เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 1291668" vAlign=top><TD class=alt1>ต้องขอขอบคุณคุณพี เสาวภา และคุณผาแดงที่ช่วยตอบคำถามให้ครับ </TD></TR><TR><TD class=thead colSpan=2></TD></TR></TBODY></TABLE>
ผมคงตอบได้ในส่วนที่รู้ที่เห็นคือที่ผมได้เช่าไว้เท่านั้น เพราะทั้งพระและเครื่องรางของหลวงพ่อแทบทุกชิ้นผมจะเช่าจากวัดศาลาดินเพียงแห่งเดียว มีเพียงชิ้นเดียวคือล๊อคเกตรูปหลวงพ่อ ด้านหลังอุดผง ที่ผมอธิฐานขอหลังจากที่หลวงพ่อทรง ท่านมรณะภาพแล้ว ซึ่งคงจะนำภาพให้ชมกันหลังจากที่ พี่พีมาบอกเล่าเรื่องล๊อคเกตแล้ว

แต่เสาหลักของเรื่องหลวงพ่อทรง คงต้องเป็นพี่พีละครับ

กระทู้นี้ผู้ที่เข้ามาชมก็ล้วนแต่มีความศรัทธาในองค์หลวงพ่อด้วยกันทั้งนั้น
ท่านอื่นๆที่มีวัตถุมงคลของหลวงพ่อทรงบูชาอยู่ก็ขอเชิญโพสต์ภาพมาชมกันเป็นวิทยาทานครับ เพราะผมเองก็ไม่ได้บูชาของท่านไว้ทุกแบบหรอกครับ
บางท่านอาจจะเข้าวัดศาลาดินก่อนหน้าผมด้วยซ้ำไป ก็ต้องมีวัตถุมงคลยุคเก่าของหลวงพ่อแน่ๆ

 

จากรูปข้างบน ตะกรุดสองดอกนี่มีประวัติ และมีความสำคัญสำหรับผม เลยเอารวมกัน แม้จะมีขนาดต่างกัน มาก แต่ สรรพคุณไม่แพ้กัน ดอกข้างบนเป็นตะกรุดเศรษฐีลงเฉพาะยันต์ในทางโชคลาภโดยเฉพาะ ทำด้วยอลูมินั่ม ยาว 2 นิ้ว 6 หุนครึ่ง ตอกโค้ด ท มีหัว และท หยดน้ำ และ ๘๓ หยดน้ำ ( หมายถึงอายุหลวงพ่อ ตอนนั้น ) พระสวัดดิ์ลงดอกนี้ผมจะเล่าแยก เพราะประจักษ์ในคุณวิเศษหลวงพ่ออีกครั้ง แบบ จะ จะ
ดอกล่างเป็นตะกรุดมหาระงับ ยาวห้านิ้ว สองหุน ผมขอหลวงพ่อทำไว้ใช้เองโดยผมไปซื้อทองเหลืองนอกอย่างดีมาจากตลาดน้อย เลยขอหลวงพ่อท่าน เอามาลงโสฬส ๑๖ ดอกมหาจักรแบบย่อ ๒ ดอก และ มหาระงับแบบย่อ ๑ ดอก หลวงพี่สายัณ์ ลงให้หมดทุกดอก (พระที่เป็นศิษย์หลวงพ่อทรงองค์นี้น่าจับตาดูให้ดีในอนาคต เพราะ ลักษณะจิตใจและสติดีมีความอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่พูดมากวิชาเยอะ ผมแอบสังเกตุเป็นส่วนตัวถ้าไม่ถูก "ท่านวัวสองเขา" ขวิดจนสึกไปซ่ะก่อน รับรองว่าไปได้ไกล ) ตะกรุดมหาระงับดอกนี้ มาจากแผ่นทองเหลืองนอกอย่างดี ที่ผมขอหลวงพ่อ เสกแผ่นทองให้ก่อน เมื่อลงยันต์เสร็จ นำมาให้หลวงพ่อเมตตา ลงปิดมุม เรียกสูตร ยันต์เสร็จผมม้วนต่อหน้าท่านด้วยเครื่อง เสร็จแล้วท่านกลึงให้ด้วยตัวเองแล้วเสกให้ แล้วเอาจึงเอาไปถักโดยนายหมี ลงรักแดงจากจีนแดงผมไปซื้อมาจาก เสาชิงช้าตอนนั้น พ.ศ. (๒๕๔๙) หลอดล่ะเก้าร้อยบาท แห้งแล้วปิดทองคำแท้ เอามาให้ท่านเสกซ้ำอีกที นอกจากนั้นท่านยังลงอักขระซ้ำบนตัวตะกรุดให้อีกทีจัดว่าพิเศษหน่อย
ตะกรุดมหาระงับนี้ มีทำด้วยทองแดงอีกหลายดอก ข้างในเป็นยันต์ และลงคาถา "ห้าม " ไปหมด ห้าม ทั้ง มนุษย์ ภูติผีปีศาจ เทวดา ฯลฯ พระสวัดดิ์ จารออกมาถวายหลวงพ่อเสกหลายดอก อาจจะมีจารจากพระวิโรจน์หรือ พระสายันณ์อีกซึ่งผมอาจจะไม่ทราบ ไม่ทราบท่านผู้ใดได้ไปบ้าง หรือ ได้ไปแล้วอาจจะไม่ทราบคุณค่า เพราะทำยาก เสกให้ขลังได้ยาก อาจจะเข้าตัวได้ เพราะอย่างที่ว่า ลงของทางที่ จะไปห้ามเขา ระงับเขา ระงับทั้งเหตุการณ์ และการกระทำ ของมนุษย์ ภูติผีปีศาจทั้งมวล คนเสกต้องมีบารมีถึง ถ้าไม่ถึงจะไม่เกิดผล แล้วอาจจะไม่ดีกับตัวเอง เพราะห้ามเขาไม่ได้ แต่ถูกกระทำกลับ จัดว่าเป็นของวิเศษชิ้นหนึ่งทีเดียว
ประมาณต้นปี ๒๕๕๐ ผมเคยประมูลงานใหญ่ได้อีกงานราคา ๓๐ล้านแล้วมีปัญหา หลังจากรู้ผลแล้วไม่บอกสถานที่ล่ะ แต่มันมีปัญหาจากข้างในเรื่องเล็กกำลังจะเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเพราะการเมืองจากอีกฝ่าย อาจจะมีคนซวยด้วยหลายคน จากเรื่องไม่เป็นเรื่องผมพลาดไปนิดเดียวจริงๆ

ตอนนั้น ผมมือแปดด้าน ไม่รู้จะทำอย่างไร เรื่องนี้เกิดตอนหลวงพ่อพึ่งเสียผมตอนนั้นกุมขมับ กินนอนไม่หลับ ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะวิ่งเต็มฝีมือแล้วเลยนึกถึงหลวงพ่อเป็นที่พึ่งสุดท้าย เอาตะกรุดนี้นึกถึงท่านแล้วเป่าในหลอดเล็งไปยังตึกสถานที่ๆพวกนั้นทำงานแล้วอธิษฐานถึงท่านขอให้เรื่องระงับสงบไปด้วยดี
ตกลงตอนจบ เรื่องเงียบไปเฉยๆ ผมได้เซ็นต์สัญญามาเรื่องนี้แล้วแต่ท่านจะคิด เป็นปัจจัตตัง ผมเชื่อของผมก็แล้วกัน
<O</O



