เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

มาชมวัตถุมงคลของหลวงพ่อกันต่อครับ
ชุดนี้เป็นวัตถุมงคลชุดแรกที่ผมเช่าจากวัดและที่บอกไปแล้วว่าประทับใจในความมีเมตตาของหลวงพ่อที่ท่านจารให้ทั้งชุด ทั้งที่ความตั้งใจเดิมของผมคือจะให้ท่านจารเฉพาะกริ่งเศรษฐีนวโกฏเท่านั้น

ชุดนี้ประกอบด้วย

1.กริ่งเศรษฐีนวโกฏ
2.กริ่งหน้าอินเดีย
3.ปิดตาพะเนียงแตก
4.เหรียญหลังยันต์กลับ
5.พระนักธรรมเนื้อสีดำ
6.พระแหวกม่านหล่อเนื้อโลหะ
7.พระพรหมหล่อเนื้อโลหะ
8.พระรูปเหมือนเนื้อผงจินดามณี

ชมกันแบบทั้งกล่องครับ

 

ต่อไปชมภาพแยกแต่ละรายการครับ

กริ่งเศรษฐีนวโกฏ

 

พระกริ่งหน้าอินเดีย ครับ ภาพสุดท้ายรอยจารครับ

 

พระปิดตาพะเนียงแตกครับ ทีเด็ดอยู่ที่ภาพสุดท้ายครับ ท่านจาร มะ อะ อุ แต่จะเห็นแค่ อะ กับ อุ เพราะตัว มะ ท่านจารไว้ตรงสะโพกด้านซ้าย

 

เหรียญหลังยันต์กลับ ครับ เหรียญนี้ท่านจาร นะ ชา ลิ ติ

 

พระนักธรรมเนื้อสีดำ ครับ พระพิมพ์นี้ผมไม่ได้นำเสนอภาพกลับด้านนะครับ ด้านหลังของพิมพ์นี้จะกลับหัว สังเกตที่ภาพสุดท้าย ท่านจารตัว อุ ให้ครับ
ขนาดของพิมพ์นี้จะพอๆกัน กลับพระนักธรรมเนื้อขาว

 

นับตั้งแต่เข้ามาเจอบอร์ดนี้โดยคำแนะนำของน้องท่านนึง ก้อติดตามอ่านกระทู้ของคุณพี และได้โทรไปสนทนากับคุณพี ได้สักพักจึงได้รู้เรื่องราวของหลวงพ่อ พอควร ผมเสียใจที่มาเก็บท่านช้าไปหน่อย ทั้งๆที่เพื่อนที่วิเศษฯ ก้อบอกตั้งนานให้ไปกราบท่านๆ ตอนท่านแข็งแรงอยู่ มีโอกาสไปกราบท่านครั้งเดียวตอนที่ท่านป่วยแล้ว แค่นั้นก้อรู้สึกประทับใจ เพราะท่านเมตตา และกันเอง จริงๆ หลังจากได้สนทนากับท่าน ได้เพียงเช่าผ้ายันต์รอยเท้าผืนแดงอย่างเดียว เพราะนึกถึงผ้ายันต์รอยเท้าหลวงพ่อเดิมในตอนนั้น มาวันนี้กลับมาอ่านประสบการณ์ของสมาชิกแต่ละท่าน ทำให้อยากได้ของหลวงพ่อมาบูชาติดตัวอีกครั้ง ตอนนี้เดินหาตามตลาดพระเครื่อง ได้ 2 องค์ ตามนี้ครับ และตอนนี้อธิฐานถึงท่านทุกวันว่าอยากได้พระหลวงพ่อๆ สาธุๆ ขอให้ได้อีก (smile)

 

แท้ทั้งคู่ครับ พิมพ์วัด

 

อย่างที่เคยเกริ่นไว้ ว่าหลวงพ่อทรงท่านจะพก เหรียญ และรูปหล่ออยู่ ในอังสะ และพกมีดอีกเล่มหนึ่ง บางทีที่อังสะหรือในย่าม มีดนี้ท่านบอกว่าเอาไว้ทำน้ำมนตร์โดยเอามีดเข้าไปแกว่งในน้ำขณะว่าคาถา

