คลังเรื่องเด่น

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑ เมษายน ๒๕๖๗

ฮือฮา สามเณรอายุ 17 ปี สอบผ่านเปรียญ 9 สำเร็จ ทำสถิติอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์วงการการศึกษาภาษาบาลีของคณะสงฆ์ไทย

เมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2567 ที่วัดสามพระยา กองบาลีสนามหลวง ประกาศผลสอบบาลีสนามหลวง ประจำปี 2567 ในชั้นเปรียญเอก ได้แก่ ประโยค ป.ธ.9 สอบผ่าน 76 รูป ประโยค ป.ธ.8 สอบผ่าน 165 รูป และประโยค ป.ธ.7 สอบผ่าน 226 รูป

สำนักเรียนที่มีผู้สอบผ่านในรับเปรียญ 9 มากที่สุดได้แก่สำนักเรียนวัดโมลีโลกยาราม มีพระภิกษุและสามเณรสอบได้มากที่สุดรวม 25 รูป

ในจำนวนนี้มีสามเณรภานุวัฒน์ กองทุ่งมน อายุ 17 ปี สอบผ่านได้ด้วย นับเป็นสามเณรอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์การศึกษาพระปริยัติธรรม แผนกบาลีชั้นสูงสุด

สามเณรภานุวัฒน์ เกิดที่ อ.บัวใหญ่ จ.นครราชสีมา บวชตั้งแต่อายุ 7 ขวบ ศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี ที่สำนักเรียนวัดโมลีโลกยาราม กรุงเทพฯ อายุ 10 ขวบ สอบไล่ได้ประโยค 1-2 อายุ 11 ขวบ สอบไล่ได้ประโยค 3 อายุ 12 ปี สอบไล่ได้ประโยค 4 อายุ 13 ปี สอบไล่ได้ประโยค 5 อายุ 14 ปี สอบไล่ได้ประโยค 6 พ.ศ.2565 ก็สอบไล่ได้ประโยค 7 พ.ศ.2566 อายุ 16 ปี สอบไล่ได้ประโยค 8

ด้านพระธรรมราชานุวัตร (สุทัศน์ ปิยสีโล)...

ชุมชนคุณธรรมออนไลน์ Palungjit.org
เครือข่ายชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
ขอรวบรวมข่าวกิจกรรมการดำเนินงานของ
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. (พระอาจารย์เล็ก)
เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
เพื่อให้ทุกท่านได้โมทนาบุญในการทำงานของพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
และเพื่อให้ทุกท่านได้ศึกษารูปแบบการดำเนินงานของพระอาจารย์
ซึ่งท่านเป็นต้นแบบการทำงานของ ชุมชนคุณธรรมออนไลน์ Palungjit.org

ข่าวการดำเนินงาน เดือนเมษายน ๒๕๖๗

.
"นักภาวนาที่แท้จริง"

" .. เฮ็ดจังใด๋มันสิสงบเฮ็ด
ลงไปแล้ว "ความสงบมันเป็น
ความสุข ขั่นบ่เห็นความสงบ
ซะก่อนล่ะ มันบ่เห็นธรรมดอก"

เข้าสงบ "บริกรรมพุทโธ ๆ ให้มัน
ถี่เข้า" เรื่องอารมณ์ทางอื่นบ่มีดอก
คือมันสงบแล้วมันบ่คิดไป
ทางอื่น มีแต่เกิดทางธรรม

มันสิเกิดแสงสว่างขึ้นเด๊
จับหลักได้ "พ่อแม่ครูจารย์
เพิ่นเว่าให้ฟัง ออกบวชแล้วไป
ดูพุทธประวัติว่าได้ตรัสรู้เบิ้ด"

ว่าได้ตรัสรู้ "เกิดอยากภาวนาว่า
ภาวนาอันใด๋ เพิ่นบอกว่า พุทโธ"
เพิ่นว่าบริกรรมพุทโธ ๆ เข้า
จิตสงบเกิดแสงสว่างขึ้น

คล้ายกันกับว่า "คือแหมันตาก
ดึงจอมแหหดเข้า ๆ มันจับหลักได้" .. "

"กุสลธโร" ผู้ทรงไว้ซึ่งความฉลาด
(หลวงปู่ลี กุสลธโร)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๙ มีนาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๖๗