</O
ตะกรุดเศรษฐี<O</O
อันนี้แยกเล่า ประมาณปี ๒๕๔๙ ผมไปวัด ไปหาหลวงพ่อตามปกติหลังจากพูดคุยกับหลวงพ่อเสร็จ ก็แวะไปคุยกับพระองค์อื่นตามปกติพระสวัดดิ์ลงตะกรุดไว้ในถาดหลายดอก บอกว่าลงทางโชคลาภ นะเศรษฐี หัวใจเศรษฐี หัวใจพระสิวลี อะไรทำนองนั้น เน้นทางโชคลาภโดยเฉพาะ ผมเองโดยส่วนตัวไม่ค่อยชอบตะกรุดแบบอลูมินั่นเลย เฉยๆเพราะดูแล้วไม่เข้าตาเลย เลยไม่ได้สนใจขอตะกรุด จากพระสวัดดิ์ พระสวัดดิ์ฝากถาดใส่ตะกรุดมาถวายหลวงพ่อเสกให้ด้วย ในถาดมีหลายดอกน่าจะเป็นร้อยๆดอก ก่อนจะกลับผมเลยเอาตะกรุดทั้งถาดและกระเป๋าใบเก่าของผมที่มีวัตถุมงคลหลายอย่างมาเสกซ้ำ ( ผมชอบเสกซ้ำหลายๆที เป็นความชอบส่วนตัว ) หลวงพ่อท่าน จับถาด และกระเป๋าเสกให้ตามปกติเสร็จแล้วผมก็ยกเอาถาดไปคืนพระสวัดดิ์
ก่อนจะกลับบ้าน ผมตรวจของที่เอามาตามนิสัย แล้วตรวจในกระเป๋าปรากฎว่ามีตะกรุดดอกนี้มาอยู่ในกระเป๋าผม โดยอยู่บนสุด เปิดซิ้บออกก็เห็น ผมไม่ได้ใส่ไว้แน่นอนเพราะ ตอนแรกก็ไม่นึกอยากได้และกระเป๋ารูดซิ้บแน่นตามปกติ ผมถามนายหมีว่าเอาตะกรุดมาใส่กระเป๋าผมหรือปล่าวนายหมีบอกว่าปล่าว พี่ถือของพี่อยู่เองไม่มีใครยุ่ง แต่นายหมีตาลุกคงอยากได้ด้วย ซึ่งก็จริงของมัน ผมสะพายกระเป๋าอยู่คนเดียว ผมกลับไปถามพระสวัดดิ์ว่าเอาตะกรุดใส่กระเป๋าผมหรือปล่าวท่านก็บอกว่าไม่ จะเอาเวลาที่ไหนใส่ อืมๆ ถ้าอย่างงั้นผมขอแล้วกันดอกนี้ ท่านก็ไม่หวงให้มาเพราะมีหลายดอก
<O</O
<O</O
ทีนี้ก็เหลือแต่หลวงพ่อแล้ว ท่านไม่ได้หยิบแล้วรูดซิ้บใส่มาให้แน่ๆเพราะตอนท่านเสกนั่น ผมยกไปเอง พอท่านเสกเสร็จผมก็ยกกลับมา เอมันยังไงกัน จะถามหลวงพ่อท่านก็ไม่กล้ารู้ใจกันดีว่าท่านต้องไม่พูดอะไรกับเรื่องแบบนี้แน่ๆ
ตอนนั่งรถกลับผมนำตะกรุดมาพิจารณา ตะกรุดยาวประมาณ สองนิ้วเจ็ดหุนมีโค้ด ท มีหัว และท หยดน้ำ และโค้ด ๘๓ หยดน้ำเมื่อไม่ใช่ผมก็ไม่เหลือใครแล้ว ต้องเป็นหลวงพ่อแน่ๆ แต่ด้วยเรื่องหรือเหตุอะไรล่ะ
ผมเลยปรึกษานายหมี นายหมียุให้ไปซื้อหวยอย่างที่บอกผมไม่ใช่นักเล่นหวยอาชีพ เรียกว่าแค่ซื้อเปิดประตูรับลาภ จะขอใครขอในใจ ไม่เคยเอ่ยปากถ้าท่านถึงจริงแล้วเรามีลาภก็ได้เอง งวดนั้นผมจำได้แม่น ผมไปซื้อ ๑๘๓ เลข๘๓ น่ะตามเลขในตะกรุดส่วน เลขหนึ่งน่ะมาจากตะกรุดดอกเดียว เดาๆไปน่ะครับ งวดนั้นผมเฮง ได้หลายหมื่น ตรวจสอบย้อนหลังดูได้น่ะครับ ตอนท่านอายุ ๘๒ ก่ะ ๘๓ น่ะ มีคนเฮงหนักๆหลายคน เขามาเล่าให้หลวงพ่อฟัง แล้วท่านมาเล่าอีกต่อ แต่เงินผมน่ะ เมียมันมาแบ่งไปซ่ะเยอะ...แหะๆ จะงุบงิบก็ยาก
<O</O
<O</O
เรื่องนี้ถ้าหลวงพ่อยังอยู่ผมไม่เล่าเด็ดขาด เดี๋ยวพวกบ้าหวยไปกวนท่าน แต่ตอนนี้ท่านไม่อยู่แล้วใครอยากได้หวยก็ไปขอท่านในโลงก็แล้วกันน่ะครับ .....ท่านอาจจะเมตตาให้มาบ้าง เรื่องหวยนี่ ผมได้หวยจากหลวงพ่อ ไม่ใช่ครั้งนี้ครั้งเดียว แต่เอารวยไม่ได้หรอกครับ แค่สนุกๆ เอามัน ความรู้สึกตอนถูกหวยมัน ตื่นเต้นดี แล้วผมไม่สนับสนุนให้คนมาหมกหมุ่นทางนี้ด้วย แต่เอาสนุกน่ะได้ ไม่ให้เดือดร้อนใคร
หลวงพ่อท่านคงหยอกผมเล่นคงเห็นว่าเป็นช่วงมีลาภด้วย เรื่องนี้อีกเหมือนกันเจอก่ะตัว ส่วนท่านฟังแล้วแต่ท่านคิดเอาเองน่ะครับ ตะกรุดจะแจกออกไปอย่างไรบ้างอันนี้ผมไม่ทราบแต่มีหลายดอก ส่วนผมมีแค่ดอกเดียว ถ้าท่านเผอิญได้มาลักษณะแบบนี้ ก็เป็นโชคของท่าน ส่วนของผมแยกไว้ใส่ในพานบูชาบนโต็ะหมู่พระ กราบไหว้บูชาทุกวัน

<O</O
จะเล่าเรื่องหลวงพ่อต่ออีกหน่อยน่ะครับ ว่าหลวงพ่อทรงท่านเมตตาไปทุกหมู่เหล่า ท่านไม่แยกพวกหรอก ไม่มีเงื่อนไขว่า นี่ ม่วงเตี้ย นี่ม่วงค่อม อันนี้วิเศษฯ อันนี้ กทม ผมเห็นพวกที่สร้างพระไปให้ท่านเสกน่ะท่านมองเป็นลูกหลานจริงๆทั้งนั้น มองจริงๆ ไม่ใช่แกล้งมอง ท่านก็ช่วยเขาจริงๆด้วยผมคุยก่ะท่านน่ะเป็นร้อยครั้ง ตัวๆสองต่อสองด้วย ไม่เคยได้ยินท่านบ่นเรื่องการที่คนนำวัตถุมาปลุกเสกแม้แต่ครั้งเดียว เคยมีอยู่เรื่องเดียวที่อึดอัด บ่นเปรยๆให้ผมฟังน่ะสองครั้ง แต่ไม่เกี่ยวเรื่องวัตถุมงคล ผมคิดดูก่อนอาจจะเล่าให้ฟัง ก็ได้
ผมนั่งเขียนนี่ เพราะอยากเขียน รู้ว่าตังค์ก็ไม่ได้ ค่าตัวผมก็มีน่ะคุณ แพงด้วย....แหะๆ งานผมก็มีทำครับ แต่......มันเผอิญมาเกี่ยวกับของสูงที่ผมยึดถือเป็นสรณะ งั้นต้องมีเวลา ผมอยากเชิดชูท่านไว้ ว่าเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัยคือพระสงฆ์ที่กราบไหว้ได้อันนี้คือเจตนาของผม
คนเราถ้าติดและตัดสินแต่วัตถุ มีเงินทองผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง มันเริ่มอันตรายล่ะผมไม่ซื้อไม่ขาย ไม่ยุ่งก่ะค่ายไหนครับ หรือ ก่ะใครครับ ผมต้องพยายามมองแบบหลวงพ่อเพราะท่านทำให้ดูเป็นตัวอย่าง รับประกันว่า จะเล่าไปตามที่ประสบ ของวัดแท้ๆที่ทำกันเองที่วัดน่ะ คนจะได้รู้จัก มาหาที่ผมๆไม่ให้หรอก มีแค่นี้ ที่วัดก็หมดแล้วท่านต้องไปหาต่อจากลูกศิษย์หลวงพ่อท่านอื่นเอาเอง มันมีมากพอสมควร ถ้าอยากได้จริงๆ ต้องเจอเข้าสักวัน ดีกว่าไปเจอแล้วไม่รู้ว่าเป็นอะไร ผมบอกไปน่ะดีซ่ะอีกท่านจะได้เอาเป็นแนวทาง แล้วยังมีของโรงเรียน ของวัดอื่นที่มาพึ่งใบบุญท่าน อันนี้ก็น่าจะเก็บไว้ถ้าเจอบางรุ่นที่เป็นของวัด เขาเล่นกันที่วิเศษฯ แต่ผมไม่เคยเห็นเลย ซื้อเขามาชิ้นสองชิ้น จะเอามาโชว์ให้ได้ในนี้ เพื่อเป็นแนวทาง
ผมน่ะไม่ได้ไม่เสียด้วย การยกย่องบูชาครูน่ะ ผมว่าดีซ่ะอีกผมปฏิบัติก่ะท่านน่ะเหมือนพ่อ เหมือนแม่ ของผมรับใช้ท่านเจ็บไข้ได้ป่วย ผมก็ช่วยดูแลรักษาปฏิบัติพยาบาลท่าน ลับหลังท่านผมก็เคารพท่านท่านเสียไปแล้วผมก็ยังคงเคารพอยู่ วัตถุมงคลน่ะแค่ภาคเดียวของท่าน ยังมีอีกหลายภาคที่มีเมตตาคุณธรรมของท่านอยู่เพียงแต่ว่าบอร์ดนี้น่ะเราเลยมาคุยเรื่องของขลังกัน ถ้าจะคุยกันเรื่องบุญ เรื่องบาปคงต้องไปอีกบอร์ดน่ะจ้ะ <O</O

