เราไม่มีในกาย กายไม่มีในเรา

สรุปง่ายๆ ว่า เอกวีร์ ต้องการให้ทุกคนดูจิต อย่างเดียว นั่นแหละวิธีการที่ถูกต้องของเขา

ทำสมาธิ ก็ตัน พิจารณาธรรมก็ไม่ดี แต่ดูเฉยๆ อย่างเีดียว เอกวีร์เชื่อว่า นี้คือ พระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง

ซึ่งผมก็บอกไปแล้วว่า มีลัทธิ ก่อนพุทธกาล ที่ทำอะไร ทำหมด รู้อย่างเดียว รู้ว่ามีกิเลส แต่ก็ทำตามกิเลส

นี่แหละ ที่หมิ่นเหม่ หรือว่าพวกท่านกำลังจะ ให้องค์ธรรมแบบนี้ ขยายวงกว้าง โดยเอกวีร์ที่ยังไม่มีธรรมเผยแพร่ ให้คนอื่นปฏิบัติแบบผิดๆ ไปหรือ

ตามธรรมดา คนจะสอนคนอื่น ตัวเองก็ต้องดีพร้อม ตัวเองต้องเสถียรแล้วฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผุ้อื่น นี่เอกวีร์ ยังไม่ึฝึกตนให้ดี แต่กีดกันผู้อื่นในวิธีการของเขา ด้วย การหาผู้คนให้ฝึกตามตนโดยตั้งปวารณาว่าจะหา คนให้ปฏิบัติตามตนให้มากที่สุด

คอมมิวนิสต์ชัดๆ

 

ขอดู(โพส)เฉย ๆ มั่งดีกว่า ทุกข์ใครทุกข์มัน กิเลสใครกิเลสมัน กรรมใครกรรมมัน แต่ถ้าถามมา หากไม่เกินฐานะ ช่วยได้ก็จะช่วยแล้วกัน

ขอดู ^-^

 

เอกวีร์ คุณปฏิเสธ ธรรมของพระพุทธองค์ โดยบอกว่า ฌาณ สมาธิ เป็นทางตัน

มันคนละเรื่อง ผมเป็นทนายให้พระไตรปิฎก ที่พระพุทธองค์สรรเสริญ ฌาณ
ว่าทำให้มากทำให้เป็นวสี

ข้อนี้ คุณบอกว่า ผมกล่าวหา คุณ แล้วคุณแก้ต่างหรือ

ดุจดังคน ออกมาด่า คนอื่นตำหนิคนอื่น ครั้นพอคนอื่นเตือน คุณกลับบอกว่า คนที่เตือนนั้นกล่าวหาหรือ


คุณแยกไม่ออกเอง เอกวีร์

 

เอ้า แล้วไปเอาพระมาเกี่ยวอะไรอีกหละ ถ้าจะเพี้ยนไปแล้วเอกวีร์
นี่ผมพูดกับคุณ คุณไปเอาพระที่ไหนมารึ

 

อะไรของคุณ คุณเอกวีร์ ยิ่งเถียงผมยิ่งเหนื่อยกับคุณจริงๆ

คุณ นี่ นิวรณ์มากเอาการ วิจิกิจฉา สีลพตรปรามาส สักกายทิฎฐิ มาเป็นขบวนเลย

เอาหละ พอ ผมจะไปทำการทำงานอย่างอื่นต่อ

 

ใครเอาธรรมนำหน้าคนนั้นชนะ

ใครเอากิเลสนำหน้าคนนั้นแพ้

แม้แต่เด็กเล่นกันเค้ายังหวังแพ้ชนะ

 

อ่านอยู่นะ อืม หวัดดีค่ะ ท่านเอกวีร์ ขอร่วมเสวนาด้วยนะคะ

ที่ไม่มีเห็นเป็นผิด เพราะมีสัมมาทิฎฐิงัยหล่ะ

 

รบกวนถามท่านเอกวีร์ พระท่านใดสอนหรือคะ

 

รอฟังเหมือนกันท่านเอกวีร์

 

แล้วงัยต่อคะ ท่านนิวรณ์

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>to2504, หลินจิ่นเฉิง </TD></TR></TBODY></TABLE>


หวัดดีท่านหลิน อิอิ เกาะติดสถานการณ์เลยนะ

 

...