หลวงปู่บุดดากับหลวงพ่อ

ถ้าจะมีพระสงฆ์สักองค์หนึ่ง.. ที่สามารถนั่งสนทนาโต้ตอบกับพ่อ (หลวงพ่อของพวกเรา) ได้แบบทันปากพ่อ ทันใจพวกเราแล้ว ผู้เขียนนึกออกมาได้เพียงองค์เดียวจริงๆ นั่นคือ "พระคุณหลวงปู่บุดดา ถาวโร"

หนึ่งในจำนวนพระสุปฏิปันโนที่พ่อนิมนต์มาในงานฉลองวัด เมื่อเกือบ 24 ปีมาแล้ว ที่จริงผู้เขียน..รู้จักหลวงปู่บุดดา ก่อนที่จะได้พบพ่อ ได้กราบ ได้ฟังท่านพูด มาตั้งแต่ผู้เขียนยังพอใจจริยาสัตว์นรก คือดื่มเหล้าเมาตัวเองอยู่ (ตอนนี้ก็ยังไม่สร่างสนิท)

ฉะนั้น..ความประทับใจใสแจ๋วจึงยังไม่มี จนกระทั่งมาพบพ่อ ได้ช่วยพ่อต้อนรับปรนนิบัติหลวงปู่ จึงได้รู้ว่านี่เราชนพระทองคํานั่งทับพระแก้วอยู่ตั้งนาน ก็ไม่รู้สึกรู้สาเลย ช่างสมกับที่พ่อเคย
ชมเชยว่า "เหมือนทัพพีแช่น้ำแกง" เสียจริงๆหนอ

มาจับความกันตอนหลวงปู่ท่านเข้าพักที่กุฏิรับรองเบอร์ 2 แล้ว เรื่องสนุกก็เกิดขึ้นทันที (ที่เล่านี่ไม่ได้ตั้งใจจะกล่าวร้ายท่านใดทั้งสิ้น แต่มันเป็นกุญแจนําไปสู่เรื่องที่พุทธบริษัทงุนงงกันตราบเท่าทุกวันนี้)

คือมีญาติโยมที่ศรัทธาหลวงปู่มาอ้อนวอนให้ท่านกลับออกไปสงเคราะห์เขาที่บ้าน...

บุญนั้นเราทำได้ ๑๐ วิธีด้วยกัน ที่เขาเรียก บุญกิริยาวัตถุ ทาน ศีล ภาวนา จะเป็นบุญที่ใหญ่ที่สุด เพียงแต่ว่าทานทำหนึ่งได้ร้อย ส่วนศีลทำหนึ่งได้หมื่น ถ้าภาวนาทำหนึ่งได้ล้าน ถามว่าทำไมถึงต่างกันขนาดนั้น ? ทานนั้นทำด้วยกาย ศีลนั้นรักษาทั้งกายและวาจา พูดปดก็ไม่ได้ พูดคำหยาบก็ไม่ได้ แต่ภาวนานั้นต้องทั้งกาย วาจา ใจ พร้อมกันเลย นั่งหลับตาอยู่ตรงนั้นต่อให้จิตมันไม่เป็นสมาธิอย่างไรก็ตาม กายเราไปทำชั่วได้ไหม ?...ไม่ได้หรอก วาจาเราพูดชั่วได้ไหม ?...หลับตานั่งอยู่ พูดไม่ได้หรอก อย่างเก่งก็คิดชั่วได้อย่างเดียว การคิดชั่วเป็นมโนกรรม กรรมก็น้อย อานิสงส์เราได้ทั้ง ๆ ที่ฟุ้งซ่าน ก็เลยกลายเป็นบุญใหญ่

ในเมื่อเป็นบุญใหญ่ ในแต่ละวันของเรา ถ้าไม่ทิ้งการภาวนา ก็จะสั่งสมตัวมากขึ้น ๆ แรก ๆ เราไม่รู้หรอก เหมือนกับน้ำทีละหยด..ทีละหยดรวมกัน พอนานเข้า..นานเข้าก็เป็นโอ่งเป็นไห ตอนที่ค่อย ๆ รวมนี่เราจะไม่รู้สึก แต่ว่าเราจะวัดปริมาณมันได้ก็ต่อเมื่อเกิดฉุกเฉินขึ้นมา อาจจะเป็นว่า อยู่ ๆ เกิดเจ็บไข้ได้ป่วยปางตายไปเลยอย่างนี้ โห..กำลังใจรวมตัวดีแท้ ๆ เลย มีเท่าไหร่มันโกยมาหมด เพราะรู้ว่าจะตายแล้วนี่...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๗ มีนาคม ๒๕๖๗

"ฌาน 4 ใช้งาน" เป็นอย่างไร
ผู้ถาม : หลวงพ่อคะ ตอนที่ฝึกมโนมยิทธินะคะ เมื่อขึ้นไปบนสวรรค์แล้ว เห็นใส่เสื้อผ้าเป็นธรรมดาค่ะ อันนี้เป็นภาพจริงหรือเปล่าคะ ?