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

 

ตะกรุดเศรษฐี ดอกนี้คงเป็น ตะกรุดคู่บารมีคุณพี สาธุ ได้มาแบบไม่ธรรมดาอีก

 

มาคอยตอนต่อไปครับ

 

ยันต์มหาจักร แบบย่อ<O</O
<O</O
มีการเอ่ยถึง ตะกรุด มหาจักร แบบย่อ มาหลายตอน ผมจึงนำรูปมาให้ชม ที่เห็นเป็น ยันต์มหาจักร ที่ลงโดยพระวิโรจน์ บนแผ่นโลหะทองเหลือง จะเห็นลายมือ พระวิโรจน์จารตัวเล็กและเบาคล้ายๆหลวงพ่อน่ะครับ แล้วหลวงพ่อลงปิดมุม ให้ทั้งสี่มุมตามสูตรของท่าน <O</O
<O</O
ถ้าพวกท่านคุ้นกับยันต์ พระมหาจักรพรรดิ์ มาบ้างจะเห็นว่า ยันต์ที่ลงบนแผ่นโลหะทองเหลืองนี้ จะถูกบีบขนาดลงมามากทีเดียว ขนาดที่เห็นจะเป็นเพียง ๓ x ๓ นิ้วเท่านั้น ถ้าเจตนาเอาไปม้วนทำตะกรุด อาจจะมีปีกเพิ่มขึ้นมาอีกหน่อย ข้างล่ะ หนึ่งหุน เพื่อให้มีเนื้อที่ เพื่อให้หลวงพ่อ ลงปิดมุม เมื่อม้วนเป็นตะกรุด อาจจะยาวแค่ ๓ นิ้ว ๒ หุน ขนาดจะกระทัดรัดมาก น่าใช้ติดตัว เมื่อเปรียบเทียบ กับขนาด ยาว ๕ นิ้ว เนื้อตะกั่ว มาตรฐาน ที่มีขนาดใหญ่ อ้วนกว่าเยอะ ถ้ามีใครได้ตะกรุดขนาดนี้จากวัด สมัยหลวงพ่อ ยังมีสังขารอยู่แล้วสงสัย จะได้ทราบว่า ท่านมีของดี ชิ้นหนึ่งของหลวงพ่อทรงอยู่ในครองครองน่ะครับ
<O</O
แผ่นยันต์นี่มีรอย คราบหน่อยเพราะชักจะมีอายุ ประมาณ ๒ ปี ผมพยายามเช็ดออกแล้วแต่ไม่ออก เลยมาโชว์ตามสภาพน่ะครับ

 

ตะกรุด(ต่อ)
<O</O
ดอกบน - ในคราวเดียวกับที่สร้าง มหาระงับ แบบย่อ มีการสร้างตะกรุดโสฬส ด้วย ๑๖ ดอกเป็นเนื้อทองเหลืองแบบเดียวกัน ยาว 3นิ้วครึ่งท่านลงปิดมุมให้ทุกดอกกลึงและปลุกเสกคราวเดียวด้วยตัวหลวงพ่อถักและทารักแดงจากจีน ปิดทองคำแท้ดอกนี้หลวงพ่อจารกำกับให้อีกทีด้านนอก ด้วยปากกาเมจิก
<O</O

ดอกล่างในคราวเดียวกันมี ทองเหลืองแผ่นเหลือ หลวงพี่สายันณ์เลยจารตะกรุด มหาจักรให้อีกสองดอก หลวงพ่อก็ทำวิธีเดียวกันกับ โสฬสให้ ขนาดและสีสันเหมือนกัน นายหมีเลยทารักแดงจากจีนไว้บางๆ พอแยกออกผมเลยถวายแบ่งหลวงพี่สายันณ์ไปดอกหนึ่ง
<O</O
ตะกรุดมหาจักรขนาดย่อนี้ มีการลงออกมาหลายดอกน่ะครับ แต่ลงยากหน่อย เพราะบีบพื้นที่ และลงตัวเล็ก อาจจะใครได้ไปแล้วไม่ทราบว่าเป็นตะกรุดอะไร เพราะขนาดเล็กกว่า มหาจักรปกติ และเนื้อก็แตกต่างไป เป็นเนื้อทองอย่างอื่น มากกว่า ตะกั่ว ใครที่ได้ไปจากวัด หรือ จากหลวงพ่อ คงจัดว่ามีของแปลก แต่สรรพคุณเหมือนดอกใหญ่น่ะครับ

 

ตะกรุด ( ต่อ )
<O</O
ต่อมาเป็นชุด สามกษัตริย์ เป็นมหาจักร ขนาดยาวสามนิ้วแบบย่อตัวเล็กสุดสุดจารโดยพระวิโรจน์ดอกบนเป็นเนื้อเงิน ดอกล่างเป็นเนื้อนาก หลวงพ่อลงปิดมุมให้ ม้วนเสร็จ กลึงโดยหลวงพ่อทุกดอก ผมใส่หลอดเตรียมไว้ รอดอกทองคำจะได้เข้าชุดสามกษัตริย์ แต่ดอกทองคำนี้มีปัญหาครับจะเล่าให้ฟังในตอนต่อไป แต่บอกก่อนให้ทราบก่อนน่ะครับว่าตะกรุดนี้ทำก่อนหลวงพ่อเสีย ร่วมปีกว่า น่าจะประมาณปลายปี ๒๕๔๘
<O</O
<O
</O
<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shapetype class=inlineimg id=_x0000_t75 title="Tongue out" alt="" border="0" src="images/smilies/tongue-smile.gif" smilieid="24" stroked="f" filled="f" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" v:shapetype o<>