ตอนผมได้กลับไปพบช่างนวยและช่างดิษฐ์ ( ตอนนี้นอนเป็นอัมพาต ๒๕๕๑ ) ครั้งแรกหลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายปี เพราะหลังจากอาจารย์ผมหลวงปู่พระครูบุญศรี ท่านล่ะสังขารตอนปี ๒๕๔๔ ผมแทบไม่ได้กลับไปอีกเลย อย่างมากแค่ขับรถผ่านไป จนมาเจอหลวงพ่อทรง และอยากได้มีดของท่านเพราะว่าเจออาจารย์ดีแล้วจะพลาดของชิ้นนี้ไม่ได้ ทำให้ผมกลับไปที่พยุหะคีรี ไปหาช่างนวยและช่างดิษฐ์ที่บ้าน เรียกว่าตามหลังคุณ ชช ไป คุณ ชช เองก็คอเดียวกัน รู้จักคบหากับช่างนวยแบบสนิทสนม เป็นคนที่ช่างนวยเกรงใจมากคนหนึ่งทีเดียว ส่วนคุณ ชช จะรู้จักกับช่าง ดิษฐ์หรือ ปล่าว อันนี้ผมไม่เคยถามท่าน

ส่วนเล่มบนสุดเป็นมีดฝีมือ คือช่างดิษฐ์ เข้าด้ามและฝักให้ ส่วนใบเป็นใบเก่าของอาจารย์ผม ช่างดิษฐ์เป็นช่างแกะสลักที่มีฝีมือพอตัว ทำงานใหญ่มามากจากในอดีตนับไม่ถ้วน เพราะมีอัทธยาศัย ใจดี จะทำงานแกะ พวกงาช้างพวก สิงห์งา พระงา พระปิดตางา ปลัดงา นางกวักงา แกะไม้ งิ้วดำ พระปิดตา งิ้วดำ ชูชกไม้ พวกไม้มีชื่อแปลกๆ เช่นพญาเดินดง ไม้ปรู ไม้กาฝากต้นมะยม กาฝากต้นรัก ไม้กาหลง ไม้ตะเคียน และไม้ชื่อแปลกๆอีก ผมลืมไปซ่ะแล้วเพราะแก่ลง ช่างดิษฐ์ทำงาน ให้วัดใหญ่ๆในอดีตหลายวัดเช่น วัดหลวงพ่อกวย วัดหลวงพ่อเชื้อ วัดสะพานสูง นนทบุรี ฯลฯ เพราะเป็นคนมีฝีมือดี ซื่อสัตย์ มีสัจจะ ตัวช่างดิษฐ์ นี้ทันช่างฉิม ช่างใหญ่มีดหลวงพ่อเดิม มีดช่างฉิมเป็นมีดแบบที่แพงที่สุดในบรรดามีดด้ามงาของหลวงพ่อเดิม

ช่างดิษฐ์เคยเล่าให้ผมฟังว่า ช่างฉิมเคยชวนไปอยู่ด้วยกันเพราะชอบนิสัย แต่แกไม่ได้ไป เพราะไม่ชอบตีมีด ถนัดแต่การแกะสลัก เลยไม่ได้วิชาตีมีดมามากจากช่างฉิม แต่แกบอกเคล็ดวิธีที่ช่างฉิม ตะไบมีดของท่านมาให้ผมทราบ วิธีตะไบมีดของช่างฉิม จะแปลกกว่าคนธรรมดาเราๆ ท่านๆ ทำให้ใบมีดของช่างฉิม มีเอกลักษณ์ ใช้ดูมีดของหลวงพ่อเดิมได้อย่างหนึ่ง ผมออกตัวก่อนว่า ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญมีดด้ามงาของพยุหะน่ะครับ เพียงแต่ใกล้ชิดช่างชั้นครูพวกนี้ มาระยะหนึ่งในชีวิต และนิสัยช่างถามของผม ก็ได้ความรู้มาประดับ สติปัญญาบ้าง แต่ผมไม่บอกวิธีตะไบในนี้หรอกครับ อยากรู้ถ้าเจอกัน ผมอาจจะบอกท่าน