หลวงพ่อ : ภาพน่ะเป็นภาพจริง แต่ไม่ตรงความจริง

ผู้ถาม : แล้วยังเห็นคนที่เขาอยู่บนสวรรค์ เขาก็แต่งตัวไม่เหมือนชาวสวรรค์ เราเป็นมนุษย์ยังแต่งตัวสวยกว่าตั้งเยอะ

หลวงพ่อ : ที่เราเห็นเขาอย่างนั้นน่ะ เขาทำภาพเดิมให้ดู คือว่าเขาเกรงว่าเราจะจำเขาไม่ได้ อันดับแรกเขาต้องแสดงแบบนั้นก่อน ถ้าเราเห็นแบบนั้น เราควรจะถามเขาว่า เวลานี้สภาพความเป็นจริงของท่านมีรูปร่างเป็นอย่างไร ขอให้แสดงความเป็นจริง

ผู้ถาม : อยากถามเขาเหมือนกันค่ะ แต่ดูหน้าหน้าตาเขาแล้ว ไม่อยากจะพูดกับเขาเลย

หลวงพ่อ : หน้าตาเขาไม่อยากจะพูด ต้องปากพูด ถ้าพูดเร็วๆอย่างนี้ เขาไม่อยากพูดด้วยหรอก เขาเหนื่อย ขอโทษเถอะ มาจากอินเดียกี่วันแล้ว ?

ผู้ถาม : ยังไม่เคยไปเลยค่ะ

หลวงพ่อ : นี่ถ้าไปแล้วกลับมาคงพูดไม่รู้เรื่องนะ

ผู้ถาม : (หัวเราะ) อยากไปเหมือนกันค่ะ ตอนนี้พยายามฝึกให้ได้ถึงฌาน 4 ก่อน เผื่อจะได้ถอดจิตไปถึงอินเดียบ้าง

หลวงพ่อ : ฌาน 4 เป็นอย่างไร ?

ผู้ถาม : ไม่ทราบซิคะ

หลวงพ่อ...

.
"วิธีดับกรรม ดับเวร"

" .. "วิธีดับบาป ดับกรรม" ดับความชั่วทั้งหลายดับภัย คับเวร จะล้างบาป ล้างกรรม ล้างภัย "ล้างเวรทั้งหลายนั้น ไม่มีวิธีอื่น นอกจากเรานั่งสมาธิ" เมือนั่งสมาธิจิตเป็นหนึ่งแล้ว "เป็นจิตอันเดียวแล้ว บาปกรรมทั้งหลายมันก็ไม่มี ภัยเวรทั้งหลายมันก็ไม่มี" ความชั่วทั้งหลายมันก็ไม่มี มีแต่ความสุขน่ะซี .. "

"อาจาโรวาท"
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๖๗

.
"ลาโพธิญาณ"

" .. "คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ" ท่านมีความรู้แปลกพิสดารมากในเวลาภาวนา ท่านจะตามรู้ไปหมด ทั้งเรื่องที่เป็นอดีตที่ผ่านมา "และเรื่องที่ยังมาไม่ถึงได้อย่างแม่นยำอย่างน่าเหลือเชื่อท่านพูดด้วยญาณหยั่งทราบจึงเป็นความเห็นที่แน่นอน" หลวงตาฯ เคยพูดถึงความรู้พิเศษของแม่ชีแก้วว่า ..

"แม่ชีแก้วนี้แกสำคัญอยู่นะ แกพูดอย่างนี้ พูดด้วยญาณหยั่งทราบ" แน่นอน ๆ อยู่ใคร ๆ เคยเป็นลูกมายังไง ๆ แกรู้หมดสมัยไหน ๆ แกย้อนพิจารณาหมดเช่น "ท่านสิงห์ทองนี้ รู้สึกว่าแกรักมากเลยนะ ผู้เฒ่าแม่แก้วนี่ว่าเคยผูกพันกันมานาน"

เรื่องนี้เราก็ไม่เคยพูดนะอย่างนี้นะ "เพราะมันเป็นเรื่องผ่านมาแล้ว ไม่ทราบพูดหาอะไร" ทีนี้เวลามันสัมผัส เราก็พูดบ้างมันนานแล้ว แล้วแก (แม่ชีแก้ว) ก็ถามว่า ..