ยันต์ดวงทองคำ
<O</O

ด้วยว่าโลภะนี่เป็นกิเลสอย่างละเอียดขึ้นเมื่อเทียบกับ โทสะมันล่ะยากจริงๆน่ะครับ ...แหะๆ พอหลวงพ่อจารยันต์ดวงดอกบัวบานให้แบบข้างในมีดวงตัวเองบนแผ่นเงินน่ะอย่างที่เล่าไป ผมก็อยากได้อีกดอก ทีนี้อยากได้แบบเป็นตะกรุดทองคำจะเข้าชุดสามกษัตริย์ จึงไปขอให้หลวงพ่อลงในตอนท่านว่างๆ ท่านก็ไม่ว่าไรรับแผ่นทองคำนี่แล้วเก็บไว้ปีกว่า นานมาก ผมเคยลองเลียบๆเคียงๆท่านสอง สามครั้ง ท่านก็บอกว่ายังไม่ได้ลงให้ผมก็ได้แต่รอๆๆ
<O</O
เหตุการณ์รอก็ยาวมาจน ท่านมาเข้า ร.พ. วิชัยยุทธครั้งสุดท้ายผมน่ะตอนนั้นไม่ได้นึกเรื่องนี้แล้ว ลืมไปเลย เพราะมีเรื่องอื่นต้องคิดมากกว่าจนผมมาเยี่ยมหลวงพ่อวันหนึ่งตอนใกล้จะออกจาก ร.พ. แล้ว หลวงพ่อตอนนั้นน่ะอ่อนแรงมากแล้วเพราะนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลมานานตั้งแต่ย้ายมาจาก ร.พ. เก่า พอผมกราบท่านเสร็จพระสายันณ์ที่เฝ้าหลวงพ่ออยู่ก็เรียกผม แล้วก็ยื่นแผ่นทองนี้ให้ ผมรับมาเปิดออกดูก็เห็นเป็นแผ่นยันต์ทองคำบอกตามตรงว่าตอนนั้นไม่ได้ดีใจ เพราะมันเหมือนเป็นลางน่ะ
<O</O
ตกลงหลวงพ่อที่นอนป่วยน่ะ ผอมลง เรี่ยวแรงน้อยลงทุกทีทุกขเวทนาก็มีมาก ใกล้เวลาท่านแล้ว ท่านยังมีแก่ใจไม่ลืมผม ไม่ลืมแผ่นทองที่ผมฝากไว้ร่วมปีกว่าๆ สติท่านเยี่ยมจริงๆ ท่านได้ให้นายระ หลานท่านกลับไปเอาที่วัดมา แล้วให้หลวงพี่สายันณ์ที่เฝ้าไข้ลงตะกรุดให้ผมเอาใส่มือท่านยกมาวางไว้บนหัวผมนี่คงเป็นตะกรุดดอกสุดท้ายที่หลวงพ่อเมตตาให้ผมแล้วล่ะ
<O</O
ผมตัดใจม้วนตะกรุดนี้ไม่ลง หลวงพี่สายันณ์ลงได้สวยงามมาก ใน ร.พ.น่ะแหละ หลวงพ่อทราบดีตลอดเพราะเป็นคนสั่ง เรียกว่านอนดูกำกับให้ลง ผมไม่รู้จะเอาไปทำอะไรจริงๆเอาใส่ซองเดิมไว้
<O</O
บนหน้าซองก็มีลายมือหลวงพ่อเขียนชื่อไว้ว่าเป็นทองของผมด้วยลายมือบรรจงปลายตวัดสวยงามมาก และนอกนั้นมีอักขระเขียนบนซองอีกหลายตัวเขียนตัวบรรจง ด้วยลายมือหลวงพี่สายันณ์คงเป็นคาถาที่ท่านจะบอกให้ หลวงพี่สายันณ์ลงบนตะกรุด ทั้งซองและทองน่ะอยู่ก่ะหลวงพ่อมาเป็นปีผมคงจะเก็บไว้อย่างนี้แหละ ผมเขียนตอนนี้ด้วยความรู้สึกเศร้าและคิดถึงหลวงพ่อจริงๆ <O</O
</v:shapetype>

 

*-* เรียนคุณพีไม่ทราบว่าใช่ของหลวงพ่อวัดมอญมั้ยครับ..ขอบคุณครับ *-* thaiput007@hotmail.com

 

กราบเรียนตามตรง ไม่ทราบครับ ผมไม่เคยเห็นปลัดแบบนี้เลย ถ้าใช่ น่าจะเป็นของเฉพาะตัวมากกว่า

แต่ดูจากลายมือ คล้ายๆ ลายมือท่าน อักขระและยันต์ก็คล้ายเหมือนที่ลงปลัดให้ผม จะนำมาให้ดูตอนปลัด

ส่วนเหรียญเป็นของศูนย์ครับ ถ้าได้มาจากหลวงพี่วิโรจน์ก็ชัวส์ครับ

 

*-* เหรียญเต่านี้หลวงพี่วิโรจน์มอบให้มาครับ ขอบคุณครับ *-* thaiput007@hotmail.com

 

ขอโมทนาในเจตนาอันดีของพี่พี เสาวภาครับ สาธุ

 

แหะๆ ...... ของๆ หลวงพ่อท่านดีด้วยครับ อยากแนะนำ ให้ลองมีไว้ติดตัว ผมเพียงแต่มาเสนอทางเลือกอีกทางหนึ่ง

มาเขียนในสิ่งที่เขาไม่ได้เขียนกัน มาเล่าในสิ่งที่เขาไม่ได้เล่ากัน

พวกท่านอ่านดู และตัดสินใจกันเองได้น่ะครับ เพราะโตๆ กันแล้วทั้งนั้นน่ะจ้ะ
เดี๋ยวตอนเย็นผมจะมาเขียนเรื่องตะกรุดต่อครับ ยังไม่จบ ยังอีกยาวจ้า

 

โดนไหมครับ[Embarrass

 

<O
</O
มีตะกรุดอีกชุดหนึ่งไม่เขียนถึงไม่ได้เพราะสร้างยากเหลือเกิน ทำ 83ชุดเท่าอายุหลวงพ่อตอนนั้น แต่มีมือดี แอบไปทำมาอีกสองชุด ตกลงมีทั้งหมด 85ชุด ตกลงมีปริมาณพอสมควร

เป็นตะกรุดโทนรวม บนแผ่นทองแดงจากตลาดน้อย ยาว 6 นิ้วครึ่ง ดอกอ้วนใหญ่มีสายคาด ใส่ลูกสะกด 12 ลูก 12 ราศรีมีลูกใหญ่สองลูก และเล็ก 10 ลูกในนั้นมียันตร์ ที่พอจำได้น่ะครับ เพราะมีหลายยันต์ มียันต์ มหาจักร อรหันต์แปดทิศเทพรัญจวนยอดกัณฑ์พระไตรปิฎก ยันต์ตะกรุดโทน มหาบุรุษแปดจำพวก จตุโรพระเจ้าห้าพระองค์ ยันต์ตะกรุดโทนตะกรุดลงและ ถัก โดยพระสวัดดิ์ หลวงพ่อเสกแล้ว ให้ออกทำบุญ ถ้าจำไม่ผิด 1,999 บาท ต่อชุด แผล็บเดียว เกลี้ยง เรียบไม่เหลือครับผมก็มีแค่ชุดเดียว
<O</O

ลูกสะกดน่ะ ทั้งขนาดเล็กและใหญ่ ผมก็ซื้อไปถวายจากร้านเดิมแถววัดสัมพันธวงศ์และลูกใหญ่แถวโบ้เบ้พระสวัดดิ์ฝากเงิน ห้าร้อยบาท บอกอยากได้ลูกสะกดผมไปถามแล้วเขาไม่แบ่งขาย ต้องขายทั้งถุง จำได้ว่า 50 กิโลเกือบสามพันบาทผมเลยเหมามาทั้งถุง นายหมีแบกมาแทบตายเพราะหนัก ผมอ้างว่า เล่นกอล์ฟแล้วปวดหลัง เลยไม่ได้ช่วยแบกที่เหมามาทั้งถุงเพราะเห็นหลวงพ่อชอบทำสายคาดลูกสะกดท่านไปซื้อสำเร็จรูปมาแล้วเอามาลง ผมมีรูปให้ดูในตอนต่อไป <O</O
<O

<O </O
ก่อนจะจบในเรื่องชุดตะกรุดที่ผมมีสืบเนื่องมาจากลูกสะกดที่ซื้อมาทั้งถุง เลยมีไอเดียมาทำสายคาด ลูกสะกด 108สายคาดอันนี้พิเศษหน่อย ลงหัวใจ 108 ไว้ที่ลูกสะกดทุกลูก แล้วถักเป็นสายคาดแต่คาดไม่ไหวหรอกครับ ถ้าใส่แล้วตกน้ำละจมน้ำตายแน่ๆ แต่ทำมามีหลายชุดไม่ทราบว่าไปตกที่ใครบ้าง ลูกสะกดนี้ตอกโค้ดทุกเม็ดน่ะครับ ตอกถึงหกโค้ดในลูกหนึ่งมีโค้คตัว พะ เลข ๙ หยดน้ำ ตัว ท และ ท หยดน้ำ โค้ดบางตัวตอกซ้ำ จัดว่าเล่นได้เพราะพิถีพิถันปลอมยาก
<O</O