ช่างดิษฐ์ ยังเล่าอีกว่า ตอนช่างฉิมเสีย ผมจำไม่ได้ว่าอายุท่านเท่าไหร่ แต่เป็นคนอายุยืนมากคนหนึ่ง ความที่ท่านเป็นผู้ใหญ่ที่มีอาวุโสมาก อายุมาก อัทธยาศัยดี มีคนนับถือเยอะ ทำให้มีคนไปช่วยงานศพเยอะ คนโบราณ แบบบ้านนอก จะจัดงานศพ งานทำบุญที่บ้าน พวกไปช่วยงานก็ช่วยกันทุกอย่าง นอกจากเอาข้าวปลาอาหารมาช่วย ก็มาช่วยทำครัว แบบมีน้ำใจมา แต่ปรากฎว่า หลังเลิกงาน มีดของช่างฉิม ในครัว ที่ใช้ทำครัว หรือ ไม่ว่าจะเป็นมีดแบบไหน เช่นมีดดายหญ้า อีโต้ มีดเหน็บ มีดปอกผลไม้ มีดเล็ก มีดกลาง มีดใหญ่ เครื่องมือทำเกษตร ถ้าเป็นของช่างฉิมหรือคิดว่าเป็นของช่างฉิม ที่อยู่ในบ้านช่างฉิม จะอันตรทานหายไป คือ คน “ ยืม “ ไปหมด

ด้วยความที่ช่างฉิม เป็นช่างมีดเอกของนครสววรค์ มีสัจจะ และมีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่ง เล่าว่า แม้ของใช้ในบ้านพวกมีด พวกเหล็ก พวกเสียม พวกชะแลง พวกเครื่องมือการเกษตร ท่านก็จะตีเอง ทำขึ้นใช้เอง พวกรุ่นหลังก็อยากได้ไปเป็นของที่ระลึก จะไปขอเจ้าของบ้าน เขาคงไม่ให้ และเจ้าของบ้านคงคิดไม่ถึง เลยไม่ได้เก็บซ่อนไว้ก่อน ทำให้มีดประจำบ้านของช่างฉิม พวกมีดใช้งาน จะถูกยืมไปหมดบ้าน เจ้าของหรือทายาท รุ่นหลังมารู้ก็คงทำอะไรไม่ได้ เลยต้องปล่อยเลยตามเลย ผมเรียนถามช่างดิษฐ์ว่า เอามาบ้างหรือปล่าว ผมอยากเห็น ( ที่จริงอยากได้ ขายเท่าไหร่ก็เอา ) ช่างดิษฐ์บอกผมเปล่า ไม่กล้าเอาหรอก ของครูบาอาจารย์ เราก็จะเห็นนิสัยของช่างดิษฐ์ได้อีกทาง

ผมรู้จักกับช่างดิษฐ์และภรรยา ป้าธีร์ แบบลุง-ป้ากับหลาน แบบญาติผู้ใหญ่ ไปเยี่ยม นอน อาบน้ำกินข้าวบ้านแกได้ ผมได้ของดีมาจากลุงก่ะป้านี้เยอะเหมือนกัน เช่น แหวนแขนขนหางช้างหลวงพ่อเดิม มีดหลวงพ่อกัน งาแกะหลวงพ่อกัน เขากระทิงแกะ ไม้งิ้วดำแท้ๆ แกะหลายแบบ และผมก็ตอบแทนแบบที่แกพอใจ ตอนพวกท่านสองคน short ๆ ทางเศรษฐกิจ จะโทรมาหาผม ผมก็ช่วยพวกท่านแบบญาติกัน แบบไม่ต้องการอะไรตอบแทน

มีดเล่มบนนี่ ลุงดิษฐ์เข้าด้ามอันนี้ให้ผมและใช้ฝักเป็นไม้งิ้วดำแท้ๆมอบมาให้ผมเป็นที่ระลึก ถึงกัน

ส่วนช่างนวย ตอนผมไปพบ ช่างนวยมีมีดอยู่ในสต็อกสี่เล่มพอดี มีออเดอร์ไว้แบบว่าสั่งเผื่อไว้ เป็นขนาด ๒.๕ นิ้ว สามเล่ม และ ๒ นิ้ว ๑ เล่ม (ในรูป นับจากเล่มที่สองจากบนลงมา) เป็นมีดยังไม่ได้เข้าด้าม ผมเลยเหมามาหมด

ท่านที่ไม่คุ้นกับมีดพยุหะคีรี ควรทราบว่าที่กั่นมีดนี้มีของดี คือช่างที่ครอบครู ครอบมือ จะ ตอกคาถา นวหรคุณ อะสังวิสุโลปุสะภุพะ เก้าตัวแล้วตอกบนกั่นมีด ยกเว้นเล่มเล็กมากทำไม่ได้ อันนี้เป็นบังคับของครู ทำกันมาในแต่ยุคโบราณ ที่กั่นเล็กมากจะตอกไม่ได้ ก็อาจจะฝังตะกรุดที่ลง นวหรคุณ หรือ ย่อ เอาลงบนตะกรุดดอกเล็กๆ ส่วนมีดอย่างใหญ่ใช้ตอกเอา หรือในยุคที่ยังทำมีดน้อยๆ อาจจะเอาไปให้หลวงพ่อลงจารที่กั่นได้ แต่พอทำมากๆ อาจจะไม่สดวก

