
โน้น กราบนี้ ....อีกมือ ล้วงกระเป๋าตบทรัพย์


บริสุทธิจากเจตนา เปน อีกวลีหนึ่ง
เปนสภาวะพ้นภพ พ้นขันธ์ ไม่ก่อ
ภพ ก่อชาติ ....ซึ่งมีอยู่จริง อัน
องค์มัธยม สมเด็จเล็ก ลป.แปน
ลป.ตด ไม่เคยสัมผัส

 

2522..."สิงหราชา"
ราชาแห่งธรรม..


"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

ธรรมดา ของ สิ่งที่ หมดความ
สามารถ

ภัยอะไรๆ ก้ แทงสุ่ม อาสัยโลก
ไม่เที่ยงแปรปรวนเปนนิจ ยกขึ้น
กล่าวโอ่ ว่าเกิดจากตน สั่งที่พิสูจน์
ไม่ได้ แม้นคนสั่งก้ยังนั่งงง สั่งไป
รอบที่เท่าไหร่ หาได้จำไม่ เพราะ
ภัยมันก้ไม่แน่ไม่นอน ไปตามเรื่อง
ปัจจัยของมัน ไม่ใช่เพราะใครสั่ง

การแสดงธรรม ก้ ด้อยในทางความ
รู้ภาษา เหนเขากล่าวโวหารดี ก้อิงแอบ
เก็บไว้จนละเมอว่า ธรรมเหล่านั้นเปน
ตน มีในตน มีตนในธรรม มีธรรมเปน
ตน....จะแสดงแต่ละที ต้องคอยตัดแปะ

พอพูดเอง ก้ สะดุดขาตน โดนเขายก
วาทะ จนขายคลี่หน้า

อับหนทาง

ก้ธรรมดาอยู่เอง อ้างดวงดาว
ฤกษ์ ยาม

หมดปัญญาพิสูจนตน โอนลอยให้
สถิติ random sampling

 

ธรรมะจากพระนักปราชญ์..

 

เมื่อ หมดปัญญา อับจนหนทาง

ธรรมมีกถา อันร่าเริงได้ด้วย ตนไม่มี
พราะไม่เคย สัมผัส พระหัตถตถาคต
ที่ทรงหมุนทำลายกิเลส ให้เหนตาม
ความเปนจริง

สิ่งที่ อัญเดียรถียในโลก จะ ต้าน
ทานไม่ได้ คือ การอิงอาสัย กล่าว
ถึง การมีอยู่ของธรรมอันแสดงโดย
ตถาคตผ่านพาหนะที่ทรงเฆี่ยน!ให้
นำพาคำสอน

เพื่อ ประโยชน์ ปลอบ ชะโลมใจ
ให้มี ความสุข ไปวันหนึ่ง คืนหนึ่ง
ลมหายใจหนึ่ง......
.........รอเวลา ตายเปล่า

 

หลวงปู่ผู้เมตตาต่อสรรพสัตว์
กิเลสและธรรมะอยู่ที่ใจ..
จอมมารและพุทธะอยู่ที่ใจ..

แก้ให้ตกเด้อ แก้บ่ตกคาพกเจ้าไว้ แก้บ่ได้แขวนแอวต่องแต่ง..

"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

แก้จ่ง แก้จิต เฮียอะไร!

แก้จิต แก้ยากนะ ผู้เฒ่าจะแก้
เองวะ สันติ!!!

ธรรมจักร ผู้หมุนได้ มีเพียง
ตถาคต เท่านั้น

พาหนะ ม้า ที่ใช้เทียม รับส่งของ
จะสะเออะมาหมุนธรรมจักร เปน
ฐานะเปนได้ ฤา


ตถาคต หลังการตรัสรู้ อะไรเล่า
มาปรากฏ

ก้มีแต่พยามาร ธิดามาร มาป้อยอ
อนุโมทนาด้วยลีลา อนุโลม ปฏิโลม

จอมมารและพุทธอยู่บัลลังก์เดียวกัน

สันติ!!!


ปล. ขรำคลี่แต..พวกที่ด้นเหนือกว่า ไปขุด
มุข องค์มัธยม พรหมสั่งให้มาเกิดตามมติ
สภาเฮียอะไร นี่ สุดๆ สุดเฮีย!!

สาวก เปนผู้เดินตามมรรค ไม่ใช่ผู้ฉลาดในมรรค

 

พระพุทธเจ้าทุกพระองค์เสด็จมาพร้อมทั้งพระอรหันตสาวกมาหมุนธรรมจักรและวัฏฏะจักรแล้ว....ยุคใหม่เริ่มต้นขึ้นแล้วตั้งแต่ปลายปีที่ผ่านมา มนุษย์และสรรพสัตว์ทุกรูปนามเตรียมตัวเผชิญชะตากรรมได้เลย...จะเป็นอย่างไรนั้นก็ขึ้นอยู่กับกรรมและเจตนาของตนเองแล้ว...ขอให้โชคดีทุกท่าน



"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"