 

คิดไปได้ คนคุยกันอยุ่หลายคน ผมก็มีมารยาทบอกว่า เดี๋ยวผมมา ก็เท่านั้น
ใครอ่านเขาก็ไม่มาสนใจอะไร เพราะว่าผมติดธุระ ผมก็บอกว่าเดี๋ยวมา ไม่เห็นมีอะไรต้องคิดเลย ท่านเอกวีร์
ผมอยากจะถามว่า สังขารที่ปรุงไป ท่านมองเห็นหรือไม่ เห็นแล้ว ท่านไม่พิจารณาเลยหรือว่ามันหลอกท่าน
หรือ ว่าหลอกก็หลอกไป ก็อยากจะทำ
นี่แหละ ผลของการไม่ดับที่เหตุ นิ่งรุ้ดูเฉย มันก็เป็นแบบนี้แหละ

 

สรุปนะ คุณไปวัดป่าบ้านตาดเถอะไปถามดู ลูกศิษย์หลวงตามหาบัว ที่เป็นพระอริยะ อยุ่มากมาย คุณไปถามท่าน คอยถามดูว่าใครก็เข้าหาท่านที่ไม่ดัง คุณจะได้มีคำถามส่วนตัวกับท่านได้ หรือ ไม่ก็ไปกราบเรียนถามพระอาจารย์ทอง ที่วัดอโศการามก็ได้
แต่ถ้าหากพุทธภูมิ ก็ลองไปคุยกับ หลวงปู่พุทธอิสระดู จะได้เห็นแนวทางที่กว้างขึ้น ชัดเจนขึ้น
ผมไม่ทราบว่าคุณอายุเท่าไร ถ้ายังมีกำลังแข็งแรงยัง ไม่แก่มาก ก็หาเวลาไปปฏิบัติธรรม ที่วัดป่าบ้านตาด ไปฝึกที่นั่นดู

 

อืมๆ

 

*คุณขันธ์ครับ ถ้าไม่อยากตอบก็คงไม่มีใครว่านะครับ
แต่อย่าใช้วิธีแถแบบที่ชอบทำเป็นประจำจนเป็นนิสัย มันไม่ดีนะครับ
ผมยกคำถามมาให้ทัศนาอีกครั้ง จะได้ไม่หลงประเด็น เพ้อเจ้อ ไร้สาระ
พูดเรื่อยเปื่อย เจื้อยแจ้วจนหลงตัวเองว่ากิเลสน้อยเต็มที
แต่มีราคะ โทสะลอยไปลอยมาทั้งวัน(อย่างนี้ต้องเรียกว่าไอ้บ้ากาม ไอ้ขี้ยั้วะ)

แต่จะให้ดีแล้วคุณขันธ์ควรที่จะแยกให้ชัดเจนไปเลยนะครับว่า
จิตกับวิญญาณต่างกัน เหมือนกันหรือเป็นสิ่งเดียวกัน.....

เริ่มจากหัวกระทู้เลยนะครับ

 

คุณขันธ์ครับ ขอเถอะนะครับ เพ้อเจ้อให้มันน้อยหน่อย
คุณไม่ต้องเอาครูบาอาจารย์มารับรองความยิ่งใหญ่ให้กับอาจารย์ของตนเองนะครับ

คุณขันธ์ครับ คุณก็เลิกพูดเวอร์ๆได้แล้วนะครับ มันไร้สาระสิ้นดี
มีที่ไหนทั้งหลวงปู่ฝั้น หลวงปู่หล้า เกรงใจท่าน(หลวงตามหาฯหมด)
เพราะการที่ ธรรมของท่าน เป็นธรรมที่ตรงเป๋ง ไม่มีออกนอกลู่นอกทาง
แล้วหลวงตามหาฯไม่เกรงใจท่านพระอาจารย์ทั้งสองหรือครับ
เวลาท่านพบท่านอาจารย์ทั้งสอง
ท่านหลวงตามหายังต้องก้มลงกราบท่านอาจารย์ทั้งสองท่านก่อน
แล้วรู้ไว้ด้วยว่าธรรมของท่านอาจารย์ทั้งสองท่านนั้น
ก็เป็นธรรมที่ตรงเป๋งและไม่นอกลู่นอกทางเช่นกัน

คุณขันธ์ครับดีแล้วครับที่ไม่เอาครูบาอาจารย์ท่านอื่นมาวิพากษ์วิจารณ์
เป็นการไม่สมควรอย่างยิ่ง เพราะท่านไม่ได้เข้ามาเล่นอยู่ในบอร์ดนี้
ถ้าถกธรรมกันแล้วต้องการยกครูบาอาจารย์มารับรองนั้นไม่ถูกต้องนะครับ
ซึ่งบางครั้งท่านสื่อสารตามภาษานิยมในแต่ละท้องถิ่นนั้นๆ
ถ้าจะเอามารองรับก็ควรที่จะต้องยกในส่วนที่เป็นคำพูดของท่านล้วนๆ
เพื่อเป็นการยกย่องท่านนะครับ

;aa24

 

คุณขันธ์ครับทุกวันนี้ไม่มีทุกข์แล้วใช่ไหมครับ???
มีแว๊บๆแล้วก็ดับไปมันไม่ค้าง แสดงว่าบรรลุแล้วใช่ไหมครับ???