อันนี้ผมคิดว่าเป็นที่มาของการฝังตะกรุดที่ด้าม เพราะไม่สดวก เอากลับไปมา เลยให้หลวงพ่อลงตะกรุดมาซ่ะที่เดียว อาจจะมาพร้อม ผงอิทธิเจ เส้นเกศา มาซ่ะทีเดียว ส่วนช่างที่ได้รับการครอบครู หรือครอบมือมา จะลงใส่แทนหลวงพ่อ และจะกรอกครั่งไปจนแน่นพอสมควร

บางท่านที่ไม่เคยเข้าด้ามมีด อาจจะนึกว่าง่าย แต่ไม่ง่ายอย่างที่คิด ผมเองเคยลองผิดลองถูกมาหลายครั้งตั้งแต่รู้จักกับช่างนวยใหม่ๆ และผมไม่ได้ผิดครูเพราะได้รับการครอบมือมาจากหลวงปู่บุญศรีแล้วก่อนหน้าแล้ว

ก่อนเข้าด้าม ช่างจะลองจนแน่ใจ ว่ากั่นกับด้าม เข้ากันดี ระยะได้ มีช่องหลวมพอสมควร จากนั้น ถ้าจำเป็นต้องใส่ตะกรุดดอกเล็กๆ เขาอาจจะยัดไปจนล่างสุด เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย เขาจะเอาเกศา และผงวิเศษผสมเข้ากับครั่งที่บดละเอียด เรียกว่าผสมกันไปเลย อย่างช่างนวยนี้มีเป็นกระป๋องพิเศษเนื่องจากทำให้หลายอาจารย์ ใครให้อะไรมา แกเลยใส่รวมกัน เรียกว่าทุกอาจารย์ก็ปนอยู่ในกระป๋องนี้ เพราะการมาแยกใส่แต่ล่ะอาจารย์ จะทำให้งานแกยุ่งยากขึ้น

หลังจากอัดครั่งจนแน่นพอสมควร อย่าแน่นมาก เอาว่าพอดี อันนี้ขึ้นอยู่กับทักษะของ ช่าง จากนั้นเอาปลอกมีดครอบบนด้ามงา เอาคีมคีบใบมีด เอาด้านกั่นมีดออก แล้วลนไฟจนแดง เรียกว่าได้ขนาดพอดี กับขนาดของมีด แล้วแทงลงอย่างเร็ว แม่นและมั่นคง ไปบนในรู ปลอกมีด เหล็กร้อนแดงๆ จะละลายครั่ง ช่างเขาจะแทงลงไปจนลึกสุด การทำนี้ต้องพอดี เพราะถ้าแทงไม่ลึกสุด แล้วกั่นเย็นตัว มีดจะไม่เข้าที่ เช่นอัดครั่งแน่นเกินไป ครั่งทะลักออกมาไม่ทัน เลยอุดตัน ทำให้ใบมีดเข้าได้ไม่เต็ม เพราะฉนั้นงานนี้เป็นงานทักษะ เพราะถ้าใบมีดไม่เข้าที่ จะเสียต้องเริ่มใหม่ ครั่งที่ละลายจะเปรอะงา เปรอะปลอกมีดเงิน และเปรอะกั่น ต้องเอานั่งแซะออกให้หมด ให้สะอาดพอสมควร แล้วเริ่ม ทำกันใหม่ ตามวิธีเดิม ผมลองผิดลองถูกมาจนเข้าใจดี เป็นงานที่ดูง่ายแต่ยากมากพอสมควรสำหรับผู้ที่ไม่มีทักษะทางช่าง

อาจารย์ผมหลวงปู่พระครูบุญศรีบางทีใช้ หลอดดูดน้ำอัดลม มาตัดเป็นชิ้นเล็กแทนครั่ง แล้วเข้าด้ามแทน ส่วนกรรมวิธีอื่นเหมือนเดิม ก็ใช้ได้เหมือนกัน