อ้อแล้ว ตะกรุดโทนรวมสายคาดน่ะ ลูกสะกดก็ตอกโค้ดทุกลูกน่ะครับ มี ทหยดน้ำ และโค้ดตัวเลข ในหยดน้ำ เบอร์ต่างๆกัน เล่นได้เหมือนกันมีจำนวนแน่นอน <O</O
<O</O
<O
</O<O</O
จากรูปเป็นสายคาดแบบเหมามาหลวงพ่อไปซื้อมา ตอนผมไปวัดน่ะท่านพึ่งกลับมาจากข้างนอก ให้หลานหิ้วมาเป็นถุงๆมีทั้งสายคาดข้อมือ และ คาดเอว ตามรูปข้างบน ทำสำเร็จรูปมาแล้ว ผมเห็นว่าอย่างน้อยเป็นของวัด ไม่ได้มีใครทำมาขายเองแล้วบอกเป็นของวัด ผมเลยซื้อมา เป็นตัวอย่าง เป็นสายคาดมีลูกสะกด แปดลูกไม่มีโค้ดครับยกเว้นวัดจะมาตอกโค้ดเองทีหลัง
<O</O
<O </O
ส่วนอีกรูปก็เป็นของทำที่วัดจริงๆ ทำมาเพิ่มโดยพระสวัดดิ์ จากลูกสะกดที่ผมซื้อมาถวายถุงใหญ่ ห้าสิบกิโล เพราะมีปริมาณมาก ลูกสะกดน่าจะ ๔

 

เมื่อมีการโชว์ตะโพนและเบี้ย จากความเห็นก่อนๆ โดยผู้มีไว้ในครอบครอง ผมเลยขอต่อเรื่องตะโพนและเบี้ยแก้ต่อไปเลยน่ะครับ

<O</O
ตะโพนจัดว่าเป็นเครื่องรางที่แปลก บางท่านอาจจะสงสัย ว่าตะโพนเล็กทองแดงทำไมลักษณะอย่างนั้นอันนี้เลียนแบบหลวงพ่อพักมาครับ รูปถ่ายโดยมือถือและถ่ายมาจากรูปถ่ายอีกที จากรูปถ่ายของเซียนที่วิเศษฯ ไม่ค่อยชัดหน่อยแต่พอเห็นลักษณะได้ ตะโพนงาช้าง หลวงพ่อพักมีชื่อเสียงมากน่ะครับ ประสบการ์ณสูงมากหายากและราคาแพง มีของทำเทียมเพียบเลยครับ ไม่ชำนาญแนะนำว่าอย่าไปหาเลยครับหาของหลวงพ่อทรงใช่แทนได้อย่างสบายรับประกันคุณภาพจำนวนตะโพนชนิดกลึงของหลวงพ่อทรง ชนิดตามแบบหลวงพ่อพัก นี้น่ะมีประมาณ พันใบ คงกระจัดกระจายไปบ้างแหละจะตอกโค้ดท และ ท หยดน้ำ ( โค้ดของหลวงพ่อ ) อาจจะตอกทั้งคู่ หรือ แยกกันตอกเดี่ยว ผมจะแยก บรรยายออกให้ดู ต่อไปให้โดยละเอียด

<O</O
<O </O

แต่ก่อนจะไปที่ตะโพนใบเล็ก ต้องเริ่มที่ตะโพนใบใหญ่ก่อน เพราะตะโพนใบใหญ่ตามรูป เป็นของที่ออกบูชาจากวัด บางทีหลวงพ่อไปสั่งมาเอง ที่เขาเขียนกันว่า หนังจากตะโพนหนังใบใหญ่ มีความพิเศษต้องรอวัสดุพิเศษ คือหนังวัว หรือ หนังควาย แบบแปลกๆน่ะ ไม่ใช่หรอกครับ แต่ความเป็นจริงตะโพนพวกนี้ เป็นตะโพนโหลที่เขาทำ ขาย จากแหล่งหนึ่ง แถวๆมหาราช นี่เอง เป็นหมู่บ้านทำกลอง ผมเคยแวะเข้าไปดู แต่แหล่งที่วัดสั่งนี่คงพิเศษหน่อยอันนี้ผมไม่ทราบที่ไหน เพราะไม่เคยถามหลวงพ่อ

<O</O
ตะโพนนี้ เขาจารมาเสร็จ ไม่ใช่หลวงพ่อ หรือ พระมานั่งจารน่ะครับ เรียกว่าคนจารเขามีอาจารย์ เพราะจารได้ชัดเจนสวยงาม และจากแหล่งเดียวกันนี่ ทางวัดก็สั่งปลัด ขี่ลิง แบบเดียวกับ ปลัด หลวงพ่อกลั่น วัดอินทราวาสเหมือนกันมาให้บูชาในตู้ คิดว่าทำมาจากไม้ขนุน เพราะชื่อดี ปลัดผมไม่มีตัวอย่างเพราะเห็นเป็นของโหล แล้วหลวงพ่อ จารให้ผมต่างหากแล้ว จะเอามาให้ดูในตอนต่อๆไป เลยไม่ได้สะสมไว้ แต่ยืนยันว่ามีจริงแต่คงจะเล่นยากน่ะครับ เพราะคงยังมีทำอยู่ และคงมีหลายวัดนำไปออก ต้องได้จากแหล่งที่เชื่อถือได้น่ะครับ
<O</O
ส่วนตะโพนใหญ่ก็คงคล้ายๆกัน เพราะทำมาแบบโหล แล้วมาออกบูชาที่วัด แต่ขอประทานโทษน่ะครับ เมื่อมาปลุกเสกโดยหลวงพ่อ สรรพคุณไม่ได้โหลน่ะครับ เพราะไม่ค่อยเหลือติดวัด มีแต่คนคอยมาถามหาอยู่เรื่อยๆ จัดว่าเป็นของวัดไม่ต้องโฆษณา ยกเว้นชุดของศูนย์ที่เขาโฆษณาลงนิตยสาร คนต้องการบางทีผิดหวัง บางทีต้องสั่งจองที่พระไว้ เห็นโทรมาสั่งที่พระวิโรจน์ก็มีแต่อด เพราะของหมด ทางวัดก็ไปสั่งเพิ่มมาอีก แต่ก็ไม่พอ สาเหตุเพราะดีทางทำมาหากินเรียกคนเข้าร้าน ร้านค้าบางร้านแถววิเศษฯจะเห็นตะโพนวางอยู่บางร้าน ลองไปถามซื้อดูชิครับ ว่าถ้าเป็นของหลวงพ่อทรงเขาจะขายไหม ผมเห็นแถวศูนย์พระที่ เดอะ มอลล์ เขาได้มาจากวัดโดยตรง มีคนไปถามซื้อ เขาก็ไม่ขายน่ะครับ จึงประมาณราคาไม่ได้ครับ แล้วไม่แน่ใจว่าจะไปหาที่ไนที่มั่นใจได้ เพราะคนทำกลองขายน่ะคงทำมาเรื่อยๆ แล้วเราคงไม่มีใครรู้ว่าใบไหนที่หลวงพ่อเสก เลยเอามาลงดูให้รู้ว่ามีของแบบนี้น่ะครับ ถ้ามีรอยจารของหลวงพ่อก็ชัวร์ไปเลย
<O</O
<O</O