คุณขันธ์ครับเลิกแสดงอะไรที่มันเกินขอบเขตความรู้ของตนเองเถอะนะครับ
มันเป็นการสร้างความเสื่อมเสียต่อพระอริยเจ้า
แล้วอย่ามากล่าวร้ายผมอีกนะครับว่าอิจฉาบ้างหละ พูดเพ้อเจ้อบ้างหละ
ไร้สาระบ้างหละ ฯลฯ ทู้ข้างล่างยังมีผลงานความเพ้อเจ้ออีกหลายแห่ง

;aa24

 

อ่านไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด นี่ครับ
ผมเปรียบเทียบว่า เปรียบดังคนที่ไม่เคยอกหักก็ไม่รุ้จักสภาวะที่แท้จริง
ไม่เห็นต้องอธิบายนี่

สรุปนะ ธรรมภูติ คำถามคุณ มันยังไร้สาระอยุ่ ผมเลยขี้เกียจจะตอบ ไม่ได้เลี่ยงหรอก
เช่นจิต ต่างกับวิญญาณ หรือไม่

คุณธรรมภูติ การจะถามปัญหาคนอื่น คุณควรตั้งประเด็น ไม่ใช่ถามเป็น ท่องอาขยาน ก ไก่ ข ไข่
แบบนี้ผมไม่รุ้จะตอบไปทำไม
คุณควรถามสภาวะสิ แล้วผมจะตอบให้ หรือ ถามภูมิวิปัสสนา หรือ ถามภูมิสมาธิ แล้วผมจะตอบให้

สำหรับเรื่องหลวงตา มหาบัว คุณก็สุดโต่ง ผมบอกว่า พระอาจารย์ฝั้น และ พระอาจารย์หล้าก็เกรงใจท่าน ก็ถูกแล้ว และไม่ได้หมายความไปอีกมุมหนึ่งที่สุดโต่ง
อ่านให้ดีๆ คุณมี ปัญหาเรื่อง วิญญาณการรับรุ้ ที่ไม่ตรง ไปดูตรงจุดนั้น เห็นปริยัติเก่งนัก ปฏิบัติเอาให้ได้
ด้วยการ ตั้งสติก่อน แล้วอ่านอย่างเรียบง่าย นั้นแหละ จะเป็นวิถีให้คุณปฏิบัติได้ดีขึ้น

 

คุณขันธ์ครับ คุณรู้ได้อย่างไรครับว่า ท่านพระอาจารย์ใหญ่ สอนแบบที่ขันธ์พูดอยู่นี่
อย่ากล่าวตู่สิครับ ผมเอามุตโตทัยบางส่วนมาให้อ่าน
จะได้รู้ว่าพระอาจารย์ใหญ่ท่านสอนอะไร

จากมุตโตทัย
๘. สติปัฏฐาน เป็น ชัยภูมิ คือสนามฝึกฝนตน

อุปไมยในทางธรรมก็ฉันนั้น ที่เอามหาสติปัฏฐานเป็นชัยภูมิก็โดยผู้ที่จะเข้าสู่สงครามรบข้าศึก คือ กิเลส
ต้องพิจารณากายานุปัสสนาสติปัฏฐานเป็นต้นก่อน เพราะคนเราที่จะเกิด กามราคะ เป็นต้น ขึ้น ก็เกิดที่กายและใจ
เพราะตาแลไปเห็นกายทำให้ใจกำเริบ เหตุนั้นจึงได้ความว่า กายเป็นเครื่องก่อเหตุ จึงต้องพิจารณากายนี้ก่อน
จะได้เป็นเครื่องดับนิวรณ์ทำให้ใจสงบได้ ณ ที่นี้พึง ทำให้มาก เจริญให้มาก คือพิจารณาไม่ต้องถอยเลยทีเดียว
ในเมื่ออุคคหนิมิตปรากฏ จะปรากฏกายส่วนไหนก็ตาม ให้พึงถือเอากายส่วนที่ได้เห็นนั้นพิจารณาให้เป็นหลักไว้
ไม่ต้องย้ายไปพิจารณาที่อื่น จะคิดว่าที่นี่เราเห็นแล้ว ที่อื่นยังไม่เห็น ก็ต้องไปพิจารณาที่อื่นซิ เช่นนี้หาควรไม่

ถึงแม้จะพิจารณาจนแยกกายออกมาเป็นส่วนๆ ทุกๆอาการอันเป็นธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ ได้อย่างละเอียด ที่เรียกว่าปฏิภาคก็ตาม
ก็ให้พิจารณากายที่เราเห็นทีแรกด้วยอุคคหนิมิตนั้นจนชำนาญ ที่จะชำนาญได้ก็ต้องพิจารณาซ้ำแล้วซ้ำอีก ณ ที่เดียวนั้นเอง
เหมือนสวดมนต์ฉะนั้น อันการสวดมนต์ เมื่อเราท่องสูตรนี้ได้แล้ว ทิ้งเสียไม่เล่าไม่สวดไว้อีก
ก็จะลืมเสียไม่สำเร็จประโยชน์อะไรเลย เพราะไม่ทำให้ชำนาญด้วยความประมาทฉันใด
การพิจารณากายก็ฉันนั้นเหมือนกัน เมื่อได้อุคคหนิมิตในที่ใดแล้ว ไม่พิจารณาในที่นั้นให้มาก
ปล่อยทิ้งเสียด้วยความประมาทก็ไม่สำเร็จประโยชน์อะไรอย่างเดียวกัน

;aa24