ผมเคยลองกาวอีป็อกซี่ ก็ใช้ได้ แต่ มีดเล่มที่ใช้กาวจะไม่สามารถ ถอดออกได้อีก การใช้ครั่งนี้ถ้าไม่พอใจ ต้องการถอดใบมีดออกได้ โดยสามารถเอาไปต้มในน้ำเดือด จนครั่งละลาย แล้วถอดใบออกจากด้ามได้โดยจากช่างผู้ชำนาญ

ผมรู้เคล็ดลับอันนี้ดี จึงซื้อเหมามาทั้งหมดสี่เล่มแบบไม่เข้าด้าม เอามาอาราธนาให้หลวงพ่อทรง ลงนวหรคุณบนกั่นมีด นอกจากนั้นท่านยังลงตะกรุดทองแดงดอกเล็กๆให้ ผมเอาผงอิทธิเจเดิมจากอาจารย์ผม ผสมเส้นเกศาของหลวงพ่อทรงเข้าไปอีกปนกับเส้นเกศาหลวงปู่พระครูบุญศรี เอาให้หลวงพ่อลงอีกครั้ง ท่านลงกำกับให้อย่างตั้งใจและนานมาก เจตนาผมจะเอาไปเข้าด้ามทั้งสี่เล่มแล้วมาถวายหลวงพ่อ

แต่หลวงพ่อบอกจะเข้าด้ามเอง ผมจึงถวายท่านไปเล่มหนึ่ง ส่วนที่เหลือ ผมเอาไปให้ช่างนวยเข้าใบให้ มีดทุกเล่มได้รับการประจุจาก หลวงพ่อก่อนเข้าด้าม อันนี้เป็นเจตนาของผม

แต่ตอนหลังเนื่องจากหลวงพ่อยุ่ง ไม่มีเวลาเข้าด้ามเอง ผมจึงขอแลกเอาคืนมาโดยถวายของผมแทน โดยเอาของผมที่เข้าด้ามเสร็จแล้ว แลกกับของท่านมา ซึ่งเป็นเล่มที่สองจากบน แล้วผมจึงเอาไปให้ช่างนวยเข้าด้ามให้ เล่มที่ผมถวายนี้เป็นเล่มที่ท่านจะพกติดตัวประจำ หลังจากท่านล่ะสังขาร ผมถามใครๆ แต่ไม่มีใครทราบว่ามีดเล่มนี้หายไปไหน แต่ผมพอจะรู้ว่าอยู่ที่ใคร

จากโบราณท่านว่าไว้ ว่ามีดนี้ เป็นปฏิปักษ์กับของต่ำ ห้ามนำไปในที่ต่ำ หรือ อโคจร ห้ามให้ผู้หญิงมีประจำเดือนจับต้อง เพราะถ้าผ่าฝืน ด้ามจะแตกและอาคมที่ประจุไว้จะหนีไป

เนื่องจาก โบราณว่าครูบาอาจารย์ท่านจะลงและเสกด้วย คาถาอาวุธสี่อย่าง ของเทพและยักษ์ เป็นอาวุธที่ไม่มีใครสามารถต่อต้านได้ ทำให้บางทีเรียกว่าเทพศาตราวุธ ผู้มีคาถาอาคมและภูติผีปีศาจตลอดจนไสยดำ ไม่สามารถทนทานต่อความแหลมคมของเทพศาตราวุธนี้ได้ เป็นเคล็ดในการแก้ทางกัน บรรดาอาจารย์รุ่นเก่าๆ ไม่ว่าจะเก่งแค่ไหนก็มักจะมีมีด อาคมนี้ติดตัว ไว้ป้องกันตัวและประกอบพิธีต่างๆ

ทุกเล่มหลวงพ่อปลุกเสกให้อย่างดี ผมเอาใส่กระเป๋าไปปลุกเสกอีกหลายสิบครั้งจนจุใจ ตามสไตล์ของผม

 

ขอบคุณครับคุณพี ที่ให้ความรู้และเมตตาชี้แน่ะ _/|\_

^_________________^

 

กราบหลวงปู่ทรงครับ ยิ่งอ่านยิ่งคิดถึงท่านครับ ขอบคุณคุณพี มากนะครับที่มาช่วยให้ความรู้แก่พวกเราครับ


ในรูปเป็นเหรียญหล่อของท่านครับผ่านมือท่านมาทุกองค์ โดยส่วนตัวผมว่าเหรียญรุ่นนี้ที่ผ่านมือหลวงปู่มาแน่นอน มีพุทธคุณด้านโภคทรัพย์ดีนะครับ

 