"เท่าที่พิจารณาดูนะ ที่มันรู้มา "ญาท่านนี่เคยปรารถนาพุทธภูมิมานะ แล้วทำไมถึงเลิกเสียล่ะใช่มั้ย" แกว่าอย่างนั้นนะ "เราก็ไม่ตอบเสียเลยล่ะกระทั่งบัดนี้ยังไม่ตอบเลยนะ" แกถามแบบสงสัยนะเราก็เฉยเลย แกก็จับคำอะไรเราไม่ได้นะ "เราก็ไม่เคยพูดที่ไหนว่าเราเคยปรารถนาพุทธภูมิมา เราก็ไม่เคยพูดที่ไหน"

แต่แกทำไมนำมาพูด ทั้ง ๆ...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๗

"ระวังผู้ที่สอนธรรม" ตามตัวหนังสือ (อธิบายเรื่องสมถะ วิปัสสนา) : หลวงปู่สรวง ปริสุทฺโธ

------------------
ที่มา https://www.youtube.com/@LokuttaraDhamma

.
"ให้โทษกรรมไปเสีย"

" ..คนเรานะ "เมื่อเวลาบาปมันให้ผลแล้ว มันไปอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลโลก ให้มาช่วยเหลือปัดเป่าความทุกข์ต่าง ๆ เหล่านั้นให้ออกไป" มันจะเป็นไปได้อย่างไรเล่า "อานุภาพแห่งบาปบุญนี่ มันมีเหนือชีวิตจิตใจของบุคคล ผู้ใดทำมันก็มีอำนาจเหนือชีวิตของผู้นั้น"

ผู้ใดไม่ทำมันก็ไม่มีอำนาจจะไปครอบงำได้ นี่ เราต้องเข้าใจอย่างนี้ "ดังนั้นไม่ควรที่จะไปอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆ ถ้ามันวิบัติมาแล้ว" แก้ไขไม่ตก "ก็โยนให้กรรมเราต้องทำกรรมชั่วอย่างใดอย่างหนึ่งมาแต่ก่อน กรรมชั่วนั้นมันตามมาสนองเอา เราไม่ต้องเสียใจ"

เพราะว่าตั้งแต่ก่อนนู้นมันไม่รู้ "มันถึงได้ทำกรรมชั่ว เรารู้อย่างปัจจุบันนี้แล้ว จะไม่ทำต่อไปอีก ขออธิษฐานใจ ละเว้นการเบียดเบียนบุคคลอื่นและสัตว์อื่นทุกชนิด" จะไม่เบียดเบียนใครเลย "แม้ใครจะมาเบียดเบียนตน ตนก็จะไม่ตอบ" หากตอบโต้กันไป มันก็จะเป็นกรรมเป็นเวรตามสนองกันไปไม่รู้จักจบจักสิ้น

"ถ้ากรรมเวรหนหลังมี บันดาลให้เขามาทำร้ายทำลายชีวิตก็แล้วไป เราไม่ต้องไปผูกโกรธผูกพยาบาทบุคคลผู้ทำลายตน" ไม่เช่นนั้นเวรกรรมมันก็ไม่จบสักที มันก็ตามผูกพันกันไป .. "

พระสุธรรมคณาจารย์...

หายป่วยด้วยสัญญา ๑๐ | อาพาธสูตร | คิริมานันทสูตร | ความตายที่ล้ำค่า

---------------------------

ที่มา https://www.youtube.com/@Uttayarndham

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๖๗

ต้องวางจิตระดับไหน จึงจะดึงพลังงานจักรพรรดิมาใช้ได้

----------------------

ที่มา https://www.youtube.com/@Boonnampha

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๖๗

ฌานาภิญญาสูตร | การปฏิบัติตนให้เข้าถึงฌาน | มหากัสสปธรรม
-----------------------------

ที่มา https://www.youtube.com/@Uttayarndham

การเห็นแจ้งธรรมของพระสารีบุตร | อนุปทสูตร
****************************************************