ตะโพนใบใหญ่นี้ มีเส้นผ่าศูนย์กลางที่หน้ากลองประมาณ ๓ นิ้ว สูงถึงยอดประมาณ ๖ นิ้ว ๖ หุน ตัวกลองยาวประมาณ ๕ นิ้วครึ่งจัดว่ามีขนาดเขื่องพอสมควร ใบนี้ผมบูชามาจากวัด เพราะเห็นว่าเข้าตา เป็นของแปลก รูปร่างถูกใจ เป็นของครูแรง หลวงพ่อจารให้ที่ หน้ากลอง ด้านหนึ่ง จาร มะ อะ อุ และหน้าหนึ่ง นะ ชาลีติ ส่วนสรรพคุณ เผอิญผมไม่มีหน้าร้าน วางขายของเหมือนเขาเลยไม่ทราบ เรื่องการเรียกคน ( อันนี้เป็นเคล็ดของตะโพนน่ะครับ....แหะๆ บอกซ่ะเลย ) แต่ผมก็ ยกมือไหว้บูชาก่อนนอกจากบ้านทุกเช้า สวดมนต์ไหว้พระทุกคืนตามที่หลวงพ่อสั่ง การทำมาหากินของผมก็สดวกดีน่ะครับ
<O</O
<O</O
<O
</O
ส่วนอีกใบก็คือใบเล็กอันนี้เล่าไปแล้ว เป็นชุดสุดท้าย ที่หลวงพ่อ นอนเสกก่อนมรณะภาพที่บ้านหลานท่าน มีขนาด เส้นผ่าศูนย์กลาง หน้ากลองประมาณ ๑ นิ้ว ๖ หุน สูงประมาณ ๕ นิ้ว ๒ หุน ตัวกลองยาวประมาณ ๓ นิ้ว ๖ หุน จัดว่ามีขนาดกระทัดรัด ไม่มีรอยจารของหลวงพ่อ เพราะท่านป่วยผมไม่คิดจะเอาไปให้ท่านจาร แต่มีความหมายมากเพราะเป็นรุ่นทิ้งทวน ดูลายมือที่จารบนตัวกลองแล้ว คงเป็นคนเดียวกับที่จารบนกลองใบใหญ่
<O</O
<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shapetype class=inlineimg id=_x0000_t75 title="Tongue out" alt="" border="0" src="images/smilies/tongue-smile.gif" o< v:shapetype path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f" smilieid="24">

<O</O
ก่อนที่จะเข้าไปโชว์ชุดมาตรฐาน ตะโพนนี้เป็นชุดพิเศษ ที่ผมซื้อทองแดงแท่งใหญ่มาจากแถวตลาดน้อยผมไปบ่อยเพราะไปซื้อแผ่นโลหะ มาถวายให้วัดทำตะกรุดประจำ
<O</O
ตะโพนนี้ตอกหลายโค้ด ทำหลายใบ คงประมาณ สิบใบ ถวายหลวงพ่อพระวิโรจน์ พระสายันณ์ พระสาคู ( อันนี้ไม่แน่ใจว่าถวายลูกใหญ่หรือปล่าว ) พระสวัดดิ์และเพื่อนบางคน ผมเหลือสามใบ หลวงพ่อจารให้เพียบหนึ่งใบ อีกสองใบผมไปกะหลั่ย ทองและเงิน จะเอาตั้งฐานรวมกัน ทอง เงิน นาค <O</O

ลูกทองแดง เอามาให้ดูด้านหนึ่งที่หลวงพ่อจาร จารเพียบจนเต็มผมเอาให้ดูแค่หน้าเดียว ส่วนลายมือหลวงพ่อผมจะโชว์ แบบวิเคราะห์เจาะลึก ในความเห็นข้างหน้าต่อไป<O</O
</v:shapetype>

 

ตะโพนเรียกคน


ผมกลับไปอ่านเรื่องที่เคยเขียนเพื่อแน่ะนำหลวงพ่อทรงไว้ในบอร์ดเก่า แต่ไม่ได้แนะนำอะไรไว้มากเกี่ยวกับตะโพนขนาดห้อย ซึ่งที่จริงเป็นเรื่องไม่น่าลืม เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ถ้าให้ผม rating เครื่องรางของวัดมอญในนามหลวงพ่อทรง ด้วยความชอบส่วนตัวแล้ว ผมให้ตะโพนแบบห้อยติดตัวนี่เป็นอันดับหนึ่ง สาเหตุ เพราะรูปลักษณะ จุ๋มจิ๋ม กระทัดรัด ดูแปลกมีเสน่ห์ นอกจากนั้น หลังจากได้ใช้ติดตัวแล้วไม่ผิดหวัง เพราะของชนิดนี้แปลกกว่า เครื่องชนิดอื่นที่ผมเคยใช้ติดตัว ซึ่งปรกติจะเป็นจำพวกตะกรุด


<O</O
และอย่างที่เคยเกริ่นไว้ ว่าหลวงพ่อท่านได้วิชาแนวนี้มาจาก หลวงพ่อพัก หนึ่งในปรมาจารย์จากวิเศษชัยชาญ หลวงพ่อพักนี่ตามที่ผมทราบเป็นอาจารย์ของปรมาจารย์ลิเกอีกท่าน คือ ลิเกหอมหวล ซึ่งดังแบบสุดๆ ในยุคเก่า ใครไม่เคยได้ยินชื่อ ลิเกหอมหวลจัดว่าเชยสุดๆ จนต้องมามี คณะ ศิษย์หอมหวล หลานหอมหวล ไม่ทราบว่ามีเหลนหอมหวลหรือปล่าว ตอนที่ท่านหอมหวลยังไม่ดัง ได้ตระเวณแสดงไปในที่ต่างๆ ก็ยังลำบากอยู่ แต่ด้วยเลือดศิลปินก็แสดงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาแสดงที่ สามโก้ วัดโบถส์ ที่ผมพอจำได้ว่าแสดงอยู่สามวันแต่ไม่ค่อยมีคนดู จนหลวงพ่อพักท่านสงสาร และอาจจะด้วยณาน ท่านด้วยรู้ว่า ลิเกหอมหวลจะโด่งดังคับฟ้า ( ในยุคนั้น ) หลวงพ่อพัก จึงให้ท่านหอมหวล เอาตะโพนมาให้ท่านลง แล้วสั่งว่า ก่อนการแสดงให้ขึ้นตะโพน โดยให้บรรเลงให้คนได้ยิน ท่านหอมหวลก็ปฏิบัติตามสั่ง โดยตีตะโพน ท่านที่พอจะจะเคยฟังดนตรีไทยมาบ้างจะทราบว่า จังหวะของตะโพน ที่ตีตุ้มๆจากคนที่มีฝีมือทางดนตรี จะเร่งเร้า เร้าใจ เรียกดึงดูดความสนใดได้ จนโบราณให้ตะโพนเป็นครูใหญ่ของดนตรีไทย ก่อนแสดงตะโพนจะ “ขึ้น “ ก่อนเสมอ ปรากฎว่าวันนั้นคนที่ได้ยินเสียงอันเร้าใจของตะโพน ทนอยู่บ้านไม่ได้ ต้องมาดูทำให้คนดูคับคั่ง และถึงจะย้ายไปแสดงที่อื่น คนก็ยังมาดูการแสดงของคณะนี้ และคงบวกกับฝีมือการแสดงอันเป็นเลิศของท่านและสัจจะในการถือของขึ้นของท่านบรมครูหอมหวลด้วย ทำให้คนดู และ ทั้งพวกแม่ยกทั้งหลาย ที่มาติดเสน่ห์ของท่าน มาดูกันอย่างคับคั่ง ทำให้ท่านดังแบบสุดๆจนหมดยุคของท่าน


<O</O
พวกลิเกนี้ไม่เพียงแต่มีฝีมือที่ต้องฝึกปรือและปฏิภานไหวพริบ แต่ต้องมีของดีด้วย จะมีอาจารย์ พ่อ แก่ และ อาจารย์ ทางการแสดง แล้วอาจจะมีอาจารย์ที่ตัวเองนับถือด้วย หลวงพ่อทรงก็ตกอยู่ในเงื่อนไขนี้ ในงานวันเกิดปีที่ ๘๓ ของท่านนอกจากมีงานใหญ่แล้ว มีคนมาคับคั่ง ที่เจ้านายเสด็จ นอกจากนั้นยังมีอีกท่านซึ่ง surprise ผมมาก คือยอดลิเกเงินล้านของอ่างทอง ให้ท่านเดากันเอง ว่าใครน่ะครับ คนผู้นี้เมื่อมางานก็เป็นที่สนใจ ของคนทั่วไป ขอเข้ามาถ่ายรูปด้วย เขาบุรุษรูปงามผู้นี้คลานเข้าไปกราบหลวงพ่อ และพูดคุยมีท่าทีสนิทสนมด้วยกับหลวงพ่อเป็นอย่างมาก