วันนี้ไปกราบท่านบนศาลามาครับ

 

นอกจากได้กราบหลวงพ่อแล้ว ได้อะไรมาอวดกันบ้างครับ
ที่ตู้มีรัยดี ๆ เหลืออีกไม๊ครับพี่

 

ได้วัตถุมงคลมาเล็กน้อยครับ

 

เบี้ยแก้

 

โอ้โห ได้เบี้ยแบบนี้ด้วย

 

ดูดีน่ะครับ ทั้งตะกรุดที่ตอกโค้ด ท วศด เบี้ย ก็ดูดี ไม่น่าเกลียด แต่น่ารักน่ะครับ ....แหะ ๆ

 

พระเนื้อผง

 

ขอบคุณครับ

 

เมื่อแรกผมซื้อมีดพับใบเหล็กดามัสกัส ด้ามงา ฝีมือช่างทิน แห่งลุ่มน้ำสะแกกรัง มาให้หลวงพ่อทรงท่านลง ท่านเห็นแล้ว บอกว่าสวยดี ไปซื้อที่ไหนมา ( อันนี้ลีลาน่ะครับ บอกว่าชอบ ) อันนี้โชว์ในรูปซ้าย ท่านก็ลงให้อย่างดี

ต่อมาผมก็ไปซื้อมาอีกเล่มในรูปขวา ขอให้ท่านลงให้อีก ทั้งสองเล่มมีลายมือของท่านลงไว้ให้บนด้ามงา ด้วยเหล็กจารหัวเพชรที่ผมซื้อไปถวายท่าน ผมเก็บสะสมไว้เพราะเป็นของดี ทั้งวัสดุ คือ เหล็กดามัสกัส ด้ามงา ( งาตอนนี้แพงมากครับ ขึ้นราคามาประมาณ สามเท่า คือ ประมาณ กิโลล่ะ ๑๕๐๐๐ บาท มิ.ย ๒๕๕๑ ) และทั้งยังลงจากหลวงพ่อที่มีวิชาอาคมสูง

มีดพวกนี้ทำจากร้านช่างทิน ช่างทินนี้เป็นช่างสมัยใหม่ ทำมีดสมัยใหม่ เคยเป็นลูกมือช่างตุ่ม คนแรกที่ดังมาก่อน ช่างตุ่มน่ะอ่านภาษาอังกฤษออกเก่ง อ่านนิตยสารต่างประเทศ และค้นคว้าได้ เป็นคนเก่ง มีอารมณ์ศิลปิน ไม่ค่อยชอบอาบน้ำ...แหะๆ สามารถออกแบบมีดสวยๆได้ ผมเคยบุกไปหาทั้งช่างตุ่มและช่างทิน ที่บ้านหรือโรงงาน มีคนดังๆไปสั่งทำมีด และมีมีดสวยๆโชว์รูปให้ดูมากมาย แต่ราคาก็ค่อนข้างสูงหน่อยน่ะครับ

หลังบ้านช่างทินน่ะ เต็มไปด้วยเศษเหล็กที่แกซื้อมากองเต็มหลังบ้าน จะเป็นเหล็ก ประเภท สแตนเลส 4140 ซึ่งเป็นเหล็กมาตรฐาน ที่ไม่เกิดสนิม และแข็งพอที่จะทำคมมีดให้แข็งแกร่งได้( ผมพูดผิดขออภัยผู้รู้ ) ในการใช้ทำมีด ช่างทินมีลูกหลานลูกมือเยอะ มีพรสววรค์ในการออกแบบมีด และ ชุบเหล็กให้แกร่ง ใบมีดสวยงาม

ผมเองมีมีดที่ใช้โลหะพิเศษเรียกว่า F6MN เป็นโลหะที่ใช้ทำหัวบ่อเจาะน้ำมัน นั้นมีหลายเล่ม ฝีมือช่างนวย โลหะนี้วางทิ้งไว้ตากแดดตากฝน ๒๐ ปีก็ไม่ขึ้นสนิม จึงเอาไปทำหัวบ่อเจาะแก็สและน้ำมัน ยังมีเหลืออีกแท่ง แต่ยังหาช่างเก่งๆไม่ได้ แต่คิดว่าจะเจอซักวัน คนดีศรีอยุธยา ไม่มีสิ้น

แต่ได้ข่าวว่าช่างทินเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้ว แล้วเหลือแต่ผลงาน และลูกหลานสืบทอดทำมีดสืบต่อกันมา