ที่มา https://www.youtube.com/@Uttayarndham

ปรามาสไม่เจตนา

ยกทรง : กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง กระผม.. ขอกราบเรียนเรื่องจริงปรากฏย่อๆดังต่อไปนี้ เมื่อกลางเดือนกุมภาปี 32 นี้ ขณะที่ผมกำลังนั่งสวดมนต์อยู่ ปรากฏว่าขาแข้งมันปวดเมื่อย ก็เลยเหยียดออกไปทาง พระพุทธรูป ปากก็สวดไป มือก็นวดไป (หัวเราะ) ขอบารมีพระพุทธเจ้าช่วยนวดไปด้วย

หลวงพ่อ : ใช้ได้ เอ้า ขอบารมีไม่เป็นไร

ยกทรง : ครับ นี่บารมี ผลปรากฏว่าพอเลิกสวดแล้ว ก็จะลงจากบันไดเหลืออีก 5 ขั้น ปรากฏว่ามีเท้าอันเบ้อเร่อเท่อ (หัวเราะ) ถีบโครม !

หลวงพ่อ : (หัวเราะ) อ๋อ ! ช่วยนวดให้

ยกทรง : จาก 5 ขั้นลงพื้นดังพลั๊ก ! แล้วเสียงนั้นยังบอกว่า กูนวดให้มึงเรียบร้อยแล้ว (หัวเราะ)

หลวงพ่อ : (หัวเราะ) คนนี้เขาดี บารมีสูงนะ

ยกทรง : สูงเหรอครับ หลวงพ่อ !

หลวงพ่อ : สูงสิ ขนาดเทวดาเอาเท้ายันได้

ยกทรง : อ้อ.....

หลวงพ่อ : น้อยคนที่จะพึงได้อย่างนี้ หายาก

ยกทรง : โอ...หายาก (หัวเราะ)

หลวงพ่อ : ใช่ อาจารย์ยกทรงอายุเท่าไหร่ละ ?

ยกทรง : ผม 49 ครับ

หลวงพ่อ : แล้วเคยพบบ้างไหมล่ะ

ยกทรง : ไม่เคย

หลวงพ่อ : ไม่เคย ฉัน 70 กว่ายังไม่เคยเลย

ยกทรง : (หัวเราะ) อ๋อ ! อย่างนี้ดีกว่านะ

หลวงพ่อ :...

ขั้นตอนการพิจารณาตัวเอง

ถาม : บางครั้งรู้สึกว่าหนูไม่สามารถพิจารณาตัวเองได้ค่ะ อยากรู้ขั้นตอนว่าหนูจะพิจารณาตัวเองอย่างไร ?
ตอบ: พยายามดูให้เห็นตลอดว่า ตั้งแต่เราลืมตาตื่นจนหลับตานอนนั้น มีอะไรที่เราไม่ต้องทนบ้าง ? ทุกอย่างที่เราต้องทนล้วนแต่เป็นทุกข์ทั้งนั้น

ไม่ล้างหน้าได้ไหม ? ไม่แปรงฟันไหวไหม ? ไม่อาบน้ำได้ไหม ? ไม่กินข้าวได้ไหม ? ไม่อึไม่ฉี่ได้ไหม ? ทุกอย่างล้วนแต่เป็นสิ่งที่เราต้องทนและต้องทำอยู่ตลอดเวลา แม้กระทั่งทำงานทำการเพื่อเลี้ยงร่างกายนี้..เหนื่อยไหม ? สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นทุกข์ทั้งสิ้น

ตั้งแต่ตื่นจนกระทั่งหลับมีความทุกข์อย่างไรดูให้เห็นให้หมด แม้กระทั่งกินข้าวก็ดูว่าเราทุกข์ไหม ? ลองเอามือยื่นเข้ายื่นออกสักหมื่นครั้งดูสิ..เมื่อยขนาดไหน ? แล้วกินมา ๑๐ กว่าปีนี่กี่ครั้งเข้าไปแล้ว ? สมเด็จพระเทพฯ พระราชทานปริญญาบัตร..ใช่ไหม ? ถ้าเราลองไปยื่นแขนขนาดนั้นบ้าง มีหวังยกแขนไม่ขึ้นหรอก แบบนั้นเป็นทุกข์ขนาดไหน ? เราตักข้าวเข้าปากก็เหมือนกัน ก็ต้องทำแบบนี้

มีอะไรที่ไม่ทุกข์บ้าง ?..ไม่มีหรอก..ดูให้เห็นให้ได้ตลอดเวลา พอเห็นแล้วให้ถามตัวเองว่า...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๖๗

ฝึกเข้าฌาน เวลาตื่นนอนตอนเช้า

ที่มา https://www.youtube.com/@user-kp6cl4rj1k