<O</O
หลังจากวันนั้นไป เมื่อผมมาหาหลวงพ่ออีก พอเจอกันได้โอกาศผมก็แซวหลวงพ่อ ว่าหลวงพ่อรู้จัก ลิเกเงินล้านด้วย ท่านบอกรู้จักมาตั้งนานแล้ว รู้จักคุณพ่อคุณแม่เขามาก่อนด้วย เรื่องแบบนี้ท่านไม่เคยคุยเลย ต้องมาเห็นเอง โดยแต่ก่อนคณะนี้อยู่ใกล้ๆวัดนี่เอง ถ้าผมจำไม่ผิดน่ะครับ แต่ยืนยันโครงเรื่องว่ารู้จักกันมานานมาก เรื่องนี้แสดงว่าพวกลิเกน่ะขึ้นท่านมาตั้งนาน แถววิเศษมีลิเกดังๆหลายคณะ มาจนถึงปัจจุบัน พวกลิเกคงขึ้นท่านมานานแล้ว แสดงว่าหลวงพ่อนี่ท่านเก่งมานานแล้วน่ะครับ เพราะจิตถึง วิชาดี

<O</O
วิชาสำหรับพวกลิเกก็ต้องเป็นไปในแนวเสน่ห์ให้คนหลงไหลน่ะครับ ไม่ใช่เมตตาให้คนแค่ชอบเอ็นดู เพราะยังเบาไป หรือ ออกแนวบู้ล้างผลาญ เพราะคนล่ะงานกัน เป็นนักแสดงไม่ต้องการมีศัตรูกับใครครับ


<O</O
ตะโพนนี่ก็ตกอยู่ในแนวเสน่ห์น่ะครับ แล้วหลวงพ่อท่านก็มาหนุนเพิ่ม ด้วยโชคลาภ และคุ้มครองพิ่มเติมให้ ดูจากอักขระที่จารลงเช่น นะชาลีติ และมะอะอุ จัดเป็นของเย็น มีติดตัวแล้วเย็นกายเย็นใจ เหมือนมีหลวงพ่ออยู่ใกล้ๆด้วยครับ
<O</O
<O</O

ผมมานั่งดู ตะโพนที่รวบรวมไว้ ตามที่เล่า ผมได้ทองแดงที่ตลาดน้อยมา เอาแบบที่เขาเป็นเศษๆ แท่ง เพราะถูกลงหน่อย ถ้ายาวเต็มแท่ง เขาไม่ตัดแบ่งขายจะมีราคาแพง แล้วขนยาก ทำให้การทำ มาถวายหลวงพ่อแต่ล่ะครั้ง ปริมาณไม่เท่ากัน ครั้งล่ะ ๕-๖๐ ลูกบ้างถึงครั้งล่ะ ๑๐๐ กว่าลูกบ้าง แล้วแต่วัสดุที่ได้ บอกตามตรงจำไม่ได้ว่าครั้งล่ะเท่าไหร่ เพราะไม่ได้จดไว้ และผมก็จำไม่ได้ว่าทำครั้งแรกก่อนหรือหลังศูนย์แห่งหนึ่งทำ แต่มีรูปทรงคนล่ะแบบแน่นอน เพราะต่างคนต่างทำ แต่เริ่มทำครั้งแรก ในปี ๒๕๔๘ แน่นอน เพราะชุดแรก อยู่ในช่วงที่ผมไปพยุหะคีรี เพื่อสั่งทำมีดหมด ของส่วนตัว เป็นช่างเดียวกับที่คุณ ช. สั่งทำมีดถวายให้วัด จะเล่าในฟังในช่วงมีดหมอ ผมเลยไปสั่ง ช่างดิษฐ์ พยุหะ กลึงตะโพนงาให้ ๕ ลูก

<O</O
และต่อมาผมเอาก้านเหล็กจารทองเหลืองไปกลึงได้ตะโพนมาประมาณ ๑๐ กว่าใบ ก้านทองเหลืองนี้ผมเตรียมไว้จะทำเหล็กจารไปถวายหลวงปู่พระครูบุญศรี อาจารย์ผม แต่เผอิญไปได้วัสดุ อย่างอื่นมาแทน ก้านทองเหลืองนี้เลยไม่ได้ใช้เอาเก็บไว้หลายปี แต่เอาเข้าพิธีมาหลายครั้ง เลยได้โอกาศ เอามากลึงตัดทำตะโพนแล้วกะหลั่ยด้วย ทอง เคอย่างดี เอามาถวายให้หลวงพ่อ ปลุกเสกให้ ในระยะใกล้ๆ ทั้งตะโพนงา ตะโพนทองเหลือง และพระพิมพ์รูปเหมือนหลวงพ่อเนื้อชันเพชร ผมเอาใส่กล่อง เขียนชื่อ แล้ว อารธนาหลวงพ่อปลุกเสกให้ พรรษาหนึ่ง ท่านรับไว้ดวยเมตตา รับปากว่าจะเสกให้ตลอดไตรมาส เรียกว่านานหลายเดือนจนเกือบลืม


<O</O
จนวันหนึ่งผมมาหาท่านตามปกติ ท่านลุกไปหยิบมาจากในห้องนอนของท่านมายื่นให้ เรียกว่าอยู่ที่ท่านนานหลานเดือน ท่านคงปลุกเสกจนพอใจ ผมถวายตะโพนงาท่านไปหนึ่งใบ และตะโพนทองเหลืองหนึ่งใบ ส่วนตะโพนงาที่เหลือ ท่านลงจารให้ ก่อนกลับท่านทักว่า ตะโพนต้องมีห่วง ผมเลยบอกว่า ผมทำมาถวายให้ใหม่ไหมครับ ท่านบอกเอาสิ แล้วย้ำว่าต้องมีห่วง เมื่อผมไปคุยกับเซียนที่วิเศษฯ แล้วได้รูปตะโพนหลวงพ่อพักมา( ที่เอาให้ดูรูปแรกในความเห็นก่อน ) เลยเอามาให้ท่านดู ท่านชอบใจ ผมเลยบอกว่าผมจะทำมาถวาย โดยไอเดียนี้ ผมเลยเอาทองแดงแท่ง มากลึง เชื่อมห่วง ทำถวายท่านฟรีมาตลอดจนมาถึง ชุดสุดท้ายที่ได้เคยเล่าให้ฟังว่า ท่านนอนเสกเป็นครั้งสุดท้ายบนเตียง
<O</O
ผมเลยเอามานั่งดูแบบละเอียด รวมตั้งแต่ชุดงา มาจน ถึงชุดสุดท้ายนี้ตก สิบรุ่นที่เดียวในระยะเวลา สองปีกว่าน่ะครับอันนี้ไม่รวมตะโพนไม้ ที่คุณหมีก็อยากทำบ้าง แล้วทำไปให้หลวงพ่อเสก แล้วให้ผมมาใบหนึ่งด้วย


<O</O

รูปนี้เอาโชว์หมดทุกชุดในชุดตะโพนเล็ก ที่ทำถวาย <O</O


โชว์ชุดพิเศษ ตะโพนงา และตะโพนทองเหลืองกะหลั่ยทองเค ตามที่เล่า ชุดนี้อยู่ทีหลวงพ่อตลอดไตรมาส ๒๕๔๘


<O </O
ตะโพนงาเล็กที่ใช้ติดตัวครับ


<O </O
ตะโพนงาใหญ่ แบบนี้ที่ถวายหลวงพ่อไป แล้วล่องหนไปจากห้องท่านหลังท่านล่ะสังขาร

</O
ตะโพนทองเหลืองกะหลั่ยทองแบบนี้ก็ถวายหลวงพ่อไปลูกหนึ่ง หายไปเหมือนกัน
<O</O
<O</O
<O
</O
ตะโพนไม้ ที่คุณหมีทำถวาย บันทึกไว้ว่ามี จริงน่ะครับ


<O</O
ชุดที่โชว์มาจัดเป็นชุดพิเศษ เล่นหาคงยาก เพราะมีน้อย แค่เอามาให้ดูว่าหลวงพ่อท่านชอบเป็นส่วนตัวและมีวิชาเสกตะโพน เป็นของทำไว้ใช้ และ แจกคนใกล้ชิด ต่อไปตอนหน้า จะเป็นชุดมาตรฐาน ๘ ชุดที่มีปริมาณรวมกัน น่าจะประมาณ พันใบ มีโค้ด มีรูปทรงแน่นอน หลวงพ่อจะจารให้เป็นส่วนใหญ่เพราะท่านชอบใจ จัดว่าเล่นหาง่าย เพราะเห็นอยู่ในเน็ตหลายครั้ง

 

ใครที่เป็นทายาทคุณพี่นี่ ผมอิจฉามั๊กๆ นอกจากได้ทรัพย์สมบัติเป็นมรดกแล้ว
ยังได้ของดีของขลัง(มาก) เป็นมรดกอีกด้วย ผมเห็นแต่ละอย่างได้แต่
หลับตาปริบๆ เลยครับ คุณพ่อผมน่าจะสะสมแบบนี้ไว้ให้ลูกมั้ง ชุด สามกษัตริย์ นี่
สวยงามมากๆครับ ของขลังของหลวงพ่อที่เอามาโชว์นี่ ผมเปรียบให้เป็นอาวุธ
หรือปืน ที่หวังผลได้ และ พลังทำลายล้างสูงเลยครับ แหะๆ แจ่มจริงๆ

ปล. ทายาทคุณพีนี่ ทำบุญมาดีจริงๆ ผมหล่ะอดอิจฉาไม่ได้เลยครับ อิอิ

 

ตะโพน แบบกลึงมาตรฐาน
<O</O
ตามที่ได้เกริ่นไว้ เมื่อหลวงพ่อแสดงความต้องการตะโพน เพื่อมาโปรดญาติโยม ผมก็ได้ไปซื้อทองแดงแท่ง ( มีใช้ทองเหลืองแท่งอยู่ชุดหนึ่ง ) ที่ตลาดน้อย บริเวณร้านที่ไปซื้อ แผ่นทองแดง และทองเหลืองมาลงตะกรุด แล้วก็เลยต่อไปร้าน แถววัดสัมพันธวงศ์ เพื่อซื้อตะกั่ว และปรอทแถววัดสามปลื้ม จัดว่าเป็น trip เดียวกันเพราะอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกัน
<O</O
ทองแดงพวกนี้เป็น ทองแดงแท่งจากนอก เนื้อแน่น ผมเคยซื้อพวกเศษทองแดงแท่งจากนอกนี้ พวกแท่งเหลี่ยม แท่งกลม แบบแผ่น ซึ่งปกติสำหรับงานกลึง เอาไปหล่อพระ ในวันวิสาขาห์ปี ๒๕๔๙ ปรากฎว่าหลอมยาก เผาข้ามวัน ทองยังไม่ละลายดี ผิวทองในเบ้ายังเป็นดอกกระหล่ำปลีอยู่ ช่างหล่อพระบ่นอุปเลยครับ.....แหะๆ
<O</O
ตกลงทองแดงพวกนี้จัดว่าเป็นทองดี เนื้อแน่น เหมาะกับงานกลึง ผมให้ช่างกลึง ซึ่งช้าบางทีรอนานมาก เสร็จแล้วผมเอาไปให้ช่างเชื่อมห่วงตามที่หลวงพ่อต้องการ จำได้ว่าช่างเชื่อมห่วงนี้ มีสองคน คนแรก ทำงานดี เร็ว แต่ตอนหลังคงเพราะงานเชื่อม บัดกรีที่แกทำมานาน ทำให้แกเป็นเป็นมะเร็ง งานทำตะโพนเลยชะงักไป จนมาได้ช่างที่สองซึ่ง มีอารมณ์ศิลปินมากๆ เลยทำงานช้ามาก รับงานไปแล้ว ก็รอแล้วรออีก อันนี้เป็นสาเหตุให้รุ่นสุดท้ายไม่ทันให้หลวงพ่อเสกตอนสบายดี แต่ ไปเสกตอน ไม่สบายแล้ว แต่เป็นชุดทิ้งทวนน่ะครับ
<O</O
ตะโพน เมื่อตอกโค้ดแล้วถวายหลวงพ่อเสก ผมก็แบ่งของผมมาบ้างเพื่อ เอามาแบ่งพวกพระที่ สนิทกันและนายหมีและพวกเพื่อนๆที่เห็นค่าและที่เหลือเก็บเป็นตัวอย่าง ตอนนั้นจากใจทำถวายฟรี แต่พอตะโพนของทางศูนย์หมด คนต้องการ หลวงพ่อท่านเลยแบ่งไปให้พระวิโรจน์เอาวางไว้ในตู้ ครั้งล่ะไม่มากเพราะท่านหวงๆอยู่ ครั้งหนึ่งประมาณ ๑๐-๒๐ ใบ จำได้ว่าทางวัด จำหน่ายใบล่ะ ๓๐๐ บาท ก็หมดทุกที ส่วนหลวงพ่อจะแจกใครบ้างเป็นส่วนตัว ผมไม่ทราบครับ แต่คงเป็นพวกแนวศิลปิน ผมเอาตะโพนที่เก็บเป็นตัวอย่างมานั่งแยกจากการตอกโค้ด ความยาว ขนาดของห่วง รูปพรรณสันฐาน ปรากฏว่าได้ถึงแปดชุด ผมไม่เรียกรุ่นน่ะครับ เพราะไม่มีเจตนาทำเป็นรุ่นๆ เอาว่ามีรุ่นเดียว แต่ทำแปดครั้งก็แล้วกัน น่ะครับ
<O</O
ส่วนจำนวน ผมบอกน่ะครับว่า ครั้งไหนทำเท่าไหร่น่ะ คือจำไม่ได้ครับ เนื่องจาก เศษทองแดง วัสดุที่หาได้มากหรือน้อย แต่มีจำนวน ๕๐-๗๐-๘๐-๙๐ ใบต่อครั้ง ไปจนถึงกว่า ๑๐๐ ใบต่อครั้ง แต่แปดครั้งรวมๆแล้ว น่าจะประมาณ ๑๐๐๐ ใบน่ะครับ ขาดหรือ เกินคงไม่มาก จัดว่ามีปริมาณ พอสมควร กระจัดกระจายไปหลายที่ ท่านที่ได้ไปจะได้ทราบประวัติน่ะครับ ว่ามีของพิเศษของหลวงพ่อวัดมอญอยู่
<O</O
<O </O
ชุดที่หนึ่ง ชุดแรก เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๒ เซ็นต์กว่าๆ ที่ว่ากว่าๆนี้เพราะตัดด้วยการก่ะ บนแท่นกลึงน่ะครับ ซึ่งคงไม่ เผ้ะๆ แต่ยาวประมาณนี้ ตอกโค้ด ท พระเอก และ ท หยดน้ำ ( ท หยดน้ำอันนี้เป็นอันที่ถวายประจำตัวหลวงพ่อ )
<O</O
<O </O
โค้ด ตัว ท
<O</O
<O </O
โค้ด ตัว ท หยดน้ำ
<O</O
<O </O
ชุดที่ ๒ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๒ เซ็นต์กว่าๆเหมือนกัน ตอกโค้ด ท ตัวเดียว
<O</O
<O </O
ชุดที่ ๓ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๒ เซ็นด์กว่าๆ เหมือนกัน ตอกโค้ด ท หยดน้ำ ตัวเดียว ( โค้ด ท หยดน้ำในห้องหลวงพ่อนี้ ตอนหลังหายไป )
<O</O
<O </O
ชุดที่ ๔ ชุดนี้แปลกกว่าเขาหน่อย คือลองเนื้อทองเหลืองดูเพราะทองแดง แพงกว่า หายากกว่า แต่มีปัญหาในการเชื่อมห่วงมาก เชื่อมไม่ค่อยติด ช่างบ่นมาก เลยเลิก ยาวประมาณเท่าเดิม คือ ๑.๒ เซ็นต์กว่าๆ ชุดนี้ตอกสองโค้ดคือ ตัว ท และ ท หยดน้ำ ครับแต่ทองเหลืองออกมาดูสวยครับ